Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
over-leven met een glioblastoom (hersentumor) en CVS zolang ik blog, ben ik er nog.
03-02-2012
pech, pech en nog eens pech
Vanmorgen sta ik op en start naar aloude gewoonte mijn computer op. Groot was mijn fustratie toen alles zwart bleef en enkel de ventilatoren en het groene lampje teken van leven gaven. Me dan gewassen en gebeld naar de computerboer (computer is nog in garantie) en ik mocht hem binnenbrengen. Verdict: waarschijnlijk tegen volgende week klaar.
Om toch niet computerloos deze week door te brengen dan maar mijn 'oud' beestje opgedoken en terug werkklaar gemaakt. Ben nu dus op een trage 'tractor' aan het werken, maar beter dan niets.
Nog een raar fenomeen meegemaakt: Naar iemand mails verstuurd via mijn gmail adres en geen van al blijkt aan te komen. afzenderadres nagekeken en toch lukte het niet. Dan eens geprobeerd via mijn telenet mail en dan ging het wel...snap het niet goed. Zullen het eens proberen uitzoeken.
Hier bij ons is het flink gaan sneeuwen, ligt al een cm of 5 op de voetpaden. Morgen misschien eens een wandelingske maken als mijn lijf mee wil want deze week is't nog gene vette geweest.
Vanmorgen -8°C. Eigenlijk geen weer om op te staan ware het niet dat mijn kinders naar school moesten. Vanmorgen wat grote kuis gedaan (zetels volledig gereinigd) en dan een middagdutje. In de namiddag scheen de zon fel door het raam en kreeg ik toch weer zin om een wandelingetje te maken. Niet te lang want al vlug bleek dat er een felle wind stond en het echt berekoud aanvoelde. Had wel mijn fototoestel meegenomen.
Vandaag weer een nieuwe maand. Een maand die zich met een koudeprik aankondigd. Vanmorgen even een klein fietstochtje gemaakt om alles eens te luchten en de gedachten op nul te zetten.
Februari is ook de maand waarin de dagen stilaan langer worden en het licht terug de overhand haalt na de donkere wintermaanden.
In februari is er ook de dag van de geliefden. Om ons alvast in de sfeer te brengen deze song van Boudewijn De Groot: Ik Geloof.
Vandaag is er in ons land de grote algemene staking tegen het verder besparen op de kap van de gewone mens die moet werken voor zijn kost of noodgedwongen moet leven van een uitkering. De rechtse krachten, meestal zij die de oorzaak zijn van de problemen waarin we nu zitten daar hun graaicultuur en ongebreideld winstbejag halen alles uit de kast om deze staking in een slecht daglicht te stellen. Ze hebben er geen probleem mee om generaties tegen elkaar op te zetten, om nederlands en franssprekenden tegen elkaar op te zetten en enkel met het doel hun bonussen en vet betaalde postjes te vrijwaren, om hun geknoei bij de banken op te lossen op de kap van de minder begoeden.
Vazalpartijen zoals NVA en Open VLD laten zich door deze haaien gebruiken om de mensen tegen elkaar op te zetten, want zelfs de Romeinen kenden de regel van verdeel en heers al.
Ik hoop alleen dat de ogen van de mensen open gaan en dat men de uitzuigers ook eens belastingen gaat doen betalen, dat de schandalige bonussen uit de wereld geholpen worden. Er is genoeg op de werleld voor iedereen, op voorwaarde dat ieder tevreden is met hetgeen hij nodig heeft.
Net een krantekop van het nieuwsblad: staken kost elke belg 18€ al eens berekend wat een indexsprong van 2% betekend? % minder inkomen en dat gedurende de rest van je leven. En dat zijn de dingen waartegen gestaakt wordt. Stop de afbouw van ons sociaal model en leg het krapuleuze kapitalistische uitbuitingsysteem aan banden.
Een aanrader voor degenen die tegen de staking zijn: De film Daens over de leefomstandigheden in de Aalsterse textielfabrieken. Deze omstandigheden komen terug als je de rechtse rakkers laat doen.
