Daar staat hij dan! Hij schittert in zijn hagelwitte harnas. Mijn laatste aanwinst, mijn onversaagde keukenhulp. James de tweede, mijn vaatwasser.
Wekenlang heb ik folders bekeken, gesurft op Internet om prijzen en merken te vergelijken. Zaterdag was dan eindelijk de kogel door de kerk en ging ik toch maar naar mijn oude vertrouwde winkel. Omdat de service er goed is, omdat ik vertrouwen heb in de zaakvoerder, meer dan in een grote winkelketen.
Schoondochter ging met me mee want my dutch lover maakt zich het ganse weekend nuttig bij zijn zus.
Elk jaar met de kermis wordt onze hulp ingeroepen. Ik heb dat altijd heel graag gedaan, maar ik kan het helaas niet meer.

Na veel wikken en wegen opteerden we voor een Miele. Oerdegelijk merk. Maar in de winkel aangekomen liet de verkoper me een Bosch zien. Die stond net in promotie. Zelfde AAA klasse, zelfde hoeveelheid programma's, minder waterverbruik en minder decibels, 5 jaar garantie Maar wat uiteindelijk de doorslag gaf was dat de Bosch door de promotie liefst 300€ goedkoper was dan de Miele. En dat vind ik toch een aardig verschil voor een toestel dat net hetzelfde doet als zijn broer met een gerenommeerd merk. Leuke som die ik nu aan wat anders kan spenderen. Trouwens zo heel lang zal ik de utgespaarde centen niet kunnen vasthouden, want mijn 'lappeke' vertoont rare kuren.

Zaterdagmorgen gekocht en zaterdagnamiddag stond hij hier al, mijn James II.
De intrede verliep enigszins stroef, want toen de leverancier aanbelde, kwam ik tot de bevinding dat mijn parlofoon kapot is. Ik kon de goede man dus niet zeggen op welk verdiep hij moest zijn. Het gevolg was dat de man op elk verdiep is uitgestapt om mijn huisnummer te zoeken. Intussen stond ik boven te wachten tot de lift vrij was om naar beneden te kunnen gaan. Maar goed, uiteindelijk kwamen we elkaar op het juiste verdiep tegen aan de liftdeur.
De oude werd verwijderd en de nieuwe nam zijn plaats in. Zo gaat het ook met mensen dacht ik toen James I de deur uitging op weg naar de sloop.

De nieuwe bracht wel een hoop rommel mee. Een hele hoop karton dat zich langs geen kanten in stukken laat scheuren, en een hoop van dat isoleerspul, alias piepschuim. De kartonnen doos vond mijn Snoes prachtig. Het piepschuim kon hem minder bekoren. Nadat hij er even zijn nagels had ingezet ging hij er met een grote boog omheen. Vuiligheid is dat spul zeg, al drie keer ben ik met de stofzuiger rond geweest en nog vind ik her en der van die kleine stukjes. Het is net of dat spul leeft.

Enfin, nadat ik de instructies een keer of zes gelezen had, wilde ik aan de slag gaan. Maar.....ik heb geen vuile vaat verdorie! Nee, je moet die van jullie niet brengen!!!
Ik heb hem dan maar eens laten spoelen en hij is een streling voor het oor tegenover de oude brompot.
Het laden vraagt ook wat aanpassing want hij heeft een heel andere indeling dan de oude. Meer mogelijkheden, meer bestek en meer ruimte om grote potten en pannen te laden, moest ik dat willen.
Nu is het enkel wachten tot my dutch lover thuiskomt. Hij blijft dan nog een ganse week hier. Dus zal ik James II al vlug aan het werk kunnen zetten.

Kleine pestkoppen worden later grote pestkoppen, en dat heb ik en mijn vrienden het afgelopen jaar ten volle mogen ondervinden!

Ik kwam zo'n pester tegen hier op de blogs. Je reinste smeerlapperij kreeg ik naar mijn hoofd geslingerd. Zo zou mijn jeugdverhaal totaal gelogen zijn en enkel een schreeuw om aandacht zijn volgens hem. Ik zou ergens willen dat hij gelijk had, dan had ik het allemaal niet hoeven mee te maken. Dan zou mijn lichaam en hart vele littekens minder hebben.
Maar dat was enkel nog maar het begin. De vunzige leugens die hij vervolgens ging verspreiden zijn voor een normaal denkend mens niet te vatten. De man had maar één doel voor ogen, mij kapot krijgen en het mij zodanig beu maken dat ik mijn blogs zou opgeven. Ik laat me echter niet zo vlug klein krijgen door intimidaties en leugens.

