You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
01-01-2008
VOORNEMENS
Ik weet het, ik had jullie een
lijstje beloofd met mijn goede voornemens voor het nieuwe jaar. Helaas, ik ben
nog niet verder geraakt dan dingen te bedenken die ik zeker NIET ga uitvoeren.
Of ze goed zijn.......
Zo ga ik zeker niet stoppen met
roken, of het moest zijn dat mijn longen me dwingen.
Ik ga niet drastisch diëten om terug in mijn trouwjurk te kunnen. Ten eerste
had ik geen trouwjurk maar een zwangerschapsjurk want ik was op dat moment zes
maanden zwanger, en ten tweede wil ik mijn trouwdag niet overdoen want dan zit
ik weer met mijn schoonmoeder opgezadeld.
....Even een kleine mijmering tussendoor, als de vader van mijn kinderen
vandaag nog geleefd had dan had ik op 7 december laats leden 36 jaar getrouwd
kunnen zijn....:))
Wat ik ook niet ga doen is me
laten ringeloren, kleineren of afbekken door personen die, door hun superieur
ego van hier tot in de ruimte....and back again, denken dat ze torenhoog boven
mij staan. Maar dat deed ik in ieder geval al niet.
Ik ga niet nog meer van mijn kinderen/kleindochter/partner houden, want dat doe
ik al met hart en ziel.
Ik ga niet beter voor mijn huisdieren zorgen, zij krijgen al de beste zorgen,
iets wat hen vanzelfsprekend toekomt, en voor mij een vanzelfsprekendheid is,
dag in, dag uit.
Ik ga ook niet vaker aan mijn vrienden denken, want ik vergeet mijn vrienden
niet. Ik ben er voor hen, en zij voor mij. We weten dat van elkaar.
Welke voornemens ga ik dan wel
nemen, willen jullie weten?
Wel.....die vertel ik jullie een volgende keer.
en dat blijf ik tot spijt van wie het benijd... Zet uw cursor hierboven eens op 'TROUBADOERKE'
Blijf reklame maken voor
huismusje/troubadoerke
Na weer een nutteloze dag dacht hij,
wat blijft er voor me over....
Twee lege handen van tederheid ontdaan.
Enkel de ogen van Lulu zweven medelijdend
Over mijn leeg bestaan.
Zij wandelt door mijn kale landschap
Dat met diepe voren is doorploegt
En bezaait is met gramschap.
Mochten er op deze pagina's, ondanks onze zorgvuldigheid onderdelen zijn gebruikt waarop een copyright rust en/of waarvoor wij geen toestemming hebben verkregen dan verzoeken wij je om ons dit zo snel mogelijk te laten weten. Wij zullen dan direct het betreffende item verwijderen of de gewenste stappen ondernemen om het materiaal wel te mogen gebruiken.
Troubadoerke trekt de wereld in.
Niet voor lang en ook niet ver weg, ik ben over enkele dagen al weer terug.
Ik ga naar NL, shoppen in Brunssum, de stek waar 'My dutch lover' leeft en woont,
en naar Heerlen waar mijn favoriete boetiek is.
Kertmis vierde ik in mijn bed, ziekjes, maar wat chemische stuff en enkele
kannen thee later voel ik mij al weer beter.
Alvast goed genoeg om mij voor te nemen dat ik van oud naar nieuw duchtig ga
feesten. De bloemetjes eens goed buitenzetten, want dat is lang geleden. Een
mens zou het nog verleren potjandorie!
En bij een feest hoort een
feestelijke outfit bij. Zwart, grijs en rood zijn de kleuren bij uitstek, las
ik in mijn magazine 'Feeling' en ik geloof hen graag want het zijn ook mijn
favoriete kleuren.
Mijn rode laarsjes heb ik al, nu de rest nog!
En als ik effe tijd heb tussen het
shoppen door om een kiekje te nemen, dan zet ik ze hier neer. Kunnen jullie mee
kiezen.
En nu ga ik pakken.
Tot de volgende....!
Na 357 dagen maak ik de balans op
van 2007, om het in de trend van Boudewijn De Groot te schrijven.
Er waren negatieve momenten, maar er waren veel meer mooie en positieve momenten.
Laat me maar beginnen met de negatieve, dan hebben we dat alvast gehad:
Ik heb jaloersheid ervaren. De
nooit aflatende jaloersheid van een zielepoot. Omdat ik met een schijnbaar
gemak al mijn zwakheden op de elektronische snelweg durf smijten. Omdat ik
geloof dat het veel beter is om je angsten en emoties van je af te schrijven,
dan te doen alsof je leven en je lijf in perfecte staat verkeert, en te moeten
leven in een leugen.Jaloersheid omdat hij die gave niet bezit en o zo begeert.
