10 uur: de chauffeur komt ons halen, veel vroeger dan afgesproken. Maar geen nood, we staan toch te popelen om onze bezoekers te verwelkomen.
Eerst even langs de bank en dan naar de haven. Om 13 uur is de boot van luchthaven toegekomen en we zien Krista en Anneke gepakt en gezakt staan wachten aan de paspoortcontrole. Wat zijn we blij dat we ze zien, en ik denk dat het wederzijds is. Anneke weet nog wat van het wiegen van de boot, maar toch door haar lachen komt alles weer heel snel goed. Blijkbaar is de reis goed verlopen, veel beenruimte op het vliegtuig en lekker Indisch eten. Anneke heeft goed geslapen, Krista wel wat minder, maar ze zien er goed uit; Het is ondertussen 14 uur en in ZhuHai belanden we in een typische Chinees restaurant. De eerste les eten met stokjes verloopt stroef bij Anneke, ze dacht dat haar fijne motoriek beter in orde was. Bij Krista verloopt het vlot en blijkbaar valt dit eten in de smaak: zelf uitgekozen vis, krab en varkensvlees.
Onderweg naar het appartement passeren we Sunway en de dames vragen om de fabriek eens te mogen bezoeken. We worden hartelijk ontvangen in de meetingroom door Mr Vinson en Mr. Bei en de uitnodiging voor the dinner vanavond nemen we graag aan.
Na een half uurtje rijden komen we eindelijk aan in ons appartement en de slaapkamer wordt ingepalmd door valiezen en rugzakken. De kleine valies voor morgen wordt ook reeds klaargemaakt, al is dat voor Anneke een moeilijke klus. Wat neemt ze mee, wat neemt ze niet mee. We vergelijken onze bagage en na een douchke en een klein half uurke tijd staan we in avondkledij en worden we opgehaald voor het avondeten.
Hier genieten we weer van de Chinese eetcultuur, samen met Isabella, Candy, Mr. en Mss Bei en de kleine zoon. Aan de grote ronde tafel genieten we van weer andere gerechten zoals soep van diepzeevisingewanden, scampis en visballetjes met speciale saus en duiven met kopje waarvan het bekje open staat. Anneke en Krista genieten mee van de gezellige ronde eettafel en de vriendschap van Mr. Bei.
We ronden deze eerste avond af met een glaasje rode wijn en praten wat na over de eerste ervaringen in dit toch zon speciale land met hun eigen cultuur.
Spijtig voorval: de goeie fles champagne die was gekocht in de luchthaven van Zaventem is in Indië door de douane afgenomen, anders zaten we nu aan de champagne . Maar toch bedankt voor het lieve gebaar.
Zaterdagmiddag een skype met Lia, vandaag een mailtje van Mieke. De collegas van de mini-Virgo leven mee met Anneke en Krista tijdens hun avontuurlijke onderneming. Het zal in de studio waarschijnlijk vaak het onderwerp van gesprek zijn geweest.
Johan van Anneke heeft deze morgen laten weten dat het vliegtuig op tijd is vertrokken, dus daar kunnen ze al niet meer af. Hopelijk nemen ze in Indië bij de overstap het juiste vliegtuig en zullen ze in HongKong de ferry niet missen. In Sanxiang staat hun bed reeds klaar .....
We zijn echt vol verwachting om ze morgen op te halen. We nemen ons fototoestel mee om de eerste fotos vast te leggen en trachten op de blog te brengen. Zo kan iedereen gerust zijn dat ze veilig hun bestemming hebben bereikt.
We hebben zin in Belgische frieten en, wat eerder onmogelijk lijkt maar toch gebeurt, we dineren in de Mac Donalds! Frieten met kippenvleugels, ketchup en een cola ..
Ik ga nog even langs om mijn nagellak te verwijderen en een nieuwe kleur op te zetten: gratis. Ongelooflijk! Ik wil er morgen goed uitzien !
Day off, of toch bijna. Erik gaat voor één uurtje toch naar Sunway voor een meeting. Ondertussen ga ik met Iris nog wat shoppen en moet ik bekennen dat kinderkleding voor mij bijna onweerstaanbaar is geworden. Dus Londerzeel, in de zomer lopen en kruipen er een aantal kleine Made in China-kindjes rond! Ze zijn beautifull!