Zijn tactiek lukte dus niet en dat bezorgde hem grote frustraties en de man werd nog driester in zijn pogingen. Nu was zijn volgende doel mij volledig te isoleren.
Hij begon mijn vrienden te viseren en ook zij vielen ten prooi aan zijn pesterijen, en dat was iets waar hij me wel pijn mee deed. Maar ook mijn vrienden lieten zich daarbij niet zomaar afslachten en dienden hem van repliek. Maar het was boter aan de galg. De man wentelde zich als een paling in een emmer snot, verdraaide woorden en geloofde zijn eigen leugens. Dat liet ons beseffen dat we met een zieke geest te maken hadden en we besloten eensgezind om de pesterijen te negeren.

Maandenlang hebben we dat gedaan, we reageerden niet op al zijn gore aantijgingen en uitlatingen. We haalden onze schouders op voor de reacties op zijn pest-haat-blog van enkele kortzichtige mensen die, zonder ook maar enige verifiëring, alles klakkeloos van de man geloofden. We lieten betijen en gingen gewoon verder met ons leven en onze blogs.

Tot vorige week!
Toen werden we het hartsgrondig beu, mijn vrienden en ik.
We hadden al verkregen dat de man van Seniorennet werd gesmeten, maar een blog is snel aangemaakt en dus begon de man opnieuw op weblog.nl. En zoals al gezegd, de man hield niet op. Reageren hielp niet, repliceren hielp niet, negeren hielp niet! Er zat dus maar één ding op, de man moest gestopt worden. Ik was het beu en mijn vrienden werden het beu om door het slijk gehaald te worden, keer op keer op keer.
Toen hebben we besloten op collectief klacht in te dienen bij Weblog.nl en het gevolg is dat de man zijn blogs heeft moeten verwijderen.

Hopelijk beseft hij nu dat er geen plaats is voor pesters op een fatsoenlijke website. Dat niet iedereen, buiten enkel ramptoeristen, gediend is met vuilspuierijen.
En hoewel het zeker niet in zijn bedoeling lag, de man heeft me een warm gevoel bezorgd.
Mijn vrienden, Bojako, Milo, Hotlips, Camille en Affodil, allen hebben ze dikke spatten van de drek die naar mij werd gesmeten over zich heen gekregen en moesten ze delen in de pesterijen, maar ze weken niet van mijn zijde.
Lieve, Thea, Miekemuis &maatje, Myette, Ludovikus, Paz, Kamiel &Roosje..... en nog zoveel anderen, allen bleven ze in ons geloven en ons steunen.
En daarvoor zeg ik dank! Dank aan al die lieve mensen die het voor me opnamen en er uiteindelijk voor gezorgd hebben dat de rust kan weerkeren.

En aan de pester zou ik als afscheid het volgende willen zeggen!
Ik ben ervan overtuigd dat u bij een andere host wederom een pestblog zal opstarten omdat dit de enige manier is waarop u zich kan manifesteren. Maar bedenk, wat niet weet wat niet deert.
Bedenk ook dat ondanks al uw escapades u net het tegenovergestelde hebt bereikt dan uw bedoeling was, daar de vriendschap nog hechter is geworden.
Bedenk dat u ons, uw doelwitten, zelfbewuster, sterker en weerbaarder hebt gemaakt. Dat we ons nog bewuster zijn geworden van onze tolerantie, zelfbeheersing en geduld tegenover hatelijke individuen.
Ik hoop dat u ooit het geluk en de vriendschap mag ervaren die wij ervaren.
Er zijn slechts twee dingen voor nodig: (1) Laat fatsoenlijke mensen met rust! (2) Wees eerlijk tegenover uzelf en de buitenwereld!
Daar kom je al een heel eind ver mee.

Dit gezegd zijnde wens ik aan alle bloggers een heel fijn weekend.
Met liefs van troubadoerke!

Een Chinese wet verbiedt echtparen meer dan één kind te hebben. Een rigoureuze wet om de populatie van China in te dijken. Wanneer echtparen die wet overtreden betalen ze een fikse boete.
Wij westerlingen vinden die wet ondenkbaar en absurd. Maar is ze dat wel!