Want uit een kwaadaardige en jaloerse geest kunnen geen goede daden voortkomen.
Ik heb ervaren dat niet alles wat
blinkt noodzakelijk ook goud is. Dat een lichte snack in een eenvoudig
etablissement lichter verteerbaar is dan een exquise maaltijd in een viersterren
restaurant, en langer de honger stilt.
Dat het niet belangrijk is wat voor lekkers men op je tafel opdient, maar met
wie je de tafel deeld.
En dat je zelfs van dure wijn een kater kunt overhouden.
Ik heb ervaren hoe het voelt om
onmachtig te staan tegenover verdriet. Om te willen troosten met al je macht en
daar niet in slaagt, omdat verdriet een rem zet op alle gevoelens. Omdat de
situatie groter is dan de controle. Omdat er geen plaats en ruimte voor is om
het te plaatsen.
Ik heb ervaren wat het betekent om
ziek te zijn en pijn te lijden. Hoe pijn een allesoverheersend iets werd, indrukken
als een streng verwarde touwen dat het lichaam geselt en hevig woedend zich
geleidelijk infiltreert in de diepste diepten van je geest.
En dan waren er de kleine zorgen, de zorgen van alledag. Niets noemenswaardig,
tot ik ze optel, en tot de som kom dat het er meer waren dan ik dacht.
Maar.....
Er waren vooral mooie ervaringen.
De ervaring van vriendschap. De vriendschap die ik hier op seniorennet mocht
ondervinden op het moment dat ik aangevallen werd door een naijverige
egotripper hier op dit eigenste blog. Persoonlijke vrienden die ik, nadat ik ze
mocht zien, voelen, spreken, proeven en ruiken, meer dan de moeite waard waren om
vriend te noemen, en die mij het waard vonden om vriend te noemen.
Die me troosten en moed inspraken bij pijn en verdriet. Die met me lachten en
dolden, maar vóóral, die me nergens alleen lieten staan, me nooit in
de kou hebben gezet.
De ervaring van liefde. Liefde van
mijn kinderen, liefde van mijn kleinkind, en de nooit aflatende liefde van 'My
dutch lover'.
Zij laten het lijken op een vanzelfsprekendheid, maar ik besef dat het dat niet
is.
Zelfs de onvoorwaardelijke liefde van de hond en de katten zijn voor mij een
teken dat 2007 een goed jaar was.
Dat ik veel heb om dankbaar voor te zijn. Dat al die ervaringen van mij een rijk
en gelukkig mens maakt.
Na de terugblik op 2007 is het
tijd om vooruit te kijken.
Om goede voornemens te gaan plannen, maar die schrijf ik wel een volgende keer,
ik heb tenslotte nog een ganse week om ze op een rijtje te zetten.
Maar één ding is zeker, 2007 was voor mij een leerrijk en dankbaar jaar.
Mijn balans sloeg over naar de goede zijde.
Ik wens al mijn bezoekers een
vreugdevol en vrolijk kerstfeest!
Hij duwt keihard op de trappers Op zoek naar z'n eigen realiteit Ik twijfel op hij de eindstreep haalt Want hij is de pedalen kwijt
De verpleegster komt
een kamer binnen, en ziet daar een patiënt die doet alsof hij een auto
bestuurt.
De verpleegster vraagt hem: "Meneer Kolder, wat ben je aan het
doen?"
Waarop Kolder antwoordt: "Stoor mij niet, ik kan nu niet praten, ik rij
naar Parijs."
De verpleegster wenst hem een goede reis toe en gaat verder met haar werk.
In de namiddag komt zij opnieuw bij Kolder aan, juist op het moment dat hij
zijn ingebeelde auto tot stilstand brengt met piepende remmen.
Zij vraagt hem: "En, hoe is het nu, meneer Kolder?"
"Pfft" zucht Kolder, "Ik ben juist in Parijs aangekomen , ik
moet nu eerst rusten."
"Dat is prima" sust de verpleegster. "Ik ben blij dat je een
goede reis gehad hebt."
Ze verlaat zijn kamer, en gaat aan de overkant van de gang de kamer van Fons
binnen.
Die zit op het bed ferm te masturberen.
"Maar Fons, wat ben jij aan het doen?" vraagt ze verwonderd.
