Als ik 's avonds voor de televisie zit, kruip ik graag onder een deken. Winter of zomer, het maakt niet uit. Ik maak wel een verschil tussen het soort van deken. 's Zomers lig ik graag onder een dun fleece deken. Ten eerste om mijn delicate huid te beschermen tegen de muggen, die mij een delicatesse vinden en ik geef deze lekkernij niet zomaar weg! En ten tweede omdat ik, ook al is het 30° buiten, altijd koude voeten heb. Slechte bloedcirculatie, denk ik.
Enfin, de koude dagen zijn aangebroken dus ik heb mijn dikke, oranje fleece dekens weer boven gehaald. Groot, zacht en warm. Zaaalig! Dat vind Phoebe ook. Ze is er niet vanaf te houden. Het viel me vooral op dat ze in het begin heel voorzichtig met haar poep op het deken ging zitten en dan verrukt om zich heen keek. Ik stak het op de zachtheid. Maar naarmate de weken verstreken werd ze hoe langer hoe gekker op het ding. Ze sleurde het van mijn lijf, rolde erin, danste erop en uiteindelijk werd ze helemaal gek. Ze ging zitten, sprong terug recht en maakte enige rondjes rond te tafel. Waarna ze het hele deken overhoop haalde en van me af trok. Ik begreep er niets van. Tot ...
Ik op een avond kleine elektrisch schokjes in mijn handen kreeg toen ik het deken opraapte. Het ding zit vol statische electriciteit! En ons madame vind het reuze!!! Ze steekt er haar snoet in, wrijft er haar hele lijf tegen, rolt erin, danst erop. Geen fijner tijdverdrijf. Gelukig heb ik er twee. Zogauw de één in de was zit, kunnen we de ander aanslaan. Er zouden anders wel eens hevige ontwenningsverschijnselen kunnen ontstaan.
Reacties op bericht (1)
18-12-2007
*
Een hond die graag electroshocks heeft is zeker een rariteit, maar een kat die graag gestofzuigd wordt, hoe vind je dat!? Ik heb er hier zo ééntje rondlopen.
18-12-2007 om 03:14
geschreven door huismusje/troubadoerke
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