Herinner jullie Geneviève Lhermitte uit Nijvel, de moeder die haar vijf kinderen vermoordde.
Het gruwelijke verhaal kunnen jullie HIER lezen.
Nu las ik onlangs dat diezelfde vrouw in de gevangenis intiem bezoek heeft aangevraagd. Zij zou een nieuwe vriend hebben. In de eerste plaats stel ik mij vragen over die "vriend". Welke gek wil met zulke vrouw wat van doen hebben?
Maar wat me bijna van m'n sokken sloeg is het gerucht dat diezelfde kindermoordenares opnieuw een kinderwens heeft!!!
Ok het is maar een gerucht en die blijken nogal eens onwaar te wezen. Maar stel dat het zo is, dan is dat toch griezelig, niet!
Intiem verlof kan en mag men niet weigeren aan een gedetineerde. Het is hun recht om ongestoord bezoek te mogen hebben na een opsluiting van drie maanden.
Dus is het best mogelijk om als vrouw in de gevangenis zwanger te raken.
Heel waarschijnlijk wordt dit kind dan geplaatst door "Kind &Gezin. Maar wat als de tijd gekomen is dat de moeder haar straf heeft uitgezeten? Iets dat in België vlugger kan gaan dan, zeg maar, je perikelen met het ziekenfonds oplossen, hé Meermin. Heeft zij dan nog alle rechten? Kan zij het kind dan opeisen?

Eerlijk gezegd lieve mensen, als dat waar blijkt te zijn is mijn verstand daar te klein voor. Ik begrijp niet dat dit alles zomaar kan.
Pedofielen zouden ze volgens mij mogen castreren, maar vrouwen als Geneviève Lhermitt mogen ze van mij trakteren op een Hysterectomie.
Het zou anders nog absurder zijn dan de Chinese kinderwet.

Al meer dan een jaar lang worden BOJAKO en ikzelf en nadien ook Ernst die het altijd voor ons opnam, beschimpt, beledigd, gecyberstalkt door ene Fred Martens. Flagrante leugens en scheldtirades telkens weer opnieuw en opnieuw. Hoe het verhaal juist in elkaar zit kan je lezen bij Ernst, (KLIK HIER) ik heb helemaal geen zin om het hier nog eens neer te pennen.
Onze reactie kan je trouwens ook bij hem hier lezen

Het zijn mensen zoals Fred, bij wie ik nog nooit heb gereageerd, die de prettige kant van het blog schrijven verzieken.

Geen nood hoor, ik heb me nog nooit door iemand laten wegpesten en dat zal hier ook niet gebeuren! Ik wil jullie enkel maar op de hoogte brengen dat er heel rare kwibussen op het net zitten en let op, ik bedoel hiermee niet Seniorennet, want daar is Fred buitengevlogen.

Dit stukje dient enkel als verwittiging.
Moest dit heerschap ooit onder één van zijn vele namen op jullie blog beginnen vleien … let op voor de gevolgen, ik kan ervan meespreken.

Vandaag maar op een drafje effe aan de pc.
Het lijkt erop dat het een zonnige dag gaat worden, de vogeltjes fluiten ook blij.

Tja, ben er vroeg bij vandaag. Vroeg naar bed is voor mij ook vroeg wakker, en dat was vandaag om O5h. na zes uurtjes verkwikkende slaap.
Zo'n dagje poetsen en daarna boodschappen doen maakt dat ik 's avonds stikkapot ben.
Nu is het wel zo dat ik hulp heb van de poetsvrouw, maar ik poets dan wel altijd mee. Is veel leuker met z'n twee. Maar mijn poetsiepoets heeft het tempo van een formule 1 racebolide en om die te kunnen volgen moet ik naar mijn hoogste versnelling.
Eerlijkheidshalve moet ik er ook bij zeggen dat ik voor de tv al een behoorlijke tuk had gedaan.
Het was gisteravond op het kastje weer pleasant evening voor my dutch lover! Een film met zwarte Arie (Arnold Sschwarzenegger)! En sorry mensen, maar daar kan ik echt niet voor warm lopen. Met mijn excuses aan de fans.
Nou had ik natuurlijk voor m'n tweede toestel kunnen gaan zitten, of aan de pc, maar dat is zo ongezellig. Al kan ik me levendig voorstellen dat een slapende vrouw naast je ook verre van gezellig is. Maar ieder op z'n beurt dan maar, want bij een film naar mijn keuze slaapt hij ook steevast binnen het half uur.

