Mijn vadertje, hij was rechtvaardigheid,
Hij had den zwaren last op zich geladen, een eerlijk man te zijn
in woord en daad.
Dat is het schone, dwaze kwaad
waar, na ons Here Jezus Christus,
de sterkste man aan ondergaat 
Zijn oog was rustigblauw; een verre zee.
Zijn woord van blijheid soms plotse fusee
in stalen nacht.
Hij lachte rood en zoende onverwacht
mijn dwaze haren en mijn jong gedacht. 
De hoge schepen die de Schelde droeg,
hij wist hun laden vast en schoon te sturen.
Hij had hun namen lief,
om mee te spelen-als een kind naíef;
Karatschi, Pantos, Calcutta,
lijk schoon koralen. 
Hij wist de haven; heimwee en verdriet,
bij vroegen morgenmist
en in den avond onder luid en rauw sirenenlied. 
Hij heeft de bossen van zijn jeugd bemind,
Hij kende bomen lijk wij mensen kennen,
Hij wist de winden en den oogst,
en wou mijn hand aan 't ruw bedrijf des jagers wennen. 
Mijn vadertj' hij was rechtvaardigheid.
Hij had de goede liefde tot de still'en ware dingen. 
Onder de schaduw van een dorpse kerk
ligt zijn sobere zerk.
Ik weet hoe zijn gedenken mij gelijk een lichte wolk behoedt.
Zijn rode, bange handen hield hij stervend Christus tegemoet.

					
					






























  
					
Bernkastel-Kues behoort tot de meest geliefde plaatsen langs de Moezel en mag zich het centrum van de "Mittelmosel" noemen. Elk jaar weer komen mensen uit landen uit de hele wereld om het Moezelstadje te ontdekken. Naast natuurlijk de wijnen biedt Bernkastel-Kues, ontspanning en veler verscheidenheid. Het stadje is een toeristische trekpleister in het Moezeldal en bestaat uit twee delen: Bernkastel op de rechteroever en Kues op de linkeroever. Beide delen zijn verbonden met een brug over de Moezel. Boven Bernkastel verheft zich de ruïne van burg Landshut. Het historische centrum van Bernkastel telt vele oude vakwerkhuizen en nodigt uit om ontdekt te worden. De wellicht oudste middeleuwse vakwerk-verzameling van de regio is hier te bewonderen.

					
					
					
  
					







 
  










































