Mijn naam is Loreanne, afgekort 'Lore'. Die naam verschijnt onder mijn blogjes. Mijn bedoeling is mijn belevingen trachten te uiten. Als psychische zieke word je immers vaker de mond gesnoerd dan als de fysisch zieke mens. Loreanne
LEVEN MET EEN BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS, Josephine Giesen-Bloo
BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS, een praktische gids voor behandeling, Roy Krawitz, Christine Watson
GROOTSE PATIENTEN, KLEINE THERAPEUTEN. Narcisme en Psychotherapie, Mark Kinet, Luc Moyson
ROSALIE NIEMAND, Elisabeth Marain
HET MOET ERUIT, Marie Cardinal
ONTSPOORD, Ria van de Ven
DE UREN, Michael Cunningham
BORDERLINE STOORNIS. Crises in hechten en onthechten, E. Van Meekeren
BORDERLINE HULPBOEK. Zelf leren omgaan met, Jaap Spaans en E.Van Meekeren
WAT BORDERLINE MET JE DOET, Arthur Hegger
BOEKEN
BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS. Handleiding voor training en therapie', M.Linehan
VER HEEN, P.C. Kuiper
MORGEN BEN IK EEN LEEUW. Hoe ik mijn schizofrenie overwon.', Arnhild Lauveng
DE STILTE VOORBIJ. Mijn weg terug.', Nancy Venable Raine
ALS LIEFDE IS PIJN DOET EN JE WEET NIET WAAROM, Dr.Susan Forward en Joan Torres
DILEMMA'S IN DE PSYCHIATRISCHE PRAKTIJK, Kaasenbrood, Kuipers, van der Werf.
De lijst boeken die ik vermeldde, gaan uiteraard niet allemaal over borderline persoonlijkheidsstoornis. Het zijn boeken die me om één of andere reden steun boden al was het door de (h)erkenning van bepaalde gevoelens, gedachten, bedenkingen. Er zijn boeken bij die me een beter inzicht gaven in wat tijdens mijn huwelijk speelde ('Als liefde pijn doet en je weet niet waarom') of over het verworpen worden door die je lief zijn. ('Ontspoord')
Mijn blog is gestart op 18/4/2011 en bestaat vandaag 5000 dagen!
Niets van deze teksten mag zonder toestemming van de auteur gebruikt worden.
over depressie en persoonlijkheidsstoornis
17-10-2011
496. hemelse goedheid... niet té gelovén...
Haar ongenoegen liet zich al geruime tijd voelen... maar vandaag kwam het op een hoogtepunt... Ik kon haar niet ompraten dat zij nog even moest wachten... Ook bij haar kookte één en ander over... Wat dacht hij dat hij mijn jongste net zo kon radjes voor de ogen draaien als hij bij mij kon? Ik was dan ook een gemakkelijke prooi, nietwaar?Onzeker, weinig zelfvertrouwen, altijd denken dat anderen het bij het rechte eind hebben... enz... enz...
Ze liet op dezelfde wijze... als hij met mij deed, weten dat zij niet meer van zijn 'diensten' wenste gebruik te maken. Maar wat blijkt nu??? Plots had hij daar graag toch éérst een gesprek met haar over gehad... (walg, walg, huiver, huiver...) en haar doorverwezen.... :shock: Zo...maar dat gesprek vond hij bij mij niet nodig... :shock: Zeer vreemd.
Sinds wanneer hebben wij vertrouwen in een psychiater die zijn patiënten zonder meer loost???? Mijn dochter is minder naïef dan ik op dat punt... zij wacht geen laffe lozing af blijkbaar maar nam zelf het heft in handen. Ik kàn nog wat van haar leren, jawel.
En dàt (dat hij graag daarover eerst een gesprek had willen hebben), zegt de man die mijn verzoek om een gesprek om erover te praten beantwoordde met een mail dat ik bij hem vooreerst niet meer terecht kon, tenzij ik eerst bij die collega een gesprek moest hebben en dàn zou mijnheer de 'almachtige' eens beslissen of ik e-ven-tu-eel nog bij hem kon terugkeren eventueel gecombineerd met sessies met die andere collega?????? Verslijt hij me voor gek of zo???
