Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
21-11-2014
Het Bets van onze jeugd
Een mens heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn. Een onverwachte e-mail is al genoeg.
Mijn volle neef Daniël Bamps, ook een uitgeweken betsenaar, heeft een fenomenaal geheugen. Bewijs is zijn beschrijving bij de foto van de Dorpstraat hieronder maar ook bij deze foto van de Statie - Drinkteilstraat.
"...
Michel, een goede avond indien je dit vandaag nog zou lezen.Eerst wil ik je zeggen dat ik mij straks plots de naam van Marc Nijns herinner. Hij was een paar jaar ouder dan ik en woonde met zijn oudere zus Louise links van het huis van de dochter van dokter Robberechts.
Een andere rechtzetting is ook dat de straat waar de melkerij stond , de Oude straat heette en niet melkerijstraat.
ik heb ook terug het artikel over de omgeving van het station nagelezen. ( herinneringen uit liefde gemaakt) Even een opmerking daarover:De winkel die René en Mia Vanhove daar verderop hadden heette "De Welvaart" die een paar jaar later totaal afgebrand is . Nadien dan hebben ze pas de Unic gebouwd op de boomgaard van Storms die lag tussen het kasteel van Storms en het huis van de dierenarts Pelgrims waar dus de winkel nu nog is.
Naast Dolf Pijpops en Henri Carette was er een winkel van behangpapier Van Ham . Dat weet ik nog met zekerheid omdat mijn vader daar voor die man korte tijd als behanger gewerkt heeft.Zijn voornaam herinner ik mij niet direct.
Verdere herinneringen tracht ik weer heel ver in mijn geheugen op te roepen.
Ik vraag mij af of op de foto van de Dorpstraat vanaf Overbeekstraat naar de kerk toe het huis met de drie vrouwen en een hond, het huis van "de Suisse" of Schepers-Bamps was of dat van Goossens ?
Het huis van de Suisse is in de jaren zestig afgebroken en nu staat er het huis van François Germeys-Debrye. Volgens mij stond het huis van Goossens verder naar achter en was er een café en was de gevel langer.
MARC NIJNS HEEFT GEANTWOORD :
"Ik denk, èh Michel, dat het huis residentie 'Goossens' was.
- In het bovenste vak van het linker frontvenster meen ik 'Café' te zien staan, in witte letters. Inzoomen naar 400%.- In de dame rechts kan ik 'Marieke' terug vinden. Ook inzoomen.
- 'Marieke' had een zus. Zou er kunnen bij staan.
- 'Pirke' had ook nog een broer. Ene staat beneden en ene zit op 't dak aan de schouw.
Dit wijst allemaal richting Goossens. Of niet ? De enige die uitsluitsel kan geven is 'Van'. Maar waar is 'Van' ?
Groetjes
Marc"
De broer van Marie Goossens heette Armand, die was getrouwd maar ik weet niet meer hoe zijn vrouw heette, Trees??? Ik dacht gehoord te hebben dat "Van" of Ivan, in een bejaardetehuis is.
Michel
Commentaar van Daniel Bamps :
" ....
Ikzelf heb nog heel veel herinneringen hoe Bets er in mijn prilste jeugd uitzag. Ik ben geboren op 21 /01/ 1944 in een huis recht tegenover de kerk dat mijn ouders toen huurden van meester Journée.(hoofdonderwijzer destijds). Aan de linkerkant van ons woonde toen ( Miel Cent )Emiel Vandenberghe is zijn echte naam denk ik . Hij was schoenmaker.
Met links van hem in hetzelfde gebouw de bazar van Angele Croes. Daarnaast Henri De Wijngaert (Hanke van Pie) waar er beenhouwerij was. Daarnaast op de hoek weet ik de naam niet precies meer maar de dochter haar naam was Jeanne van Mil Maan. Haar vader was haarkapper.
Rechts van ons huis was toen de bewaarschool , die is achteraf afgebroken en dan is het de stoffenwinkel van Julia Uten geworden hetgeen momenteel een bank geworden is. Kinderen Tony en Annie. Tony is 4 jaar geleden aan een hersenbloeding gestorven. Hij was mijn beste jeugdvriend . Het huis waarin wij woonden is momenteel een gebouw met appartementen.