Het schema voor onze bezoekers ligt ondertussen ook vast, samen met Tony en Isabella gaan we om 12 uur naar het reisbureau en we maken er kennis met de gids die ons zal begeleiden op onze 5-daagse trip. Haar engelse naam is Jeanne.
Voor de betaling van het voorschot duurt het een uur vooraleer de papieren in orde zijn gebracht. In China wordt altijd en voor alles gediscussieerd, ongelooflijk. Geduld is hier meer dan een schone deugd! Toch bekomt Tony nog een lichte reductie, dat is meegenomen.
Dinsdag 7 april om 9 uur worden we opgehaald en we keren terug zaterdagavond 11 april ipv zondagmiddag. Zo hebben we nog een dag gewonnen en kunnen we zondag naar de Hotspring in ZhuHai. Maandag houden we het op een lokale dag die we zullen invullen met plaatselijke bezoeken, o.a. de markt, de kleuterschool en ons dagelijks koffiehuis en dinsdag brengen we bezoek aan Macau, het Portugees gedeelte in China, en nemen op de eerste verdieping in de Venetian de gondel tot aan het San Marcoplein.
En nu is het spannend, de mails tussen China en Londerzeel worden alsmaar praktischer, en ik voel een lichte ongerustheid. Maar beste dames, we zullen goed voor jullie zorgen en maandag 6 april worden we opgehaald om 11u30 en om 13 uur, goed op tijd, staan we aan de gate om jullie op te wachten. Jullie gaan een onvergetelijke reis tegemoet, daar ben ik zeker van!
Deze middag een skype met Ingrid Verheyden op het secretariaat van de Virgo. Ze vindt het reuze dat ze me ziet, tienduizend kilometer ver verwijderd. Ook Diane van de secundaire komt even goeiedag zeggen. t Is waar, ook voor mij blijft dit communicatiemiddel een wonder.
Om 18 uur wordt ik opgehaald door Tony met de taxi en we rijden naar een restaurant, aangeboden door Robben. Zijn vrouw is mede-eigenaar van dit Hunnan-food restaurant en Erik en enkele medewerkers van Sunway wachten ons op. Hoofdzakelijk is deze voeding toch wel wat pittiger van smaak, lees meer gekruid, en hou ik het meer op een zachte schotel. Deze avond staat in het teken van engels spreken; ze kunnen het allemaal een beetje en nu wordt het ook toegepast. Soms moeilijk, maar iedereen draagt zijn steentje bij. Best gezellig!
Thuis kijken we naar een aflevering Zonestad om ons Nederlands niet te vergeten tot de computer iets doorseint. Onzen Bart is online en we bellen hem op. Dit is de kans om zijn nieuwe aankoop te testen: een headset met koptelefoon én camera. We belanden zo in den Blauwenhoek en vernemen dat het ook daar terrasjesweer is. Tant Simonneke komt ook eens kijken en kruipt bijna in het scherm. Natuurlijk, we zitten ook tienduizend kilometer verder en voor haar méér dan onwaarschijnlijk dat ze ons kan horen en zien. Maar mannekes toch, wat zitten jullie ginder zo ver te doen ..!
Toch zal ze in de buurt fier gaan vertellen dat ze vandaag in China is geweest!
Ik draai vandaag een blad van de kalender om, de maand maart is voorbij en wat zie ik: 3 vrolijke kleine Chinezen blijven de hele maand april bij ons en Sep en Jomme als echte mini-Kong-Fu-mannen!
Vandaag fopjesdag wie trapt erin? Maar hier denk ik niet dat ze dit kennen. Misschien op een andere datum. Zo vieren ze in China zondag 5 april Allerzielen, dus je ziet maar. Daarom zijn de scholen en de fabrieken een dag gesloten en ze kiezen tussen vrijdag of maandag. Dit wil zeggen dat Erik vrijdag ook thuis is en begint aan zijn lange verlofperiode tot 15 april, dit ter ere van onze bezoekers.