Straks even de stad in. Onze schattebout heeft morgen haar Lentefeest en hoewel zij liever centjes krijgt, ze spaart voor een Nintendo, wil ik ook nog een klein cadeautje geven.
Traditiegetrouw wou ik haar gouden oorbelletjes geven, maar daarvoor moet ze dan gaatjes in d'r oren laten knippen en dat ziet ze helemaal niet zitten. Mama is er ook geen voorstander van. Juwelen sowieso niet omdat het gevaarlijk kan zijn bij het sporten, of omdat ze het toch zou kwijtspelen, en dat zou zonde zijn. Dus zal het wat anders worden.
Ik hoop maar dat we het droog kunnen houden want de weerman voorspeld niet veel goeds en het feestje gaat door in een speeltuin.

Zo, de koffie staat te pruttelen, seffens onder douche en daarna de eitjes koken voor het ontbijt..... en dan wijle weg!
Ik wens jullie allemaal een fijn weekend toe!
Lieve groetjes van troubadoerke.

OM HET LIEDJE TE BELUISTEREN
KLIK OP HET KATJE IN DE RECHTERKOLOM.

VEEL  LUISTERPLEZIER

Dit weekend was ik weer zo blij als een mus, want ik vond een lied dat ik al heel lang zocht. Ik had het voor het eerst gehoord op mijn favoriete vrije zender. Maar hoe ik ook zocht bij diverse platenboeren, ik kon het maar niet vinden. Tot voorbije zaterdag dan toen het zomaar pardoen in mijn handen viel. Het is waarschijnlijk een kopie van het origineel, en de klank is niet zo best. Maar tot ik een betere versie vind ben ik reuze blij met deze. Ik laat jullie meegenieten, althans ik hoop dat jullie er van kunnen genieten, want smaken verschillen natuurlijk.
Ik draag het op aan mijn kinderen en aan my dutch lover.

Vanavond is het weer twee uurtjes puur genieten voor me. Nee lieve mensen, voor jullie je allerlei wilde fantasieën voor de geest gaan halen over hoe my dutch lover in de luchter hangt terwijl ik in een gecompliceerde knoop op bed lig te wachten op le moment suprème, zal ik snel vertellen waar ik op zaterdagavond zoal naar uitkijk.

De laatste weken geeft men op zender Eén steeds een laatavondfilm naar de verhalen van Aghata Christie met als hoofdpersonage de onovertroffen Belgische speurder Hercule Poirot.
Als kind en puber kreeg ik weinig of geen kans om een boek te lezen, (over het waarom ga ik hier niet uitwijden, daarvoor moeten jullie op mijn huismusjes blog gaan lezen),
maar zo rond mijn 18-19 jaar begon ik mijn schade in te halen. Al wat ik te pakken kon krijgen, las ik. Historische verhalen over oa Mary Stuart, Jane Dark, Lucretia Borgia....enz. Boeken over de oudheid, de middeleeuwen, de kruisvaarders.....enz. Boeken zoals 'De verborgenheden des volks, Maria Mon, de zwarte non, Les Misérables, Oorlog en Vrede, het ganse oeuvre van Emile Zola......evenals de boeken van mijn man die over de de zeevaart  of de opmars van de continenten gingen.....kortom zoals reeds gezegd, alles wat ik te pakken kon krijgen.

Ik kocht de meeste boeken in een oud tweedehands winkeltje in mijn buurt. Het was een heuse schatkamer voor mij. Ik kwam daar zo vaak dat ik allengs kind aan huis werd. Urenlang heb ik gezellig bij een kopje koffie zitten kletsen met de oude eigenaar over literatuur allerhande.
En op een dag ontdekte ik daar voor het eerst een boek van Aghata Christie en ik was meteen verslaafd. Sindsdien ben ik zo verknocht aan detective verhalen dat ik bij benadering niet zou kunnen zeggen hoeveel en van wie allemaal ik er al gelezen heb, maar het zijn er heel veel. Zowel Vlaamse als Nederlandse en Engelse schrijvers kunnen mij meestal bekoren, hoewel de Engelsen er volgens mij toch bovenuit prijken. Dat is ook zo met hun humor, geen beter humorboek dan het Engelse humorboek vind ik.