Waarop Fons antwoordt: "Ik ben de vrouw van Kolder aan het neuken, nu hij
in Parijs zit
Kolder en Fons
maken een uitstapje. Ze gaan langs een rivier wandelen. Opeens valt Fons in het
water. Zonder te aarzelen springt Kolder hem na en redt hem. "Wie zo
onzelfzuchtig handelt," zegt de directeur van de inrichting 's avonds
tegen de redder, "moet een gezond mens zijn. Morgen word je ontslagen,
omdat je genezen bent."
Wat later loopt een bewaker lijkbleek naar de directeur en fluistert hem iets
in het oor. "Wat verschrikkelijk," zegt deze ernstig en zegt tegen de
held: "De man die u gered hebt, heeft zojuist zelfmoord gepleegd."
"Dat kan ik me niet van hem indenken," zegt Kolder, "toen ik hem
daarnet nog te drogen hing, was hij nog helemaal in orde."
De penis is het belangrijkste
onderdeel van het mannelijke lichaam. Vandaar dat de penis in een brief
salarisverhoging vraagt.........
Ik, de penis, verzoek bij deze om een salarisverhoging en wel om de volgende
redenen:
Ik verricht lichamelijke arbeid;
Ik werk in grote dieptes;
Bij alles wat ik doe ga ik als eerste met mijn hoofd naar binnen;
Ik heb in de weekenden en met feestdagen geen vrij;
Ik werk in een vochtige omgeving;
Ik krijg overwerk niet betaalt;
Ik werk op een donkere werkplek waar weinig tot geen ventilatie is;
Ik werk bij hoge temperaturen;
Mijn werk stelt me bloot aan besmettelijke ziektes.
De Penis kreeg na het versturen van de brief de volgende reactie.....
Beste Penis,
Nadat we Uw verzoek doorgenomen hebben en de door U aangevoerde argumenten in
overweging hebben genomen, heeft het managementteam besloten Uw verzoek te
weigeren, en wel om de volgende redenen:
U werkt geen uren achter elkaar;
Na korte periodes van arbeid valt U tijdens de werktijd in slaap;
U volgt niet altijd de orders van het managementteam op;
U blijft niet altijd op Uw toegewezen plek, maar bezoekt ook vaak andere
plaatsen;
U neemt geen initiatief; er moet druk op U uitgeoefend worden en U moet
gestimuleerd worden om aan het werk te gaan;
Aan het eind van Uw dienst laat U Uw werkplek altijd erg rommelig achter;
U houdt zich niet altijd aan de veiligheidsmaatregelen, zoals bijvoorbeeld
het dragen van beschermende kleding;
Ruim voor Uw 65e gaat U al met pensioen;
U bent vrijwel nooit in staat om dubbele diensten te draaien;
U verlaat soms Uw toegewezen plek, voordat U Uw werk voor die dag af heeft;
En als laatste reden willen we U erop wijzen, dat U bij het binnengaan en bij
het vertrek van Uw werkplaats constant wordt gezien met het dragen van twee
verdacht uitziende zakken.
IK ROEP DEZE WEEK UIT TOT HUMORWEEK OP DIT BLOG WANT HET LEVEN IS AL TRIEST GENOEG!
Het jaareinde nadert met rasse
schrede en koude voeten. Het is de tijd van het jaar dat iedereen een terugblik
werpt op het afgelopen jaar. Zo ook dit blondje. Lees en lach!
Januari - Nieuwe sjaal
teruggebracht naar winkel, was veel te strak.
Februari - Ontslagen bij apotheek omdat ik vergeten was de flessen te labellen?
Zucht, die passen toch nooit in de typemachine!!
Maart - Voelde me trots..... Puzzel van 100 stukjes was na 6 maanden af! Er
stond 2-4 jaar op de doos!!!!
April - Uren vastgezeten op roltrap bij C&A. Er was een stroomstoring.!!!!
Mei - Geprobeerd ranja te maken, maar zoveel water als er bij moest paste niet
bij in dat blik van de ranja. Van die instructies klopt ook geen barst!!!!
Juni- Geprobeerd om te gaan waterskiën, maar kon nergens een meer vinden met
zo´n kabelbaan erboven.
Juli- Heb een wedstrijd borstcrawl verloren met het zwemmen. Kwam er later
achter dat alle andere deelnemer vals speelden. Ze gebruikten allemaal hun
ARMEN!!!!!
Augustus - Mezelf buiten de auto gesloten in een fikse regenbui. Uren op de
wegenwacht gewacht. Auto van binnen helemaal nat geworden, omdat het zonnedak
open stond.