In Westrode gaat alles naar wens: er zijn al 2 lammetjes geboren!
Vandaag ga ik met Iris naar de markt en koop boontjes en varkenvlees. Koteletten kennen ze hier niet, het been is altijd al verwijderd, maar een vetrand is des te groter. Doe ik moeilijk als ik vraag om het vet er af te snijden? Het varkenvlees doet me hier denken aan de goeie smaak van een sappige kotelet van vroeger. Heerlijk! Keuze aan fruit is hier meer dan we gewoon zijn, en als vreemdeling heb ik soms toch ook mijn voordeel; ik krijg af en toe een stuk fruit in de hand gestopt om te proeven. Lieve mensen, die Chinezen!
We nemen een bus, maar na zovele weken weet ik nog altijd niet waar ze naartoe rijdt, ik blijf een analfabeet in China!
Een goed bericht uit België stelt ons gerust: de visa van onze bezoeker is in orde!
Zaterdag is een wandeldag en een dag van verzorging. Erik laat de nagels van zijn tenen verzorgen en ik die van mijn handen. Alles samen 40 RMB = 4 euro. Nadien zijn we aan de beurt bij de kapper, en Erik vertrouwt hem zijn haar en baard uiteindelijk toch toe. Zijn haar wordt kort geknipt en zijn baard helemaal ingezeept. Net vooraleer het scheermes aan zijn werk begint kan hij nog gesticuleren dat het alleen maar om te knippen is, ei zo na was hij zonder baard! Ondertussen krijg ik een gewone wasbeurt en brushing, dat alles voor 45 RMB (= 4,50 euro.) En de bijhorende massages niet vergeten
Tony belt om te zeggen dat hij ons om 18 uur komt halen voor de Hotspring (warmwaterbronnen) en dat we daar blijven slapen. We maken dus onze kleine overnachtingsvalies en zijn nog net op tijd klaar.
Samen met Andy, Sony en Tony (let op de ys!) rijden we 10 minuten hier vandaan naar de Hotspring. Ik vraag me af waarom we daar op hotel moeten, het is zo kortbij .!
Het weer is zalig en er is enorm veel volk, het is dan ook weekend. Met onze zwemkledij aan proberen we vele baden, en allen hebben ze een specifieke werking op het lichaam. Er is een koffiebad, een melkbad, een rodewijnbad, en . je kan het zo gek niet bedenken, maar alles is goed voor de gezondheid! Met de handdoek omgeslagen nuttigen we het avondmaal dat bestaat uit een buffet. Een hotelkamer hebben we nog altijd niet gezien, maar stilaan begint het duidelijk te worden dat we niet op hotel gaan, maar blijven slapen in de Hotspring zelf. Om half elf krijgen we een Koreaanse massage van 90 minuten, uiteraard goed voor het lichaam. Om middernacht worden we geleid naar een grote ruimte die vol staat met relaxzetels én uiteraard bij elke plaats een TV. Hier overnachten we dus, wij alleen tussen allemaal Chinezen! We krijgen elk een donsdeken en dan is het ieder voor zich trachten de slaap te vinden. Bij Erik duurt het niet lang, ik kan het horen .! Rond 1 uur vallen vele tv-toestellen stil, maar de echte Chinezen kijken quasi de hele nacht door. Om 3 uur s nachts giet het, en in het Chinees zeggen ze dan dat het katten en honden regent.
Zondag 9 uur gaan we op zoek naar ontbijt, maar dat bestaat enkel uit een ei, hardgekookt in een natuurlijke warmwaterbron van 70 graden.
Het blijft nat, maar toch zitten we zalig in de baden die soms tot 41 graden warm zijn, en we wisselen tijdig eens af. Op de hot stones onder het afdak kunnen we opdrogen en om 11u30 schuiven we weer aan voor de lunch.
We kleden ons om en keren huiswaarts. Warmwaterbronnen .. ZALIG!
Net een skype met Goedele, het is in Londerzeel half 8 en ze moet vertrekken om te gaan werken. Het is er nog donker, ze zijn deze nacht naar zomeruur overgegaan.
