Heer Harry Caravacho is op zijn landgoed gearriveerd. Zonder enige schroom heeft hij de macht overgenomen. Na een weldoend bad om alle stof en andere onwelriekende onreinheden te verwijderen van zijn weelderige vacht, werd hij in zijn koninklijke gewaad gewikkeld waarna hij in de armen van zijn nieuwe beschermvrouwe in een diepe slaap viel. Voor de verdere avonturen van Heer Caravacho, toekomstige schrik van de Balense katers, verwijs ik u graag naar Agaatjes Nieuwe Wereld: http://blog.seniorennet.be/agaath/
Enrique ondertussen, schreeuwde op het thuisfront de longetjes uit zijn lijf. Zijn mensenvader probeerde hem zo goed mogelijk te troosten en na wat liefdevolle aandacht, kalmeerde onze edele prins. Maar na een grondige zoektocht in zijn koninkrijk, bleken zijn twee broers verdwenen. Hij eiste een grondig onderzoek door de bevoegde instanties, maar deze weigerden dienst. Wel werd hem een vreemd soort riem om zijn hals gebonden waar een koperkleurig belletje aan hing te rammelen. Prins Enrique, niet tevreden met deze laatste verwikkeling, probeerde het akelige geluid te vermijden door zich zo voorzichtig mogelijk te verplaatsen. Maar niets hielp. Het ding bleef klingelen en zo zijn aanwezigheid verraden. Na een zware en vermoeide dag viel hij in slaap op de zetel, waar zijn onderdanen hem lieten rusten. Hij zocht de veilige duisternis onder het deken op en viel tevreden in slaap.
Nadien kreeg hij zijn koninklijk maal dat bestond uit roze zalm (niets is goed genoeg voor een koninklijke afstammeling) en een zuigflesje met water. Dit laatste was niet echt tot grote tevredenheid van zijne koninklijke hoogheid, want nog niet zo lang geleden, twee dagen om precies te zijn, werden zijn smaakpapillen nog gezegend met de zachte smaak van melk. Daarna werd hij naar zijn koninklijke vertrek geleid voor de nachtrust, met een pluche pluto - pop als gezelschap. Daar was onze koningszoon niet van gedient en luid zette hij zijn gouden keel open. Na een uur krijsen en schreeuwen, werd zijn prinsenkamer verzet naar het bediendenkwartier waar hij de nacht mocht doorbrengen naast moeders bed. Gerustgesteld en tevreden viel onze peuter die nacht in een diepe slaap.
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