September- 3 weken op hondenuitlaatweide gestaan met hond. Er kwam niemand die
hem ging uitlaten. NOEM HET DAN NIET ZO!!
Oktober - Haat M &M's..... stomme dingen, kun je bijna niet afpellen.
November - Kon 112 niet bellen....."duh"..... stom nummer ook,
iedereen weet toch dat er geen "11" knopje op een telefoon zit.
Hebben ze vast niet goed !!
December - 4,5 dag kalkoen gebraden! In de instructies stond 1 uur per pond. Ik
weeg 109 pond, hebben ze vast niet goed want smaakte helemaal niet lekker!!!
ik stel u deze vraag op basis van uw webstek
waar u onlangs uw frustratie hebt op gezet
over would-be en non-fictie
waarbij het lezen van uw geklungel en armzalige dictie
mij voor verschillende raadselen heeft geplaatst
dus toen heb ik me naar mijn computer gehaast
om uw super ego te ontkrachten
want man, je staat al maanden op mijn lijst van verdachten
Jouw venijn ligt op een braak terrein
dat modderig, met pis en stront
zich voor mijn ogen uitstrekt
zoals de sloten van een arm land
En ik hoef enkel maar te wachten
op een dijkbreuk van uw mest
die vervolgens het blogland zal overspoelen
en bevruchten met uw pest
U noemt zich graag een hoeder
En kletst vrolijk uit uw nek
dat visioen werd mij gegeven
toen ik u zag wentelen in uw drek
Wanneer u in uw loopgracht van venijn
Uw zoveelste blogronde doet
En als een stinkend zwijn
Daarbij slechts uzelf groet
Rest mij enkel nog u deze vraag te stellen
Waarvoor ik mijn pc heb opgestart
Waarom klinkt uw lied zo vals?
Kan u mij oprecht vertellen
Waarom danst u nog steeds uw slavenwals?
Want zoals alle andere bagatellen.
Ligt u begraven op de vlooienmarkt.
De reden van mijn afwezigheid en
huidige aanwezigheid kunnen jullie lezen op mijn huismusjes blog.
Wat ik daar niet schrijf is dat er bij al die goede voornemens die ik mij
voorneem één grote spelbreker is, en dat is mijn CVS.
Ik maak plannen, niets mis mee natuurlijk, alleen ik voer ze ook uit, en dat
meestal tegen beter weten in.
De afgelopen weken waren hectisch, zo druk en vermoeiend dat ik soms als een
zombie voortstrompelde, de blik en het verstand op oneindig, en dat strompelen,
mag je letterlijk nemen.
Ik weet, ik voel aan mijn lichaam wanneer de koek op is, maar ik weiger om te
aanvaarden, en dat wreekt zich onmeedogenloos. Meer dood dan levend voel ik mij
dan, soms te moe om adem te happen, en toch doe ik verder in plaats van te gaan
zitten en rusten. Het moet af, nog even dit, nog even dat..... Fier op mezelf
ben ik dan omdat ik de CVS heb overwonnen, maar in feite heb ik enkel maar
verloren, het verlies van kracht stapelt zich enkel maar op.
Neem nou gisteren bijvoorbeeld, de
maandelijkse blogmeeting waar ik altijd met veel plezier naar uitkijk. Meestal is
dat geen enkel probleem omdat ik mij er de dagen vooraf op voorbereid, maar
door de drukte van de afgelopen weken kon dat niet. Niet genoeg hersteld zou
mijn dokter zeggen. De locatie is amper enkele honderden meters van mijn woonst,
maar onderweg ernaartoe wilde ik mij ontelbare keren gewoon neerzetten en
blijven zitten... slapen. Maar ik ga door, de vreemde blikken negerend want je
zwalpt letterlijk van links naar rechts, net of je dronken bent. Ik sta dan
even stil, sluit mijn ogen en ga dan weer verder, en zo doe ik over het traject
van enkele minuten meer dan een half uur. Zelfs het hoognodige toilet bezoek
stel ik zolang mogelijk uit want ik ben te moe om op te staan.
En zo is het ook met dit
schrijfsel, het tweede vandaag. Ik nam mij voor om óók op dit blogje iets te
schrijven, maar ik ben moe, mijn handen verkrampen. En toch zal ik, en toch doe
ik en zo gebeurt het, maar tegen welke prijs. Ik wil niet toegeven, maar
hoelang kan ik dat nog?
Maar voor nu heb ik het toch maar lekker weer gehaald. Platte tekst, zonder plaatjes , franje of opmaak. Maar het staat er!
Er zijn geen domme vragen, enkel
domme antwoorden, dat zegt althans het spreekwoord.