Naast de bewaarschool was het café van Raymaeckers ( Mon Plis) Daarnaast het huis van Fons Tessens , linkerkant was café en rechterkant van het huis was schoenwinkel. Hun dochter was Margot. Dan volgde Louis Vandebon , linkerkant van zijn huis was een kruidenierswinkel , dan een deel café en verder een grote poort van het magazijn waar hij meststoffen van de boerenbond verkocht. De achterkant daarvan gaf ook uit op een poort in de singel tegenover Jef Marsé die loodgieter was. Naast Vandebon het huis van Bogaerts Fons, Emiel en Matilleke . Hun huis is dus de andere hoek van de Singel. Ik was vergeten te melden dat er bij Vandebon 3 kinderen waren Anne-Marie, Jean en Omer .Hun moeder heette Fonsine.
Nu steek ik de straat over terug richting naar de kerk toe .Hopelijk kan je mij een beetje volgen. Tegenover Bogaerts was er een boerderij van Foriers ( POLLE)met een klein winkeltje waar ik nog voor 25 centiemen , karamellen ben gaan kopen. Daarnaast rechts de schrijnwerkerij en meubelwinkel van Louis Swinnen . Tony Swinnen werkt daar nu nog altijd in het werkhuis maar de meubelwinkel bestaat al jaren niet meer. Tony is even oud als ik .Zijn zus Hermine leeft volgens mij ook nog en woont nog in Bets.Daar waren 4 kinderen De oudste was Marie-Jeanne, Hermine, Tony en Josette. Daarnaast was dan de winkel van Fin van Stijnke met aan de rechterkant alweer de zoveelste café. Haar zoon is Valère en die woont daar nu nog. Hij heeft daar een tijd een electriciteitswinkel gehad.Stijnke van Juzekes was Fin haar vader. De moeder heb ik nooit gekend. Dan volgde de kerk met het oud kerkhof en daarnaast Jos Roggen , de bakker. Zijn vrouw, Germaine Lassaut is pas een paar jaar geleden gestorven, ze was in de 90 jaar oud . De kinderen van Roggen waren Jeannine, Claire en Omer. Rechts daarvan het huis van Raymaeckers -Busselen Lowis. De rechterkant van het huis was electriciteitswinkel en de linkerkant alweer een café. Hun kinderen waren Raymond die een ernstige huidziekte had en Karel. Ik denk dat ze allebei al veel jaren overleden zijn. Dan volgt het huis met boerderij van Victor Claes (Tor van Paré) met kinderen Ghislain, Willy en Josette.Dan café !!!!+ zadenwinkel Poffé. Wat lager het huis Justine De Wijngaert denk ik ,de zus van Jef De Wijngaert, haar man heette Vanerum.
Volgt het huis van Jef de Wijngaert zelf , fietsenwinkel , kruidenierswinkel en rechterkant ,het zoveelste café .Daarnaast de schrijnwerkerij van Ruysen . Kinderen Paul Ruysen en Juliaan Ruysen (was even oud als ik ) Paul is geloof ik verleden jaar overleden. Dan de Molenstraat. Eerste huis aan de andere kant tegenover Sioulants (Robert van Eden)was een likeurenwinkel. Berp Vande poel verkocht daar ook sterke dranken . Ze vond waarschijnlijk dat er nog niet genoeg te drinken was in Bets.
Ik was gestopt bij de sterkedrankwinkel van Berp Vandepoel. Naast Berp was er dan een open ruimte waar achteraf haar zoon Arsène gebouwd heeft. Dan volgde de ingang van de boerderij DE MOT van de Familie Foriers. Daar woonden Louis van de Mot die in de kerk met de schaal rondging en Richard en hun zus Clara ,geloof ik. Dat was dan het laatste huis met een grote weide ernaast die liep tot aan de Getebrug waar het huis van BIJNEN aan de overkant stond.
Nu kom ik eindelijk aan de foto waar jij vragen over hebt , betreft het huis van Schepers-Bamps wat je natuurlijk in de eerste plaats interesseert omdat het om de zus van VADER gaat . Hier mijn uitleg die niet overeenstemt met de inlichtingen die jij al eerder van iemand anders gekregen hebt .
