Na een tijdje viel het de bakker op dat de stukken boter van de boer steeds lichter werden.
De boter zou steeds drie pond moeten wegen, maar het leek iedere keer minder te zijn.
De boer woog de boter op zijn weegschaal.
Die gaf hem gelijk en hij klaagde zijn boterleverancier aan bij de rechter.

"Uw stukken boter zouden niet het vereiste gewicht hebben", zei de rechter tegen de boer. "Dit stuk zou drie pond moeten wegen, maar het weegt veel minder."

"Dat is uitgesloten, meneer de rechter", zei de boer.
"Ik heb het elke keer nagewogen."

"Misschien kloppen uw gewichten niet", opperde de rechter.
"Hoezo gewichten?" vroeg de boer stomverbaasd. "Ik heb helemaal geen gewichten.
Die gebruik ik nooit."

"Maar waar weegt u dan mee als u geen gewichten heeft?", vroeg de rechter.

"Heel eenvoudig", zei de boer.
"Ik krijg mijn brood van de bakker en hij krijgt boter van mij.
Een brood weegt drie pond.
Dus leg ik mijn boter links op de weegschaal en zijn brood rechts.
En zo weeg ik dat af."

Door de feestdagen was het me ontschoten. Bij de dokter in de wachtzaal las ik in een magazine over prisoners.be. Omdat er niet veel patiënten zaten (de feestdagen, weet je wel), kreeg ik niet de tijd om het ganse artikel te lezen. Maar zonet schoot het me weer te binnen door een haastig geschreven kladbriefje dat ik vond in mijn handtas met de url van die site, en ben ik daar eens een kijkje gaan nemen.

Nu is het zo dat ik me voorgenomen had om me niet meer te ergeren, maar het is al om zeep! Want niet alleen erger ik mij aan die website, ik ben daarbij ook nog eens danig verontwaardigd! Dat dit allemaal zo maar kan in België gaat mijn petje te boven.
Hoe moeten de nabestaanden van hun slachtoffers zich daarbij voelen, vraag ik mij af?Hun geliefden zijn dood en hun moordenaars krijgen vrij spel vanuit de gevangenis om nieuwe slachtoffers te zoeken.

Feit: Eén van gebruikers is Bjorn Moons, 21 jaar. Op 24 mei 2004 vermoorde hij op gruwelijke wijze Ingrid Van Regenmortel, moeder van vier kinderen.Hij kreeg voor die feiten levenslang.
Zijn fiche op prisoners.be: “Gevangen in Leuven Centraal---Mogelijk vrij in 2015---1m95, 100kilo---Hobby’s zijn tv kijken---Beroep is bouwvakker---Zoek contact en ik vertel je alles over mij.”
Oordeel van de rechter:”Hij is een van de zwaarste psychopaten die ooit voor assisen verschenen is en hoort thuis in het rijtje van Dutroux en Fourniret. De speurders walgden van zijn spotzieke koelheid en onverschilligheid. In die jongen schuilt gewis een seriemoordenaar.”
En zo iemand krijgt dus de kans om doodleuk via internet een contactadvertentie te zetten, vanuit de gevangenis nog wel!!!

Op de site kan je ook gedichtjes lezen van gedetineerden. Ik geef jullie er eentje mee. Huiver en bibber met mij:

 Wil je nog groter ogen trekken, dan raad ik jullie aan om zelf eens een kijkje te gaan nemen op die site. http://www.prisoners.be/home.php Je kunt dan meteen lezen wat de doelstelling is van deze site. Je kunt er ook je eigen mening op kwijt moest je dat willen, of anders gewoon die van anderen lezen. Het is een open site, geen registratie verplicht.
Ik ben er van overtuigd dat er ook succesverhalen kunnen uit voortvloeien, en ik ben van mening dat er mensen zijn die een tweede kans verdienen. Ik ben echter niet zo tolerant dat ik die tweede kans aan iedereen gun.
Wat mij nog het meest verbaasd is dat er verdwaalde zielen zijn die op die advertenties ingaan zonder echt te weten met wie ze te doen hebben.
Gewoon ziekelijk vind ik die hele handel! Maar dat is natuurlijk slechts mijn mening.
Maar wat is uw Mening?

Wat is het nut van goede voornemens wanneer je op het einde van de maand ze allemaal alweer vergeten bent? Dus maak ik ze ook niet meer. Of toch!
Ik beloof mezelf om me niet te ergeren aan lasteraars, roddels en achterklap. Aan kwezels en betweters. Aan pseudo intellectuelen en hun hoogdravendheid. Aan de kapitalist en/of belastingontduiker die zijn (zwart) geld op buitenlandse banken zet tegen een hoge rente. Aan het feit dat de spaarrekening van de kleine eerlijke spaarder nog maximum 3% mag opbrengen vanaf april 2009.
Aan de machthebbers die machtspelletjes spelen over onze hoofden heen. Aan opportunisten.

