Foto
Inhoud blog
  • Stilte
  • Terug van weggeweest
  • Schaaiten
  • Hiërarchie
  • Oudemannenvanzeventigterreur
  • Uniform
  • Sneeuw
  • Mijn droomjob
  • Facteur
  • fishes
    E-mail mij

    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    guitarking
    blog.seniorennet.be/guitark
    Fieps hersenspinsels
    Gedachten, illustraties en verhalen
    31-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Titanenstrijd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het zijn hier drukke weken geweest met onze nieuwe telg. Ondertussen is hij helemaal aanvaard door de andere gezinsleden. Hij is alleen een beetje te wild met de poezen en Enrique, de brave duts, laat zich doen. Ik moet hem meermaals redden uit de iets te enthousiaste dikke klauwen van zijn kleine reuzenbroer.

    Eén week ... zeven lange nachten heeft het geduurd eer meneer zijn bench aanvaardde. Heelder nachten heeft hij liggen huilen, janken, keffen, blaffen, grommen ... Na drie nachten leek het wel of de hele cast van de muppetshow in ons huisje verbleef. Een beetje griezelig vond ik het wel, zoveel verschillende stemmetjes die uit één kleine pup kwamen. Maar uiteindelijk is hij getemd ...

    Op zijn manier blijft hij rebelleren. Manlief wil een hond met karakter. Zo'n brave sul als Vinnie ... vind hij maar niets. Hij werd op zijn wenken bedient. Stoer heft hij zijn pootje bij het plassen (amper acht weken oud) begint hij te rijen op grote zus (om zijn dominantie te bepalen). Na enkele verbijsterde seconden heeft Phoebe wel eventjes de puntjes op de i gezet. Vinnie is onverstoorbaar. Hij wordt niet warm of koud van dat jonge grut. Geen reactie, dus geen tegenreactie. Vinnie wordt met rust gelaten.

    Zijn nieuwe aktie om het gezag van manlief te weerstaan is plassen in huis. Hij weet dat het niet mag. Hij weet waar wel en hij kan zijn plas ophouden. Maar hij plast expres in huis, liefst voor de voeten van zijn baasje. En je hebt het niet direkt gezien, hij doet het al lopend. Straffen, hem bij zijn nekvel grijpen. Haalt niets uit. Hij jankt en zogauw je hem los laat huppelt hij vrolijk verder, alsof er niets gebeurd is.

    Ik ben vanmiddag met hem alleen thuis geweest, geen enkele keer heeft hij in huis gedaan. Maar manlief kan de hele dag met de dweil achterna lopen. Hier is een echte titanenslag aan de gang.

    Ons kleinste reus is echter dol op de kleur ... roze. Zoals het een stoere man betaamt. Vooral mijn knalroze pantoffels steken zijn ogen uit. Of bolletjes wol die een beetje naar het roze neigen. Of een roze kaars op de rommelmarkt die onmiddellijk zijn aandacht trok. Ik kan gerust stellen dat er leven in huis is en we zouden het alweer niet anders meer willen. Het is alsof hij hier altijd al geweest is.

    En Phoebe? Zij is dol op haar nieuwe broer, ook al zal ze het niet direkt toegeven.

    31-12-2007 om 19:37 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oproep!!!!!

    img264/2237/bernersennen1tg8.jpg  img411/6144/bernersennen2al3.jpg  img168/8972/bernersennen3vi8.jpg

    "Zaion", een vriendelijke en speelse Berner Sennen hond is door het overlijden van zijn baasje zijn thuis kwijtgeraakt... Kennen jullie eventueel een nieuw adoptiegezin?  
    Kijk eens mee rond in je (dierenvrienden)-vriendenkring aub. Ik weet het, hij is nogal groot om aan de kerstboom te hangen, maar eronder liggen zal hij zeker wel willen.
    Komaan, laten we allemaal samen ons best doen om hem zo snel mogelijk een nieuwe warme thuis te bezorgen! Alvast bedankt.
    Meer info krijg je door te mailen naar
    johnny.Doom@telenet.be of te bellen naar 0485/31 05 86.

    Je kan dit bericht gewoon copiëren en doorsturen naar kennissen als je wil.

    Laathi
    http://blog.seniorennet.be/laathi/

    29-12-2007 om 08:46 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    28-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dierenvriend
    Dierenvriend ...