Ik begin nu terug op de hoek van de dorpsstraat met de Overbeekstraat . Ik denk dat hetgeen ik weet de juiste uitleg is. De hoek van de straat is de boerderij van Fons Nagels MET CAFE in de voorplaats op de hoek waar 14 kinderen waren De oudste was Suzanne en die woonde achteraf in Budingen, terweiden.
Er waren om even op te noemen , René, Jefke, Theophile, Paul ,Simone en André en zoveel anderen. Nu kom ik aan dat fameuze huis waar twijfels over zijn. Dat is wel degelijk het huis van de familie GOOSSENS . Aan de linkerkant was café waar Jules ( Pirke) Marieke en haar broer en haar zoon Ivan (Van ), de stotteraar, woonden en in de het rechtergedeelte woonde de andere broer, Armand , geloof ik ,met zijn gezin . Hun kinderen waren Monique die eigenlijk de dochter van een Engelse piloot was (einde oorlog en bevrijding )en haar jongere zus Diane.
De lange haag ernaast is wel degelijk de eigendom van Jozef Schepers ( de suisse)-Bamps. Ik ben er ooit met mijn vader binnen geweest toen ik nog heel klein was. In het midden van de haag was een bareel en dan liep er tussen 2 lage hagen , met aan elke kant een tuintje ,een smal weggetje tot aan hun huis dat zeker meer dan 10 meter van de straat afstond. Het huis was volgens mij even lang als de lengte van de haag tegen de straat.Het was eigenlijk te vergelijken met het huis van vader en tant Lijn ,Tant Emilie .Hun zoon Fille van de Suisse had wel wat gestudeerd en wij gingen er toen naartoe omdat Fille de uitbetalingen van de ziekenkas deed. Of er daar ook café was betwijfel ik omdat er in de 2 huizen ernaast ook al café was(Nagels en Goossens). Het huis van de Suisse is volgens mij al heel veel vroeger afgebroken dan hetgeen in je inlichtingen staat.
Ik heb mijn plechtige communie gedaan in 1956 en toen hebben mijn ouders mijn plechtige communiekostuum op maat gaan laten maken bij François Germeys ( Swake) die met Fernande van Snep getrouwd was Fernande is een half nicht van ons.Dus met volstrekte zekerheid bestond het huis van Schepers-Bamps dan in 1956 al niet meer. Op de grote vrijgekomen ruimte ervan Zijn toen 2 huizen gebouwd. Het huis van Marcel Munten wat het dichtst bij dat van Goossens staat en daarnaast het tweede, dat van Swa Germeys, de kleermaker.
Daarna volgde dan het huis van Robert Sioulants (Eden)met kinderen Eduard (War), Fons , René en André en hun zus Leonie die in Grazen woonde of woont en getrouwd was met BOESKE de bezetter. Daarnaast een winkeltje van RECTEM met dochter Claire van TEM die van kleins af een bril droeg omdat ze scheel zag. Ze was ook even oud al ik. Verder was er dan de betonplaten afsluiting met bareel die ging tot aan de hoek van het dorpspleint waar de schrijnwerkerij van Pol Strouven met winkel was waar ze matrassen van BEKA verkochten. Dat huis is later opgekocht oor de bakker Roggen en daar woonde Germaine van de bakker tot wanneer ze gestorven is. Dan het huis ernaast waar ,denk ik ,Stinneke Drijvers woonde en dat later het café" de rode vod" van Donvil werd. Daarnaast een winning die diep achterin stond maar ik weet niet meer wie daar woonde. De weide daarvan grensde over de hele lengte tegen het bekebaantje vanaf de singel tot aan het brugske van de beek . De overkant van het bekebaantje was de enorm grote boomgaard van de familie Booten waarvan het goed zelf achter de singel gelegen was en niet meer bestaat. Op de hoek in de singel was de verf- en behangwinkel van René Petermans en dochter Annie die daar nu nog rechtover, in een achteraf gebouwd huis woont . Daarnaast rechtover het goed van Booten woonde toen Emma van Kobe. Daarnaast een huis van wie ik niet meer weet van wie het was en dan volgde de grote poort van de achterkant van het magazijn van Louis Vandebon.
"....
Tot zover Daniel Bamps vanuit het verre walenland (Profondeville).