Gisteren was het weeral chaos voor de U19 match. Te weinig spelers zodat we als ouders zelf op zoek moesten gaan naar extra speler. Gelukkig nog iemand van U17 kunnen strikken. Niemand van het jeugdbestuur was er te bekennen. De match zelf was er een om vlug te vergeten, wanneer je als speler vol stress door al de zever die er de laatste tijd heerst moet gaan spelen, zonder coatch kan je moeilijk topprestaties verwachten. Het gaat van kwaad naar ergen bij de club. Ben eens nieuwsgierig wanneer er een degelijke bijsturing komt of gaat men stug blijven doorgaan met vriendjespolitiek
Had mijn ongenoegen op een beschaafde wijze op de site gezet (http://rshaasdonk.be/jeugdu19b.html) en deze morgen kreeg ik al een onbeschofte mail met eisen om dit er onmiddelijk af te halen Een ding hebben ze geen rekening mee gehouden en dat is dat de domeinnaam mijn eigendom is en ze zo maar geen eisen te stellen hebben. Dat ze eerst de problemen op een deftige en duurzame manier oplossen. Het doet me ergens pijn om elke week te moeten zien hoe de club steeds verder zijn eigen ondergang tegemoet gaat. De eerste seizoenen waren mooi, tof en alles liep gesmeerd. Je kon toen trots zijn op de club. Sind dit jaar loopt alles in het hondert. Er zijn bij de jeugploegen al meer trainerswissels gebeurt dan er ploegjes zijn...dat zou toch een belletje moeten doen rinkelen...niet dus. Ga me er verder ook niet druk in maken... ze doen maar.
Vandaag is er weer de voetbal. Onze M moet om 15.30 spelen tegen FC Destelbergen. Een beetje een geladen match.
De heenmatch is geeindigd in een kleine vechtpartij. De keeper van FC Destelbergen (u19bijz) kreeg het door enkele opmerkingen van supporters op zijn heupen en vond er niet beter op dan een van de moeders (die net geen opmerkingen maakte) een karate trap op de borst te geven. De zoon van deze mamma en haar man deden er alles aan om deze gek weg te houden en daarbij vielen enkele klappen.
De match werd gestopt en er werd besloten om in deze omstandigheden niet verder te voetballen. De uitspraak van de voetbalbond was dat wij de match met 5-0 verloren. De Scheidsrechter had niets gezien....
Ik hoop dat ht vandaag geen herhaling wordt van deze voordstelling en dat er gevoetbald wordt op het veld, zonder dat opgefokte gasten in de aanval gaan.
Zulke incidenten zijn trouwens niet alleenstaand met deze ploeg. Bij de allereerste competitiewedstrijd van de eerste ploeg van HRSH in 2009 was het ook op een vechtpartij uitgedraaid waarbij de politie onze supporters (met verschillende kinderen) moesten ontzetten. Blijkbaar is er iets mis met de mentaliteit van sommige supporters en spelers. Hopelijk grijpt het bestuur van FC Destelbergen in voor de ganse ploeg een kwalijke reputatie krijgt.
Het weer zien er ook niet zo best uit, grijs is weer de hoofdkleur. Hopelijk houden we het droog.
Ben net terug van mijn eerste wandeling deze week. De vorige dagen wou het lijf of het weer niet meewerken. Nu was er een stralend zonnetje, hoewel het koud was met temperatuur rond het vriespunt voelde je de warmte al van de zon...zalig.
Ik denk dat de chemopillen ook verwerkt zijn want de energie komt stilaan terug. Al bij al iets minder last gehad dan vorige kuur. Nu heb ik nog een paar weken voor de start van de volgende chemoaanval. Ondertussen genieten we van de betere dagen.
Vandaag 27 jan is een dag waarop we zouden moeten stilstaan bij de gruwel van WOII en in het bezonder bij de concentratiekampen. Auschwitz, dat best bekend staat als een van de gruwelijkste plaatsen werd nl op 27 januari 1945 bevrijd door het Russische leger. Ze vonden ongeveer 7500 uitgeputte en doodzieke gevangenen. De soldaten werden als bevrijders onthaald door de overgebleven gevangenen. Naast de vele duizenden uitgeputte en zieke achterblijvers vonden ze in de opslagplaatsen meer dan één miljoen tenues en kostuums, 7 000 kilogram vrouwenhaar en duizenden schoenen.