Ik spreek dat tegen want af en toe krijg je wél héél domme vragen toegespeeld.
Ik geef jullie graag enkele voorbeelden:
Toen ik verhuisde stond voor de
deur de verhuiswagen en een resem aan kartonnen dozen. Vraagt de buurvrouw
"Ga je verhuizen?" !!!! Mijn antwoord: "Nee hoor, één keer in de
week pak ik alles in dozen, dan tel ik ze, en vervolgens pak ik ze weer uit,
het is een hobby van me!" Domme vraag toch!
En dan deze: Ik sta met een lekke fietsband
langs de kant. Komt een man voorbij en vraagt: "Band lek?"
Mijn antwoord: "Nee hoor, ik rijd altijd met twee platte fietsbanden, maar
onderweg heeft die éne zichzelf plots opgeblazen."!!! Is dat dom, of is
dat dom!
My dutch lover is een verwoede
sportvisser. Komt er een man naast hem staan en kijkt naar zijn in het water
hangende net: "Heb je die allemaal gevangen?" "Nou nee"
antwoord hij, ik heb een praatje gehouden met hen,heb gezegd dat hun vijver
sterk vervuild is en zodoende sprongen ze vanzelf in mijn net."
Nog ééntje? Vooruit dan.
Verleden week ga ik met dochterlief tanken. Komt een man naar ons toe en
vraagt: "Aan het tanken?"
Mijn antwoord: "Nou nee, deze pomp hing als gadget aan de wagen bij de
aankoop.!"
Wat me dan nog het meeste verrast
is dat die mensen jou aankijken alsof je oerdom bent!
Hoelang is
het geleden dat je echt nog eens jezelf kon zijn? Dat je jouw persoonlijkheid
echt geen sikkepit geweld moest aandoen? Dat je geen weerstand of andere
vervelende gevoelens ervaart wanneer je tegenover een andere persoon staat?
Is mij nog nooit gebeurt zeg je! Wel dikke proficiat dan, je hebt voor jezelf
een perfecte persoonlijkheid gecreëerd!
En vertel mij meteen dan heel vlug hoe je dat hebt gedaan.
Want je
persoonlijkheid handhaven is het moeilijkste dat er is om te doen. Iets doen om
niets te moeten doen klinkt eenvoudiger dan het is. Gedachten flitsen ongewild door je
hoofd, het lijkt soms wel een op hol geslagen paardenmolen. Ze draaien en blijven
draaien en geen mens kan het doen stoppen, jij zelf nog het allerminst.
Droom groot en leef simpel las ik ooit ergens, het leven is een kunst!
Dat zal wel, maar hoe vaak kom je daarbij niet in conflict met jezelf? Je
persoonlijkheid hangt af van zovele aspecten, zoveel invloeden van buitenaf,
dat het moeilijk wordt om te handhaven wat je je voorneemt te willen zijn.
Het begint allemaal met lief zijn voor
jezelf. Vaak ben je veel te streng in je doelstellingen. Je denkt, gaat er
lijnrecht op af en je wijkt geen centimeter. Tot je plat voorover valt, dan is
het uit met de pret.
Wat maakt toch dat we ons steeds trachten te plooien naar anderen? Is het
angst? Angst om niet voor vol te worden aanzien? Want alles moet kwaliteit
hebben, alles moet een goede reden hebben.
Uit de bol gaan en eens goed gek doen, je van de wereld en zijn bewoners niets
aantrekken wordt je niet in dank afgenomen. Jij bent dat éne uitzinnige moment
al lang weer vergeten maar anderen praten er jaren nadien nog over. Bakken
kritiek krijg je over je heen, om nog maar te zwijgen van je zelfkritiek.
Hoe doe je het, jezelf zijn?
Zonder dat je iemand kwetst of in de kou laat staan. Zonder dat je nadien
overloopt door schuldgevoelens?
Hoe ontwikkel je een persoonlijkheid waarvan iedereen zegt, wauw, en waarbij je
jezelf niet te kort doet?
Wie het weet mag het me vertellen!
Ik heb van politiek geen kaas
gegeten, zoals de Nederlanders het zo mooi kunnen zeggen, heb weinig met
politiek te maken gehad en ook nooit te ambitie bezeten naar meer.
Ik ben een simpel Vlaams volksmeisje en ik wil dit graag blijven, want ik ben
fier op MIJN Vlaanderen, op MIJN Antwerpen, wat niet wil zeggen dat ik de ogen
sluit voor de problemen die er zijn, ik volg óók het nieuws!