Het zal de tijd van het jaar wel zijn.Dat onbestemd verlangen naar iets onbereikbaars. Het gemoed schiet vol zonder reden. Men denkt aan vroeger, aan de jeugd, aan afgewezen liefdes en leed.
Zweverig, goedkoop maar ik koester dit gevoel als een kostbare schat.
De eerste trein Tienen - Diest, lijn 22, reed op 27 mei 1898. Stopplaats was Geetbets na Grimde, Oplinter, Neerlinter, Drieslinter (splitsing naar Zoutleeuw, Wilderen en St. Truiden) Budingen, en Geetbets, Halen, Zelk en Diest. Het was enkelsporig en werd gestopt op 29 september 1957, het goederenverkeer bleef tot eind 1960 tussen Tienen en Halen.
Den ijzeren weg en het station van Geetbets
De spoorlijn Tienen-Diest en het station van Geetbets hebben een bijzondere plaats in mijn geheugen en houden mij nog steeds bezig.
Het leven van mijn ouders en grootouders, langs moeders zijde, werd voornamelijk bepaald door den ijzeren weg en alles daaromheen.
Mijn grootvader Emile Bamps werd op 9 februari 1873 in Geetbets geboren en de lijn 22tussen Tienen en Diest werd op 27 mei 1878 geopend. Tot dan toe was Geetbets een van de vele geïsoleerde boerendorpjes die gedomineerd werden door enkele kasteelheren en grootgrondbezitters. Nu kon naast de tanende boerenstiel ook elders werk gevonden worden bij de spoorwegen en in de fabrieken in de omliggende steden Tienen, Sint-Truiden en Diest, die plots zeer kortbij kwamen.Emile Bamps heeft dan ook zijn ganse actieve carriere doorgebracht als timmerman bij de onderhoudsdienst voor de lijn 22 van de spoorwegen. Mijn moeder kon het diplomavan onderwijzer bij de Zusters van Voorzienigheid halen, omdat de onbetaalbare kostschool vervangen kon worden door het dagelijks pendelen met de trein aan een sterk gereduceerd tarief als dochter van een werknemer van de spoorwegen: Mijn vader kon zich opwerken tot spoorwegbediende door opleidingen en examens, alhoewel hij slechts tot 14 jaar naar school geweest was. Ons gezin woonde op een boogscheut van de spoorweg en de hartslag van het treinverkeer bepaalde ons levensritme.
Eergisteravond ben ik een overleden familielid (Louiza Vanluyten) gaan groeten in Geetbets. Het is daar nogal veranderd de laatste tijd. Ze hebben een ring, beter dan die van Antwerpen en het ganse dorp ligt open voor een gigantische operatie wegenwerken. Maar niet alleen de wegen zijn veranderd, ook alle cafés van vroeger zijn weg : Stin Busselen, bij Jef van Jan, Poffé... . Gelukkig, onze stamcafé van vroeger "bij Emma" bestaat nog. Ook de mensen zijn veranderd, ik ken er bijna niemand meer.
Juist het overlijdensbericht van Maria de weduwe van de smid Nand Pleun gelezen (geen familie van mij).
Willy Vanolst heeft gereageerd op mijn oproep en volgens hem bestaat er nog een gammele brug, die er gevaarlijk uitziet. Ik ga toch proberen straks eens te gaan kijken, het is nooit telaat.
9/10/2014 : brug niet gevonden, in een appelplantage richting Halen geeindigd ! We zullen later nog eens proberen, tijdens de dag dan niet tegen de avond.
De Gete in Geetbets - een verloren (vergeten ) brug
Een oud bericht van 3/4/2014 nog eens terug oprakelen. Ik ga misschien straks eens kijken !
Wij zijn op zoek naar een spookbrug over de Gete. De brug die de Araanstraat/Langeveldstraat in Hulsbeek verbindt met Rummen/Donk. Volgens google earth bestaat deze brug nog. Ik ben gaan kijken en een stukje verder waar de Araanstraat en de Langeveldstraat samenkomen zou die brug over de Gete moeten zijn. Er is echter geen weg die tot aan de Gete loopt. Er is alleen de weide met paarden en op de veldweg die verder loopt als het verlengde van de Langeveldstraat is zo oneffen dat ik er mij met mijn personenwagen niet op gewaagd heb.
