Aangezien Vinnie technisch werkloos werd en hij verplicht op pensioen werd gesteld ging ik op zoek naar andere mogelijkheden. Ik had mijn hoofd op een nieuwe pup staan tegen begin volgend jaar en dan gaat er dat niet meer uit! Deels ook uit angst. Wat als Vinnie plots heel slecht wordt? Wat als hij wegvalt? Na Teuntje, Faith en Quorton die we zo snel achter elkaar hebben verloren ben ik bang voor de enorme krater die hij gaat achterlaten. Die moet op voorhand opgevuld worden, wil ik niet gek worden. Ik ga niet zo goed om met verlies en rouw.
Een tweede aspect waar ik aan dacht. Nu hebben we tijd om een nieuwe aanwinst op te voeden. Manlief is de hele dag thuis, ik heb ook nog de tijd, maar zogauw ik ben afgestudeerd en kan gaan werken ... Het zal geen 9 - 5 job worden!
Dus ik surfde maar wat rond op het net, op zoek naar de mogelijke erfgenaam van Vinnie. Een paar gegadigden passeerden de revue maar werden na veel wikken en wegen afgewezen. Het financiële aspect speelde ook een rol. Met ons schamel inkomen kunnen wij ons geen dure rashond veroorloven. Trouwens, het strookt een beetje tegen mijn principes. Een vriend koop je niet, die kom je tegen.
Uiteindelijk viel mijn oog op een nestje kruisingen, vlak bij huis. Niet zomaar kruisingen. Kruisingen van de de Perro de Presa Canario (een Spaans vechthondenras), de Fila Brasiliero en de Bordeauxdog. Drie in één voor een schappellijke prijs! Opgevoed in huis, bij katten!, ingeënt en ontwormd. Dat klonk al heel interessant. Maar toch bleef ik een beetje achterdochtig, want ik wil vooral niet bij een kweker uitkomen of een handelaar. "Ga dan naar een asiel! Het zit er vol van!" Zou je zeggen. Heb ik afgewogen en ik ben op hun sites een kijkje gaan nemen. Ik heb zelfs getwijfeld over een hondje uit Spanje. Maar de jongste honden zijn drie à vier maanden oud. Met het oog op een vredig samenleven met onze poezen, die hier toch heer en meester zijn, vond ik dat niet echt ideaal. Ook voor Vinnie, als die op zijn leeftijd plots met een puberjongen wordt geconfronteerd.Nee, spijtig genoeg werd dat idee ook afgevoerd.
Onze nieuw gezinslid werd een reu, liefst bruin met zwart masker (hij moet een beetje op Vinnie lijken), liefst een Presa maar pit bull of Stafford was ook goed. Hij mag niet teveel kosten. Hij moet jonger dan drie maanden oud zijn, liefst een week of acht en hij moet naar de naam Stitch luisteren ... Onbegonnen werk zou je denken? Wel ...
Daar was ie dan: kruising Presa, vlakbij de deur, vijf weken oud, economische prijs, maar één reu in het nestje van acht, bruin met een zwart masker ... Kan niet zou je denken. Jawel, in mijn wereld kan zoiets wel! Hij verblijft ook nog op de weg die ik dagelijks neem naar school en naar mijn werk. Gisteren voor school stopte ik er even. En ik kan u trots melden dat Stitch geboren is. Binnen enkele weken kan hij onze gelederen vervoegen. Vijf weken oud en zeven (7) kilo weegt hij. Een hapklare brok dus. Onverstoorbaar en afstandelijk tegenover vreemden. Nu al, als baby. Dat beloofd. Ik ben zo fier dat ik hem gevonden hem. Manlief heeft hem nog niet gezien, maar in zijn binnenste is hij blij. Morgenmiddag gaan we misschien even op kraambezoek...
Reacties op bericht (2)
14-12-2007
Geen buis
Neenee musje, gelukkig ben ik bij de gelukkige. Ik ben er vlotjes door geraakt. Ik hoop dat het zo blijft.
14-12-2007 om 18:16
geschreven door fiep
09-12-2007
*
Proficiat met jullie nieuwe boreling. Weer jong geweld in
huis, het zal jullie ongetwijfeld hilarische momenten bezorgen, en ons veel
leesplezier opleveren. Ik kijk al uit naar de avonturen van Stitch. Hoe kom je
trouwens bij die de naam? En wat de buizen betreft (ben jij ook gebuisd?) die
zijn er om weggewerkt te worden. Aan de meet deelt men de prijzen uit zeggen
wij hier in Antwerpen, en dan pas kan je zien wie werkelijk niveau heeft. Groetjes!
09-12-2007 om 12:24
geschreven door huismusje/troubadoerke
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