Ik beloof mezelf dat ik mij niet zal laten opnaaien door utopisten en me niet zal laten deprimeren door pessimisten.
Dat ik me niet laat imponeren door de would-be filosoof die enkel zichzelf graag hoort praten.
Dat ik me niet druk ga maken over die mensen met een supergroot ego. Of die kwallen van mensen die zo nodig anderen publiekelijk moeten neerhalen om hun eigen tekortkomingen te verdoezelen.

Al die voornemens ga ik moeiteloos kunnen volhouden tot 31 december 2009….en langer.
Waarom? Omdat ik zulke individuen niet in mijn familie, vrienden, kennissenkring of directe omgeving heb!

Er rest ons nog een aantal uren
en een jaar is weer voorbij,
met hoogte en met diepte punten
voor ieder mens, voor u en mij.
Het nieuwe jaar is nog blanco
Wat zal het ons brengen?

Wat het nieuwe jaar ook geeft
Ik wens je heel veel kracht.
Dankbaar zijn voor wat je kreeg
en voor alles wat je hebt mogen geven
samen in voorspoed en geluk
ook in het jaar tweeduizend en negen

EEN GELUKKIG NIEUWJAAR VAN TROUBADOERKE!!!

25 december, geboortedag van Jezus. Zou hij zelf ook zijn verjaardag gevierd hebben? Het antwoord is nee. In die tijd vierde rechtschapen christen mensen hun verjaardag niet. Enkel de Romeinen deden dat, maar dat waren dan ook overwegend Heidenen.
Maar gaandeweg, onder de invloed van bekeerde Romeinen werd er door de christen meer en meer verjaardagen gevierd. Zo ook die van Jezus. Maar zeker niet op 25 december. De 25ste december was de dag waarop de heidense Romeinen de geboorte (uit een maagd!) van de uit Perzië afkomstige zonnegod Mithras vierden.

Trouwens, volgens sommige geschriften is Jezus in het voorjaar geboren, ergens rond 20 april. Anderen spreken dit dan weer tegen en menen dat Jezus 6 maanden na Johannes (maart) geboren is, dus zou Jezus geboren zijn in September. Ook over de geboorte van Johannes is er verwarring alom. Niemand kan het echt weten want er is nooit een officieel geboorte document gevonden, ondanks de volkstelling van Keizer Augustus.

Volgens sommigen is het logischer de wortels van het christelijke kerstfeest te zoeken bij het Joodse Chanoekafeest, dat al in 163 v.Chr. werd ingesteld naar aanleiding van de herinwijding van de tempel in Jeruzalem. Jezus vierde dit feest mee, maar presenteerde zich juist op dat feest, volgens Johannes, als de Zoon van God
Maar dit schept nog meer verwarring, want Jezus zei:’Ik ben het licht van de wereld’. En het licht neemt toe na de kortste dag van het jaar. Na de winterzonnewende neemt dag na dag het licht weer toe tot aan de langste dag van het jaar, en die valt in het Noordelijk halfrond op 19, 20 of 21 juni. Dus het blijft gissen wanneer de geboorte van Jezus werkelijk plaatsvond.

Feit blijft dat de ganse wereld zijn geboorte herdenkt op 25 december. En ik meen dat het enige wat het christendom heeft gebracht moord en doodslag is. Daarom staan we ieder jaar opnieuw stil bij de utopie van de vrede. En ondertussen vreten gelovigen zich vol. Naar de nachtmis om gezien te worden in die dure bontmantel. Als teken van armoede naar het voorbeeld van Jezus? De Christelijke gedachte en de zeven werken van barmhartigheid is voor na de feesten? Zou Jezus ook zo zijn verjaardag vieren? Zou hij met een door gouddraad geweven kleed zich neerzetten aan tafel en zich te goed doen aan de heerlijkste delicatessen terwijl de halve wereld sterft van de honger en dorst? Ik vraag het mij af!

Wist je dat je jaarlijks al zo’n 125 kilo C02 bespaart door slechts 1 dag in de week vegetarisch te eten? Het heeft meer effect dan een huis vol spaarlampen of een zuinige auto rijden.
Diëtisten zijn er van overtuigd dat zwaarlijvige mensen sneller kunnen afslanken door gedeeltelijk vegetarisch te eten. Maar het komt ook onze algemene gezondheid ten goede wanneer we minder vlees zouden eten.
En wat nóg belangrijker is, men mishandelt voor jou als vegetariër geen dieren meer.

Trouwens, wist je ook dat er een prima vleesvervanger is?
De naam die men er aan geeft is Quorn, maar dat is slechts de merknaam. Quorn is zoveel meer.
Wat Quorn is, dat kunnen jullie door HIER te klikken, lezen

Voor absolute beginners, een simpel receptje:

1. Snel klaar
2. Ook koud lekker.
3. Kindjes lusten het ook.
4. Invriesbaar als je te veel hebt gemaakt.
5. Bovendien goedkoop.