De brug is er zeker geweest, Karel Willems is er dikwijls overgestoken na bezoek aan zijn familie in de Araanstraat en terug naar zijn ouderlijk huis in Rummen. Bij het uitbreken van WO I is ze volgens Guy Leus opgeblazen. Ze is dus blijkbaar toch terug gebouwd na de eerste wereldoorlog, maar zonder een echte verbindingsweg te zijn. Alleen de weilanden aan de overkant riching Rummen waren onbereikbaar zonder brug en vermits er nog een stukje Geetbets was over de Gete zal men dit bereikbaar moeten gehouden hebben.
Iedereen weet van deze brug maar niemand heeft ze gezien of weet juist waar ze ligt en hoe te bereiken.Een brug te ver ?
Maar ik geef niet op !
Antwoord van Marc Nijns :
Betreft 03-04-2014.
De verloren brug over de Gete, ‘de Kalverbrug’, vindt ge op het kadasterplan in bijlage.
Feitelijk moet je dit anders lezen: de laatste paragraaf eerst en dan dit :
Zo moeilijk is het niet om een nieuwe premier te vinden. Even kijken : welke eigenschappen, niet kwaliteiten want die moet hij of zij niet hebben, moet de nieuwe premier hebben ? Hij, zij moet liberaal zijn, tweetalig, liefst aanvaardbaar voor vlamingen en walen, een echte belg, neen dat is verkeerd uitgedrukt, iemand met de uitstraling van iets dat op een belg lijkt en zo komen we uit bij ... Sven Gatz. Spijtig dat hij al minister van cultuur in de vlaamse regering is. Hij voldoet aan alle vereisten, op de eerste plaats hij kent wat van de belgische bieren en bedrijven, in die volgorde. Bij de vrouwen zie ik Gwendolyn Rutten, maar ... daar weten we te weinig van.
Ik doe niet aan politiek maar stel gewoon niet politieke vragen. Waar hebben we in godsnaam een kalken heilige als minister president verdiend. Onze nieuwe minister president is het tegendeel van de stereotiepe vlaming. Hij springt kirrend van plezier kleine sprongetjes in de lucht en klapt met zijn handjes van de pret en bestelt koffie voor iedereen !!!! Geef mij dan toch maar een Jean-Luc Dehaene, een Freddy Thielemans of Daniel Termont ! Michel Daerden is misschien toch een tikkeltje té, alhoewel soms is het een voordeel niet serieus genomen te worden en toch gelijk te hebben. Niet iedereen kan surrealistisch gezwets over witboek en zwartboek brengen in een omgeving die zichzelf zo serieus neemt. De man dwingt postuum respect af.
Vandaag is er een nieuwe kandidaat opgedoken Maggy Deblock. Waarom niet. De tegenstelling kan gewoonweg niet groter, wat een contrast met Elio Di Rupo !!!
Als de overheid de intracommunalen Electrabel en consoorten behandelt zoals de gewone burgers en bij elke minuut dat zij in gebreke blijven om hun contract van levering van electricteit na te komen, hun een monsterboete aansmeert. Je zal wel zien : dan zullen er geen tekorten komen. De monsterboeten hebben een rechtstreekse invloed op de winst van de maatschappijen : minder winst, minder bonus voor de bestuurders.
Regering neem uw verantwoordelijkheid en stem een wet waarbij elke minuut tekort aan electriciteit beboet wordt met gigantische boeten. Dit komt ervan als je de electiciteitsmarkt vrij maakt. Ik zit niet te wachten op een leverancier van electriciteit die mij 2.5 cent goedkopere electriciteit biedt, maar door gebrek aan investeringen en groot onderhoud aan de installaties de levering in gevaar brengt en dan de armen omhoog steekt.
Als je morgen problemen met de postbedeling wil moet je dat privatiseren !! Als het nog erger bij de spoorwegen kan .... privatiseren ! En ik ben geen communist zelfs geen socialist, boerenverstand.!
Dit is geen voetballer of een triatlon in Hawaï, maar een curiosum in het heidelandschap te Lommel.