Alsof ik een zware crimineel ben die hem naar het leven stond :shock: Wààrom??? Omdat ik zoveel signalen gaf dat zijn therapie niet dé therapie meer was voor mij??? Omdat ik niet MEER braaf de sloomheid van zijne heiligheid kon slikken en bleef vragen en verzoeken om hulp? Een zelfhulpgroep, therapie in de ware zin van het woord, een therapiegroep en tenslotte bvb. een tweede psychiater????? Hij bleef al die signalen van mij negeren. Wààrom??? Hij gaf niet eens een antwoord. Moest je iemand met bps (maar wél met een degelijk verstand) voor een idioot verslijten? Dàt was pas een miskleun van hem. Waarom loosde hij me zo vlug als maar kon en wel ZONDER dààrover EERST een gesprek te hebben al vroeg ik DAAR nadrukkelijk om?????
Bijna was hij er ook in geslaagd mijn jongste haar zorgende moeder te ontnemen... bijna was hij er in geslaagd de laatste draad met het leven door te knippen... de zorg, de aandacht voor haar... Het is niet gelukt. Ik ben geschrokken van mijn jongste die zoveel meer doorzicht heeft in zaken die niet kunnen. Hij kon nog van haar leren...!
Hij moest zich schamen. En dat is het laatste woord dat ik aan hem verspil. Sinds die vreselijke dag heb ik zijn naam niet meer gebruikt met dokter ervoor. Ik beperkte me tot zijn familienaam en spuug die uit als vies geworden pruimtabak. (heb ik nog nooit geproefd hoor maar het leek me wel een mooi beeld om wat ik wilde zeggen):lol:
Hij hield me acht maanden zoet met zijn stelling van zogenaamd 'ventileren' maar dan wel met een ventilator die slechts draaide om zijn toertjes te doen? Niet méér en niet minder. Hij luisterde niet meer, ging nergens op in, hij hoorde niet ééns meer wat ik zei of aangaf. Hij hoorde in al die acht maanden niet de diverse noodkreten, de kreten omhulp. Hij hoorde alleen zijn eigen gelazer en zag slechts zijn eigen blazoen, dé psychiater van het jààr..? Forget it... tenzij je bedoelt de psychiater die er wérkelijk een zootje van heeft gemaakt.
Hij wilde zijn blazoentje blinkend houden zonder er nog wat voor te moeten doen? ... en dààr mocht niemand, maar dan ook niemand aan raken. Heb ik het geraakt? Omdat ik vooruit wilde komen? Niet wilde opgeven en verder in de modder zinken waar hij (blijkbaar) op aanstuurde? Soms denk ik zelfs dat hij me maar wat graag naar de idee van een opname wilde loodsen... Waarom? Wilde hij toen al slachtoffertje zijn, de psychiater die zo zijn best deed maar helaas...? Komaan zeg. Als ik paranoïde zou zijn, zou ik nog denken dat ze aan iedere opname verdienen. Maar ik ben nog bij mijn volle verstand (ook helaas) Zo kon hij zijn handjes witwassen en zijn bedenkelijke 'behandeling' verdonkeremanen.... alles afschuiven op zijn o zo zieke cliënte??? Met heel dit apenland maar niet met mij. :twisted:
Dacht hij slim te zijn? Weer iemand die zich zeer vergist in mij... en ja hoor... ook in mijn wijze jongste...! Het is gemakkelijk om van cliënten die zich verweren plots 'zieke mensen' te maken???? Dat heb ik al eerder meegemaakt. Door iemand die zich te buiten ging aan seksueel misbruik.
Ik huiver ervan... god wat huiver ik ervan. Van alle hulpverleners die in plaats van zichzelf eens aan nader onderzoek te onderwerpen hun eigen falen of miskleunen of misbruik over willen hevelen naar degene die ze HOORDEN te BEHANDELEN in plaats van te MIS-BEHANDELEN;
Die naam... zijn naam... werd voor ons een gezwel... op het begrip 'degelijke hulpverlening voor mensen met een depressie of bps'...
