Bij het herlezen van zijn laatste mooie gedicht, leek mij dit de ultieme boodschap, aan ons zijn vrienden gericht. Hij gebruikte woorden, als "groot verdriet" en "nabestaan", dit was zijn afscheid, nu kon hij rustig in Gods armen slapen gaan.
Maar enkele lijnen verder stond dan weer, vriendschap en blijven streven, dit klonk dan weer als een wijze levensles, voor hen die achterbleven.
Hij gaf ook de raad, " begin de dag met een lach en een lied," vervolgde "zoals de vogeltjes fluiten in het riet," en verder de woorden "welgezind," en " door iedereen bemind."
Wat een troost te weten, dat hij zo kort, bij die eeuwigdurende nacht. toch nog aan ons zijn badmintonvrienden dacht, en als allerlaatste nota, een A viertje lang, " neem a.u.b. mijn taak over", dat maakte mij ook bang.
Bang en toch ergens trots en fier, met een hart vol pijn, omdat ik, in deze dwaze wereld, even zijn VRIEND heb mogen zijn.
In onze badmintonclub zijn er verschillende zestigers, toen ik aan een van hen vroeg hoe hij het vond om binnenkort zeventig jaar te worden, antwoorde hij:" Ach ik hoor wel eens praten over ouderdom en dood en zo," zei hij," maar volgens mij zijn dat geruchten."
Onze buurvrouw begon op haar zestigste weer afspraakjes te maken.Toen ze met haar nieuwste vlam in een sportwagen zat, klopte die op haar been en zei," Nu ga je vast zeggen, kijken mag maar aankomen niet?","maar jonge toch," antwoorde onze buurvrouw,"op mijn leeftijd mag je er aankomen maar kijken niet."
Af en toe schenkt het leven je een ogenblik, zo kostbaar, zo overweldigend, dat je er helemaal warm van wordt.
Probeer devolgende kleinigheden eens toe te passen.
Maak elke dag 3 mensen een compliment. Kijk minstens eens per maand naar een zonsopgang. Kijk mensen IN de ogen. zeg vaak," Dank U wel." Behandel mensen zoals je zelf wil behandelt worden. Maak nieuwe vrienden maar hou de oude in ere. Bewaar geheimen. Wees dapper. Als je dat niet bent, doe dan alsof. Niemand ziet het verschil. Ga nooit tot actie over wanneer je kwaad bent. Praat in de lift nooit over zaken, je weet niet wie er meeluisterd. Gebruik een creditkaart alleen voor het gemak,niet om rood te staan. Speel nooit vals. Ontneem niemand zijn hoop, het kan zijn dat dit het enige is wat hij nog bezit. Betaal nooit voor werkzaamheden voor ze af zijn.
" Vier meter hond, a u b." " We hebben alleen katten aan de meter." " Doe die maar in dezelfde zak, kunnen ze nog iets van elkaar leren." " Zijn ze lang naar school geweest?" " Tot 2008." " Die zijn hun tijd dan wel ver vooruit?" " Van achter hebben we geen voorruiten hangen." " Juist, ge had er al van horen zien, riek ik." " Verkocht." " Hoe verkocht, je krijgt ze gratis." " En daarom koop ik ze nu, kun jij nooit zeggen dat ik gierig was."
Kom buiten, pak een stoel, en sta wat. STOM, STOM, STOOOM.....!!! "Drie grasmachines a u b". "Met lang of kort gras?" "geef maar met kort, want mijn gras is te lang." NOG STOMMER, DAN STOOOM." "Zeven boormachines a u b." "Alstublieft, zal ik ze voor u inpakken?" "Nee hoor ik eet ze hier wel op." GEWOON STOM.
In japan , al enkele jaren geleden, was een groep geleerden er ingeslaagd, om een auto te laten rijden op olie uit mandarijnenschillen.Deze methode had een nadeel: ER ZIJN ELFDUIZEND MANDARIJNEN NODIG VOOR EEN LITE R OLIE.
Een verkoopster in een plaatselijke boekhandel, kreeg het hard te verduren op haar vijftigste verjaardag. Niet alleen hadden haar collega's twee grote spandoeken aangebracht met " MARIA IS 5O VANDAAG", ze moest ook nog de hele dag werken tussen de andere verkoopsters, die een insigne droegen met de tekst " IK BEN MARIA NIET".
"Kameraad Gorbatsjow, is het communisme uitgevonden door een politicus of door een wetenschapper?" vroeg een vrouw die in het Kremlin op bezoek was. "Door een politicus," zei de secretaris-generaal. "Dat dacht ik wel," zei de vrouw," een wetenschapper had het eerst uitgeprobeerd op muizen."
Grijs kille kerktoren, ziel en hart van straten en gevels, vreugde en smart stenen monumenten, gebeeldhouwd uit boete, treurende moeders, kille piëta's, Maria wees gegroeten. De beitel gedreven in het ritme van de hamerslag, breekt, splijt, bevrijdt het beeld dat hier gevangen lag. Steigerend paardespan, heroïsch heldenstatief, heraldische leeuwenkoppen, treurend cherubijntje lief, wat eens uit steen brak, onder het beeldhouwersalaam, zal eeuwig triomferen, zal eeuwig bestaan.
