Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
over-leven met een glioblastoom (hersentumor) en CVS zolang ik blog, ben ik er nog.
21-07-2009
lang geleden...
't is een tijdje geleden. Ik heb me vooral met foto's maken bezig gehouden. Zo ben ik eens gaan wandelen op de dijk van Wintam en de zeesluis daar.
Vorige zondag ben ik dan eens naar fort Liezele geweest. Zeker de moeite om een bezoekje te brengen en de gegidste rondgang mee te doen.
En ondertussen heb ik me wat verdiept in het maken van dinamisch websites. Met PHP en mysql. Een eerste resultaat hiervan zie je op de site van HRSHaasdonk. Ik heb de volledige kalender in een database gestoken en zo kan je per ploeg de wedstrijden zien of kan je op de kalender de speeldatum aanklikken en zo de wedstrijden van die dag zien. Trouwens op 23 juli om 19u30 wordt de eerste wedstrijd gespeeld tegen de beloften van Sporting Lokeren, tevens de eerste wedstrijd op de splinternieuwe accomodatie van HRSH.
Vanmiddag kwam ik beneden en zag dat onze toulouse een muis had gevangen. Hij was er nog volop mee bezig en ik kon het niet laten enkel foto's te maken....lijkt misschien wreed maar dat is nu eenmaal de natuur.
Vandaag was het terug een beetje normaal weer, en daarvan heb ik dan ook geprofiteerd om een tochtje te maken richting rupelmonde. Twee zaken zijn daar zeker het bezoeken waard, nl de getijdenmolen, die wegens een defecte sluisdeur op het moment niet kan malen, en de Graventoren, een overblijfsel van wat eens een burcht was die de Scelde domineerde. Als laatste heeft ze gediend als gevangenis en ondervragingsplaats. Zo is het ook binnenin ingericht. En ook niet te vergeten Rupelmonde is de geboortestad van Mercator. In twee etages wordt hieraan aandacht geschonken. De foto's zullen nog wel volgen (waarschijnlijk zet ik ze op mijn site).
Hier alvast enkele panoramabeelden die ik maakte vanop de graventoren, waar je een prachtig uitzicht hebt over de streek.
Eindelijk is de warme periode over. Ik weet dat veel mensen deze toejuichen en er van genieten, hetgeen ik hen ook niet kwalijk neem. Voor mij is dit echter een hel. Niets gaat nog zoals verwacht, steeds sluipt een abnormale vermoeidheid in mijn lijf...kortom alles is teveel. Daarom ook dat het deze laatste dagen vrij stil was op mijn blog. Blijkbaar zal het vanaf morgen koeler worden...en beter (vergeef me voor mij is het een hele opluchting). Dan kan ik er weer eens op uit trekken en mijn laatste aanwinst een minolta AF 35-70 / macro eens grondig uittesten.
Dinsdag was het (gelukkig 's avonds) proclamatie op de scholen waar ik les volg. Zowel voor digitale fotografie als voor Photoshop CS4 was ik goed geslaagd (88% en 91%). Dus in september beginnen we aan module 3.
Nu ga ik nog wat in den hof liggen, daar is het wat frisser dan hier binnen, want het is nog altijd redelijk wam.
Vandaag een testje gedaan om wat clos up foto's te nemen. Daarvoor mijn oude Minolta 7i van stal gehaald en er een +3 close up voorzetlensje op geplaatst. Ik wou even weten of de foto's met zo'n voorzetlens nog een aanvaardbare kwaliteiet hebben, en ja dat valt behoorlijk mee. Wat er wel sterk vermindert met dichter bij uw onderwerp te gaan is de scherptediepte, maar dat is een normaal optisch verschijnsel.
hierna kan je het resultaat van mijn fotoshoot op hof ter saksen zien.