In Afrika leefde eens een koning. Al vanaf zijn kindertijd had hij een goede vriend. Die had de eigenschap om alle goede en slechte dingen die hij in zijn leven meemaakte te voorzien van het commentaar: "Dit is goed!"

Op een dag waren de koning en zijn vriend op jacht. De vriend laadde de geweren voor de koning, en de koning schoot op het wild. Bij het laden van de geweren ging wat mis, want toen de koning het geweer aanpakte, schoot hij zijn eigen duim eraf.
De vriend bekeek de duim van de koning eens goed en gaf zijn oordeel: "Dit is goed!" "Nee! Dit is helemaal niet goed", antwoordde de koning en voor straf stuurde hij zijn vriend naar de gevangenis.

Ongeveer een jaar later was de koning weer op jacht. Tot zijn ontzetting werd hij op een gegeven moment omsingeld door een stam kannibalen. Zij namen de koning mee naar hun dorp. Daar bonden ze hem vast op een vuurstapel. Toen viel het een van de kannibalen op dat de koning een duim miste. Bijgelovig als ze waren, aten de kannibalen geen mensen die een ledemaat misten. De koning werd vrijgelaten en weggestuurd.

Thuisgekomen spoedde de koning zich meteen naar de cel van zijn vriend in de koninklijke kerkers. "Je had gelijk. Het was goed dat mijn duim eraf werd geknald."
De koning vertelde de vriend wat hij zojuist had meegemaakt. "Dus nu wil ik jou nederig mijn verontschuldigingen aanbieden omdat ik je zo lang heb laten opsluiten. Het was fout om dat te doen."

"Nee nee, integendeel", antwoordde de vriend. "Het is goed!"
"Man, hoe kun je dat nou zeggen?", brieste de koning. "Hoe kan het nou goed zijn dat je een jaar in de gevangenis hebt gezeten?"

"Nou", antwoordde de vriend. "Als ik niet in de gevangenis had gezeten, dan was ik bij jou geweest."

Zondagavond nog eens naar de film geweest. Dat was weeral een hele tijd geleden.

Op aanraden van dochterlief naar “LOFT” gaan zien, en ik moet zeggen dat de film me goed bevallen is. Je wordt telkens weer op het verkeerde been gezet en op het einde wacht je toch een verrassing.

Zo moet een goede thriller voor mij zijn, naar de grootmeester  Hitchcock, met cee oo cee kaa zou Baantjer zeggen. Een film waarbij ik van in het begin al kan raden wie de dader is wekt enkel slaap op.

Nu slapen is er in de bioscoop niet bij, al is het enkel maar door het geluidsvolume. Op een gegeven moment dacht ik dat mijn stoel voelde verschuiven bij nog maar eens een loeiharde geluidsslag. Vreemd genoeg zei my dutc lover net hetzelfde toen we alweer buiten stonden, dus ik vraag mij af…..;-))
Meestal wacht ik tot een film op dvd komt en ik hem kan huren in de…..tja, hoe moet je het nu noemen? Vroeger heette het heel logisch ‘Videotheek’, maar vermits niets nog op videotape komt….!?! DVD-theek ligt nogal raar en moeilijk in de mond vind ik.
Dus meestal wacht ik tot ik de film op mijn gemak thuis kan bekijken. Maar dat wachten duurt voor mij ietwat langer dan bij een ander. Dat komt omdat ik de neiging heb om steeds in slaap te vallen voor de tv. Dus moet ik de film al minstens drie dagen mogen houden, en dat is met nieuwe films niet het geval.
Voor een goedkoop avondje moet je ook al niet naar de bioscoop, want tot mijn ontsteltenis kosten twee tickets maar liefst 17 euro. Reken daarbij een drankje vooraf en een drankje na, en je bent algauw 25 euro of meerkwijt. Toch 1000 oude Belgische frankskes. Komt bij dat ik het niet echt warm vond in de zaal en ik halverwege de film me jas terug heb aangetrokken.
Maar al bij al was het een gezellig uitje en “LOFT’ was het waard.

En over film gesproken!
Ik las onlangs in de krant dat de crisis zich binnenkort ook zal laten voelen in tv land. Men zal meer goedkope buitenlandse programma’s moeten aankopen en meer uitzendingen moeten herhalen! Hoezo binnenkort?! Ik vind die crisis al enkele jaren bezig zijn in tv land. Sla je programmablad er maar eens op na, achter bijna elk programma staat (herh). Elke film die men uitzend heb je al minstens driemaal gezien. Oude series worden keer op keer vanonder het stof gehaald. Ik geef toe dat sommigen de moeite waard zijn om twee keer te bekijken, maar zeker niet meer. Ik betaal aan de kabeldistributie jaarlijks 155,08 euro, dat is 6256 B.F. Ik vraag me af voor wat! Voor goedkope rommel en herhalingen!
Maar ik geef toe, voor dat geld kan je niet eens maandelijks naar de bioscoop.