Enfin, ik heb alle verhalen gelezen van A.C. ook haar autobiografie. Wat ik zo leuk vind aan de plot in haar boeken is dat je tot op het laatst kunt gissen wie de dader is, en dat het dan toch nog altijd een verassing is. In haar verhalen komen steeds zoveel personages voor die elk wel een motief hebben om de dader te kunnen zijn.
En hoewel ik de verhalen toen van voor naar achter en van achter naar voor heb gelezen, blijft het voor mij nu ook weer gissen naar de dader.
Na A.C. was het de beurt aan Arthur Conan Doyle, Sir moeten we nu zeggen, en zijn Sherlock Holmes met in zijn kielzog de steeds onverstoorbare dear Watson. Ook intens van genoten.

Maar vanavond dus is het Hercule Poirot die mijn volle aandacht krijgt. Ik voorzie me van voldoende drank en hapjes, doe me plasje voor de film begint om zeker maar niets te moeten missen want op Eén wordt een film gelukkig niet onderbroken door reclameblokken, en nestel me per uitzondering eens lekker knus voor de tv.
En my dutch lover moet meekijken, hij heeft geen andere keuze. Dat is elementair zou Sherlock zeggen.

Weer enkele dagen geleden dat ik hier iets gepost heb. Het goede weer zit er natuurlijk voor heel veel tussen. Je moet hier in België profiteren van elk straaltje zon want voor je het weet zit je weken in de regen. Maar ook het verlengde verblijf van my dutch lover heeft er mee te maken. Wanneer hij hier bij mij is dan heb ik voor de pc maar weinig tijd meer over. Weer of geen weer hij moet naar buiten, en ik moet natuurlijk mee. Vooreerst zijn er de boodschappen waarbij ik dan profiteer een auto onder mijn kont te hebben, betekent minder sleuren voor mij. En als we dan toch onderweg zijn dan kan ik meteen eens naar die winkels waar ik autoloos uren voor onderweg zou zijn.

Zo zocht ik al lang een andere set stoelen voor de eetkamer. De vorige waren oud en uitgeleefd, ze hebben, letterlijk, de kwakkelmomenten van de kinderen moeten doorstaan. Hebben jullie ook zo vaak tegen de kinderen moeten zeggen dat een stoel vier poten heeft om op te staan?! Bij zoonlief heeft het alvast niet veel uitgehaald, hij kan nog niet stilzitten op een stoel. Maar vermits hij nu zijn eigen stoelen mold, heb ik er zes nieuwe gekocht.
Mijn ultieme droom van jaren ging uit naar rotan stoelen met een hoge rugleuning, maar ik heb ze niet gekocht, dit met de kat in gedachten. Het was ook nog niet makkelijk om de juiste kleur te vinden die bij mijn tafel past. Maar na dagen lang meubelzaken in en uit te hebben gelopen, heb ik toch min of meer mijn gading gevonden. Simpele maar degelijke stoelen die hopelijk net zolang meegaan als de vorige, dan zit ik voor de volgende dertig jaar gebeiteld.

Gisteravond dan is my dutch lover weer naar NL vertrokken en ik vliegensvlug naar mijn pc want ik kreeg bijna afkickverschijnselen. Maar dat was tegen mijn oren geblazen, want seniorennet liet het, nog maar eens, afweten. Ik kreeg niets gepost en het vroeg een engelengeduld om een reactie te kunnen plaatsen.
Lover komt dit weekend niet, hij heeft viswedstrijd. Ok dacht ik, met het goede weer in het vooruitzicht ga ik lekker languit op mijn terras liggen zonnen met een goed boek, en voor de rest zalig niks doen. Maar dat was buiten dochterlief gerekend.....

Gisteravond telefoon: "Mams, een vraagje..." Of haar twee katten mogen komen logeren voor een lang weekend? Ze gaat ze kamperen naar Luxemburg, met een tentje. Plots draaide mijn geheugen 37 jaar terug in de tijd.
Met hun vader in De Panne, in een tentje van niemendal, wild kamperen in de duinen. Het kon toen nog. Zwoele hete nachten en avonturen beleefd die voor de oren van kleindochter nog lange niet bestemd zijn.
Het zou me nu niet meer kunnen bekoren, dat kamperen bedoel ik. Liever in een hotel nu met een zacht bed. Rollebollen zonder zand tussen je tenen......en zo.
Maar als dochterlief maar half zoveel plezier beleefd als haar moeder en vader toen, dan staat haar een prachtig weekend te wachten.
En ik ben de laatste om haar dat te misgunnen, dus zit ik opgescheept met drie eigenwijze ruziemakende bewerkte katers.
Van rust gesproken!!! 

Het begint hier net te rommelen in de lucht, begin van een onweer vrees ik.  Nu maar hopen dat het mooie weer niet voorbij is  en morgen terug de zon schijnt.