Gisteren was er een avaondhappening in Hof ter Saksen. Dit naar aanleiding van de tentoonstelling 'Gedaante- Beeldig Hof ter Saksen' Ik ben er naartoe geweest om wat foto's te nemen en zo tevens mijn nieuwe manuele lens (50mm,f1,7) eens uit te proberen in donkerder lichtomstandigheden. Hierna enkele foto's die ik gisteren nam. De overige zal ik deze week op mijn website plaatsen http://edsbev.110mb.com. Het begint alvast wat beter te gaan met het manuele focussen, en als je het gewaan wordt kan je ook spelen met de scherptediepte en kiezen waarop je scherpsteld. Een intressante manier van doen en zo leren we weer wat bij. Morgen theoretisch examen van onze cursus digitale fotografie. Zal wel lukken, 't is trouwens een openboek examen. Ook staan de meeste punten op de foto's die we moesten inleveren.
Net een 'nieuwe' tweedehandslens gekocht. Een 50 mm f1,7 van Yashika. Dit is een lichtsterke lens die met een schroefdraad is uitgerust. Om ze op mijn Alpha 200 van Sony te gebruiken kocht ik in Duitsland een overgangsring. Vandaag is alles toegekomen en de eerste indruk is positief. Heb als eerste foto mijn poes gefotografeerd en dat is goed gelukt vind ik. Wel is het nog wat wennen met het manueel scherpstellen.
Deze lens is vooral bedoeld voor foto's met weinig scherptediepte dus portret en dichtbijfoto's. Alhoewel ze ook geschikt is voor landschappen. Nu ga ik nog veel oefenen en uitproberen en waarschijnlijk verschijnen hier binnenkort meer foto's van deze lens.
Vandaag de laatste les bij onze cursus digitale fotografie. Het was het moment om onze foto's in te leveren en een herhalingsles te volgen. Volgende week examen over de theorie.
Hier alvast een paar van mijn 'examen' foto's die we moesten maken. Ikzelf vind ze wel redelijk geslaagd, nog zien wat ons juf ervan vindt.
Een van mijn grote hobby's is naast fotografie het bouwen van websites. Dit doe ik momenteel voor de nieuwe voetbalploeg Herleving red star Haasdonk. Een ploegje dat op de nieuwe accomodatie aan de Poerdam in Haasdonk gaat spelen. Zij starten in 4de provinciale maar hebben wel de ambitie om snel hogerop te geraken. Dit allemaal onder leiding van W Vermincksel die de mannen traint. Ook de jeugd komt goed aan bod. In elke reeks hebben we minstens een ploeg. Dinsdag werd onder grote belangstelling de ploeg voorgesteld aan de pers. Dit in aanwezigheid van onze burgemeester Van De Vijver en de schepen van sport Van Esbroeck. Zij onthulden ook de spelersuitrusting.
Naast deze site maak ik ook nog een site voor restaurant Godard in Antwerpen. Dit restaurant wordt gerund door twee jonge mensen die met veel kennis van zaken toch de sprong waagden om een zaak op te zetten. Inge De Rudder is gastvrouw terwijl Sebastian Schepens de keuken voor zijn rekening neemt. Sebastian deed trouwens mee aan keukenrebellen en was daar een van de begeleiders.
Een van de kenmerken van deze site is dat ze allemaal gratis gehost worden. Wanneer ik een site maak voor iemand anders doe ik dat aan onkosten vergoeding. Hierdoor wordt het betaalbaar voor vereingingen en particulieren. Heb je intresse dan mag je me altijd contacteren.
Om de twee jaar is er een openluchttentoonstelling in Hof Ter Saksen in Beveren. Deze is vorige week geopend en loopt tot 27 september.
Als je wil genieten van de rust en de natuurlijke omgeving van het park en tevens enkele mooie kunstwerken wil bewonderen is dit zeker een must. In het weekend kan je in de oranjerie genieten van een drankje.