    28-12-2007 om 21:26 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    27-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Phoebes spannende avonturen 8
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Aaaaarrrghhh!!!!Ik zit in de gevangenis!!!

    Nietsvermoedend sla ik een willekeurig boekje open, Knack Weekend om precies te zijn, en daar sta ik! Met foto in dat boekje. Blijkbaar zit ik in een asiel! Dat is een soort hondengevangenis. Maar ik zit toch niet in een gevangenis! Ik woon hier, bij mijn baasjes, broertjes en zusjes ... Ik was wel even in de war

    Het vrouwtje ook. Zij zag ook de gelijkenis. Het kan dat het misschien een nestbroertje of zusje van me is. Want hoeveel amstaffs hebben nu zo'n rare kreuk in hun oor. Dat moet toch erfelijk zijn! Ik ben in alle geval opgelucht dat ik het niet ben. Stel je voor ...

    Phoebe

    27-12-2007 om 15:01 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Best Wishes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Dubbelklik op foto
    (heeft effe tijd nodig om op te laden)

    23-12-2007 om 17:56 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Phoebe's spannende avonturen ...7
    Er loopt hier iets rond. Iets dik op korte pootjes. Iets dat de aandacht van mijn baasjes opeist. Heel irritant ...

    Enkele dagen geleden kregen we bezoek van een vreemde meneer en mevrouw. Zij hadden iets bij ... een vriendje om mee te spelen. Wij waren zo opgewonden en blij! Vrolijk begonnen we met die kleine uk te spelen. Zo klein is hij eigenlijk niet, maar hij ruikt naar pup, dus hij is eigenlijk nog een baby. Maar onze baasjes wilden niet dat we te wild speelden met hem. We moesten rustig blijven. Maar daar hadden toch we geen tijd voor! Die ene keer dat WIJ eens bezoek kregen ... dachten we.

    Op het moment dat ik het vrouwtje van die papiertjes aan de mevrouw zag geven, kreeg ik argwaan. Die gaf ze ook aan het baasje van mijn moeder, vlak voor ik mee naar huis mocht Dit kon toch niet waar zijn ... De meneer en mevrouw vertrokken en lieten dat mormel achter. Tot overmaat van ramp hoorde ik het woord "STITCH". Op dat moment begreep ik het... Hij is de kerel die mijn blogje wil overnemen.

    Nou, dat gaat mooi niet door. Ik zal hem wel eens laten zien wie hier de baas is. Ik pak al zijn speelgoed af, grom op hem als hij te dicht bij komt en ik probeer om niet met hem te spelen. Dat laatste is wel heel moeilijk want eigenlijk is hij wel heel lief ... en leuk ... en speels ... en ...
    Nee, ik moet me vermannen! Dit is mijn huis, mijn blogje en het zijn mijn baasjes!!

    Phoebe

    23-12-2007 om 12:42 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    21-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Effe rust ...
    Pffff, effe rust in huis. Stitch is afgelopen woensdagmiddag hier, ten huize, gearriveerd. Onmiddellijk voelde hij zich hier thuis. Vinnie en Phoebe waren in eerste instantie een beetje te ontstuimig met deze "baby", maar na een tijdje kalmeerden ze. Hij werd onmiddellijk geaccepteerd. En grappig dat hij is! Hij schommelt door huis, zijn staartje in de lucht. Eerst kwispelen, daarna rondjes draaiend en uiteindelijk wiggelt zijn hele kont mee. Glimlachend kijkt hij je dan aan. Het is een echt vriendelijk baasje.

    Tot de nacht viel. Babies moeten in de babykamer. Zodat hij zich veilig voelt en onze inboedel beschermd wordt tegen scherpe puppytandjes. Maar daar is Stitch het niet echt mee eens. Hij jammert, jankt, huilt, keft, blaft en gromt wat uiteindelijk in een woeste grauw veranderd. Uren aan een stuk. Nachten aan een stuk, zonder ophouden. De eerste nacht heb ik bij zijn bench doorgebracht in de hoop om hem een beetje tot stilte te kunnen aanmanen. Tevergeefs, want onze jongen heeft een soort van claustrofobie. Zolang het deurtje openstaat is er geen probleem. Maar doe het deurtje dicht en het feest begint weer.

