06/03 Incest-vader erft fortuin van misbruikte dochter

Een 46-jarige man uit Ham, momenteel in de cel wegens seksueel misbruik van zijn dochter, kan een groot deel van haar nalatenschap erven. De jonge vrouw (24) kwam vorige maand om het leven in een tragisch verkeersongeluk.

Ook een deel van de eventuele schadevergoeding die de dochter eiste, kan via de erfenis naar de man terugvloeien. De broer van het slachtoffer reageert ontzet.

Vorig jaar veroordeelde de correctionele rechtbank van Hasselt de man tot een gevangenisstraf van vier jaar, waarvan twee jaar effectief. Ook werd hij voor vijf jaar uit zijn burgerrechten ontzet. Het slachtoffer voerde nog een (lopende) burgerrechtelijke procedure waarbij ze een schadevergoeding eiste.

Vorige maand kwam de vrouw echter om het leven in een verkeersongeluk. De advocate van het slachtoffer en haar broer hebben de ouders gevraagd af te zien van de erfenis, zonder resultaat. De jonge vrouw had veel gespaard en had een levensverzekering. Omdat het ongeluk gebeurde op weg naar haar werk, zal ook de verzekering van de werkgever nog een schadevergoeding uitbetalen. De wet voorziet alleen ‘onwaardigheid tot erven’ bij moord of poging tot moord. Senator Martine Taelman (Open Vld) diende onlangs een wetsvoorstel in om het erfrecht te versoepelen. Uitgerekend vandaag buigt de senaatscommissie voor Justitie zich over het voorstel.

Sofies broer Tom (23) krijgt geen goed woord over zijn lippen. “Mijn vaders wil was wet. Gebeurde iets tegen zijn zin, dan was het ambras. Door psychologische problemen heb ik tot mijn twaalfde last gehad van bedplassen. Hij strafte me door mijn matras af te pakken, ik moest een hele week op de lattenbodem slapen. Ik herinner me ook dat ik als jongen ooit met een bloedneus op de badkamer zat nadat hij me tegen de muur had geslagen.”

Ook Sofie werd niet gespaard door haar vader. Ze werd tussen haar 14 en 24 jaar seksueel misbruikt. Tom: “Ik had de laatste tijd een vermoeden, maar ik heb nooit iets gezien en had dus geen bewijzen. Vorig jaar heeft ze het me verteld en zijn we naar de politie gestapt. Mijn moeder heeft ons toen uit het huis gezet en we hebben samen een huis gehuurd. Ik kreeg de schuld van alles, ik had zogezegd mijn zus omgepraat om naar de politie te gaan. Mijn jongere broer en mijn grootmoeder verwijten mij dat mijn vader in de cel zit. Met mijn jongere zus heb ik de jongste tijd een betere band. En met mijn moeder spreek ik liever niet meer. Ze zegt dat ze van niets wist, maar dat geloof ik niet.”

Intussen is Tom bang voor de dag dat zijn vader vrijkomt. “Ik denk dat hij me zal komen opzoeken om een confrontatie aan te gaan.” Eind vorig jaar zag het er allemaal goed uit voor de door hun moeder verbannen kinderen. “Bij Kerstmis spraken Sofie en ik af dat we zouden zwijgen over het verleden en dat we van 2008 een fantastisch jaar gingen maken. Eind januari zei ze dat ze zich nog nooit zo gelukkig had gevoeld”.

Maar op 1 februari slaat het noodlot onverbiddelijk toe. Sofie komt om het leven in een tragisch verkeersongeluk op de E313. Het drama werd nog groter toen de erfenis ter sprake kwam. “Wanneer iemand geen kinderen heeft en niet gehuwd is, erven de ouders, broers en zussen het vermogen van de overleden persoon”, zegt Sofies advocate Karolien Eens.

“Het erfrecht bepaalt dat de helft naar de ouders gaat en de andere helft naar broers en zussen. In dit geval betekent dat de veroordeelde vader een vierde erft. Het gaat om een redelijk groot bedrag. Sofie had veel gespaard en een levensverzekering. Het ongeluk gebeurde op weg naar het werk, dus daar komt de verzekering ook nog tussen. Er is nog een procedure hangende om een schadevergoeding te krijgen. als die uitgekeerd wordt, komt een deel daarvan via de erfenis terug bij de vader terecht. Ik heb de ouders gevraagd afstand te doen van de erfenis, tot nu toe zonder resultaat.” En dat frustreert ook Tom mateloos.

“Het is allemaal om het geld te doen. Mijn moeder heeft bij Sofies werkgever het achterstallige loon en vakantiegeld al opgevraagd. Sofie zou nooit gewild hebben dat onze vader iets van haar kreeg. Hij heeft tien jaar lang zijn ‘plezier’ gehad en nu wordt hij er ook nog voor beloond. Ik hoop dat de wetgeving snel wordt aangepast zodat andere mensen niet hetzelfde moeten meemaken. Dan is de dood van mijn zus tenminste niet zinloos geweest”.