Vanavond naar ‘Volt”op 'TV Eén’ gekeken. Altijd interessante onderwerpen vind ik. Trouwens ‘Eén’ is ook bijna de enige zender waarbij ik niet in slaap val gedurende de superlange reclameblokken, en dus de kans het grootst is dat ik het programma tot het einde toe kan uitkijken.

Dit keer ging het o.a over een volwaardige en gezonde maaltijd  klaarmaken voor slechts € 2,50-
De eerste mevrouw maakte een kervelsoep en rode kool met hespenspek voor 4 personen. Weliswaar met groenten en kruiden uit eigen tuin, enkel het vlees (spek) werd aangekocht. En zij slaagde met glans.
De tweede was Julien Vrebos. Hij maakte een voorgerecht, hoofdgerecht én nagerecht van Knolselder. Ook hij slaagde in de opzet om minder dan €2,oo- uit te geven.
De derde was een Chef kok, en hij maakte verloren brood met een brochette van kippenborst en balsamicocreme. En natuurlijk slaagde ook hij met glans. Wie de recepten eens wilt nalezen of uitproberen kan dat HIER
Ik heb daar toch enkele bedenkingen bij. Wanneer ik een kippenborst koop kost die mij alleen al meer dan 2 Euro. In geen enkel recept werd trouwens gewag gemaakt over de kosten van de boter, het water, en de verbruikskosten van de warmtebron.. En ik vraag mij af wat het spek heeft gekost. Tevens zag ik dat in de soep een bouillonblokje werd gebruikt, ik vraag mij af of ook daar de kosten van zijn bijgeteld. Maar misschien ben ik nu wel aan het muggenziften.

Volgende zeer interessant onderwerp ging over de herstelkosten van een auto. De dame in kwestie ging naar een diagnosecenter van de VAB en daar vond men het mankement. Een superklein kapot gummi ringetje veroorzaakte het probleem. Herstelduur: een kwartiertje tot halfuur, kosten: ca 35€. En met die diagnose ging men naar andere garages. Tot mijn grote ontsteltenis kostte het euvel in de laatste garage maar liefst 1200€! Voor datzelfde kleine gummi bandje! En dat bewijst nog maar eens dat je als leek volkomen in het duister tast en volledig afhangt van de eerlijkheid van de garagist.

Derde item ging over de slechte staat van de fietspaden in België. En daar kan ik over meepraten. Wanneer ik op de fiets boodschappen ga doen kom ik op een fietspad terecht van amper vier straattegels breed. Aan de rechterkant van het fietspad hebben we een haag met zeer scherpe doorns, waar je gegarandeerd je benen aan openhaalt, en die maar sporadisch gesnoeid wordt door de gemeente. Aan de linkerkant de snuiten van de dwars geparkeerde auto’s die tot halverwege het fietspad reiken. Recht voor je putten en bulten door het veelvuldige openbreken van de straat. En daar tussenin laveer jij met je fiets en kan je enkel maar hopen dat je er heelhuids doorkomt.

Volgend onderwerp ging over ‘Deutsche Bank’.Een mevrouw, één van de vele gedupeerden, besluit haar spaarcenten te beleggen in een beleggingsproduct waarvan het kapitaal gegarandeerd was. Dat wil zeggen dat het product 100% kapitaalsgarantie heeft, een laag risico inhoudt en een grote opbrengst na 4 jaar garandeert. Tot de financiële crisis losbarst en in de VS de bank Lehman Brothers in de problemen komt. Blijkt dat de belegging in kwestie niet door ‘Deutsche Bank’ werd gegarandeerd maar door ‘Lehman Brothers’. Resultaat, mevrouw haar spaarcenten zijn foetsie, weg, verdwenen, spoorloos. En ‘Deutsche Bank’geeft plotsklaps geen enkele garantie meer. Mevrouw moet met haar klachten naar Nederland, en als dat niet helpt naar Amerika. Tegen dat mevrouw is uitgeprocedeerd is haar geld opgegaan aan advocaten en rechtszaken. Gesteld dat ze haar centen ooit terug ziet!

Ja, ik vind ‘Volt een heel interessant en leerrijk programma. Maar het is niet goed voor mijn bloeddruk! Die schiet steeds in de hoogte wanneer ik bij zulke programma’s nog maar eens besef dat wij marionetten zijn die dansen naar de pijpen van anderen.
Of de strijd van de kleine garnaal tegen de Walvis.