    Vannacht was het de beurt van manlief om "de wacht te houden". Ik heb stoppen in mijn oren gestoken, een koptelefoon opgezet en mijn mp3 speler met loeiharde rockmuziek aangezet. En zelfs daar kwam hij nog bovenuit. Maar zo heb ik dan toch enkele uurtjes kunnen slapen.
    Vanmorgen rond een uur of zeven ben ik opgestaan. Ik heb hem drinken gegeven want zijn keeltje was door al dat luide schreeuwen natuurlijk zo schor als schuurpapier. We zijn buiten een plasje gaan doen en na een beetje gespeeld te hebben ben ik met "benchtraining" begonnen. Uiteindelijk bleef hij braaf in zijn bench liggen en heeft hij zelfs eventjes geslapen. Met het deurtje open en zijn grote, dikke vriend Vinnie trouw ervoor.

    De benchtraining gaat verder. Het deurtje moet dicht kunnen, pas dan kunnen we eindelijk met zijn alleen beginnen genieten van onze nieuwe huisgenoot.

    21-12-2007 om 18:55 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Grrr, die verdomde paperazzi's ...

    21-12-2007 om 11:32 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wa hebben ze nu binnengedouwen?

    21-12-2007 om 11:31 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik ben thuis!

    21-12-2007 om 11:29 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ... helemaal uitgeteld

    21-12-2007 om 11:27 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hard werken is da hier ...

    21-12-2007 om 11:24 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Kijk eens wat ik gevonden heb!!!

    21-12-2007 om 11:22 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ... en hij is helemaal van mij!

    21-12-2007 om 11:19 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik geraak niet op de zetel ... til je mij een kontje?

    21-12-2007 om 11:16 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik ben zóóó moe ...

    21-12-2007 om 11:15 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    effe rust na een zware nacht...

    21-12-2007 om 11:12 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Eerste foto's
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wa ruik ik hier toch allemaal?

    21-12-2007 om 00:00 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo fier!!
    Ik ben zóóó fier op Enrique. Een echte grote jongen is hij ondertussen geworden. Hij gaat nu bijna nachtelijks op stap met zijn grote zussen. Vooral Liesl neemt hem onder haar hoede. Waar de één is, daar vind je de ander ook wel in de buurt. Hij heeft al een nachtelijk vechtpartijtje achter de rug. Ongeschonden en onverschrokken is hij daaruit gekomen.

    Na een kadootjesloze periode vond manlief enkele dagen geleden enkele muisjes voor de deur. Een kleintje en een grote. Stiekem heeft hij ze weggegooid, want een kadootje mag je niet zomaar weigeren. Onze fantasie sloeg meteen op hol. Wij zagen het al voor onze ogen gebeuren. Liesl die met klauw en tand uitlegt hoe een volwaardige kat muizen vangt. Eerst doet zij het voor bij een grote, dikke muis. Daarna mag Enrique oefenen bij de kleine en nog onervaren muisjes. En jawel! Het is gelukt! Enrique heeft zijn eerste muis gevangen. Trots schenken onze logees, want eigenlijk zijn wij niets anders dan een hotel voor onze katten, ons hun eerste vangst in tijden.

    Gisteravond, ik liet de honden buiten. Enrique loopt trots rondjes voor de achterdeur. Na een tijdje merk ik dat hij iets in zijn bekje houdt. Ik wil een kijkje nemen, maar steels loopt hij een eindje verder, bang dat ik zijn buit af zou pakken. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt ... zou het? Ik neem de pillamp en schijn het op zijn bekje. Jaja, trots showt hij zijn prooi: een klein donkergrijs muisje. Na enkele tellen neemt hij het terug vast tussen zijn tanden en verdwijnt. Wat ben ik fier op onze onversaagde jager.

    19-12-2007 om 08:14 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    18-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Phoebe 's spannende avonturen ... 6
    Who the Fu.. is Stitch? Wegens dringende privézaken ben ik eventjes niet meer op post geweest en ik lees hier niets anders dan Stitch, Stitch, Stitch ... En wie is die gozer wiens foto helemaal bovenaan mijn blogje staat? Die foto slingert hier al enkele weken rond. Ik begrijp er niets van.