Bij de bevrijding van de stad en de diverse kampen van Auschwitz kwamen 230 Russische soldaten om het leven.
Spijtig genoeg zijn er vandaag veel jongere mensen die hiermee geen enkele voeling hebben of die zelfs niets weten van wat er toen gebeurde, laat staan dat ze er iets uit geleerd zouden hebben...Hopelijk maakt niemand nog dezelfde fout als toen...maar de vrees blijft wel.
Op 14 jarige leeftijd, dus zo'n 40 jaar geleden ging ik naar school in Temse, Het VTI (Vrij Technisch Instituut) dat ondertussen ten ziele is gegaan.
Toen was het de gewoonte om voor de les Nederlands geregeld een film te zien. Niet in een bioscoop maar in de Refter met de directeur als operator. Steeds een mooie namiddag want we hadden geen les. Nadeel was wel dat er een filmbespreking verwacht werd van ons, maar met de nodige 'samenwerking' kwam ook dat in orde. Een van deze films die me bij is gebleven is Diliverance en vooral de seine van de dueling banjo. Vandaag kwam ik het toevallig tegen op YOU TUBE.
kwam ik dit liedje tegen van Johnny Cash. The man in black.
Hij is overleden in 2003, enkele maanden na zijn grote liefde June. Zijn zongs blijven echter prachtiges kunststukjes waarbij te teksten tijdloos zijn. Steeds nam hij het op voor verdrukten en schopte tegen schenen van gezagsdragers. Luister even naar deze song en volg te tekst ervan....nog steeds actueel.
Wil je meer weten over het leven van Johnny? De film Walk The Line met Joaquin Phoenix als johnny en Reese Witherspoon als June, echt een aanrader zowel de muziek als het verhaal...ik heb er in ieder geval van genoten.
Ben volop mijn hoofdtelefoon aan het uitproberen, mooie klank ben er blij mee.
Na het weekend, waar ik eigenlijk iets te veel gevraagd heb van mezelf heb ik gisteren en eergisteren een rustpauze ingelast (noodgedwongen) want de vermoeidheid was iets te nadrukkelijk aanwezig. Meestal is dit zo bij mij na een weekje chemo. Nu gaat het weer iets beter maar top voel ik me nog niet.
Vorige week is door mijn onhandigheid mijn hoofdtelefoon gesneuveld. Gestruikeld over de draad en deze is ergens onderweg gebroken. Na zo'n kleine 40 jaar dienst moet ik hem dus vervangen. Heb er gisteren een nieuwe besteld van sennheiser bij Coolblue. Normaal zou hij vandaag geleverd worden en dan kan ik weer muziekjes beluisteren en er af en toe eentje dat ik mooi vind op mijn blog plaatsen. Muziek verzacht de zeden (meestal toch).
Maandagavond zou er voor de U19voetbalploeg een nieuwe trainer zijn, deze heeft zijn kap gestuurd en voorlopig trainen onze jongens dus samen met de beloften.
Er werd net gebeld, mijn hoofdtelefoon is al geleverd. Snelle service van Coolblue. Gisteren om 16.00u besteld en nu al geleverd. Ga hem nu uitpakken en uitproberen.
Vanmorgen de laatste 3 temodal pillen genomen. Sinds gisteren is ook de vermoeidheid er weer. Ook de concentratie is weer een pak minder. Ik moet goed opletten dat ik geen stommiteiten doe, zoals vuur laten branden, over vergeten uitzetten, lichten aanlaten, vergeten waar ik mee bezig was,fouten typen en zo kan ik nog even doorgaan ...maar voor de rest gaat het goed. Nu heb ik weer enkele weken om bij te komen van de chemische oorlog in mijn lijf. Het zal wel weer verschillende dagen duren . Vanmiddag moet M gaan voetballen, hij mag meespelen met de 'beloften'. Ga straks even rusten en dan toch proberen om te gaan kijken. Desnoods van in de auto als het anders niet lukt.
Nu gaan we eten, stokbroodjes met verse zelfgemaakte tonijnsla.