Ons Natoken had een lumineus idee.
Bij de volgende blogbijeenkomst zou ze het aantwaarps dialect onder de knie hebben.
Omdat we tijdens die bijeenkomsten o.a.vaak over de pc en allerlei toestanden praten….en omdat Antwerpenaren niet contreire zijn, hebben wij ons op onze beurt zere geoefend in haar moedertaal.
Namelijk het West-Vlaams dialect.
Dit is wat we al kennen zie:

windows 98 : ruute ach'en ne'entih
backspace : backspace keirde ke were
shut down : je moe[t] je muule hoedn
cut : snie da der uu
insert (paste) : stekt da ter ne keir tusschen
delete : uutvoagen
harddisk : arte ploate
floppy disk : zohte ploate
print : drukt of
help : elpt e ke
save : sloat ta e keir ip
ESCAPE : krupt dowuh uut
Microsoft : micro zohtuh
file : den E40 rond Brussle roend n ahtn
icon : schildriejuh
klikken : duuwn
dubbel klikken : twijuh keern duuwn
keyboard : tiepbord
muis : muuzze
driver : conducteur
library : boekeriejuh
DLL : boekeriejuh meh hevoarlukke boan'n
internet : tusschuh net
internet explorer : tusschuh net zoekt ut zeve
Netscape : proper geschapn
cursor : pieljuh
view : tooh'n
options : meuhlukeed'n
bold : in 't vet
italic : schejuf hetiept
close file : boeltjuh toe doewun
username : wiens joentjuh ziej hie?
TCP/IP : Tinnis Club de Puuppe
CR : helehans no vowurn
LF : lientjuh noh beneen
Tab : springn

WegoanmakandergoekunneverstoanheNatoken!

Hoewel ik helemaal geen groene vingers heb, en nog veel minder kennis van kamerplanten, heb ik toch een huis vol staan.
Wanneer ik in NL ben en dochterlief mijn planten komt water geven krijg ik steeds de opmerking “mams, het mankeert er nog aan dat je een plant in je wc zet.” Wel dochterlief, moest daar lichtinval zijn, ik zou het nog doen ook.
De enige plant die bij mij thuis niet wil gedijen is een ‘Varen’. Ik heb er al talloze gekocht, ik vind ze uitermate mooi en decoratief in de badkamer, maar het wil me maar niet lukken. Binnen de kortste keren ziet hij ros en verliest zijn bladeren, een zielig bosje dorre takjes is al wat er van overblijft.

Maar niet zo voor mijn lievelingsplant.
Ik zag hem voor het eerst bij my dutch lover. Hij stond in een achterafhoekje een beetje verwaarloosd en zieltogend te wezen.
Ik besloot om hem mee naar mij thuis te nemen, zonder veel verwachting trouwens.
Maar zie, hij groeide en bloeide helemaal open. Ondertussen is hij al meer dan tien jaar oud en staat hij al zeven jaar bij mij in huis.

Wanneer hij in bloei staat ga ik zelfs zo ver dat ik hem meeneem wanneer ik op logement naar NL ga.
Samen met de kat en de hond krijgt hij dan een plaatsje op de achterbank van de auto.
Ondertussen heb ik ook al enkele stekjes verplant, en ook die doen het prima en geven bloemen.
Vraag me niet hoe ik het doe, maar stekjes planten lukt mij altijd.
Ik doe helemaal niets speciaals. Ik neem een stekje, zet dat enkele weken in een glas met water en wanneer er wortels aankomen plant ik ze in potgrond. Ik hou geen rekening met seizoenen of temperaturen, en toch heb ik steeds weer de mazzel dat ik een nieuwe plant heb.

Over mijn lievelingsplant:
Zygocactus truncatus, Nederlandse naam: Kerstcactus.

Wil je meer weten over deze plant: KLIK HIER:

En wanneer je de uitleg hebt gelezen over zijn verzorging, weet dan dat ik het meeste ervan gewoon aan mijn laars lap.
Zo zet ik hem nooit buiten wegens geen tuin.
Draai ik hem regelmatig hoewel dit in feite niet mag.
Geef ik hem elke week evenveel water als alle andere kamerplanten.
Enkel wanneer hij bloeit verstuif ik extra water over zijn bladeren. Dat wil zeggen, als ik het niet vergeet. Gewoon kraantjeswater, regenwater krijgt hij nooit.
Wel is hij een beetje van slag want hij bloeit bij mij driemaal per jaar.
Op dit moment geeft hij bloemen en enkele weken na kerstmis nog een keer om vervolgens ergens in maart- april weer in bloei te komen.

En hier is hij dan, met kind, mijn lievelingsplant, de kerstcactus.