    De Bench, lees kinderkamer, is ook opnieuw op het toneel verschenen. Ik heb daar mijn jeugd in versleten en Enrique ook. Ik vertrouw het voor geen haar. Er is een zak vol met allerlei lekkere dingen opgedoken en het wordt niet uitgedeeld. Mij is het een raadsel en het staat me niets aan. Ik hou niet van verrassingen.

    Af en toe hoor ik het woord kleine grote broer vallen, maar ik heb toch al een broer. Twee zelfs! Vinnie en Enrique. Een kleine en een grote. Goh, ik ben helemaal van slag. Maar ik ga er mijn slaap niet voor laten hoor. Ik doe lekker alsof ik die bench niet zie staan, dan gebeurt er misschien niets.

    Phoebe

    18-12-2007 om 15:34 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    17-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Deken
    Als ik 's avonds voor de televisie zit, kruip ik graag onder een deken. Winter of zomer, het maakt niet uit. Ik maak wel een verschil tussen het soort van deken. 's Zomers lig ik graag onder een dun fleece deken. Ten eerste om mijn delicate huid te beschermen tegen de muggen, die mij een delicatesse vinden en ik geef deze lekkernij niet zomaar weg! En ten tweede omdat ik, ook al is het 30° buiten, altijd koude voeten heb. Slechte bloedcirculatie, denk ik.

    Enfin, de koude dagen zijn aangebroken dus ik heb mijn dikke, oranje fleece dekens weer boven gehaald. Groot, zacht en warm. Zaaalig! Dat vind Phoebe ook. Ze is er niet vanaf te houden. Het viel me vooral op dat ze in het begin heel voorzichtig met haar poep op het deken ging zitten en dan verrukt om zich heen keek. Ik stak het op de zachtheid. Maar naarmate de weken verstreken werd ze hoe langer hoe gekker op het ding. Ze sleurde het van mijn lijf, rolde erin, danste erop en uiteindelijk werd ze helemaal gek. Ze ging zitten, sprong terug recht en maakte enige rondjes rond te tafel. Waarna ze het hele deken overhoop haalde en van me af trok. Ik begreep er niets van. Tot ...

    Ik op een avond kleine elektrisch schokjes in mijn handen kreeg toen ik het deken opraapte. Het ding zit vol statische electriciteit! En ons madame vind het reuze!!! Ze steekt er haar snoet in, wrijft er haar hele lijf tegen, rolt erin, danst erop. Geen fijner tijdverdrijf. Gelukig heb ik er twee. Zogauw de één in de was zit, kunnen we de ander aanslaan. Er zouden anders wel eens hevige ontwenningsverschijnselen kunnen ontstaan.

    17-12-2007 om 20:14 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    14-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Advertentie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ...

    14-12-2007 om 19:16 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onze Stitch ...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ... is nu zes weken oud en op een week zijn ze bijna verdubbeld in volume! Afgelopen zaterdagmiddag zijn we dus een kijkje gaan nemen naar onze toekomstige "zoon". Met de fiets! Wat ik er allemaal niet voor over heb. Nooit meer, met dit vehikel toch niet meer. Pompaf was ik. De versnellingen werkten niet meer, ik moest als een gek trappen om verder te geraken. De remmen zaten helemaal vast, dus als ik op dreef was, geraakte ik niet meer gestopt. Enfin, ik ben heelhuids ginder en terug geraakt.

    Het was de eerste kennismaking tussen manlief en onze nieuwste telg. De kleine spruiten zaten buiten, in een afgeschermde kennel. Lekker veel plaats om te spelen. Ik ging er voorzichtig binnen en opnieuw keken ze me argwanend aan. Stitch bleef eventjes staan, maar uiteindelijk volgde hij zijn zussen naar hun mand. Ik nam hem op en droeg hem naar zijn toekomstig baasje. Aarzelend streelde hij de pup. Na enkele minuten waagde manlief zich ook tussen het kleine geweld, dat ondertussen te eten had gekregen. Opnieuw deinsden de meisjes argwanend terug, behalve Stitch. Hij keek op en kwispelde toen hij zijn baasje zag naderen. Vanaf dat moment was het ijs gebroken. Een nieuwe vriendschap voor het leven is geboren.