De ijzeren paal werd opgericht door het Belgisch leger in 1851. Deze paal was een referentiepunt voor exacte afstands-en hoogtemetingen. De paal is een geodetisch signaal dat deel uitmaakt van een geodetisch driehoeksnet. De twee andere geodetische basissen bevonden zich in Oostende en Hampiré.
Toen dit gebied nog een uitgestrekte heidevlakte was maakten de uitgestrekte vergezichten het mogelijk om precieze metingen uit te voeren naar kerktorens en andere bakens in de omgeving.
Voor de geïnteresseerde liefhebbers, de exacte coördinaten (positie) van de IJzeren man zijn volgens: Lambert 72: x = 215323 m y = 206827 m UTM - WGS84: 31 U 0660987 5671000 Hddd°mm'ss.s" - WGS84: N 51° 10' 03.9" / E 5° 18' 09.7"
Het meetpunt staat bij het NGI gedocumenteerd als 17G03C1
Het Geodetisch Station de IJzeren Man, een meetpunt van 1é orde, staat op de kruising van de Lommelse Gracht en de Signaaldreef. Vanaf dit punt hadden de landmeters een perfect zicht in drie richtingen, langs kaarsrechte wegen en over een grote afstand. Ideaal dus voor hun opmetingen. Evenwel heeft de IJzeren Man in de loop der lange jaren veel aan belang verloren. Ten tijde van zijn oprichting hier was het hier allemaal heide waardoor er rondom dit punt een zeer wijds zicht was. Dat zicht is tengevolge van de hoog opgroeiende bomen zeer beperkt geworden. Een tweede reden is dat door de invoering van de moderne GPS-technologie dergelijke punten eveneens minder belangrijk geworden zijn. De IJzeren Man is nu voornamelijk nog enkel een toeristische bezienswaardigheid. De IJzeren Man is een loodzware tweedelige gietijzeren constructie. Het onderste deel dat zeer stevig in de bodem verankerd zit draagt het ingegoten opschrift STATION GEODESIQUE. Het bovenste gedeelte staat als een stolp op het onderste deel, en bevat enkele merktekens ten behoeve van de landmeting. Wanneer men de stolp van het voetstuk haalde kregen de landmeters een mooi stabiel en stevig plat vlak, nodig om de precisieapparatuur op te stellen voor het te kunnen verrichten van hun nauwkeurige metingen.
In al mijn ijver ben ik de voornaamste kwaliteit en wat hen onderscheidt van de anderen bij de deutsche mannschaft vergeten namelijk : zij bidden niet. Zij slaan geen duizend kruistekens, slaan de ogen niet ten hemel met gevouwen handen, vallen niet op de knieën met de blik op de hemel en alle andere tekenen van dank aan god alsof die de goal gemaakt heeft. Ik dacht dat god niet in sport geïntresseerd was en zelfs nooit een match gezien heeft. En nu schluss damit.
Ik ben daarstraks mezelf tegengekomen, en geschrokken dat ik ben !!!!!
Oef ! Het is weer rustig en we kunnen weer gewoon doen en alle rommel opbergen. Ik kan geen vlag meer zien !
Ergens heb ik het volgende gelezen : Wat is het verschil tussen de duitsers en de andere ploegen ? De duitsers zijn 11 normale, gewone jongens, die niet helemaal vol tatoes staan , geen piercings en rare kapsels. Geen weirdo's, griezelige nare machos, maar jongens waarmee ik naar de supermarkt durf en waarvan de meeste (8) nog in eigen land spelen. Ze hebben een trainer die rust en ernst uitstraalt en niet als een of andere debiel voor de dugout staat te springen, roepen en tieren als een regelrechte gek. Ik denk dat sommige van die snotneuzen uit andere landen het uiterlijke boven de prestatie stellen, en de voeling met de realiteit volledig verloren hebben.
Mensen die met uiterlijke versieringen ? een mening willen poneren of een levenshouding dan kan ik daar nog inkomen, maar voetballers !!
Het is nu tijd voor wat anders dan jongens die bijten, die politiebescherming moeten krijgen omdat ze de grootste vedette het ziekenhuis ingeschopt hebben, of nog beter die bij een sliding hun anus gescheurd hebben (wat moet ik me daar bij voorstellen?), arme Mascherano !!