Dit jaar draait alles om het thema 'gedaante'. De vier exposerende kunstenaars zijn Paul Van Gysegem, Maen Florin, Mark Cloet en Mieja d'Hondt. Samen stellen ze 21 werken tentoon over het ganse park.
Je kan je al een indruk vormen op volgende webpagina: beeldig hof ter saksen 2009 waar je alle gegevens vindt en ook enkele foto's van de werken.
Op zondag 24 mei was er de opening van Doel outside. Een mooie zomerse dag, veel volk en de moeite om eens rond te wandelen en foto's te maken.
Aan de Visserstraat stond me echter wel een verrassing te wachten. Het monument van de visser was weg. Op het eerste zicht was dit door vandalen gebeurd die een deel van de sokkel kapotgeslagen hadden.
Vandaag kreeg ik de nieuwsbrief uit Doel. Nu blijkt dat het de maatschappij linkeroever is geweest die het beeld liet weghalen. Hun argumentatie was dat het beeld al beschadigd was en dat ze het daarom willen behoeden...van beschadiging is echter weinig te zien op de op 2 mei genomen foto, deze van 24 mei is een ander paar mouwen. Ze laten een hoop gebroken marmer achter en een uitstekend stuk buis. Op een braakliggend veld zou je dat nog kunnen aanvaarden, in een bewoonde dorpskern is dit een gevaarlijke situatie. Maar blijkbaar staat de maatschappij linkeroever boven alle wettelijke bepalingen en zeker deze die gaan over veiligheid.
Blijkbaar is het zo dat ze hun gram willen halen omdat er geen huizen meer mogen gesloopt worden. En er zouden zelfs plannen zijn om het Brits Monument aan de doelse haven ook weg te halen (en gedeeltelijk te vernielen..) 't Is blijkbaar in Vlaanderen zover gekomen dat de overheidsinstanties en degenen die er nauw mee samenwerken geen respect meer moeten opbrengen voor de mensen, de kunstwerken en het erfgoed. En dan maar zagen dat de mensen geen goed beeld hebben van de politiek.
hieronder een foto van 2 mei, toen het beeld er nog was en een van 24 mei...nadat de maatschappij linkeroever passeerde.
Vandaag naar de opening van Doel Outside geweest. Dit is een initiatief van Kunstdoel, een kunstenaarsvereniging die Doel wil behouden als kunstenclave zolang er geen ander toekomst voor dit vermoord dorp bestaat.
Wat opviel is dat vooral Kris Peeters met zijn onverzettelijke houding, en zijn stug economisch en koud denken de kop van jut is in Doel, met als zijn marionet de Beverse Burgemeester M Van De Vijver. Zij werden dan ook als 'de hoeren van het kapitalisme' vereeuwigd in een kunstwerk. De gelijkenis was treffend voor wie de beide heren kent.
Verder was het vooral een mooie dag om te wandelen in de rustige straten, hoewel er verbazend veel volk was afgezakt naar dit evenement. Een opsteker voor de mensen die zich hiervoor inzetten.
Ook enkele werken van kunstenaars binnen in huizen van Doelenaars waren te bezichtigen, zoals de Fanfare en de Laatste Poklderpatat van F Berrevoets.
Wat wel opvalt bij de bewoners van dit moegetergde dorp is een zekere gelatenheid en ergens hoop dat ze toch nog enkele jaren in hun eigendom kunnen blijven. Mensen die hier al 60 en meer jaren wonen verjaag je zomaar niet zou je denken...maar da's dan weer niet de denkwijze van 'les putains de Capitalisme'.
Al bij al een toffe dag en de meoite waard om te fotograferen, samen met medecursisten uit de les digitale fotografie in Temse.
Ondertussen heb ik al een hele collectie foto's van Doel, ben van plan om hier in de zomermaanden een website van te maken...maar dat lees je dan wel.