    Eergisteren hebben we nog een bezoekje gebracht. Ze groeien als kool. Ze lagen met z'n allen te slapen. De ene helft in de mand en de andere helft wegens plaatsgebrek, onder de verwarming. Vorige week konden ze met z'n allen nog samen in de mand en hadden ze nog plaats over. Nu is het al dringen geblazen. Reuzen worden het volgens mij. De pups waren al een stuk socialer. Ze lieten zich strelen en oppakken. Eentje is zelfs heel erg op mensen gericht. Als ik een teefje moest kiezen zou zij het worden. Een echte duts is. Aanhankelijk en lief.

    Maar wij wilden een zoon en er is er maar eentje en dat in onze Stitch. Die naam hadden we al jaren. Wij zijn al zo lang tegen elkaar bezig: "Zogauw onze Stitch er is." Manlief kwam op een gegeven moment met die naam af, we vonden het goed klinken. Later is er even twijfel geweest toen de animatiefilm "Lilo en Stitch" uitkwam. Daar hebben we hem dus niet vandaan. Hij viel gewoon in. Het was gewoon nog een kwestie om de juiste hond bij de juiste naam te vinden, want niet iedere hond kan deze naam dragen!

    Afgelopen woensdag kreeg ik manlief amper terug mee naar huis. Verkocht is hij. Totaly in love! Onze jongen is zo rustig en onverstoorbaar. Terwijl zijn zusjes spelen en vechten met elkaar over het heerschappij van een lapje stof, bekijkt hij het allemaal stoïcijns. Als het tumult om de buit een beetje is geluwd gaat hij er op zijn gemak mee vandoor. Een waardige opvolger voor Vinnie, die best wil spelen, maar als het allemaal wat te wild wordt, zich voor dood houdt.

    Nog zeven nachtjes slapen. Heeft er nog iemand zin in zo'n pracht van een loebas? er is nog keuze tussen zeven prachtige, lieve en speelse teefjes...

    14-12-2007 om 18:50 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    07-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Buizen
    Twaalf buizen bij sociologie. TWAALEF!!!! Dat is veel, enorm veel. Vooral als je bedenkt dat iedereen verwachtte een goed examen afgelegd te hebben. Eentje is net gebuisd: 0.25 punt te weinig. Eén vierde van een punt. Dat is ronduit smerig. Een ander heeft vijf op twintig. Die vrouw is ten einde raad. Op het andere vak was ze ook al gezakt. Zij praat over loopbaanonderbreking. Gelukkig denkt ze er niet aan om te stoppen met de cursus. Het "academiejaar" is in het eerste jaar Maatschappelijk werk heel turbulent begonnen.

    Soms, heel soms krijgen mensen die te hoog van hun toren blazen hun verdiende loon. Karma in de reinste zin van het woord. Zoals die ene student, die zich al een echte maatschappelijk assistent waande omdat hij bij het vorige vak goed gescoord had.
    "Eigenlijk vind ik het niet meer dan normaal dat het examen zo moeilijk was. Dit is ook een Hoge School en dan mag je "Niveau" verwachten!" Zijn woorden niet de mijne. Ik heb me omgedraaid en ben er niet op in gegaan. Zo'n grootheidswaan, daar maak ik geen woorden aan vuil. Diezelfde persoon is nu, voor het examen dat iedereen spotgemakkelijk vond, radicaal gebuisd. Het lag op mijn lippen, echt waar... Maar ik zou geen haar beter zijn als ik hem er met zijn neus nog eens ingewreven had.

    07-12-2007 om 19:28 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hierrrr is ie dan!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Aangezien Vinnie technisch werkloos werd en hij verplicht op pensioen werd gesteld ging ik op zoek naar andere mogelijkheden. Ik had mijn hoofd op een nieuwe pup staan tegen begin volgend jaar en dan gaat er dat niet meer uit! Deels ook uit angst. Wat als Vinnie plots heel slecht wordt? Wat als hij wegvalt? Na Teuntje, Faith en Quorton die we zo snel achter elkaar hebben verloren ben ik bang voor de enorme krater die hij gaat achterlaten. Die moet op voorhand opgevuld worden, wil ik niet gek worden. Ik ga niet zo goed om met verlies en rouw.

    Een tweede aspect waar ik aan dacht. Nu hebben we tijd om een nieuwe aanwinst op te voeden. Manlief is de hele dag thuis, ik heb ook nog de tijd, maar zogauw ik ben afgestudeerd en kan gaan werken ... Het zal geen 9 - 5 job worden!