My Hometown van Bruce springsteen , een van mijn meest favoriete artiesten. De melancholie in de muziek vind ik prachtig. Steeds krijg ik er kippevel van, prachtige song om bij weg te dromen...
Wil je het eens horen? klik dan op bovenstaande link.
Hieronder heb je alvast de tekst.
I was eight years old and running with a dime in my hand Into the bus stop to pick up a paper for my old man Id sit on his lap in that big old buick and steer as we drove through town Hed tousle my hair and say son take a good look around This is your hometown, this is your hometown This is your hometown, this is your hometown
In `65 tension was running high at my high school There was a lot of fights between the black and white There was nothing you could do Two cars at a light on a saturday night in the back seat there was a gun Words were passed in a shotgun blast Troubled times had come to my hometown My hometown, my hometown, my hometown
Now main streets whitewashed windows and vacant stores Seems like there aint nobody wants to come down here no more They're closing down the textile mill across the railroad tracks Foreman says these jobs are going boys and they aint coming back to Your hometown, your hometown, your hometown, your hometown
Last night me and kate we laid in bed talking about getting out Packing up our bags maybe heading south Im thirty-five we got a boy of our own now Last night I sat him up behind the wheel and said son take a good Look around This is your hometown
Nu is het wandeltijd, hoop het droog te houden en zonder regenbui thuis te komen. Zal voor alle zekerheid toch maar regenjas aandoen.
Maandag bemoedigend nieuws gekregen. Na verder onderzoek en bespreking door de geneesheren is vastgesteld dat de progressie die op de scan zichtbaar was een 'pseudo progressie is. Dit is een vals beeld als gevolg van radiotherapie en volgens de oncoloog niet iets om me zorgen over te maken. Hij sprak van een goede vooruitgang in de behandeling.
Dus vanaf dinsdagmorgen terug de chemische aanval op de tumor met 490mg temodal en zofran om die pilletjes binnen te houden waar ze horen. Ben eens benieuwd hoe moe ik deze keer ga worden. De eerste dagen gaan meestal zonder probleem, de rest tot een week na de chemo is er een grote vermoeidheid die niet over gaat met rusten. Ikheb van versdhillende mensen gehoord dat het beter is om zoveel mogelijk te bewegen zonder je uit te putten. Ik ga daarom zoveel mogelijk wandelen en echt daar voel ik me beter door.Wel moet ik zoveel mogelijk contact met mogelijke ziekten vermijden omdat ik door de medicatie weinig weerstand heb. Dus zo min mogelijk in gesloten ruimtes met veel volk, plaatsen met air-conditioning vermijden en goed op het eten letten.
En zo doen we dan weer een maandje verder tot de volgende afspraak bij de oncoloog en de volgende chemokuur.
Net terug van de oncoloog. Hij was iets minder gunstig gestemd over de evolutie. Vanmiddag gaat hij mijn dossier bespreken in het multi-disiplinair overleg om een en ander nog eens door te nemen. Maandag wordt ik dan terug bij hem verwacht om te zien hoe het verder moet.
Ik moet me wel niet al te" veel zorgen maken, ik zal proberen maar tot maandag zal het aftellen zijn en zoveel mogelijk rustig blijven en hopen.......
Gisteren positief nieuws gekregen. Op de MRI scan is een gunstige evolutie te merken volgens de neurochirurg. Nu vandaag naar de oncoloog voor bloedonderzoek en de chemopilletjes. Zal weer enkele dagen moeilijk worden maar nu we weten dat de bahandeling resultaat begint te geven is de chemische oorlog van de volgende 5 dagen beter te verteren. eEn na de chemodagen dan weer alles op zijn plooi krijgen tegen de volgende kuur.
Vandaag begint dochter D aan haar examen. Heb er alle vertrouwen in en wens haar veel geluk.
Voor mij een ander examen. straks de MRI scan.
Gisteren dan toch og eens gaan wandelen naar hof ter Saksen. In de dreef stond iemand te oefenen met een doedelzak. Het klonk best mooi zo in de open natuur. Deze man mag dat nog meer komen doen, je wandeling fleurt er helemaal van op.
