Het is midden in de nacht en ik kan de slaap niet vatten. Ik ben moe, daar niet van, mijn ogen willen niets liever dan dichtvallen om de duisternis te ontvangen, maar mijn lichaam beslist daar anders over. Ik heb namelijk al twee uur de hik, en er lijkt niet veel aan te doen. Mijn vriend heeft ooit eens twee dagen en drie nachten achter elkaar gehikt...Mooi vooruitzicht Alsof dat nog niet genoeg is, ben ik daarstraks naar jaarlijkse gewoonte door mijn enkel gezakt.Wat de oorzaak is, ik weet het niet, maar al vanaf mijn prille jeugd zak ik ieder jaar tegen de zomermaanden door mijn rechter enkel. Meestal is dat eventjes heel pijnlijk, maar na enkele minuten begint de hevige pijn weg te ebben, en na enkele uren is er niets meer aan de hand. Maar vandaag was het anders. Mijn voet kraakte en ik raakte zonder hulp niet meer recht. Met een houten stok uit de tuin (net een druïdestaf) strompel ik nu door huis, mijn arme voet ingetaped. Pijnstiller genomen om de nacht toch relatief pijnloos door te komen. Maar ik had geen rekening gehouden met mijn ontstuimige middenrif...
Reacties op bericht (1)
18-04-2007
*
Oei, dat is minder prettig om lezen. Hopelijk is er niets gebroken in je enkel, en hopelijk ben je ondertussen van die nare hik af. Als het je een troost kan zijn, ik heb ook de ganse nacht wakker gelegen, gebeurt wel vaker bij mij. Vlugge beterschap gewenst van huismusje/troubadoerke
18-04-2007 om 19:23
geschreven door huismusje/troubadoerke
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