EEN STAALTJE GOED NEDERLANDS

Een man gaat naar zijn dokter (sexuoloog)... omdat hij niet meer 'komt' 'Dokter, ik kom niet meer!
De dokter onderzoekt hem en schrijft hem pilletjes voor:   'Neem deze pillen. 
Als u dan kan komen, kom dan niet meer terug, 
maar als u dan nog altijd niet kan komen, kom dan zeker terug.' 
Enkele weken later staat die vent weer bij de dokter. 
Hij zegt tegen de secretaresse: 
'Juffrouw, ik ben enkele weken geleden gekomen omdat ik niet meer kwam. 
De dokter heeft me toen pillen voorgeschreven 
en hij heeft me gevraagd niet meer te komen als ik kon komen, 
maar dat als ik niet kon komen, dat ik dan terug moest komen. 
Ik heb die pillen dus genomen, en ik ben gekomen, dus ben ik niet teruggekomen. 
Maar ondertussen kom ik niet meer, dus hier ben ik dan...' 

De secretaresse gaat met de dokter praten: 
'Dokter, er is hier een man aan wie u hebt gevraagd, 
om niet terug te komen als hij kwam en om te komen als hij niet kwam. 
Hij is gekomen, dus is hij niet terug gekomen, maar, 
vandaag komt hij niet meer, dus is hij gekomen.' 
De dokter antwoordt haar: 'Perfect juffrouw, laat hem komen' 
De secretaresse: 'Dat is wat ik gedaan heb dokter, en hij is terug vertrokken'

Ik ben er mij van bewust dat ik zal worden uitgescholden voor racist en mij een fatwa op de hals haal
In feite wou ik vandaag hier een logje zetten over mijn planten. Doch daarstraks heb ik me zo sappel gemaakt dat ik ontplof wanneer ik het aan niemand kwijt raak. Het gaat om het volgende:

Onze tweetaligheid is al jaren een dispuut tussen Vlaanderen en Wallonië. Brussel, onze hoofdstad, zou dan ook perfect tweetalig moeten zijn, en al zeker bij de overheidsdiensten.
Maar dat dit in de praktijk gans anders ligt, daar zijn we ons al jaren van bewust. “Vlaanderen Vlaams en op Sint-Anneke mosselen” is dan ook een veel gehoorde slagzin in Antwerpen.
Maar wat te denken van Vlaanderen meer en meer Arabisch.!?!

Ik moet voor de bevolking van Antwerpen een bepaald document inleveren. Blijkt dat het dossiernummer ontbreekt, en laten ze dat nu net nodig hebben. Dus telefoneer ik met de bevoegde dienst in Brussel waar het document oorspronkelijk vandaan komt. Krijg je natuurlijk de receptioniste aan de lijn en die spreekt je meteen aan in het Frans. Geen probleem, Vlamingen staan erom bekend zich makkelijk aan te passen, dus leg ik zo goed en zo kwaad uit welke dienst ik moet hebben. Na een half concert en twintig minuten later ben ik eindelijk beland op de dienst waar ik moet zijn. De dame aan de andere kant van de lijn spreekt een ‘gebroken Vlaams/Frans’ en ik kan dus met wat moeite, en goede wil van ons beide, verklaren wat ik moet hebben. Het lukt me nog ook!

Met de nodige informatie bel ik terug naar de bevolking van Antwerpen en uiteraard krijg ik daar ook weer een receptioniste aan de lijn. Niks bijzonder dus, ware het niet dat ik wederom in het ‘gebroken Vlaams’ wordt aangesproken, maar ditmaal met een sterk aanwezige Arabische tongval. Ik probeer in mijn allerschoonste algemeen beschaafd Nederlands aan het kind uit te leggen waar ik naartoe wil. Maar al wat ze mij kan antwoorden is:”Ich niks verschstoon, ich verbiend ghoe door”. Dit overkomt me nog vier maal voor ik de bewuste dienst heb.

Ondertussen heeft de kat al tweemaal de boel ondergekotst. Hij heeft nieuw kattengras van verleden zaterdag en dat is voor mij steeds een periode van uiterste alertheid. Normaal wanneer ik hem hoor kokhalzen ben ik er snel genoeg bij om hem op het terras te zetten zodat hij niet het tapijt onderkotst, maar nu hang ik hier aan de lijn. !!! Ik word stilaan een beetje ‘pist-off’ Dit is een telefoontje van bijna een uur, en het is nog maar de vraag of nu echt alles in orde is met de informatie die ik hen doorgeef.
De dame van de bevoegde dienst spreekt perfect Nederlands en ik neem de gelegenheid te baat om mijn ongenoegen te laten blijken. De dame kan niet anders dan me gelijk geven en legt me vriendelijk uit dat ze niet anders kunnen dan Arabisch personeel in dienst te nemen wegens de vele Arabische klanten die “Nichts verstoon.”

