Ik kom thuis van school, al een beetje gekalmeerd en er vast van overtuigd dat ik me ga toeleggen op onze financiën. Ik ben geen wiskundig genie, maar desnoods wordt ik dat wel ... uit pure noodzaak. Een beetje opgefleurd en vol nieuwe plannen reed ik dus thuis de oprit op. Stilletjes deed ik de deur op en ging binnen. Onze honden hadden me niet horen aankomen en Vinnie schrok wakker. Hij kwam naar me toe gelopen en keek me een beetje beduusd aan. Terwijl ik de andere twee hun welkomstgroet in ontvangst nam, hoorde ik achter mij een zware klap. Vinnie lag uitgestrekt op de grond.
Enkele maanden geleden heeft hij nog eens zo'n aanvalletje gehad toen zijn beste vriend op bezoek kwam. Volgens de dierenarts, die we toen in paniek opbelden, was het een epilepsie aanval. Na enkele minuten was het over. Nu ook. Ik ben bij hem op de grond gaan liggen. Na enkele minuten hief hij zijn hoofd op en hij keek opnieuw helder uit zijn oogjes. Een kwartier later stond hij recht en sprong in de zetel alsof er nooit iets gebeurd was. Hij heeft zelfs nog heel gulzig gegeten.
Ooit zal hij misschien niet meer opstaan na zo'n aanval. Ik ben al blij dat het gisteren niet zo gegaan is.
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