Na 177 jaar (gedwongen?) eenheid,
verkeert België momenteel in een identiteitscrisis. Waar het land vroeger nog partijen
had die het gehele volk vertegenwoordigden, zijn er nu enkel nog Vlaamse en
Waalse partijen die onafhankelijk van elkaar opereren .De tegenstellingen
tussen Nederlandstalige en Franstalige zijn zo groot, dat er meer en meer
stemmen opgaan die pleiten voor een splitsing van de federale staat België.
Wat is daarbij de oplossing?
RTL-nieuws en TNS NIPO peilde naar
de mening van de Nederlander over het fusioneren van Vlaanderen met Nederland.
Ruim 55% van de Nederlandse bevolking ziet dit wel zitten. 19% is van mening
dat het Nederland koningshuis aan het hoofd moet staan, 16% ziet de
samenvoeging als het ultieme moment om beide koningshuizen af te schaffen. Een
op de zeven Nederlanders (14 procent) is van mening dat het België zoals wij
dat nu kennen, niet zal blijven voortbestaan. Ongeveer vijf op de zes (83
procent) denkt echter dat het land zal blijven zoals het is. Ongeveer een kwart
van de Nederlanders (27 procent) onderschrijft de stelling 'Vlaanderen en
Wallonië moeten gescheiden worden'
(bron: Het nieuwsblad)
Mijn gedacht:
Vlaanderen onafhankelijk? Ik ben min of meer geneigd om ja te zeggen.
Fusioneren met Nederland? Nee! Ik moet Balkenende niet zo en hun sociale
voorzieningen zijn ook niet je dat. Wanneer ik zie wat My Dutch Lover maandelijks neertelt (111 met een eigen risico van 150e per jaar)
aan zijn "zorgverzekeraar" (Nederlanders heben als eerste het Amerikaans systheem ingevoerd en de ziekenfondsen afgevoerd en vervangen door private maatschapijen) dan kan ik enkel maar euforisch blij zijn met de bijdrage die ik
moet leveren. Waarom zijn de Nederlanders zo tuk op een fusie met Vlaanderen?
Wij hebben een beter fiscaal stelsel, we zijn Bourgondischer. We zijn in hun
ogen gezellige dommeriken. Geschikt voor andere en betere uitbuiting?
Het afschaffen van het koningshuis? Volmondig Ja! Laat ze zichzelf maar
bedruipen.We hebben voldoende andere (meer) bekwame mensen die ons kunnen
vertegenwoordigen in het buitenland. Ik meen dat een Goedele Liekens en een Helmut
Lotti meer impact kunnen hebben dan een stuntelende prins Filip.
Ook nog een Jean-Marie Dedecker die zijn steentje rumschoots heeft bijgedragen
als Judo coatch. J.M.D. die gisteren terecht opmerkte dat onze koning
discrimineert.
Een koning die enkele weken terug nog enkel als schertsfiguur mocht fungeren,
en nu de redding van België moet zijn. Een koning die partijen uitsluit die hen
niet zinnen en de stem van het Vlaamse volk daarbij volkomen negeert.
Nee, ik heb van politiek geen kaas gegeten, maar ik maak me nu wel enigszins
boos over zoveel geklungel.
Moesten u, of ik, in onze loopbaan zoveel dwarsheid aan de dag hebben gelegd
bij onze baas, hij had ons sito presto naar het stempellokaal verwezen.
Als er nu één ding is waarin
jullie mij niet moeten proberen te begrijpen, dan zijn het wel mijn slaapgewoontes,
want ik begrijp ze zelf na al die jaren ook niet.
Mussen zijn vroege vogels en dat ben ik ook, maar dan in omgekeerde richting.
Ik ga niet met de kippen op stok maar ik ben nog wel wakker als de vogels
beginnen te fluiten.
Dat wil zeggen, zo gaat het plus minus 350 dagen per jaar, de andere dagen kan
het gebeuren dat ik voor middernacht onder de wol kruip, meestal na een etmaal wakker
zijn ervoor.
Maar o wee, van tekort gekomen slaap inhalen is geen sprake want na amper vijf
uurtjes te bed ben ik alweer klaarwakker.
Zo ook gisteren en vandaag.
Gisteren dus om Vijf uur in de
morgen wakker, in de namiddag naar mijn blogmaatjes en daarna gaan my dutch lover en
ik nog niet naar huis, bijlange niet.....bijlange niet.
Maar voor middernacht lig ik in bed en slaap de slaap der onschuldigen.
Om 04h00 word ik badend in het zweet en met een lopende neus wakker. I tumble
outta bed and stumble to the plee for a weewee.