Nog een oproep, op 31 augustus 2009 moeten alle Doelenaars die in een huurhuis wonen verdwijnen. Er is dan een evenement geplant waarbij iedereen op straat gaan zitten met tafels, stoelen en gaat picknikken als stil protest tegen deze onmenselijke bahandeling door de overheid...ik zou zeggen hoe meer zielen hoe meer vreugd en allen daarheen als signaal aan de overheid.
Vorige vrijdag verliet het grootste containerschip dat Antwerpen ooit heeft ontvangen de haven, de MSCBeatrice. Volgens sommige media was het zelf het grootste containerschip ter wereld, maar dan heeft men wel de Emma Maersk over het hoofd gezien die nog enkele tientalllen meter langer is en enkele meter breder. Het was een mooie zomerse dag en vanop de dijk in Prosperpolder had je een mooi uitzicht over de schelde en de sluis. Duidelijk was ik niet de enige die er zo over dacht, vele mensen waren afgezakt om een glimp op te vangen.
Volgens de Antwerpse havenautoriteiten was dit een begin van een nieuw tijdperk voor de Haven (enige grootspraak is hier nooit ver weg) als doorvoerhaven voor Europa. De bedoeling is om in de toekomst meer van deze reuzeschepen te ontvangen. Blijkbaar is dat voor hen een economisch goede zaak.
De keerzijde van de medaille is wel dat de Schelde moet uitgediept worden om deze schepen volbeladen te kunnen ontvangen. Wie de kosten hiervoor zal dragen kan je al raden...de vlaamse gemeenschap en dus de belastingbetaler. Ik vraag me af of de Havenautoriteiten nog zo zouden jubelen moest dit kostenplaatje op hun bord geserveerd worden.
Maar ja das nu eenmaal de gang van zaken en ik heb in ieder geval genoten van enkele uren op de dijk in een warm lentezonnetje.
Sinds september 2005 is dit dok operationeel. Als je de Antwerpse havenautoriteiten mag geloven is het een succes. Wanneer je het echter op een nuchtere wijze evalueerd is dit een ander verhaal.
Vele honderden hectares goede poldergrond moest geloven aan de uitbreiding van de linkeroever-haven, ganse families werden goedschiks of kwaadschiks verwijderd. Eeuwenoude boerderijen werden ondergespoten met vervuild baggerslib, of staan nu nog steeds te verkrotten.
Wat kregen we daarvoor terug? Volgens de autoriteiten een steeds groeiende havenactiviteit, en ja in aantal stuks klopt dat. Wanneer we dit eens kritisch bekijken zien we dat het op economisch gebied heel wat minder succesvol is. De toegevoegde waarde van deze haventraffiec is zeer beperkt. Op gebied van werkgelegenheid gaat het hier om enkele honderden jobs. Daartegenover staat wel de enorme vervuiling die ontstaat door de containertraffiek, zowel zeeschepen, binnenschepen als vrachtwagens zorgen voor een massa luchtvervuiling. Maar deze wordt niet in rekening gebracht omdat dit een smet is op het succes blazoen.
Een ander kwalijk effect is het onherroepelijk dichtslibben van het verkeer. Duizenden wagens staan dagelijks urenlang in de file, ook dit levert een gigantisch kostenplaatje dat niet in rekening wordt gebracht.
Door deze dichtslibbing van de wegen komen de industriele activiteieten (petrochemie, autoindustrie ed) in het Antwerpse steeds meer onder druk, de bedrijven worden moeilijk bereikbaar, de transportkosten worden steeds hoger waardoor deze bedrijven steeds meer onder druk komen.
Een laatste steeds weederkerende kost zijn de continue nodige baggerwerken. Het zand uit de schelde wordt opgehoopt in het dok en dient steeds uitgebaggerd te worden, een miljoenenkost op jaarbasis.