Rond de middag zitten we op afstand mee aan de tafel in de Gildenstraat en Aiko en Lou vertellen dat ze naar de schaapjes gaan in de Bergstraat. Zou er al meer dan één lammetje zijn?
En wat horen we? Anneke is zenuwachtig voor de reis? Het is voor niets nodig, we zorgen zeker goed voor onze gasten!
Vandaag doe ik inkopen voor de kinderen. Iris troont me mee naar meerdere kinderwinkels en zoekt voor mij naar t-shirts met korte mouwtjes en met knoopjes bovenaan. Maar toch moet ik soms echt wel zeggen dat het niet mijn stijl is. Teveel kleuren . teveel tekeningen . te Chinees! Maar ik vind wat ik zoek en vooral Sep en Jomme zullen bij warm weer kunnen genieten van mijn koopjes, want ik betaal maximum 2,50 euro per stuk. Ze zijn uiteraard allen Made in China en wel voor 100% katoen. Als ik Erik enthousiast vertel dat ik wat gevonden heb verwittigt hij mij, terecht, ik moet wel denken aan het gewicht van ons bagage. Maar het is zo verleidelijk hé .
Op de markt voorzie ik mij van aardappelen, wortelen én varkenvlees, en als ik thuiskom merk ik ook een aantal pijpajuintjes in mijn zak, blijkbaar krijg je dat hier altijd bij. Deze markt is wel iets netter en hier ligt geen gerief op de grond, dus ik riskeer het me. Ik heb zin in een westers avondmaal!
En morgen om 10 uur heb ik een afspraak voor een gelaatsverzorging ..
Een regenachtige dag .. dus maken Iris en ik een korte wandeling met paraplu.
Om kwart voor 8 in België gaat de skype en zie ik Sep en Jomme hun flesje drinken. Grappig hoe ze dit alleen goed kunnen! Flint heeft wat last van ochtendhumeur maar vertrekt uiteindelijk toch goedgezind naar zijn juf Ans. Een hele tijd verblijf ik in de Gildenstraat voor een gezellige keuvel terwijl Goedele opruimt en de kleren van de kinderen van winter naar zomer sorteert. Het is net of ik erbij ben, alleen kan ik haar niet direct helpen.
Erik is vandaag naar een bedrijf, twee uur en 30 minuten rijden vandaan. Iris brengt mij om 18 uur mijn avondmaal: maïssoep en spaghetti. Spaghetti is de pasta, maar hier klaargemaakt met broccoli, verse tomaten, een eierkoek en een stuk varkensvlees. Het smaakt niet echt Chinees, toch wel lekker!
Sanxiang 21 uur Londerzeel 14 uur. Sep en Jomme kruipen bijna in de computer. Het is de eerste keer dat we ze via skype over de grond zien sluipen. Echt kruipen is het nog niet, maar ze glijden over hun buikjes en beentjes en met hun armpjes trekken ze zich vooruit, en ze zijn snel! Ze kraaien en genieten van dit nieuwe leventje en Flint vindt het voorlopig ook nog fijn en speelt het babyspelletje mee. We genieten van dit mooi tafereel en stellen ons al voor hoe het zal zijn, nog één maand verder . .
Onze documenten voor het hernieuwen van onze visa zijn eindelijk in orde en in de namiddag rijden we naar het politiekantoor van Zhuhai met ons paspoort. Maar wie dacht dat dit nu de laatste stap zou zijn, heef t het mis. Mijn fotos zijn niet reglementair, er moet een document bij, met de computer gemaakt, met een barcode. Maar geen probleem, die fotografen daar stormen op je af zodra je buiten het kantoor komt, zij weten van wanten. Wij dus mee naar zon zaak om de gevraagde fotos. Ik moet mijn parel uitdoen en mijn bril, maar dat weiger ik. Na enkele minuten zie ik mezelf op het computerscherm en merk tot mijn verbazing dat ik een oorbel mis. Maar nee, ze hebben gewoon mijn oren bijgewerkt want juwelen mag niet op een pasfoto. Weeral zoiets typisch Chinees zeker! Bij het wegbrengen van de gevraagde fotos én barcode krijgen we te horen dat we na een week ons paspoort mogen ophalen. Het duurt dus één week om één papier in te kleven .. en dat we te horen kregen dat je in Hongkong een Chinees visum kan hebben op één dag! Je zou er zowaar de . van krijgen!
