Herhaalt mij nu weêrom dat schoone lied, 'n laat geen lieve leise ervan verloren, want op en af uw' lippen loopt er iet, dat in of om den biekorve is geboren !
't Is honing dat gij zingt, en al te zoet, om nóg eenmaal mij niet te zijn geschonken; mij lust hoe meer ik drinke, en drinken moet ik meer, hoe meer ik drinke en heb gedronken.
1896 Uit 'Rijmsnoer' (Bloeimaand)
Guido Gezelle
30-04-2006 om 17:12
geschreven door julie (Arlette)
Weet iemand wat op aard het schoonste is, Het allerschoonste? Welks gelijkenis Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft? Waarom hij liefheeft die rondom hem leeft? Waarom die rijkdom zoekt, en die een vrouw, En de één zichzelf, hoewel ze allen nauw Weten dat ze iets zoeken dan een woord alleen? Weet iemand dit? Wel, hoort. Het is waarom het kuiken zoekt de hen, Het kind de moederborst, waarom ik ben Bang voor den winter en den herfst, den nacht Van 't jaar - waarom een jong kind niet de pracht Der sterren liefheeft, wel een vlam en vuur Van een wit kaarsje - met een klaar getuur Ligt hij op 't kussen wakker, lang, en met Zijn oogen volgt hij 't waaiend flikkren, het Vlammetje brandt nog in zijn droomen voort. Het is waarom zang en muziek bekoort, Maar marmer mij verschrikt en witte kleur, Ik roode rozen liefheb en den geur Van blinkend fruit en verf van donzig ooft. Het is waarom een meisje een man belooft Te stoven in haar armen en verlangt Naar 't warme mooie huw'lijksuur, ze dankt Hem voor zijn liefde, of hij anders kon. Het is het vuur, de warmte, 't is de zon.
30-04-2006 om 16:34
geschreven door julie (Arlette)
Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, In een oud stadje, langs de watergracht - In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn Over de gevels van mijn raamkozijn. Dan blies een jongen als een orgelpijp, De klanken schudden in de lucht zo rijp Als jonge kersen, wen een lentewind In 't bosje opgaat en zijn reis begint. Hij dwaald' over de bruggen, op de wal Van 't water, langzaam gaande, overal Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust Van eigen blijheid om de avondrust. En menig moe man, die zijn avondmaal Nam, luisterde, als naar een oud verhaal, Glimlachend, en een hand die 't venster sloot, Talmde een poze wijl de jongen floot...
30-04-2006 om 16:29
geschreven door julie (Arlette)
Deze thrillerschrijfster stopte met een succesvolle praktijk als internist om zich volledig te wijden aan het schrijven van boeken. Ze heeft talloze bestsellers op haar naam staan. Diagnose besmet, De Chirurg en De Leerling. Gerritsen woont in Maine, V.S. Gerritsen beschikt over een eigen stijl. Als je begint te lezen dan verlang je naar meer.
27-04-2006 om 17:44
geschreven door julie (Arlette)
De zondares Gij zult niet doden... Geschreven door TESS GERRITSEN
Korte inhoud (volgens de flap)
Binnen de muren van een klooster heeft een afschuwelijk bloedbad plaatsgevonden. In de sneeuw vindt men twee nonnen, de één dood, de andere levensgevaarlijk gewond. De autopsie van de dode vrouw door patholoog-anatoom Maura Isles levert een schokkende verrassing op: de twintigjarige zuster Camille was zwanger voordat ze werd vermoord. Terwijl lang begraven geheimen aan het licht komen, leidt het speurwerk van Maura Isles onafwendbaar naar de kern van het mysterie, en naar een verbijsterende onthulling.
Wil je weten hoe de ontknoping is? Ren naar de bib en haal het boek. Spannend!! Een echte aanrader voor de liefhebbers van dit genre.
27-04-2006 om 17:42
geschreven door julie (Arlette)
Het is Palmpasen en ik zie de bomen, De palmen weer met kinderogen aan: Hun blaadren die als vogelveren stromen En in de top der stam gestoken staan.
En alles is bereid Hem te ontvangen, En de verwachting vlamt op elk gelaat: De kreupelen die aan hun krukken hangen, De honden en de blinden van de straat.
Er draaft een ezeltje met rechte oren Als aan de witte klasmuur van mijn jeugd; Al heeft het Jezus van zijn rug verloren, Ik zie Hem in mijn kinderlijke vreugd, En zachtjens juicht het kind in mij verblijd: Hosannah die de Zoon van David zijt.
(uit: 'Het koningsgraf', Amsterdam 1948)
13-04-2006 om 15:41
geschreven door julie (Arlette)
Een gratin van verschillende soorten groenten. Prinsesseboontjes, paprika (om het even welk kleur, mag ook gemengd zijn) worteltjes, prei, broccolli, bloemkool en eventueel witloof. Alles stomen of koken (al dente). Een vuurvaste schotel nemen en de groenten in laagjes leggen. Maak met het kookvocht een witte saus (gedeeltelijk kookvocht en gedeeltlijk melk) Giet de saus op de groenten, bestrooi alles met geraspte kaas en laat het geheel gratineren in de oven tot er een lekker korstje op komt. Opdienen met aardappelpuree en blinde vinken;
SMAKELIJK!!!!
09-04-2006 om 18:00
geschreven door julie (Arlette)
Onlangs een boek gelezen van Daniël Hecht, getiteld "Het huis van de maskers". (Overgenomen van het boek) Het sombere herenhuis in New Oreans staat weer leeg. De jongste telg van de oude familie was er ingetrokken met haar gezin. Nu heeft ze een ernstige zenuwinznking; Therapie baat niet; ze blijft volhoude dat ze spoken heeft gezien.... Haar broer roept de hulp in van onderzoekster Cree Black. Cree krijgt na gesprekken met de vrouw het gevoel dat er meer achter zit. Maar als zij in het verleden gaat graven, beginnen de bedreigingen en de blokkades. Wat is er gebeurd? En wat mag Cree niet ontdekken?
29-03-2006 om 15:56
geschreven door julie (Arlette)
