og acht dagen, twaalf uur en twaalf minuten ... Gek word ik ervan. Dat wachten ... en wachten ... Ik bliijf bezig om mijn gedachten op iets anders te zetten, maar als je door de griep bent geveld is dat niet zo evident. Je ligt daar maar en je gedachten blijven doormalen. Al nachtenlang droom ik ervan. Al maanden aan een stuk dwaal ik ' s nachts door de gangen van het grote gebouw. Vroeger kreeg ik nachtmerries als ik over school droomde. Hoe ik mijn cursus niet vond, boeken vergat, lessen niet had geleerd. Mondelinge overhoringen waarbij ik dichtklapte ... Dat is mijn grootste angst, dat mijn ADHD roet in het eten gooit.
Ik breek mijn hoofd over hoe ik structuur in mijn studiemethode kan brengen. Ik heb de harde schijf op mijn computer leeg gemaakt, nieuwe mappen aangemaakt voor de cursus. Agenda's ingevuld met een vaste structuur die ik nauwgezet zal moeten volgen. Kaften en plastic mapjes om de cursusbladeren in te steken aangekocht. Ik herinner me nog goed hoe de gaatjes in de cursus gaan uitloteren, scheuren en uit de kaft vallen. Binnen enkele maanden was ik grote delen materiaal kwijt. Dat wil ik op voorhand voorkomen.
Manlief heeft een kast leegemaakt om mijn cursusmateriaal in te steken, zodat ze niet verloren gaan tussen het oud papier. Ik heb een pennendoos aangekocht en nu nog een tas. Daar zit ik nu over te tobben. geen floddertas waar alles in ligt rond te slingeren. Dat is vragen om een fiasco! Nee, ik wil een degelijke tas met compartimenten waar ik alles in kan classeren en direkt terug vind! Eentje die weer en wind op de brommer kan doorstaan zonder te scheuren of weg te rotten. En liefst eentje zonder K3 of kabouter Plop op de voorflap ... Je ziet, ik wil voorbereid zijn.
Iedere dag speelt dat moment door mijn hoofd, enkele jaren geleden. Een middagje in Antwerpen. We wandelen zomaar door de straten en daar zag ik op een groot gebouw in koeieletters: HOGE SCHOOL
Vraag me niet welke.Het was op dat pleintje waar die Ierse pup zich bevindt. Ik ben niet goed in straatnamen, zeg maar ronduit slecht. Ik kan er zo naartoe lopen, maar vraag me geen namen. Maar dat moment staat in mijn geheugen gegrift. Ik had zo graag verder gestudeerd. Ik snuif dolgraag de sfeer in scholen op, daarom misschien dat ik het ieder jaar begint te kriebelen om toch maar met een cursus te beginnen. Maar ik wist dat het niet voor me weggelegd was, zonder diploma kun je geen hoger diploma behalen. Het knaagde aan me. Ik had het gevoel dat ik niet alles uit het leven haalde.
Nog acht dagen, twaalf uur en acht minuten ... Ik leef met de angst dat er op de één of andere manier iets mis zal lopen. Dat ik op de valreep toch nog geweigerd zal worden. Omdat ik niet voldoe, niet de juiste papieren kwalifikaties bezit. Ik zal pas gerust zijn als ik echt lessen heb bijgewoond, als ik het inschrijvingsgeld heb betaald, als mijn naam op de aanwezigheidslijst verschijnt.
Nog acht dagen, twaalf uur en zeven minuten ....
Reacties op bericht (2)
24-08-2007
Hallo
welke lessen ga je precies volgen? Ik heb daar ook altijd van gehouden, heb jaren avondschool gedaan om in die sferen te blijven. Corry maakt dit weekend een reportage voor het goede doel. Ga jij ook kijken?
24-08-2007 om 20:06
geschreven door Alida
23-08-2007
*
Het lukt je wel meisje, met zo een doorzettingsvermogen kan het niet mislopen. En is er eens een dagje chaos, dan is de volgende dag er om orde te scheppen. Ik wens je alvast een prima cursus toe met verstandige lesgevers en begripvolle en aangename cursisten. Nog 8 dagen, 1uur, 15 minuten en 48, 47 46 45 seconden..... Verdorie, ik kan die klok niet volgen.....hahaha.
23-08-2007 om 22:45
geschreven door huismusje/troubadoerke
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
