Ik hoor het hem nog zeggen enkele dagen geleden. "Ons Lotje, die gaat volgens mij niet ver. Ons Liesl, dat is een echte rakker, maar ons Lot blijft dicht bij huis." Toevallig keek ik uit het raam van de badkamer en daar zag ik haar. Op haar gemak slenterde ze door het weiland van de buren. Aan de afscheiding bleef ze even staan. Ze keek wat rond en sprong daarna op de paal. Ze aarzelde een seconde en sprong er aan de andere kant weer af. Alsof ze dit iedere dag deed wandelde ze gemoedelijk langs het huis van de buren. Ze voelde er zich duidelijk thuis. Ze keek even achter een struik, waarschijnlijk om zeker te zijn dat de hond des huizes er niet plotseling achteruit sprong, waarna ze rustig haar weg verder zette en achter het huis verdween. Max, de hond van de buren, slijt zijn dagen vooral aan de afscheiding tussen het weiland en onze tuin. Wij dachten dat hij gek op ons was of dat hij met onze honden wilde komen spelen. Maar nu weet ik beter. Hij komt zijn twee vriendinnetjes ophalen!! Jaja, ons Lotje de huismus. Liesl daarentegen bleef gisteren, ondanks het stralende weer, thuis. Zelfs vannacht nestelde ze zich in mijn armen en ronkte rustig door. Ik dierf me amper te bewegen, bang om haar wakker te maken. Rond een uur of zes vanmorgen vertrok ze op stap. Lotje was in geen velden of wegen te bekennen. Uren later kwam ze thuis. Ik zat, zoals gewoonlijk, achter de computer. Nadat ze haar buikje lekker rond had gegeten komt ze naar me toe. Ze is het gewoon dat ik haar begroet en zij antwoord me daarna terug. Maar nu was ik zo geconcentreerd bezig dat ik haar nauwelijks opmerkte. "Mrieuw" mauwde ze zachtjes. Haar woordje voor: "Hey" Ik reageerde niet. Ze herhaalde haar begroeting: "Mrieuw!" Dit keer al een beetje luider. Maar nog altijd begroette ik haar niet terug. Verontwaardigd riep ze deze keer luid en bijna krijsend: "PRIEAUWWW!!" Ik keek op en ik zag haar naast me staan met een gemene grijns op haar gezichtje. Ik antwoord: "Hey meid, ben je thuis?" Tevreden komt ze op mijn schoot gesprongen en geeft me een kopje. Hare majesteit moet op de gepaste manier begroet worden!!! En heeft ze geen gelijk?
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