    Dus ik surfde maar wat rond op het net, op zoek naar de mogelijke erfgenaam van Vinnie. Een paar gegadigden passeerden de revue maar werden na veel wikken en wegen afgewezen. Het financiële aspect speelde ook een rol. Met ons schamel inkomen kunnen wij ons geen dure rashond veroorloven. Trouwens, het strookt een beetje tegen mijn principes. Een vriend koop je niet, die kom je tegen.

    Uiteindelijk viel mijn oog op een nestje kruisingen, vlak bij huis. Niet zomaar kruisingen. Kruisingen van de de Perro de Presa Canario (een Spaans vechthondenras), de Fila Brasiliero en de Bordeauxdog. Drie in één voor een schappellijke prijs! Opgevoed in huis, bij katten!, ingeënt en ontwormd. Dat klonk al heel interessant.  Maar toch bleef ik een beetje achterdochtig, want ik wil vooral niet bij een kweker uitkomen of een handelaar.
    "Ga dan naar een asiel! Het zit er vol van!" Zou je zeggen. Heb ik afgewogen en ik ben op hun sites een kijkje gaan nemen. Ik heb zelfs getwijfeld over een hondje uit Spanje. Maar de jongste honden zijn drie à vier maanden oud. Met het oog op een vredig samenleven met onze poezen, die hier toch heer en meester zijn, vond ik dat niet echt ideaal. Ook voor Vinnie, als die op zijn leeftijd plots met een puberjongen wordt geconfronteerd.Nee, spijtig genoeg werd dat idee ook afgevoerd.

    Onze nieuw gezinslid werd een reu, liefst bruin met zwart masker (hij moet een beetje op Vinnie lijken), liefst een Presa maar pit bull of Stafford was ook goed. Hij mag niet teveel kosten.  Hij moet jonger dan drie maanden oud zijn, liefst een week of acht en hij moet naar de naam Stitch luisteren ... Onbegonnen werk zou je denken? Wel ...

    Daar was ie dan: kruising Presa, vlakbij de deur, vijf weken oud, economische prijs, maar één reu in het nestje van acht, bruin met een zwart masker ... Kan niet zou je denken. Jawel, in mijn wereld kan zoiets wel! Hij verblijft ook nog op de weg die ik dagelijks neem naar school en naar mijn werk. Gisteren voor school stopte ik er even. En ik kan u trots melden dat Stitch geboren is. Binnen enkele weken kan hij onze gelederen vervoegen. Vijf weken oud en zeven (7) kilo weegt hij. Een hapklare brok dus. Onverstoorbaar en afstandelijk tegenover vreemden. Nu al, als baby. Dat beloofd. Ik ben zo fier dat ik hem gevonden hem. Manlief heeft hem nog niet gezien, maar in zijn binnenste is hij blij. Morgenmiddag gaan we misschien even op kraambezoek...

    07-12-2007 om 09:20 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    06-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaas
    Wat moet het toch heerlijk zijn om tachtig jaar lang kind te zijn. Het grootste probleem dat je hebt is hoeveel zakgeld je wekelijks krijgt, mag je mee naar de markt en wat mag je kopen? (snoepjes, knalrode nagellak, koekjes of een hotdog). Blij zijn met een cola die je krijgt als je na het marktbezoek iets gaat drinken. Met smaak eten van je boterhammetjes met paardenvlees die je van thuis hebt meegekregen. Opgewonden zijn omdat ze in de zaal een film vertonen en al weken op voorhand uitkijken naar de komst van Sinterklaas. De schoentjes staan al een maand klaar. Er is hard gewerkt de laatste paar weken aan het inkleuren van tekeningen van de goed heilig man en zwarte piet.

    De verzorgers delen deze opwinding, aangestoken door hun "kinderen". Want als kind zijn ze geboren en als kind zullen ze sterven. Sprookjesfiguren: elfjes, kabouters en engelen zijn het, in levende lijve. Puur en onbedorven. Sommigen al wat ontdeugender dan de ander. Maar die ontdeugendheid komt meestal uit onmacht over wat hun is aangedaan. Ze begrijpen het niet, maar ze weten het wel.