Ik heb van dat telefoontje verdomme vapeurkes gekregen!
Toen ik vroeger ging solliciteren als dienster was steeds de eerste vraag of ik tweetalig was. Ook zo voor mijn dochter in de verkoop. En onlangs las ik op het raam van een interim bureau een job aanbieding voor onderhoudspersoneel en ook die moesten het Nederlands perfect machtig zijn. Waarom geld dit dan niet voor het personeel in overheidsdiensten? En nu ik eraan denk, bij mijn bank is het al net hetzelfde.
Nog enkele jaren en wij Vlamingen moeten Nederlands, Frans, Duits en Arabisch kunnen praten willen we onze administratie op orde kunnen houden.
Gelukkig werken de Chinezen nog met nummertjes, grrrrrr.

Ik las bij Myette over haar zieke kat en het kostenplaatje bij de dierenarts.Duur! Waarom moet een dierenarts zo duur zijn?
De opleiding tot dierenarts vergt 8 jaar opleiding waarvan zes jaar universiteit en 2 jaar praktijkopleiding. En dan spreken we nog niet over de kosten voor de inrichting van een eigen praktijk…..
Quote: ‘Het inkomen van een dierenarts bedraagt maar 1/3 van het inkomen van een huisarts of apotheker. Voor dat bedrag moet ook 's avonds, in de weekenden en op feestdagen gewerkt worden zonder dat dit nog eens extra betaald wordt. Deze extra werkdagen worden meestal ook niet in extra vrije tijd gecompenseerd. Desondanks vinden sommige mensen de dierenarts relatief duur. Dit komt echter veelal uit onwetendheid. Mensen zijn nl. vaak verzekerd voor de kosten van deze beroepsuitoefenaren met een vergelijkbare (6-8 jarige) studie en zien daarom de rekeningen van deze zelfstandige beroepsuitoefenaren richting ziekenfonds vaak niet. Zo kost het consult bij een huisarts 26 euro per 6 minuten en bij een dierenarts gemiddeld 19 euro per 15 minuten. (prijzen ex BTW). Een herhalingsrecept bij een huisarts kost 12 euro waarbij de afleverkosten van de apotheek ook nog eens 5-10 euro zijn. Bij een apotheekhoudende dierenarts kost eenzelfde recept voor het huisdier inclusief de afleverkosten vaak niet meer dan 2-3 euro.’Unquote (bron: Dierenkliniek “De toren”NL.)

“Bij de aanschaf van een huisdier moet je er rekening mee houden dat het kan ziek worden en/of dure operaties en medicatie nodig heeft die een flinke hap uit je budget kunnen nemen”, las ik als reactie op het item van Myette. En ik ben het daar volledig mee eens. Maar langs de andere kant vraag ik mij af, hebben arme mensen dan geen recht op het gezelschap van een huisdier?
Vaak is een huisdier hun enige gezelschap, hun enige aanspraak of troost. Voor alleenstaande gepensioneerden met een piepklein pensioen is een huisdier vaak nog hun enige contact met de buitenwereld. Vaak ook de enige reden nog om naar buiten te gaan en zo de nodige beweging te nemen. Maar o wee als het diertje ziek wordt, want dan komen die mensen financieel dik in de problemen te zitten daar ze amper genoeg hebben voor henzelf.
Zelf heb ik zeven jaar lang een ziek hondje gehad dat dagelijks verzorging nodig had met dure producten en medicatie. Men zegt vaak dat elk kind een eigen huis kost en ik beaam dat graag, maar mijn hondje heeft alvast enkele vierkante meters bouwgrond gekost.

Ik meen wel eens te hebben gelezen dat er voor minderbedeelden een dierenartsenpraktijk bestaat waar zij hun huisdieren gratis kunnen laten behandelen. Voor Antwerpen zou dat in Hoboken zijn. Maar hoe kom je daar als je bijvoorbeeld in Wommelgem woont? Het is niet altijd zo evident om met je zieke dier bus of tram op te stappen. En wat als het een noodgeval betreft? Van Wommelgem naar Hoboken met het openbaar vervoer kost je algauw enkele uren. Taxi of dierenambulance is geen optie wegens wederom te duur. Mede door die problemen gebeurd het vaak dat een huisdier verwaarloosd wordt. Niet uit moedwil, maar uit onmacht wegens geen geld.

Ach, ik heb er ook geen oplossing voor. Maar ik vind het wel onfair dat arme mensen die al zoveel genoegens moeten missen, ook het genoegen van een huisdier niet mogen en kunnen smaken. Misschien dat men zich in de Wetstraat eens moet buigen over het invoeren van een wet die dierenartsen verplicht om een beperkt aantal arme huisdieren bezitters gratis te helpen. Natuurlijk met strikte regels en bepalingen om misbruik te voorkomen. Maar ik kan mij de heisa al indenken. Ik weet niet of een dierenarts een eed aflegt zoals dokters dat doen, maar ik weet wel dat er dierenartsen zijn die enkel op geld zijn belust, en niet voor het welzijn van het dier kiezen. Lees hier maar. http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=gov16hp48

Sommige mensen maken duidelijk het verschil. Getuige dit volgende verhaal…….