Maar geen probleem, we zullen ons visum mét 1 entry hebben om mee te gaan naar Macau met onze bezoekers tijden de paasvakantie. En daarvoor doen we het!
Vandaag is Goedele jarig: 33. Ze is ondertussen een flinke mama van 3 zonen: ik ben er fier op. Zou ze ons kaartje ontvangen zo ja, maar wanneer?
Vroeg in de morgen nemen we de bus naar Hongkong, samen met Iris en haar zoontje, voor een trip van meer dan 2 uur. Via Shenzen komen we aan de grens China-Hongkong waar de nodige documenten weer worden nagekeken en we zijn in orde.
In HongKong staat de mama van Iris ons op te wachten en we nemen kennis met het werkhuis van haar vader. Het heeft de grootte van een garage en, zoals wij zouden zeggen: hier vindt een kat haar jongen niet meer terug. Hij neemt zowat het inrichten van interieur op zich maar door de crisis is er minder werk en is hij nu tewerkgesteld bij de security. Het woonappartementje is qua inrichting al even erg: klein maar vooral veel wanorde. Ja de mensen leven enkel binnen om te slapen denk is en hechten zeer weinig belang aan hun appartement. Toch hebben ze hier gewoond met 9 personen, onvoorstelbaar! Maar natuurlijk, een appartement in HongKong is dan ook verschrikkelijk duur, er wordt dus echt op een vierkante meter bespaard. Met de lunch worden we uitgenodigd in een heel groot restaurant waar aan de ronde tafel steeds meer zussen en broers van Iris komen bijzitten. Uiteindelijk zijn we met 12 en is het enorm gezellig. Twee zussen spreken ook engels en zijn benieuwd en geïnteresseerd hoe wij leven en eten. De lunch is enorm uitgebreid en wat ik hier voor de eerste keer meemaak is dat ze, na de zoete desserten, opnieuw beginnen met de eerste schotel. We waren eigenlijk vergeten dat Chinezen denken dat er niet voldoende is als alles op is en dan maar opnieuw een bestelling doen. Op zondagmiddag met velen aan tafel is in China een echte familiebijeenkomst, dat merk ik aan meerdere tafels.
In de namiddag is het shoppen tussen de kraampjes, want marktjes zijn er zowat overal in Kowloon. We komen ook in een straat waar je als visliefhebber voor een aquarium zeker je gading vindt. Elke shop stelt buiten ten toon: plastiek zakjes gevuld met water met allerlei soorten vissen in: een kleurrijke bedoening.
Rond 17 uur staat de hele familie klaar aan de bus om ons uit te zwaaien, na ons uit te nodigen voor een volgend bezoek als we in HongKong zijn. We hebben een telefoonnummer gekregen .. .
Rond 20 uur komen we aan in het station in Sanxiang en we worden opgepikt door de man van Iris voor het dinner. Een mooie lange dag .. en als afsluiter een skype met de jarige! Proficiat!
Half 9 in de morgen worden we opgehaald voor een dagje Zhuhai in het gezelschap van 4 mensen van Sunway. Met goeie stapschoenen trekken we de bergen in en rond, soms vergezeld van lichte regendruppels, niet de moeite om onze paraplu uit de auto mee te nemen. Tegen middagtijd zijn we uitgenodigd voor de lunch bij Andy thuis. Een plooitafel wordt klaargezet en, gezeten op taboeretjes, schuiven we aan aan een goedgevulde tafel. Verschillende gerechten worden geserveerd en we doen ons tegoed aan de traditionele kip en vis, vergezeld van een aantal groentenschotels waarvan ik niet altijd kan herkennen wat er in zit. De gezelligheid van deze lunch, bereid door de moeder en de echtgenote van Andy, maakt dat alles heerlijk smaakt.