Een goede raad aan allen die hulp vragen... als je voelt dat er geklungeld wordt, denk dan niet zoals wij al té lang hebben gedacht... dat het vast aan onszelf te wijten was of dàt dàt nu eenmaal therapie was... het IS geen therapie wanneer een psychiater oeverloos blijft zeggen dat je maar moet praten zonder ook maar één keer blijk te geven dat hij begrijpt waarover je het hebt of misplaatste en domme opmerkingen maakt die je nochtans DUIDELIJK laten voelen dat hij er geen moer van snapt, die net iets te lang bezig is met verslagen schrijven onder amper 45 minuten therapie en ook over zichzelf praat, zelfs over een val van zijn fiets, ontstekingen aan zijn ogen, te lang om het gezonde evenwicht in stand te houden en niet het gevoel te krijgen dat de rollen hier omgekeerd werden.... Hij ging amper verder in op wat je nochtans duidelijk aangeeft. Is het normaal dat hij na bijna negen jaar nog geen enkele analyse kan voorleggen? Die je vertelt dat hij slechs opschrijft om er met zijn 'gedachten' bij te blijven. :shock::shock::shock:
Gooi dat soort hulpverlener overboord, liever vandaag nog dan morgen, vooral als hij niet in wil gaan op je wens vooruit te willen in de therapie mét een sterke begeleiding, sturing... als je dat behoéft. Maak aub niet dezelfde fout die ik maakte om dit als toemaatje te krijgen, dat je als de grond wat te heet werd onder zijn volmaakte voeten, je als afval geloosd wordt, gedumpt, halfslachtig overgeheveld wordt naar een collega die uiteraard uitvoerig gebriefd werd... over jouw 'stoornis'... waarbij hij natuurlijk over zijn eigen 'miskleun' (alias stoornis) in alle talen zwijgt... namelijk zijn laksheid, zijn gemakzucht, zijn overhevelen van jou als was je een proefdier in een kooi... zonder de noodzakelijke bespreking, het respect naar jou als cliënt toe, neen lozen die zooi... . Het toppunt was dat hij bovendien bleek gelogen te hebben over het zogenaamde overleg met zijn collega want toen ik die telefoneerde scheen die nougatbollen te weten. Mooie hulpverlener was mijn vorige psychiater. Bijna heb ik het dankzij hem dit keer niet overleefd.
Ik heb gevoeld welke mensen er achter me staan... en me steunen, die méér beseffen wat deze man die zich mijn behandelende arts durfde te noemen heeft gedaan... om zijn eigen ego en zijn eigen tekort schieten onder te stoppe. (voor mij hoefde hij het niet eens toe te geven... als hij het maar voor zichzelf kon en mij TIJDIG had VOORGESTELD om een meer GESPECIALISEERDE psychiater te consulteren) Maar neen... Wat wilde hij persé bewijzen en tegenover wie,??? Wilde hij zich in een slachtofferrol wentelen (het werd psychisch te zwaar voor hem... en hij kon daarom ook geen gesprek meer met me hebben??? Toevallig toen ik vroeg om voorlopig even geen therapie meer????) Was het wel een psychiater? Soms leek hij op een jongetje dat op zijn mammie riep. Die vroeg soms zorg en raad van mij. OK hoor, maar daar wijd je als psychiater toch geen kwartier over uit tijdens een sessie voor de patiënte haar 45 minuten????
Is het zulke schande toe te geven dat je ergens niet meer bijkan? Waarom kon hij zijn eigen falen én fout toen hij uit de biecht klapte niet toegeven? Neen liever de ander het gevoel te geven dat ze ocharme de boosdoener is en die arme psychiater 'het psychische te zwaar kreeg...? Komaan zeg... werkelijk té gek om los te lopen.
Niet dat hij er niet langer 'bijkon' neem ik hem kwalijk, wél hoe hij ermee omging, een bekwame psychiater onwaardig. Hij had me hierover TIJDIG over kunnen inlichten én me TIJDIG een andere psychiater kunnen adviseren. Maar simpelweg omdat hij ANGST had voor mijn reactie....???? loste hij het liever op deze ONVERANTWOORDE manier op? De patiënte per mail doorsluizen? De patiënte laf en therapeutisch volslagen onverantwoord lozen.... Mooie boel. Die hoort daarvoor ook gestraft te worden. Tenminste berispt.
En waarom ontkende hij zijn wangedrag toen hij zijn eigen regel schond, de privacy tussen moeder en dochter? Ga zelf in therapie man. Vreemd genoeg heb ik sinds die gebeurtenis nog vaak braakneigingen....