Als je nu het economische plaatje maakt zou het me sterk verwonderen dat het Deurganckdok nog een succesverhaal is. Buitenlandse (vooral chinese) multinationals zullen wel winsten opstrijken, maar de Vlaamse belastingbetaler draait op voor de vele onrechtstreekse en rechtstreekse kosten, de wegen slijten sneller, de vervuiling is hoger, de vele fillekosten, de kost van de vele ongevallen met vrachtwagens, de millieukosten en de hieraan gekoppelde gezondheidskosten.
Moest er in dit land een eerlijk bewind gevoerd worden dan zouden ze deze optelsom kunnen maken en toch tweemaal nadenken alvorens plannen te maken om nog een dok, nl het saefthingedok, op stapel te zetten.
Daarom is het onzinnig dat de Vlaamse regering miljarden investeerd in deze plannen, een eeuwenoud uniek dorp als Doel afbreekt met als argument dat dit de uitvoering is van een genomen besluit.
Vooral Kris Peeters en zijn VLD kompaan van ruimtelijke ordening Van Mechelen houden stug vast aan hun paradepaardje. Dat dit paardje een tweede geldverslindend monster wordt dat ons enkel de lasten en weinig lusten oplevert kan hun blijkbaar geen bal schelen.
Wordt het daarom geen hoge tijd dat er rond heel de Antwerpse haven een echt beleid gevoerd wordt dat voor de bevolking een echte meerwaarde heeft? Of gaan we de blunders blijven opstapelen omdat enkele megalomane heerschappen in het bestuur hun zinnetje willen doordrijven.
Een normaal mens leert van het verleden, in Antwerpse havenmiddens is dit echter anders, zij blijven doorgaan op dezelfde blunderende wijze. Het begon in de jaren 80 met het doeldok, een miskleun die nu terug gevuld wordt (miljarden weggesmeten belastingsgeld) dan kwam het deurgankdok waarvan je mijn mening hierboven ziet en nu wordt er in deze slechte economische tijd een tweede getijdendok gepland. Hoe achterlijk kan je zijn???
Met het mooie weer van deze week was het een plezier om op fotojacht te gaan. Vorige maandag kregen we al onze opdrachten voor de rest van het schooljaar, dus werk genoeg.
Dinsdag was het de beurt aan een 'zelfportret'. Niet zo eenvoudig omdat het echt zelf genomen moet zijn, dus niet een kiekje dat iemand anders van je maakt. Na wat knoeien met de scherpstelling en belichting is het dan toch gelukt.
Donderdag ben ik naar Doel getrokken. De eerste indruk die je er krijgt is die van een verlaten dorp. Niets is echter minder waar, de mensen daar zijn nog stijdvaardig ondanks de pesterijen van de overheid en het soms ronduit misdadig gedrag van hogeraf. Een voorbeeld daarvan was de manier waarop de afbraakwerken geschieden. Enkele werknemers van de firma Smet waren asbestplaten van een vrij resente woning, die zeker niet verkrot was, aan het verwijderen. Met een koevoet gingen ze deze te lijf waarbij stukken afbraken en asbeststof vrijelijk in het rond vloog. Dit allemaal terwijl er beneden aan deze woning mensen stonden te kijken, waaronder zelfs een hele schoolbus jongeren. Van natmaken van de asbest om stof te vermijden... nog nooit van gehoord. Van een beschermend zeil te gebruiken om verspeiding van stof tegen te gaan...nog nooi van gehoord. Van degelijke beschermingsmiddelen en opleiding van de arbeiders...nog nooit van gehoord. Deze laatsten gingen zelfs geregeld iets drinken met hun gescheurde witte overal en mondmasker aan...zonder handen te wassen of enig andere voorzorgmaatregel.
En dit allemaal in opdracht van onze Vlaamse regering en de maatschappij linkeroever...dit grenst aan het ongelooflijke.