    Wauwelend in hun eigen taaltje. ruzie maken, grapjes uithalen, verhalen vertellen. De ene kan alleen maar puppygeluiden uitstoten: "iiieee, iiiiieeee!!!" roept ze en ze wijst naar haar buik. Ze heeft buikpijn. Aaaaeihhh!!! Ze wordt geplaagd door de andere bewoners. Maar fel bijt ze van zich af.
    Een andere is Fransman. Opgegroeid in een vreemde taal en in dit kleine Vlaanderen terechtgekomen. En toch kan hij zich verstaanbaar maken. "Oehoo woe wijkestmat!, oehoo moe kestmat! Nu, nu vijda, vijda!" Roept hij opgewonden uit. Ja, vrijdag is het kerstmarkt. Hij weet het goed en na een tijdje begrijp je hun taaltje wel. Tegen ons proberen ze zich ook verstaanbaar te maken, tegen elkaar gebruiken ze zo hun eigen codes.

    "Oehoewowoewoew!!"
    "Aieiehhhh!!!"
    "awahohouwoew!!!"
    "niedoe!!manie manie!!"

    Een klein in elkaar gedoken vrouwtje met altijd lachende oogjes en dikke wangetjes. Ze sleurt altijd wel met een handwerkje rond. Ze heeft nog een kinderstemmetje en ze praat honderduit.

    "awawennlawegawo!!"
    Geen kat weet wat ze bedoelt. Maar ze kijkt je zo fier en opgetogen aan. Je lacht en je praat mee en luistert, waarna je haar handwerkje nakijkt en haar weer verder helpt. Is het niet naar haar zin? Dan draait ze zich boos om en mopperend druipt ze met gebogen hoofd af: "hemessebdrefendres ....."

    Ik werk in een feeëndorp en ik ben blij dat ik deze wonderlijke mensen mag leren kennen

    06-12-2007 om 13:39 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    05-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.presa
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ....

    05-12-2007 om 08:48 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Examenkoorts
    Alle punten voor de eerste twee examens zijn binnen. Wat een gedoe allemaal! Ondertussen is een vierde van de groep al gestopt. Dat is een hoop vind ik op zo'n korte tijd. De groep is een allegaartje van politie, opvoeders, leraars, boekhouders, arbeiders, poestvrouwen ... en één stempelaar zonder diploma: ondergetekende dus. Ik heb me wel even misplaatst gevoeld. En ik voelde ook aan de anderen dat zij dezelfde mening waren toegedaan, op enkele na dan. Ondertussen heb ik deze mening toch moeten herzien.

    De meesten hebben hoge school achter de rug, sommigen zelfs een poging aan de unief. Af en toe komt er een leerling uit de Sociale school in Heverlee aangewaaid die enkele modules bij ons komen volgen. Zij hebben dikwijls al enkele jaren studie achter de rug. Groot was mijn verbazing toen bleek dat zij het niet beter deden op de zo gevreesde examens. Vooral het eerste examen was een zelfverklaarde nachtmerrie. Een docente die in de psychiatrie had gewerkt en die deze ervaring ook gebruikte bij ons, onervaren groentjes. Als makke lammetjes werden we naar de slachtbank geleid met massahysterie tot gevolg. Het examen was aartsmoeilijk. Iedereen liep verslagen rond en maakte al plannen voor de herexamens en om eventueel het vak te herhalen. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee: zes van de dertig gebuisd. Ze is heel vrijgeving geweest met haar punten.

    Het volgende examen. Geweldige docente, interessante leerstof, duidelijke cursus en een heel helder examen. Niemand twijfelde. Het examen verliep vlot en opgelucht kwam iedereen naar buiten. Maar pas vanaf gisteren kregen we de punten ... Voor zover ik weet zijn er al twee gebuisd die het nooit verwacht hadden. En niet zomaar gebuisd, grandioos gebuisd! Zij is blijkbaar niet zo vrijgevig ... En dat had ik dan weer verwacht. Ik ben gelukkig bij de geluksvogels. Tweemaal geslaagd en weet je, dat doet goed aan mijn ego. En mijn ego kon het gebruiken. En al die andere ego's? Wel, het kan geen kwaad dat sommigen onder hen een toontje lager moeten zingen, ook al wens ik het niemand toe...