Beste mensen... ik heb voor het eerst weer moed... na de vreselijke weerslag gisteren, de zoveelste sinds mijn psychiater die me (dacht ik toch) negen jaar behandelde, uiteindelijk 'feestelijk' besloot met mijn 'lozing'. En wat nog erger was, 'dat lozen' werd vergezeld met halfslachtige woorden als dat ik vlug hulp moest zoeken (bij zijn collega waarmee hij al ZOGEZEGD overlegd had :shock:.. want dat ik erg leed :shock::shock::shock:)(desnoods bij de huisarts moest langsgaan)(waarvan hij wist dat ik die slechts bezocht voor een anti-griep vaccin???? :shock::shock::shock:
Zijn immense bezorgdheid om mij heeft hij zeer duidelijk laten blijken door zijn hele 'afhandeling' van mijn 'case' per 'mail'... :shock: Tjonge. Die man verdient een MEDAILLE maar dan wel van de lafhartigste puberale psychiater van België.
Mensen stonden me bij, mensen waar ik het niet van verwachtte. Door ze is het ook niet gelukt wat hij met zijn vreselijke uitspraken nog tijdens die telefoons donderdag (twee dagen na zijn mail) wilde bekomen... 'doen alsof ik ZOMAAR een 'crisis' kreeg en maar naar 'crisisopvang' moest bellen... ':shock: nadat hij me verdomme, aub zeg, de psychiater die me bijna negen jaar behandelde zonder ENIG WOORD VOORAF als een 'ding' dacht te moeten lozen??? Op een laffe, laaghartige manier te lozen, over te hevelen, me bovendien (hemeltergend) verzocht hem niet meer te contacteren, op geen enkele manier maar die 'mijn' dringend verzoek me na zijn afschuwelijke mail 'helemaal met rust te laten' dacht te mogen negeren door me nog een mail te sturen waarin hij me nog een schop achterna verkocht? Fraai, zeer fraai, om waarlijk trots op te zijn. :evil:
Neen... vergeven doe ik het hem wellicht nooit. Hij wist welke lijdensweg ik zonder dat ging, wààrom moest hij er op die manier een bijna fataal einde aan breien? En wat zou erop gevolgd zijn àls ik uiteindelijk de strijd had verloren ? Dat hij zielig een ander liet wachten omdat hij net vreselijk nieuws had ontvangen??? Een cliënte van hem met bps had er stel je voor 'plots, onverwacht'???? een einde aan gemaakt.:twisted: Komaan zeg...!!! GELUKKIG leef ik nog... en vecht ik voort. De hemel zij dank... ook voor alle mensen die in eenzelfde situatie zouden komen... en die net als ik... zo geslagen voelen dat ze niet eens kunnen reageren... en wegzinken in een moeras wat wél zooo handig is voor degene die mis-meesterden... :twisted: Ik wil jullie niet vertellen hoe vaak ik die weken mezelf ERGENS van heb moeten afbrengen... met geweld... Ik wil er zelf niet meer aan terugdenken. En ik hoop dat het ergste nu voorbij is... al weet je dat nooit... (zo merkte ik gisteren)
Ik laat me door geen enkele stuk onbenul nog afbrengen van mijn rechten... wéés daar maar van overtuigd. Ik had mijn eerste jaren gevoel moeten blijven volgen... dat hij maar een stuntel was. Erna geloofde ik dat ik het was... nu weet ik beter... en het doet me nog steeds rillen als ik besef waar ik ternauwernood aan ontsnapt ben. Vandaag voelde ik voor het eerst sinds bijna tien maanden weer zin om te zingen, zin om naar een park te gaan, zin, zin, zin...en zin om jullie hier te plezieren met mijn ellenlange teksten. :-D Tuurlijk weet ik, wijs en ervaren als ik ben dat het morgen opnieuw een dieptepunt kan bereiken... maar mild voor mezelf zeg ik ook tot mezelf dat dàt in de gegeven omstandigheden écht niet abnormaal of GEK is... Ik wéét ondertussen wie hier abnormaal en gek is of zeer onverantwoord te werk is gegaan. Misdadig is het. MISDADIG.