Het zijn inderdaad de Kwartel en de Griet die geen ei leggen in mei. En toch klopt dat gedichtje niet helemaal want de Kwartel legt zijn ei in de tweede helft van mei, waarna de Hen het 17 dagen uitbroedt. En volgens mij is Griet een vis. Je hebt ook nog "De Dulle Griet" een 'Suske & Wiske' stripverhaal, en 'De Dulle Griet' als een heerlijk eetcafé in Dordrecht. Een 'grietje' is een mooi meisje.
Maar we gaan vandaag niet moeilijk doen. Natoken, Lipske en Ernst kenden het gedichtje, en dat is meer dan ik, want ik kende het niet.

Natoken vroeg me hoe ik bij de naam 'Troubadoerke' kwam. Wel..... 'Trobar' betekent vinden. Vermits ik graag achter alles een uitleg wil vinden, vond ik dat een passende naam. Maar een troubadour is ook iemand die al zwervend van kasteel naar kasteel zijn liederen brengt, waarbij hij soms dwaalde, met andere woorden, zich van richting vergiste. En vermits ik me nogal eens van richting wil vergissen en ik een fan ben van de slagzin "Wie niet dwaalt wordt nooit verstandig" was mijn keuze gemaakt.

Voila, simpele uitleg van een simpel troubadoerke met een simpel blogje.
Alles moet zo simpel mogelijk gehouden worden, maar ook niet simpeler.(Einstein)

Lap, hier gaan we weer!. Hoewel men beweerd dat het volgen van de actualiteit een must is voor het op peil houden van onze grijze massa, kan ik mij niet van het gevoel ontdoen dat ik daardoor alles een beetje zwarter ga inzien. Want telkens ik mij op de actualiteit stort, word ik met allerlei waarschuwingen en doemberichten rond de oren geslagen Een mens zou het lezen bijna gaan afschaffen.
Zonder een kop hele straffe koffie kom ik de nieuwsberichten trouwens al niet meer door. En die koffie schijnt ook al niet gezond voor me te zijn, net als heel veel andere eet-en-drink geneugten, laat men mij heel actueel weten.

Maar vandaag las ik over 'Electrosmog'.
Electrosmog: Wat is dat?
Het is een term die we steeds vaker zullen tegenkomen. Electrosmog heeft alles te maken met de vervuiling door straling van elektriciteit en communicatieapparatuur.
Zo zou de microgolfoven een bron zijn van schadelijke straling, voedsel bereid in de magnetron zou straling opstapelen en dusdanige wijzigingen ondergaan dat het aan voedingswaarde verliest en zelfs kankerverwekkend wordt, melk verwarmd in de microgolfoven zou schadelijk zijn voor baby's enz.
Ook onze wasmachine en droogkast zijn niet veilig voor onze gezondheid door fosfaten en silicaten.
Fosfaten en silicaten zitten vooral in waterontharders en zijn sinds kort verboden in wasproducten, maar komen nog voor in vaatwasproducten. Schadelijk wanneer men de machine opent, dan komen die stoffen vrij.
Je ganse huishouden is schadelijk voor je gezondheid
Bij het schilderen van je muren of een portret, adem je schadelijke stoffen in. Ook zo bij het poetsen van je kamers. Allemaal onzichtbare schadelijke stofdeeltje die zich vastzetten op je longen, en al zo kanker kunnen veroorzaken.

En nu heeft men onlangs weer een leuke ontdekking gedaan!
Een simpele kantoorprinter kan net zo veel schade toebrengen aan de longen als de deeltjes die vrijkomen als iemand rookt. Het ganse relaas kunnen jullie HIER lezen
Het probleem verergert als er nieuwe cartridges worden gebruikt en wanneer er documenten geprint worden met grafieken en beelden die grotere hoeveelheden kleurstof vereisen.
Misschien nog een zegen dat ik het een beetje zwart inzie, want wie weet wat een gekleurde visie met me zou doen!?!

Nu ja, ik ga er niet  wakker  van blijven liggen en ik hoop jullie ook niet, want dat is ook niet gezond.

Slaap lekker, sweet dreams en tot wakkers......