Morgenavond is er een nieuwjaarsdrink bij HRSHaasdonk. Ben er blijkbaar niet op uitgenodigd zoals alle voorgaande jaren wel het geval was. Waarom weet ik niet echt maar dit is weer een teken aan de wand hoe ze daar de laatste tijed met hun medewerkers omgaan. Ook sportief loopt het niet allemaal goed. Trainer Jordy (U19) heeft zijn ontslag gegeven. Officieel omdat hij wegens drukkere beroepsbezigheden niet voldoende tijd meer heeft. Ook de verstandhouding binnen de jeugdwerking zal wel een rol gespeeld hebben bij deze beslissing Maar ja daar mag niets van gezegd worden want aan heilige huisjes mag je niet raken.
Morgen een MRI scan laten nemen om de evolutie van de tumor te bekijken. Ben echt benieuwd of al de behandelingen een gunstig resultaat hadden. Na de san op consultatie bij de neurochirurg en vrijdagbij de oncoloog. Nog twee spannende en vermoeiende dagen. Hoop eindelijk eens goed nieuws te krijgen want de laatste 10 jaar heb ik mijn deel van pech wel al gehad. Maar ja niets is eerlijk verdeeld in onze wereld en we moeten leven met wat komt. Misschien heb ik wel slecht karma zoals mijn dochter soms lachend zegt.
Soms vraag ik me af of de mensen dom zijn. Wanneer ik ga wandelen of in een winkel kom wordt ik geregeld aangestaard door sommigen zoals een koe naar een trein kijkt. Soms is het zo erg dat ze zelfs ergens tegenaan lopen. Ik vermoed dat het te maken heeft met mijn 'kapsel' hier en daar een begin van haargroei in een verder dorre hoofdvlakte en dan achteraan nog een groot litteken. Mensen let dus op als je me tegenkomt, kijk waar je gaat of je krijgt nog een ongeluk.
Nu ga ik de toiletzitting vervangen, de oude was versleten en zag er ook niet meet uit. Ik zal het dus vandaag maar doen want vermoedelijk zijn de volgende dagen weer chemo en dan er terug boven op komen. De eerste dagen van Temodal lukken tot hier toe vrij aardig, maar dan begint de allesoverheersende vermoeidheid gedurende een paar weken. 't komt er op neer dat ik me 1 week beter voel en de andere weken is het de dag zo goed mogelijk doorkomen.
Ben ook eens nieuwsgierig welk voedingsmidel ik nu plots niet meer zal lusten, het zijn al tomaten (een van mijn lievelingsgroenten) geweest, vorige keer had ik last met gefrituurde zaken dus het blijft spannend wat het deze keer zal zijn.
Misschien tot morgen als alles goed is en ik op tijd thuis ben.
Vandaag nog eens goed gewandeld, weinig wind (in vergelijking met vorige dagen en een mooi zonnetje. Had mijn oud nikon toestelletje (2Mp) nog eens meegenomen moest er onderweg iets te fotograferen vallen.Veel was er niet te beleven daarom een foto van het fiets/wandelpad langsheen de spoorweg Gent-Antwerpen.
Nu ga ik 'kriekskes maken met frikandon. Vroeger een feestmaal dat voorbehouden was voor kermis. Nu eten we dit geregeld en 't is lekker!!
Deze nacht heeft de wind zijn best gedaan. Gelukkig zonder veel schade hier bij ons. Gaan wandelen zal er niet inzitten denk ik, je moet immers geen zotte risico's nemen om een of ander tegen je hoofd te krijgen. We hebben zo al kopzorgen genoeg.
Gisteren vernam ik dat trainer Jordy van de ploeg van onze zooo er mee stopt. Hij is een zelfstandige zaak begonnen en hierdoor is de vrije tijd te beperkt om nog verder te doen. We zullen hem missen, zowel de ouders als spelers, hoe het nu verder moet zullen we wel zien.
Mijn twee poezen timo en toulouse trekken zich van het weer niet te veel aan, ze liggen hier al gans de voormiddag te spinnen en...staks na het eten leg ik me er een tijdje bij om te rusten
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