De hond is ziek, dat merk ik wanneer ik de woonkamer binnenstap. Ik kan meteen
aan de slag met emmer en dweil om haar plas en poep op te kuisen. De kat denkt:
"Wat de hond kan, kan ik beter" en kotst zijn haarbal uit." Nu
ben ik echt klaarwakker!
Vermits dochterlief om zes uur de
winkel moet openen beslis ik om op te blijven tot zij vertrokken is om daarna geheid
voor enkele uurtjes terug onder de wol te kruipen.
Om half vijf moet ze opstaan, maar er roert op dat tijdstip nog niets in haar
kamer. Alert en vriendelijk als ik ben maak ik haar zacht wakker.......en krijg
de volle lading dankbaarheid. "Mams, het is zaterdag en dan moet de winkel
pas open om negen uur, dus ik moet niet zo vroeg opstaan" Ik merk moordlust in haar ogen, of zou ik mij dat verbeelden!
Tja, een feestdag midden in de week en als gevolg ben ik dan volkomen het
noorden kwijt.
Zo ook met mijn broodnodige allergiepillen die ik vergeten ben te gaan halen
naar de apotheek wegens niet weten in welke dag ik leef. Dit wordt dus een
weekendje huppelen en krabben.
Maar voor de rest is alles ok met mij, dank u wel.
Evenwel, getuigenissen van medelijden wegens onweerstaanbare drang van uwentwege
mag eventueel, hahahaha!
Gedaan met die onozel HTML
spellekes, vanaf nu enkel nog serieuze zaken op dit blog.
Dus laat ons het voor de verandering eens over politiek hebben.
Niet dat ik er veel over weet, maar ik doe zo graag mijn zegje.
Hoeveel dagen zitten we nu al zonder regering? Wel ik heb ze nog geen dag
gemist. Alles schijnt gewoon zijn gangetje te gaan. Alles wordt duurder, ons
inkomen zakt met de dag, het water komt bijna aan onze droge gebarsten lippen
Maar genoeg gezeverd, wanneer je een stelling wil duidelijk maken moet je kort
en bondig zijn, van lange sermoenen krijgt men gaaplust.
So Here I Go!
Leterme wil woensdag principes
regeerakkoord op papier
(CD&V) wil tegen woensdagavond met de oranje-blauwe onderhandelaars een
akkoord bereiken over het inhoudelijke luik van het regeerakkoord. Oranje-blauw
zoekt sociaal-economisch kaderakkoord
De oranje-blauwe onderhandelaars
hebben dinsdagavond een akkoord bereikt over het sociale luik van het
ontwerp-regeerakkoord, met name het hoofdstuk "solidaire en
verantwoordelijke bescherming".
Open Vld-onderhandelaar Karel De
Gucht toonde zich dinsdagavond in een gesprek met Terzake eerder optimistisch
over de slaagkansen van oranje-blauw. De Gucht denkt ook dat het na de
herfstvakantie niet onmiddellijk tot een "grote clash" zal komen. Hij
verwacht dat er tegen volgende week woensdag 7 november "uitzicht is op
een oplossing voor het communautaire en Brussel-Halle-Vilvoorde" en dat in
de kamercommissie Binnenlandse Zaken zal gevraagd worden om de stemming uit te
stellen.
De Vereniging van Vlaamse Steden
en Gemeenten (VVSG) blaast het overleg op over het nieuwe OCMW-decreet met het
kabinet van Vlaams minister voor Stedenbeleid Marino Keulen. De vereniging
neemt het niet dat bepalingen die na protest werden afgevoerd, opnieuw zijn
opgenomen in het ontwerp.
Winkeldieven hebben vrij spel in
Belgische steden' Het gebrekkige vervolgingsbeleid van de politie geeft
winkeldieven in de grote Belgische steden vrij spel.
Oeps, dat laatste was geen
politiek, of net wel! Want stelen wordt alsmaar meer een noodzaak voor velen,
en geen enkele politieker die daar wakker van ligt.
Voila, da is't.
(bron: Het Internet)
Humty Dumpty
sat on a wall,
Humpty Dumpty
had a great fall.
All the King's
horses
and all the King's men
Couldn't put Humpty
together again.
Humpty-Dumpty is een karakter in
een engels kinderversje. Hij wordt voorgesteld als een antropomorfisch ei. Een
ei in menselijke gedaante dus.
Hij verscheen ook in het sprookje Alice in Wonderland.
Humpty-Dumpty vertegenwoordigt de nonsensliteratuur.
