Vanmorgen moest ik snel effe op de vakbond zijn. Dat "effe snel" ging lekker niet door. Er zat een pak volk te wachten, maar het alternatief was terug komen, dus ik perste me tussen de wachtenden. Onder hen een heel jong moedertje met een dubbele buggy. In de voorste zat een jongetje van zo'n 18 maanden oud. Een leuk ventje dat iedereen met een serieus gezichtje zat te bestuderen.
Mama ging heel ontspannen met de hele situatie om. Stel je voor, met zo'n peuter zitten wachten in een overvolle wachtkamer. Die houding ging over op het kleine mannetje. Af en toe gaf ze hem een warme knuffel wat het jongetje met een stralende glimlach ontving.
Na ongeveer een uur kwam er gejammer uit de buggy die niet bij een peuter van die leeftijd hoorde. Eventjes was ik in de war, tot ze uit de achterste buggy een baby nam. Nog altijd was het kindvrouwtje heel ontspannen. Ze nam het kleine bundeltje in haar armen, haalde een volle papfles tevoorschijn en gaf het kind met haar ene hand te eten terwijl ze met de andere hand haar peuter, die toch een beetje begon te protesteren na al dat wachten, begon te sussen. Allemaal in één vlotte beweging, alsof het gewoon zo hoorde. Alsof het bij iedereen zo gemakkelijk moet gaan. Ze was volledig in stralend wit gekleed, alsook de baby. Het viel me op dat ze geen slabbetje of iets anders gebruikte, want babies kwijlen toch na het eten. Maar geen spatje op haar vlekkeloos t - shirt.
Bewonderend zat ik het hele tafereeltje te bekijken. Overal zie je zenuwachtige ouders met onhandelbare kinderen. Nog nooit heb ik zulk een natuurlijk moederschap zien uitstralen.
Reacties op bericht (2)
08-08-2008
*
Heel uitzonderlijk zulke rustige kinderen. Ook bewonderingswaardig dat ze die witte oufit clean kon houden, want zelfs zonder een kwijlende baby of kliederende peuter lukt mij dat niet. Heb een fijn weekend Fiep
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