    04-12-2007 om 19:11 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    03-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Phoebes spannende avonturen ...5
    Nu begin ik het stilletjes aan beu te worden, al die mannelijke aandacht. Vooral van Vinnie. Die wordt zo opdringerig. En zagen dat die kan, onvoorstelbaar. Het vrouwtje en ons baasje worden er ook horendol van. "Nog een weekje" heeft mijn vrouwtje beloofd "en dan is alles terug normaal." Ze gaat me laten helpen, heb ik al opgevangen, zodat ik er nooit nog last zal hebben, van die vervelende hormoontjes in mijn buik.

    Van dat helpen ben ik wel een beetje bang. Lotje vertelde me dat je dan bij de dierendokter wordt achtergelaten. Die steekt dan een naald in je voorpoot waarna je in slaap valt. Je droomt de vreselijkste nachtmerries en als je wakker wordt lig je in een kooi, met die naald nog steeds in je poot. Je voelt je ziek en misselijk. Als je recht wil staan wordt je duizelig en je buikje doet pijn. Brrrr ...

    Sinsdien wil Lotje niet meer naar de dierenarts. Ze is woedend als ze nog maar zo'n naald ziet en ieder jaar krijgen we er eentje. Lotje heeft het die dokter nooit vergeven.

    Phoebe

    03-12-2007 om 17:35 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    02-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De onvoorwaardelijke liefde tussen een meisje en haar uil
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ... Klik op foto

    02-12-2007 om 17:45 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dagboek van Chula
    ...

    02-12-2007 om 15:06 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Vinnie zal zijn zaad niet meer verspreiden. Hij wil wel en hij doet zo zijn best, maar die achterpoten willen niet meer mee. Door zijn hernia heeft hij de kracht in die poten voor een groot deel verloren. We houden het voor bekeken, voor zijn eigen bestwil. Binnen enkele weken maak ik een afspraak bij de dierenarts om Phoebe te laten sterriliseren. Wij zijn blijkbaar niet op deze wereld gezet om nieuw leven te verwekken. Menselijk noch dierlijk. Wij zijn een adoptiegezin. Degene die een ander niet meer wil, komt hier terecht. We zullen ons maar bij dat, toch wel heel mooie lot, neerleggen.

    Ik herriner me Faith, zij was de laatste van het nest. Besteld maar terug afgezegd. Koosje, was de laatste van het nest. Vinnie was ook al op redelijke leeftijd toen hij hiernaartoe kwam, één van de laatsten van zijn nest. Teuntje, niet. Maar zij bleek uit een inteelt gezin te komen en je ziet wat ervan komt. Zware gezondheidsproblemen met een vroege dood als gevolg. Phoebe, bijna laatst, al meer dan drie maanden oud en stond op het punt om naar een opkoper gebracht te worden. Net gered. Lotje, zij werd verstoten door haar moeder. Een beetje zoals ikzelf. Onze verjaardag valt dan ook op dezelfde dag. Liesl is een weeskind en Enrique ... Hij komt uit, laten we maar zeggen, herplaatsing om vernietiging te vermijden. Lucky bastard

    Als je het zo bekijkt zijn wij één groot opvanggezin. Pleegouders, adoptieouders! We stellen ons huis open voor de kansarmen uit de dierenwereld... Mooi toch?

    01-12-2007 om 03:34 geschreven door Fiep

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • eliano
  • yessie
  • meermin
  • horrormovies
  • huismusje


  • You'll never looked into my eyes but don't you wanna know ... What the dark and the wild and the different know ... (Melissa Etheridge)
    Laatste commentaren
  • geen put is te diep om er niet uit te geraken (ANNEKE)
        op Terug van weggeweest
  • Elke dag... (Hetty1943)
        op Terug van weggeweest
  • Nog een aangename avond en een goede start van de week (marcoen ria)
        op Stilte
  • Gewoon een avondgroetje . (mandy)
        op Terug van weggeweest
  • Tattoomateriaal (Koen)
        op dagje solden
  • Archief per maand
  • 03-2010
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007

    Over mijzelf
    Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
    Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
    Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 56 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
    Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
    Alleen zinnige dingen
  • Maandagse groeten Fiep
  • ff kennis maken
  • Hallo dierenvriend !
  • mooi blog
  • Op bezoek

    Geen voorgedrukte reclame asjeblief



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!