Uitleg van woorden is vaak amusant. Een cabaretier leeft bij de gratie dat
woorden meestal dubbelzinnig zijn. Woorden die een dubbele bodem hebben, meer
dan één betekenis hebben, maakt dat er vaak te lachen valt wanneer een woord
uit zijn context gelicht wordt en, in een andere context gezet, ineens grappig
wordt. Stand-up comedian Geert Hoste bijvoorbeeld maakt hier dankbaar gebruik
van. Maar nonsens werkt alleen als er
voldoende gevoeligheid aanwezig is om effect te sorteren.
Humpty-Dumpty vertegenwoordigt ook
de kleine korte kluns. De mens met weinig verstand.
De mens die zo graag grootsprakerig overkomt, die bij elk gesprek zijn duit in
het zakje wil doen, en daarbij door de mand valt omdat hij niet weet waarover
er gepraat wordt.
Want als ei ga je beter niet op een muur zitten als de kans erin zit dat je
eraf valt, en die kans is groot. Je bent als ei dan niet meer te herstellen en eindigt
onvermijdelijk als een hoop snot in één of andere afloop.
Heb ik daarom een aversie van
eieren?
Of heb ik een aversie van het ei in mensengedaante die net voor hij de pan in
gaat, nog steeds luid verkondigd dat hij een fiere haan is. Iemand die denkt
dat hij een aquarel is, maar in feite een waterig-ruzie-zoekend persoon
voorstelt.
Is het een windei of een windbuil?
Een goede raad voor elke Humpty-Dumpty, oefen in de zandbak!
Ik ben een nachtmens. Ik schuim
dan ook mijn favoriete blogjes af in het schijnsel van de maan. (Beetje poëtisch
doen met Halloween in het achterhoofd. hé, hahaha.) Maar wanneer je mijn reacties in de
namiddag onder jullie posting vind, wees er dan maar zeker van dat ik zit te
lummelen.
En vandaag komt dat door de strijk.
Met dochterlief in huis is mijn
strijkmand tweemaal zo vlug vol. Nogal wiedes natuurlijk, alleen is het minder
evident dat ze even vlug weer leeg is.
Nu zit ik met strijken in feite niet veel in. Ben er nog tamelijk goed in ook,
als jullie mij even willen toestaan om een dikke nek op te zetten.
Dat komt omdat ik véle jaren terug een driejarige avondcursus snit en naad heb
gevolgd. Strijken was daarbij een belangrijk onderdeel want kleine foutjes kan
je wegstrijken.
Jarenlang heb ik mijn eigen
kleding en die van de kinderen gemaakt. Ik was zeer modebewust, mijn kinderen droegen
vaak een kledingstuk dat nóg niemand droeg. Pas enkele maanden later liep iedereen
ermee, maar daartegen had ik al lang weer nieuwe ideeën.
Jaren later liet dochterlief mij weten dat ze vaak het liefst de naaimachine door
het venster had gekeild, want modieus was het laatste wat ze wilde
zijn. Vandaar waarschijnlijk ook haar alternatieve zwarte periode in haar
tienerjaren, hahaha. Als het aan haar had gelegen waren mijn brei en haakpennen dezelfde
weg opgegaan, want deed ik óók nog eventjes tussen de huishoudelijke taken, de fulltime
job, en een boek lezen door.
Pfff, ondankbaar kind laat ik haar lachend weten, je broer was dankbaarder voor al mijn ijverigheid, hij heeft
nu nog heimwee naar de dikke warme truien en zachte broeken met voering wegens
een delicate huid.
Had ik die energie nu nog maar, je zou mijn strijkijzer nogal eens een gang
zien gaan. Wat rock en roll in de dvd speler en Jerry Lee Lewis zou zich
verslikken in zijn woorden als hij mijn tempo wilde bijhouden.
Maar helaas!
En toch, ik ga eraan beginnen!
De strijkmand staat al in zicht, de strijkplank en het strijkijzer ook. En in
gedachten zie ik die mooie stapeltjes al in mijn kasten liggen. "Niets dat een huisvrouw zo euforisch maakt als een mooie geordende kleerkast. Aan de kleerkast en de
keukenkasten herken je de capaciteiten van de huisvrouw" brulde mijn
schoonmoeder mij altijd toe. Zij was een strenge maar goede leerschool.
Maar mijn schoonmoeder is al lang uit de picture verdwenen, en in feite is dat
maar goed ook.
Zij zou mijn pc anders óók al lang door het venster hebben gesmeten.
Maar mijn strijkmand zou wel verbluffend leeg zijn!
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