"Zero tolerance" waarom moet dat in het engels zijn. Zeg gewoon : onverdraagzaam, onmenselijk streng, geen mededogen. Alles behalve christelijke en westelijk humanitaire waarden. De politie gaat zero tolerance toepassen voor snelheidsovertredingen. Dat betekent geen excuses meer, flauwe of echte, mijn vrouw gaat bevallen of mijn huis staat in brand tot "ik ben urgentiearts en heb een oproep voor een ongeluk met een kind" uw kind... geen excuses. Wij moeten humaan en menselijk zijn maar de overheid mag repressie toepassen zonder mededogen en misschien valabele tegenargumenten.
Ik stel voor dat we op straat komen, staken, straten opbreken, witte marsen organiseren tot de fiscale administratie toegeeft dat er soms wel aanvaardbare argumenten zijn waarom wij ergens de regeltjes niet volgen. Men is goed bezig om de bevolking te verzuren en te doen stemmen voor protestpartijen. Dat ik niet in het ijle aan het lullen ben zal ik u bewijzen met een zeer duidelijk voorbeeld. Alle zelfstandige BTW plichtigen, met andere woorden alle handelaars moet jaarlijks een lijst doorgeven met alle handelaars, of personen met een BTW nummer aan wie zij gefactureerd hebben. Vroeger was het zo dat als je zo niemand moest aangeven je ook geen aangifte moest doen, bijvoorbeeld een winkel met alleen verkoop aan partikulieren. Dit is veranderd en iedereen met een actief BTW nr moet nu deze aangifte doen en vanaf dit jaar worden alle niet aangiften bestraft met een boete van 50 tot 5000 euro. Geen aangifteformulier, geen aanmaning, niets, alleen de vaststelling van niet aangifte en boete. Bij vraag tot kwijtschelding wegens eerste maal en onwetendheid wordt gereageerd :"Instructies van de directie zero tolerance toe te passen..."
Het is om bang van te worden. Een groep mensen (de voetbalbond) beslist om alles in het werk te stellen,via reclame, om iedereen in beweging te krijgen voor een voetbaltoernooi. Volwassen mensen met horens (!) op het hoofd en rood-geel-zwarte pruiken, die met vlaggetjes staan te zwaaien als onnozele kleuters. Serieuze mensen die kinds en belachelijk doen. Dat alles vermag de reclame en de merchandising. Als men de mensen kan mobiliseren voor voetbal kan men het ook om zijn volk te verdedigen. Straks is er weer zo'n mannetje met een snorretje... en wij maar zwaaien !! Waar zijn degenen die al de buitenlanders willen terugsturen, dan hebben we nog een rode duivel die zelfs niet mag meedoen en al de gekleurde medemensen zijn helden zelfs de moslims. Man man man, hoe is 't mogelijk. Jan is schlemiel en Mouane de held ! Het kan verkeren zei Bredero.
Het klopt niet hé, 30 % van de vlamingen stemt NVA, toch tegen België en de belgische vlag dacht ik. Nu blijk ik dat verkeerd ingeschat te hebben als ik het straatbeeld zie. Kuddegeest overstijgt de logica. Ik ben bang van alles wat aan massahysterie doet denken. Nadenken is hetgeen de mens zou moeten onderscheiden, niet blindelings de luidste roeper volgen ! Ik ben een voetbalfan en volg het met plezier, en als de belgen winnen ben ik even blij als wanneer Clijsters de Amercan Open wint. Maar mijn haar rood verven om bij de massa te horen ?? Het blijven verwende, overbetaalde snotneuzen, niet echt voorbeelden op Kompany na. Als ambassadeurs van ons "land" schieten de meesten toch schromelijk te kort. Bij de beelden van de feestvierders lijkt karnaval en de gentse feesten een hoogwaardig cultureel gebeuren. Blijf jezelf dat is al erg genoeg.
Vorig jaar had ik al eens een oproep gedaan om vanalles over de roemrijke voetbalploeg mijner jeugdjaren te verzamelen. Ik heb er de jeugsreeksen doorlopen, begonnen als kadet, scholier en reserve. Ik heb er maar twee of drie foto's van, en nog een paar van Marcel Vandezande. Alles intressert mij : foto's, uitslagen, standen foto's van de kampioentitels, ja ja verschillende zelfs tot ze terloorgingen en hun stamnummer aan RWDM moesten verkopen. Alles over de voetbalplag "Zwarte Duivels Hulsbeek" is welkom.
