Stilte in mijn hoofd. Wat zou ik er niet voor over hebben om eventjes rust te vinden. Geen chaotische gedachten meer die ongecontroleerd in mijn hoofd rondtollen. Soms wordt het me teveel en dan begin ik nonsens te brabbelen. Spring ik van de hak op de tak, zijn er geen verbanden meer te vinden in mijn verhaal. Ik ben me hiervan bewust maar ik kan er niets tegen doen. Het gebeurd, het is een deel van mij.
De drukte, veel lawaai, geroezemoes in gezelschap ... een kwelling. Er is al lawaai genoeg in mijn hoofd. Stemmen genoeg die me de meest onzinnige dingen vertellen. Die me verwijten maken en mijn onzekerheid voeden. Ze zijn onmenselijk streng voor me. Perfectionistisch. De kleinste fout wordt afgestraft door de grootste verwijten. Ik wordt daar zo moe van. Ik wil dat die stemmen af en toe hun kop eens zouden houden. Rust ... stilte ...
Er wordt van me verwacht dat ik communiceer op een duidelijk manier. Maar alle gedachten volgen elkaar in zo'n snel tempo op ... ik heb amper de eerste gedachte uitgesproken of mijn brein is al vijf stappen verder. De rest is vervlogen. Hoe ben ik tot deze conclusie gekomen? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat het zo is. Ik stotter, omat ik mezelf niet kan volgen. Mijn mond weigert soms woorden te vormen en dan volgt er een brabbeltaaltje dat ikzelf niet eens versta. Dus ik zwijg. Ik dompel mezelf in stilte ...
Reacties op bericht (1)
28-03-2010
Nog een aangename avond en een goede start van de week
Fijn dat het stilletjes beter met je gaat,veel sterkte en alles komt wel goed.
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