Een acteur had al in geen vijftien jaar een rol meer gehad, omdat hij altijd zijn tekst vergat. Eindelijk kon hij terug aan de bak hij moest maar een zinnetje zeggen namelijk:"Hoor! Dat is kanongebulder." De avond van de première brak aan, en terwijl hij in de coulissen stond te wachten herhaalde hij altijd maar:"Hoor, Dat is kanongebulder, hoor, dat is kanongebulder...." Eindelijk moest hij op, toen hij het toneel op liep hoorde hij een oorverdovende brrrrroeoeoemmm!! Hij draaide zich om en zei:"Wat was dat verdomme?"
In een winkelcentrum in Ekeren vroeg Sint Niklaas aan een meisje hoe ze heette, hij kreeg alleen een boze blik. Sinterklaas herhaalde zijn vraag en tenslotte zei ze verontwaardigd:" Dat heb ik je vanmorgend in Kapellen verteld, en nu ben je het al vergeten?"
Mijn moeder bracht haar kapotte bril binnen bij de oogarts, in een klein zakje had ze de twee kleine vijsjes gestoken die zij nog bij de gebroken bril had gevonden. Tot haar verbazing rommelde de opticien in een doosje en haalde er nog twee andere kleine vijsjes uit te voorschijn. Toen zij vroeg waarom hij niet de oorspronkelijke vijsjes gebruikte, die zij met zoveel moeite uit de lange haren van het vloerkleed had gehaald, zei hij:"Sorry mevrouwtje, dat waren geen schroefjes, dat waren kruimels."
De dochter van een vriend had in een kerstspel de rol van Maria gekregen. Op de ochtend van de eerste repetitie versliepen ze zich. De regisseur wuifde vermoeid onze excuses weg." Het geeft niet" zij hij "De herders moeten trainen voor de voetbal en Jozef is gaan vissen."
Eens was ze vurig rood, een roos,
Een vriend heeft ons verlaten.........
In onze badmintonclub zijn er verschillende zestigers, toen ik aan een van hen vroeg hoe hij het vond om binnenkort zeventig jaar te worden, antwoorde hij:" Ach ik hoor wel eens praten over ouderdom en dood en zo," zei hij," maar volgens mij zijn dat geruchten."
Je weet dat je oud wordt als je weer begint met fietsen, terwijl je kinderen de auto nemen.
Onze buurvrouw begon op haar zestigste weer afspraakjes te maken.Toen ze met haar nieuwste vlam in een sportwagen zat, klopte die op haar been en zei," Nu ga je vast zeggen, kijken mag maar aankomen niet?","maar jonge toch," antwoorde onze buurvrouw,"op mijn leeftijd mag je er aankomen maar kijken niet."
" Vier meter hond, a u b."
Onnozele praat.
De Valreep.
In japan , al enkele jaren geleden, was een groep geleerden er ingeslaagd, om een auto te laten rijden op olie uit mandarijnenschillen.Deze methode had een nadeel: ER ZIJN ELFDUIZEND MANDARIJNEN NODIG VOOR EEN LITE R OLIE.
Een verkoopster in een plaatselijke boekhandel, kreeg het hard te verduren op haar vijftigste verjaardag. Niet alleen hadden haar collega's twee grote spandoeken aangebracht met " MARIA IS 5O VANDAAG", ze moest ook nog de hele dag werken tussen de andere verkoopsters, die een insigne droegen met de tekst " IK BEN MARIA NIET".
"Kameraad Gorbatsjow, is het communisme uitgevonden door een politicus of door een wetenschapper?" vroeg een vrouw die in het Kremlin op bezoek was. "Door een politicus," zei de secretaris-generaal. "Dat dacht ik wel," zei de vrouw," een wetenschapper had het eerst uitgeprobeerd op muizen."
Een acteur had al in geen vijftien jaar een rol meer gehad, omdat hij altijd zijn tekst vergat. Eindelijk kon hij terug aan de bak hij moest maar een zinnetje zeggen namelijk:"Hoor! Dat is kanongebulder." De avond van de première brak aan, en terwijl hij in de coulissen stond te wachten herhaalde hij altijd maar:"Hoor, Dat is kanongebulder, hoor, dat is kanongebulder...." Eindelijk moest hij op, toen hij het toneel op liep hoorde hij een oorverdovende brrrrroeoeoemmm!! Hij draaide zich om en zei:"Wat was dat verdomme?"
In een winkelcentrum in Ekeren vroeg Sint Niklaas aan een meisje hoe ze heette, hij kreeg alleen een boze blik. Sinterklaas herhaalde zijn vraag en tenslotte zei ze verontwaardigd:" Dat heb ik je vanmorgend in Kapellen verteld, en nu ben je het al vergeten?"
Mijn moeder bracht haar kapotte bril binnen bij de oogarts, in een klein zakje had ze de twee kleine vijsjes gestoken die zij nog bij de gebroken bril had gevonden. Tot haar verbazing rommelde de opticien in een doosje en haalde er nog twee andere kleine vijsjes uit te voorschijn. Toen zij vroeg waarom hij niet de oorspronkelijke vijsjes gebruikte, die zij met zoveel moeite uit de lange haren van het vloerkleed had gehaald, zei hij:"Sorry mevrouwtje, dat waren geen schroefjes, dat waren kruimels."
De dochter van een vriend had in een kerstspel de rol van Maria gekregen. Op de ochtend van de eerste repetitie versliepen ze zich. De regisseur wuifde vermoeid onze excuses weg." Het geeft niet" zij hij "De herders moeten trainen voor de voetbal en Jozef is gaan vissen."