Ik sta alleen op de eerste twee foto's (kadatten en scholieren) als het serieus werd mocht ik niet meer meedoen.Op de eerste foto ben ik de tweede, zittend van links.
Soms kan ik nog eens schrikken (verschieten zeggen ze in Bets). Ja de werkelijkheid is soms straffer dan fictie en snelt onze stoutste dromen voorbij. Als zoon van een spoorwegbediende heeft alles wat met treinen en spoorwegen mij altijd gefascineerd. Maar dit slaat alles : de nieuwe spoorwegbaas, Mr Cornu, die tussen haakjes een pak minder gaat verdienen dan zijn voorganger, heeft het probleem van de vertragingen van de treinen, waar de slimste professoren en duurbetaalde managers decenia lang hun hoofd op braken, wel dat probleem heeft Mr Cornu op een dag opgelost. Zo simpel kan het leven zijn. Geen kortere stoptijden, minder controles enz ., neen heel simpel we veranderen gewoon de tijdschema's van de treinen en maken de tijden dat een trein over een afstand doet langer is en zodoende op tijd. Een voorbeeld : een trein vertrok 's morgens om 8.00 in Tienen en moest om 8.40 in Brussel zijn, wat nooit lukte en altijd minstens 5 minuten te laat was. Tot wanhoop van de reizigers. Oplossing volgens Jo Cornu : de trein vertrekt om 8.00 uur in Tienen en zal om 9.00 uur in Brussel zijn en is nooit meer te laat. Geen klachten, gesakker, stress enz. Het woord van 2014 wordt gegarandeerd "een cornu oplossing" een oplossing zo simpel dat niemand eraan denkt. Dank u wel Mr Cornu.
Twee mannen op de bank. Station van GEET-BETZ, als je goed kijkt zie je het bord van de het station. De man rechts op de foto is mijn vader Emiel Guilmet. De man links in uniform weet ik niet wie het is. Een zonnige zondagnamiddag, niets speciaals aan de hand, wachten op de trein van drie uur, rustig wachten in de zomerzon.
Toen had het geen belang of de trein op tijd kwam. Het was in het interbellum (de jaren dertig tussen de twee wereldoorlogen) de tijd dat alles mogelijk werd. Er werd zelfs gesproken over naar de maan vliegen.
De Witte van Mienes had het in zijn hoofd gehaald om duivenmelker te worden. Na rijp beraad en consultatie van bestaande, vooraanstaande duivenmelkers had hij een plan. Eerst een duivenhok maken op de zolder. De bakstenen had hij al gerecupereerd van het oude seinhuisje dat afgebroken was nadat er geen treinen meer reden. De cement was overschot dat jij ergens anders op de kop getikt had. Hij had een plannetje getekend hoe hij zijn constructie precies op zolder ging afmaken.
Op ne schonen dag 's morgens vroeg, hij was altijd gelijk met de zon op, is hij aan zijn duivenkot begonnen. Alles gereed gezet zodat hij niet meer naar beneden moest om iets bij te halen. Hij was echt niets vergeten en ging met onverdroten ijver aan de slag. Hij metste en metste dat het zweet langs zijn rood aangelopen gezicht afdroop.
Tegen de middag ging zijn vrouw Sie toch eens kijken, ze werd een beetje ongerust omdat ze niets meer van de Witte gehoord had sinds hij 's morgens voor dag en dauw op zijne zolder gekropen was. Ze kwamen nooit op de zolder omdat je daarvoor op een ladder moest kruipen en er toch niets te beleven viel. Maar nu wurmde Sie zich door het smalle zolderluik naar boven en is daar roerloos met open mond een tijd blijven staan. Wat zij zag was onwaarschijnlijk en ze wist niet of ze moest lachten of wenen. De Witte was in zijn ijver iets vergeten. Hij was een zeer ronde figuur en had als hij het hok vanbinnen af aan het metsen was er geen rekening mee gehouden met het feit dat hij door de smalle opening ook naar buiten moest en zat nu met de tranen is zijn ogen opgesloten in zijn nieuw bouwwerk.
Ik ben Guilmet Michel