Troubadoerke

Hoewel ik zeer lange dagen (lees nachten) maakte tijdens mijn horeca beroepsleven, maakte ik er een erezaak van om toch elke dag een warme maaltijd op tafel te zetten voor mijn kinderen, soep, hoofdgerecht en dessert. Ik vond het een must om alles zoveel mogelijk met verse ingrediënten te bereiden. Zoals elke moeder zal herkennen was het bij ons ook zo dat het ene gerecht al liever gegeten werd dan het ander, en waar vaak gezeur en gepruttel bij te pas kwam aan tafel. Maar het was "eten wat de pot schaft", want om drie verschillende potjes te koken had ik noch de tijd of fut als alleenstaande werkende moeder. Waren er enkele maaltijden geweest van "Jakkes, weer groenten", dan maakte ik een gerecht waarvan ik zeker wist dat het gretig zou verorberd worden zonder morren. Eén van die gerechten was aardappelpuree met tomatensaus en 'Vogelnestjes.' Het was voor mij een dankbaar recept, want niet alleen mocht ik een maaltijd lang van hun "Mmmm, lekker mams" genieten, het was ook nog eens makkelijk en vlug te bereiden voor een kookkneus als ik.

VOGELNESTJES

Ingrediënten;

1 ei p.p - 50gr  gemengd gehakt p.p, paneermeel, peper, zout, kruidnoot, bloem, broodkruim, eiwit, tomatensaus (vers of uit blik), aardappelpuree, kleine ui, teentje knoflook, peterselie.

Voorbereiding;

Maak de tomatensaus als volgt: Ontvel de tomaten en snij ze in stukken (of gebruik een blik gepelde tomaten.) Snij ook de ajuin en de look in stukjes. Verwarm de (olijf)olie en bak de ajuin en de look. Voeg de tomaten toe, laat ze even bakken op een hoog vuur. Zet het vuur lager en voeg kruiden naar eigen believen en smaak toe. (Zout, peper, paprikapoeder, cayennepeper, basilicum, oregano......enz. (Zelf gebruik ik nooit zout.) Zet het deksel op de pot en laat stoven tot de tomaten helemaal uiteen gevallen zijn. Je kunt de saus eventueel binden met donkere maïzena. Ik voeg steeds ook een beetje suiker toe aan tomatensaussaus.
Bij de tomatensaus doe ik ook vaak champions, maakt het nog lekkerder.

Bereidingswijze;

Laat de eieren hard koken (10 minuten). Laat ze afkoelen en pel ze. Bereid het gehakt met peper, zout, kruidnoot en broodkruim en verdeel in 4 porties. Wikkel elk ei in 50 gram gehakt zodat je een mooi balletje krijgt. Wentel de balletjes in het eiwit en daarna in het paneermeel. Frituur de balletjes in de frituurpot op 180 graden tot ze mooi bruin zijn. Halveer de balletjes voor het serveren.
Serveer met aardappelpuree. Frietjes en sla kan ook.
Ik ben er zeker van dat ook de huidige kindjes tevreden zullen smullen van dit gerechtje.

EET SMAKELIJK!

Sinds de katten van dochterlief terug naar hun eigen stekje zijn, verveeld mijn Snoes zich geweldig. Sindsdien volgt hij onderstaande gedragscode.

Ettiquette voor katten

Deuren: Accepteer geen gesloten deuren. Dit moet je doen om een deur open te krijgen: ga op je achterste poten staan en hamer met je voorpoten op de deur. Eens de deur open is, ben je niet verplicht ze ook te gebruiken. Als je gevraagd hebt om een buitendeur te openen, ga dan halverwege de drempel staan en denk diep na. Dit is vooral belangrijk bij koud weer, regen, sneeuw en als er veel muggen zijn.

Een variatie op het voorgaande: ga bij de buitendeur zitten en staar naar de deurklink. Als je baasje de deur opendoet, neem dan flink je tijd. Steek je kopje buiten en kijk eens goed rond. Trek je kopje dan terug naar binnen en kijk eens rond in de kamer. Niemand zegt dat je snel moet beslissen tenslotte. De meeste mensen zijn trouwens zo vriendelijk om de deur open te houden tot jij je beslissing genomen hebt. Wil je er nog een schepje bovenop doen? Steek dan nog eens je kopje naar buiten en ga dan terug de kamer in. Kijk naar je baasje met een blik van 'Maar baasje, waarom hou je toch in godsnaam de deur open?' Tenslotte nog een leuk spelletje, dat je baasjes heel fijn zullen vinden. Ga bij de buitendeur zitten. Je baasjes zullen denken dat je naar buiten wil en de deur voor je opendoen. Wanneer ze dat gedaan hebben, loop je snel weg. Herhaal dit een keer of 5 na elkaar.