Om 14 uur bezoeken we een tempel in Domen-Zhuhai. We rijden eerst weer een uur lang vooraleer we er toekomen, maar die lange afstanden zijn we ondertussen al wat gewoon. En dan is het trappen doen ik heb ze niet geteld, maar het zijn er veel! Het lijkt mij moeilijker dan de muur van Beijing, maar dat komt omdat het nu veel warmer is. En toch, de zon zit meestal nog verdoken achter de wolken, gelukkig misschien. In de verschillende delen van de tempel wordt de Boeddha vereerd, en ik merk dat zovele jonge mensen hier nog hun geloof betuigen in alle sereniteit.
Op onze terugreis stoppen we bij een plaatselijke imker, overal langs deze weg merken we bijenkasten staan. Met een gebrekkige taal is het moeilijk om te converseren, maar Erik krijgt het toch gedaan dat hij een raat uit de kast neemt en toont hoe de honing hieruit wordt geslingerd. Met alle gevolgen vandien: Andy een steek boven zijn oog en Erik één op zijn scheenbeen. Maar volgens de imker is ook dit weer goed voor de healty!
Om 19 uur zijn we thuis en we leren aan Tony hoe hij een boterham moet smeren. Hij proeft van de kaas, maar verkiest boven al dan toch maar gewoon konfituur.
Deze avond gaan we niet te laat slapen want morgen vertrekken we om 07u10 voor één dagje naar Hongkong.
Vandaag is de eerste dag van een heel weekend dat er wordt gefeest in Sanxiang. De straten zijn bevlagd en grote ballonnen steken boven de bomen uit. Vele eetstalletjes promoten de voeding van Zhongshan en tegelijkertijd een Chinees bier. Het lijkt wat op een braderij van bij ons, maar dan met eetstandjes die elk hun specialiteit aanbieden. Hier zie ik voor de eerste maal gebakken vogeltjes te koop en Erik kan het zich niet laten hiervan een portie te kopen. Blijkbaar lijkt het op kippenvlees, maar fijner van smaak. Het is toch maar gepeuzel en dus vind ik er eigenlijk niet veel aan. Toch ook wel eens proeven van oesters met look, gebakken op een bbq! Zo eten uit het vuistje, en dat met heerlijke temperaturen, doet ons wegdromen van onze zomerse avonden. Kunstige Chinese dansen maken deze avond vooral ook attractief om naar te kijken en het lijkt of ze hier de ruggengraat vergeten zijn, zo soepel!
Deze datum staat in ons geheugen gegrift als geen ander. Twintig jaar geleden, op 19 maart 1989, is opa in Kongo, toen nog Zaïre, om het leven gekomen. Het zou een reis worden om nooit te vergeten! Dit aan de start van zijn nieuw leven, hij ging namelijk op pensioen!
Nog zoveel verwachtingen . nog zoveel te doen ..maar helaas, het heeft niet mogen zijn.
Als ik nu zo terugkijk hebben al die jaren ons leven geleid tot waar we nu staan. Oma heeft hun huis verkocht, helemaal zelfstandig een nieuw huis gebouwd en ondertussen ook al weer verkocht. En nu leeft ze gerust en zonder materiële zorgen in het H.Hart in Grimbergen. Ondertussen zijn er al 8 achterkleinkinderen en hebben de meeste kleinkinderen hun ouderlijk huis verlaten.
Twintig jaar .. in 1990 heeft Erik zijn eerste grote zakenreis voor Philips gemaakt en ondertussen is hij, op Australië na, in alle werelddelen te gast geweest. Wat zou opa fier zijn geweest op zijn zoon! En nu is het zo dat ook hij aan het begin van zijn pensioen staat, al is het wel met een leeftijdsverschil van 7 jaar. En ook wij zitten nu zo ver van huis . met nog zoveel verwachtingen, . nog zoveel te doen!
Dinsdagavond is Erik thuisgekomen om 12 uur middernacht; hij was op verplaatsing, en vermits afstanden hier niet tellen, is het zo laat geworden.