Het is dan ook niet onbegrijpelijk dat Peeters de kop van jut is in de vlugschriften...hij beloofd overleg, hij beloofd erfgoedonderzoek, maar intussen worden wel het erfgoed en de nog resentste woningen afgebroken en blijven de echte krotten staan...pure overheidsterreur en ik raad iedereen aan er eens een kijkhje te gaan nemen en iemand van de bewoners, waarvan velen er al tientallen jaren wonen, aan te spreken, je krijgt een verhaal van wanhoop, verbroken beloftes en pesterijen. Dat zoiets nog kan gebeuren in 2009 in een land dat zichzelf beschaafd noemt...
Vrijdag samen met D dan portretten gaan maken in Hof Ter Saksen. We moesten een buitenportret en een binnenportret maken van iemand die on dierbaar is...en ja dochter D is dat zeker voor mij.
Hieronder vind je enkele foto's van Doel, zie vooral de goede staat van het zogezegde 'krot' dat wordt afgebroken...en dit terwijl er in Vlaanderen een woningtekort is en er vele mensen in een heel wat erger situatie moeten wonen.
Ik hoop echt dat de politiek zijn verstand gaat gebruiken, dat ze hun beleid aangaande Doel aanpassen aan de huidige economische toestand. Dit wil zeggen dat er geen enkele nood bestaat aan een Saefthingedok en dus ook dat het dorp niet moet verdwijnen. Het is misschien nog te redden met een beetje goede wil maar de tijd dringt en zolang de Vlaamse regering doof en blind blijft geloven in eigen gelijk ziet het er niet goed uit. Misschien is juni de moment om de rekening met deze associale politiek een halt toe te roepen? Doelenaars zijn ook nog mensen die vechten voor hun eigendom, die dikwijls verraden zijn maar die de moed erin houden. Zij hebben ook nog rechten, zij moeten niet ziek gemaakt worden door rondvliegend asbeststof...stop deze afbraaktereur en onderzoek op een degelijke manier wat en hoe het verder kan met Doel. Of gaat de Vlaamse regering weer miljarden weggooien aan een nieuw dok zoals met het Doeldok tientallen jaren geleden is gebeurd? Dit dok heeft enkel als visvijver gedient en wordt nu terug gevuld zonder dat er ooit een schip in aanmeerde...van goed beleid gesproken.
Mijn dochter D wil terug wat sport gaan doen, waarvoor ik haar bewonder. Vorig schooljaar in het ASO had ze daaraan geen nood met de 4u extra sport die ze deed. Nu is dat allemaal wat minder, in de hogeschool staat geen sport in het leerprogramma. Daarom ook gaat ze deze week starten met fitness en als aanloop daar naartoe is ze vandaag wat gaan lopen met haar broer.
Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog wat te oefenen met de camera. Een van de eerste bloemen die ik in bloei zag zie je hieronder, alles herleeft.
Vorige vrijdag hadden we een wandelzoektocht in Antwerpen, ter vervanging van de les fotografie van vorige maandag. We kregen een hele reeks woorden waarrond we een foto moesten maken. Dit allemaal binnen een bepaalt traject. Een van de resultaten zie je trouwens hieronder, nl reflectie en kitch die ik wel geslaagd vind.
In een mensenleven kom je dikwijls voor de vraag, moet ik met iets stoppen, ermee doorgaan of wat. Het wordt ons ook niet altijd gemakkelijk gemaakt om deze beslissing te nemen. Moet ik stoppen met de hoop om ooit nog te kunnen werken? Volgens de dokters zit er weinig hoop in, ikzelf heb er lang op gehoopt maar de twijfel en de onmacht nemen stilaan de overhand.
Dus dan maar een nieuwe weg inslaan en het leven nemen zoals het komt, zonder heimwee naar vroeger en nieuwe uitdagingen zoeken. Een daarvan vind ik de fotografie. Gebeurtenissen, momenten, rare dingen onmogelijkheden vast leggen op beeld is een rustgevende, niet te vermoeiende hobby waarin ik me kan uitleven en elke dag nog bijleer. Zoals hieronder, een onmogelijke situatie (laat het ons hopen) met alle verkeerslichten brandende en de trein die door het station zoeft als een doorzichtig spook.