Zijn naam was Fleming, en hij was een arme Schotse boer.
Op een dag hoorde hij een schreeuw om hulp die uit een nabijgelegen moeras kwam. Hij liet alles vallen en rende naar het moeras. Tot zijn middel in de zwarte smurrie zag hij een bange jongen spartelen. De landbouwer, Fleming, redde de jongen van wat zeker een langzame en afschuwelijke dood zou zijn geweest.
De volgende dag reed een koets voor bij het huis van de boer. Een goedgeklede man stapte uit en stelde zich voor als de vader van de jongen die boer Fleming de dag ervoor had gered.
"Ik wil u terugbetalen," zei hij, "U redde het leven van mijn zoon."
"Meneer, ik kan niets aannemen voor wat ik heb gedaan", antwoordde de Schotse boer.
Op dat ogenblik verscheen zijn eigen zoon aan de deur van de boerderij. "Is dat uw zoon?" vroeg de edelman. "
Ja," antwoordde de boer trots.
"Ik wil met u een afspraak maken. Laat me hem hetzelfde niveau van onderwijs geven als dat van mijn eigen zoon. Hij zal zonder twijfel iemand worden waar wij beiden trots op zullen zijn."
En zo geschiedde. De zoon van Fleming bezocht de beste scholen. Hij studeerde af in St. Mary's Ziekenhuis in Londen en werd over de hele wereld bekend als Sir Alexander Fleming, de uitvinder van de penicilline.
Jaren daarna werd de zoon van de edelman, die uit het moeras was gered, getroffen door een longontsteking.
Wat redde zijn leven dit keer? Penicilline.
De naam van de edelman? Lord Randolph Churchill.
De naam van zijn zoon?
Sir Winston Churchill.

Je kent ze wel die stickers vanachter op auto’s “Baby aan boord!” Ik vraag mij altijd af wat de bedoeling is van die boodschap! Zou het kunnen zijn: "Alstublief rijdt voorzichtig, want mijne kleine zit op de achterbank?" Of is het eerder een waarschuwing? "Ik ben af en toe afgeleid door het gebleir van mijne kleine, dus vergeef me als ik plots van mijn baan afwijk."Of wil men daarmee zeggen “ Mijne kleine werkt danig op mijn zenuwen dus ga van mijn baan want ik klop erop als je me dwars zit?” In elk geval lijkt het mij hen er niet om te doen: “Ik rijd voorzichtig want ik heb een baby aan boord.”

Gisteren boodschappen gedaan. Bij het naar de volgende winkel rijden moeten we een relatief drukke baan oversteken. Een groot blauw bord laat ons weten dat ritsen hoffelijk is, dus wordt er geritst. Alles gaat goed tot wij ritsen. De chauffeur die wij ritsen is daar helemaal niet blij mee en dat laat hij weten met een toeterconcert. De baan heeft twee rijvakken en inhalen is verboden, dat zegt de doorlopende witte lijn, maar daar trekt de boze chauffeur zich niets van aan. In volle vaart vliegt hij ons voorbij en gaat vervolgens vol op de remmen staan. We kunnen nog net een aanrijding vermijden. Vervolgens geeft hij volle gas en verdwijnt met een rotvaart, op een baan waar je notabene maar 50 km p.u. mag rijden, uit ons zicht.  Achterop de auto kleeft een sticker: “Baby aan boord!.”

Op de parking van de winkel waar wij ook naartoe reden zien we hun auto weer. Er stapt een jong stel uit de wagen en….er is inderdaad een baby aan boord. Een ukje van nog geen twee jaar. My dutch lover vraagt wat de bedoeling was van het agressieve gedrag van de jonge chauffeur. Die laat ons weten dat hij niet akkoord ging met het ritsen en dat ze gehaast zijn omdat de oudste nog van school moet worden gehaald. Hij laat ons ook weten dat wij oudjes alle tijd van de wereld hebben en dat we gerust nog een auto hadden kunnen laten passeren, die van hem dus.

De jonge vrouw staat terzijde van haar man met een huilende baby op haar arm die ze tevergeefs probeert te sussen. Zij is duidelijk aan het einde van haar latijn. Ik denk bij mezelf;”Wat heb je nou gewonnen meid? Voor hetzelfde geld was je nooit aangekomen aan de school van je ander kind en had je dit kind misschien naar het ziekenhuis moeten brengen, of erger." En dit om enkele luttele seconden winst.
Wat een voorbeeld geven zij aan hun kinderen mee met hun roekeloos rijgedrag?
”Baby aan boord!”
Een boodschap voor elke automobilist om rekening mee te houden.
Maar beseffen de jonge ouders het zelf wel?