Vandaag hebben we een afspraak om 17 uur in het healthy-centre. We zijn uitgenodigd door het Candadees-Chinese koppel dat dit centrum uitbaat in een hotel en zij houden er aan foreigners als vrienden te kennen. We krijgen een drukmassage gedurende 90 minuten, beginnende aan het voorhoofd en eindigend aan de voeten. De sfeerverlichting en de sfeermuziek, samen met de slowe handelingen en zachtheid van de handen, relaxt enorm. Na de 90 minuten worden we vergast op een glas mineraalwater, perfect voor de gezondheid! Dat is dus echt op zijn chinees . en ook de partjes appelsien doen hun verfrissende werk.
Als afsluiter van de avond dineren we in een Portugees restaurant en we hebben een aangename babbel, verrijkend over het leven in China en vergelijkend met ons kleine België.
Een prachtige zonnige dag! Deze voormiddag ben ik aan restyling toe: manicure én pedicure. Met 2 personen tegelijk word ik behandeld en dat gedurende 45 minuten. Kostprijs: 5 euro.
In de namiddag zet ik me aan de vijver met mijn boek. Hier in Sanxiang komen dus vakantiegangers, voornamelijk uit Macau, voor de rust. Toch denk ik dat stilte hier ver te zoeken valt, ik hoor een waaier aan toeters en alarmen. Elke auto en elke bromfiets heeft hier zn eigen melodie en ik begin al te denken dat, hoe meer lawaai, hoe voornamer de persoon die er mee zal rijden. Onvoorstelbaar!
Deze namiddag een skype met Maria. Geen speciaal nieuws te melden uit Malderen, dus dat is OK. Toch blij dat ik ze gehoord heb, het is de eerste keer. Van onze Jan verneem ik dat tante Maria maandag geopereerd is aan haar oog. Eindelijk, ze staat al een jaar op de wachtlijst voor het krijgen van een donor hoornvlies. De operatie blijkt geslaagd, dat is dus prima nieuws!
Zondag 15 maart is de verjaardag van tante Lisette. Zou Gert de wensen hebben overgebracht? Het is een mooie zomerdag met een middagzon van 26 graden. We houden het rustig vandaag en genieten met een leesboek in een zetel aan de vijver. In de namiddag zijn we bezet op skype, typisch voor het weekend, dan maakt het verschil van 7 uur niet zoveel uit.
Anneke is de eerste in de rij. De Chinareiskoorts stijgt in Londerzeel en in Malderen en hoe korter bij de vertrekdatum, hoe frequenter de vragen. Op de 1000 vragen die ze heeft kan ik gemakkelijk op 998 antwoorden, ze zijn trouwens allemaal van praktische aard en dit is nu voor ons nu als kinderspel. Sep en Jomme volgen in de rij en Flint en Lou doen ook elk hun zegje.
En s avonds merken we de eerste verkleurde tint op onze huid.
Maandagmorgen, bij onze traditionele koffie, ontmoeten we weer de Chinezen uit Canada. Een concrete afspraak voor een healtymassage staat op woensdag om 17 uur, en nadien zullen we samen dineren.
In de namiddag krijgt onze tuin een beurt met 3 werkmannen, elk met zijn eigen taak en materiaal, Ongelooflijk hoe een oppervlakte van 10 m² er op 20 minuten zo verzorgd kan uitzien: gras gemaaid, boompjes gesnoeid en onkruid gewied. Ja boompje, .. weet je dat het een fruitboompje is waarop stervruchten groeien, en dat in όnze tuin.
Nu denken we even terug aan Aiko, hij is vandaag naar het ziekenhuis voor buisjes in de oren. Hopelijk zal het ventje nu wat beter horen want hij zegt zelf: mijn oortjes zijn niet goed. Soms misschien ook als het hem goed uitkomt ?
Deze namiddag brengen we een aantal formulieren naar het politiebureau om ons visum te verlengen zodat we met onze gasten ook naar Macau én terug in China binnen kunnen. Maar dat snel even in orde brengen is buiten de waard gerekend. Snel staat niet in hun woordenboek en het aantal nodige formulieren en formaliteiten zijn enorm complex. We hopen toch alles in orde te krijgen voor het eind van deze week zodat we met een gerust hart onze gasten kunnen verwachten. Trouwens . ook van hun visum hebben we nog niets gehoord. We wachten toch met wat ongeduld tot we vernemen dat ook zij het nodige document bezitten, zoniet zullen ze hun verblijf in HongKong moeten doorbrengen en blijft de grens van China gesloten.