Zondag was het een prachtige dag, een zonnige dag na een zeer sombere februarimaand. Ik heb er dan ook van geprofiteerd om een foto wandeling te maken. Overal zag je de mensen en de natuur heropleven.
Op de brug van Temse leek het fietspad wel een fiets-strade; de wielertoeristen hadden hun winterslaap achter de rug en trokken er massaal op uit.
De vogels zijn volop op zoek naar een geschikte partner om dit jaar hun nestje te bouwen (zie foto) en genoten volop van de warme zonnestralen
De bomen laten hun eerste schuchtere knopjes ontluiken en beginnen aan de opbouw van hun prachtig groen kleurenkleed. (zie foto)
Onze schildpadden werden ook wakker na een slaap van enkele maanden en zwommen enthousiast hun eerste baantjes.
En ikzelf, geniet ook van deze eerste warmte en lentepracht. Het doet goed aan de koude spieren om eens de zon te voelen...kortom alles herleeft na de donkere en koude winter.
Vorige week donderdag ben ik opgestaan met rillende koorts, ja je raad het al de griep had me ook te pakken, ook al was ik ingeent. Twee dagen koorts en het was wel vrrobij, mijn vrouw en zoon lagen vier dagen paraplu.
Wegens de fibromyalgie bleven de spierpijnen, typisch aan griep, wel tot gisteren duren waardoor het vorige week een ganse week op een laag pitje stond. Nu begint het beter te gaan en kunnen we weer onder de mensen komen.
De fotografieles gisteren heb ik gemist, maar dat halen we volgende week wel weer op.
Morgen is het D-day voor Fortis. Zullen de aandeelhouders voor of tegen de deal met BNP-paribas stemmen. Wat de gevolgen van hun stemming is weet eigenlijk niemand, het is zo'n onontwarbaar kluwen geworden dat zelf beursspecialisten elkaar tegenspreken of geen idee hebben wat er van Fortis zal worden. Een ding vind ik raar en kan ik moeilijk inschatten, wanneer je aandelen van een bedrijf aanschaft en deze in waarde verminderen of het bedrijf gaat over kop dan is dat toch gewoon pech, je weet toch dat beleggen in aandelen risico's meebrengt. Waarom zitten sommige aandeelhouders dan een schadevergoeding te eisen van de staat? Nu hebben ze nog iets van waarde voor de aandelen, zonder het reddingsplan van de overheid was Fortis volledig over kop gegaan en hadden ze niets meer. Als de aandeelhouders dan toch geld willen dat ze dan Lippens en consoorten aanpakken die jarenlang een wanbeleid voerden en de aandeelhouders een rad voor de ogen draaiden.
Vorige week waren de cursus Linux en Digitale fotgrafie afgewerkt, beiden met goed resultaat.
Vandaag startte het tweede deel digiatle fotografie. Een grote verandering was dat we een nieuwe leerkracht kregen, Ellen. Door regelgevingen vanuit de overheid was onze vorige laarkracht Alex, niet meer beschikbaar, we hebben nochtans goede herinneringen aan de cursus en zijn lesgever waarvoor bedankt. Dus een nieuwe start, een eerste vraag, breng enkele foto's mee waarop je fier bent; niet zo'n gemakkelijke opdracht als je enkele honderden foto's moet doorploegen. Uiteindelijk koos is de fotocolage 'wake-up'. Onze poes die wakker wordt.
Woensdag heb ik me ingeschreven in de cursus photoshop CS4, ineens in de tweede module. Ik heb er vertrouwen in da'k wel zal kunnen volgen. Hopelijk strooit mijn gezondheid geen roet in het eten, want de laatste tijd met die koude is het een en al spierpijnen...maar ja binnenkort is't lente en dan bloeit alles weer op...wij misschien ook.
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