Braken: Als je moet braken, haast je dan naar de dichtstbijzijnde stoel. Als je daar niet op tijd kan geraken, kies dan bij voorkeur voor een Oosters tapijt. Maar als dat er niet is, is een ander tapijt ook goed. Zorg ervoor dat je tijdens het overgeven op een tapijt even achteruitloopt, zodat je braakspoor ongeveer even lang wordt als een blote mensenvoet. Spring ook nog wat heen en weer zodat er her en der nog enkele kloddertjes terechtkomen. Ga dan zitten toekijken hoe je baasje de smeerboel opruimt. Ook de bedsprei is een prima plekje om te braken, vooral als het een hele dikke is die niet in de wasmachine kan. Je baasje zal er dan mee naar het wassalon moeten gaan en er extra voor moeten betalen.
Tel deze kosten bij wat je hen toch al kost: dit zal je het prettige gevoel geven dat je heel waardevol en duur bent.

Bezoekers: Probeer snel te weten te komen welke bezoeker het meest een hekel heeft aan katten en ga op diens schoot zitten. Het is een goed idee om ervoor te zorgen dat je adem naar vis ruikt. Bij het kiezen van een schoot om op te zitten of een broekspijp om tegen te wrijven, kies je voor de stofkleur die het meest met je eigen kleur contrasteert. Bijvoorbeeld, als je een witte pels hebt, kies dan voor zwarte wollen kleding. Blijf uit de buurt van de bezoekers die van katten houden. Als dat niet helpt, sla dan met een hooghartige blik je klauwen in hun kousen, of zet even je tanden in hun enkel. Als je op tafel loopt en een van de bezoekers beschimpt je daarvoor, kijk dan verrast en gekwetst. Zo wek je de indruk dat je altijd op tafel mag komen, als er geen bezoekerszijn.

Toilet: Begeleid bezoekers altijd naar het toilet. Je hoeft niets speciaals te doen: alleen bij hen zitten en staren. Als je baasjes zelf naar de wc gaan, ga dan zo dicht mogelijk bij de deur zuitten zodat ze op je trappen als ze naar buiten komen. Verstop je daarna onder tafel tot ze je komen oppakken en troosten.

Een handje helpen: Als een van je baasjes verwikkeld is in een bepaalde activiteit en de andere doet niets, blijf dan in de buurt van degene die bezig is. Dit heet 'een handje helpen', of ook wel 'in de weg lopen'. Zo moet je je gedragen bij het 'helpen':

1. Als je toezicht houdt bij het koken, ga dan vlak achter de linkerhiel van de kok zitten. Die kan je dan niet zien, en zo maak je meer kans dat hij per ongeluk op je poot zal gaan staan. Als dat gebeurt, zal je opgepakt en getroost worden.
2. Als iemand een boek aan het lezen is, loop dan onder diens kin door, zodat je tussen ogen en boek staat. Dwars over het boek gaan liggen is nog beter.
3. Als je baasje bezig is met breien of administratie, ga dan zo liggen dat je zoveel mogelijk van het werk bedekt, of toch tenminste het belangrijkste deel ervan. Doe alsof je slaapt, maar sla af en toe met je pootje naar pen of breinaalden. Daardoor zal je baasje dan een scheve lijn trekken of een steek laten vallen. Je baasje zal misschien proberen je af te leiden: negeer dat. Vergeet niet: jouw doel is je baasje te helpen. Wat je baas je ook mag vertellen, borduur- en haakwerk is zeer goed bruikbaar als hangmat.
4. Dit moet je doen als je baasje bezig is met rekeningen overschrijven (een maandelijkse activiteit), belastingsbrieven invullen of kerstkaartjes schrijven
(jaarlijkse activiteiten): verlies vooral de bedoeling niet uit het oog, je moet je baasje helpen! Ten eerste, ga op de papieren zitten. Als je weggejaagd wordt, ga dan op de rand van de tafel zitten en kijk triestig. Als je baasje terug goed aan het werk is, spring dan op de papieren, rol erin en verstrooi ze zoveel als je kan. Als je een tweede keer weggejaagd wordt, begin dan pennen, potloden en gommen van de tafel te gooien, liefst een voor een.
5. Als je baasje de krant aan het lezen is, spring dan tegen de achterkant ervan. Je baasjes vinden het fijn als je hen aan het schrikken maakt.