Vandaag een dagje Shenzen. Shenzen is een grote industriestad, ook de rijkste stad van het Chinese vasteland omdat het zich vroeg openstelde voor gretige westerse handelaars en omdat het ook dicht bij HongKong ligt. Shenzen lokt vooral dagjesmensen vanuit HongKong die hier een idee krijgen van het leven op het vasteland en de daar gangbare prijsen.
We nemen, samen met Tonny onze begeleider en vertaler, de ferry van 09 uur in Zhuhai en komen in Shenzen toe om 10 uur. David staat ons op te wachten met zijn dochtertje Winji (juist uitgesproken? Zeker niet juist geschreven want het is een Viëtnamese naam). Na een twintig minuten door het drukke Shenzen ontmoeten we zijn vrouw bij hem thuis. Het is een fijn weerzien tussen David en Erik en het gesprek dwaalt heel snel af naar business. David Engelen (nu juist geschreven) werkte vroeger in Houthalen, en zijn Limburgse afkomst kan hij niet verstoppen; nu woont hij met zijn gezin sinds september voor onbepaalde tijd in China.. Ken, een andere oude gekende, vervoegt ons bont gezelschap, want zo kan je het wel noemen. Hij is een Malaisiër, zijn vriendin een Filippino, de vrouw van David een Viëtnamese, Tonny een Chinees en wij als Belgen. De engelse taal is dan ook onmiddellijk de spreektaal van iedereen, ook Vlamingen onder mekaar! Kwestie van de gesprekken voor iedereen duidelijk te houden hé. Het is dan ook geen toeval dat we allen samen het park Window of the World bezoeken. De grootste gebouwen van de vijf werelddelen bewonderen we in miniatuur. Alleen België vinden we niet maar een miniatuur van Manneke Pis is dan ook tweemaal niets meer! De windmolens en de tulpen van Holland zijn zowat het kleurrijkste gedeelte binnen de area van Europa en we bewonderen onder meer ook de Taj Mahal uit Indië en The Grand Palace of Thailand. Het weer is schitterend! De zon is onze gast voor de hele dag en dat kan je tegen avond aan merken door de verandering van tint op hoofden en armen. Ons avondeten is Chinees bbq, met aanbod van een uitgebreid buffet van slaatjes en fruit. We nemen de ferry terug om 20u30. Dit is een fantastische zaterdag geweest en na 16 april komt dit bont gezelschap weer samen, maar dan in ZhuHai.
Eerst en vooral een dikke dt fout verbeteren in maandag 9 maart. Schandalig en hier zijn geen excuses voor! Bedankt Goeke dat je dit hebt gemeld!
Een rare dag: vrijdag de 13de. Maar voor mij een goeie want ik ben er zo goed als bovenop. Gisteren heb ik Belgische kost gemaakt: aardappelen met worteltjes en steak (hier het minst vette vlees dat je kan vinden). Voor al deze ingrediënten heb ik 2,50 euro betaald in het magazijn. Ik had eventjes genoeg van het Chinees, een teken dat mijn maag toch nog niet 100 % is misschien?
Deze voormiddag ben ik bij de kapper geweest: wassen, knippen en föhnen voor 3 euro, massage van hoofdhuid, schouders en armen inbegrepen. En wat dacht je, natuurlijk dat ik me nu goed voel! Ik zie er dan ook al wat beter uit, want de vorige dagen was het maar zozo . . En ja, de zon schijnt! Het is nu 24 graden, een goeie temperatuur om te wennen aan de komende zomer en voor de eerste keer in topje en korte broek; heerlijk om buiten te zitten!
Morgen gaan we naar Shenzen, iets meer dan 2 uur rijden met de bus. Daar woont David Englen, een Belg, en een oud-gekende van Erik. We kunnen onze moedertaal weer eens boven halen!
Met mij gaat het nog niet veel beter, ik slaap bijna de hele dag en heb nu wel met moeite al een potje yoghurt gegeten. Na een douchke ben ik wat opgefrist maar het heeft me enorm vermoeid. Dus beland ik weer in de zetel.
