Het jaareinde nadert met rasse schrede en koude voeten. Het is de tijd van het jaar dat iedereen een terugblik werpt op het afgelopen jaar. Zo ook dit blondje. Lees en lach!

Januari - Nieuwe sjaal teruggebracht naar winkel, was veel te strak.

Februari - Ontslagen bij apotheek omdat ik vergeten was de flessen te labellen? Zucht, die passen toch nooit in de typemachine!!

Maart - Voelde me trots..... Puzzel van 100 stukjes was na 6 maanden af! Er stond 2-4 jaar op de doos!!!!

April - Uren vastgezeten op roltrap bij C&A. Er was een stroomstoring.!!!!

Mei - Geprobeerd ranja te maken, maar zoveel water als er bij moest paste niet bij in dat blik van de ranja. Van die instructies klopt ook geen barst!!!!

Juni- Geprobeerd om te gaan waterskiën, maar kon nergens een meer vinden met zo´n kabelbaan erboven.

Juli- Heb een wedstrijd borstcrawl verloren met het zwemmen. Kwam er later achter dat alle andere deelnemer vals speelden. Ze gebruikten allemaal hun ARMEN!!!!!

Augustus - Mezelf buiten de auto gesloten in een fikse regenbui. Uren op de wegenwacht gewacht. Auto van binnen helemaal nat geworden, omdat het zonnedak open stond.

September- 3 weken op hondenuitlaatweide gestaan met hond. Er kwam niemand die hem ging uitlaten. NOEM HET DAN NIET ZO!!

Oktober - Haat M &M's..... stomme dingen, kun je bijna niet afpellen.

November - Kon 112 niet bellen....."duh"..... stom nummer ook, iedereen weet toch dat er geen "11" knopje op een telefoon zit. Hebben ze vast niet goed !!

December - 4,5 dag kalkoen gebraden! In de instructies stond 1 uur per pond. Ik weeg 109 pond, hebben ze vast niet goed want smaakte helemaal niet lekker!!!

Er zijn geen domme vragen, enkel domme antwoorden, dat zegt althans het spreekwoord.
Ik spreek dat tegen want af en toe krijg je wél héél domme vragen toegespeeld. Ik geef jullie graag enkele voorbeelden:

Toen ik verhuisde stond voor de deur de verhuiswagen en een resem aan kartonnen dozen. Vraagt de buurvrouw "Ga je verhuizen?" !!!! Mijn antwoord: "Nee hoor, één keer in de week pak ik alles in dozen, dan tel ik ze, en vervolgens pak ik ze weer uit, het is een hobby van me!" Domme vraag toch!

En dan deze: Ik sta met een lekke fietsband langs de kant. Komt een man voorbij en vraagt: "Band lek?"
Mijn antwoord: "Nee hoor, ik rijd altijd met twee platte fietsbanden, maar onderweg heeft die éne zichzelf plots opgeblazen."!!! Is dat dom, of is dat dom!

My dutch lover is een verwoede sportvisser. Komt er een man naast hem staan en kijkt naar zijn in het water hangende net: "Heb je die allemaal gevangen?" "Nou nee" antwoord hij, ik heb een praatje gehouden met hen,heb gezegd dat hun vijver sterk vervuild is en zodoende sprongen ze vanzelf in mijn net."

Nog ééntje? Vooruit dan.
Verleden week ga ik met dochterlief tanken. Komt een man naar ons toe en vraagt: "Aan het tanken?"
Mijn antwoord: "Nou nee, deze pomp hing als gadget aan de wagen bij de aankoop.!"

Wat me dan nog het meeste verrast is dat die mensen jou aankijken alsof je oerdom bent!

Ik heb van politiek geen kaas gegeten, zoals de Nederlanders het zo mooi kunnen zeggen, heb weinig met politiek te maken gehad en ook nooit te ambitie bezeten naar meer.
Ik ben een simpel Vlaams volksmeisje en ik wil dit graag blijven, want ik ben fier op MIJN Vlaanderen, op MIJN Antwerpen, wat niet wil zeggen dat ik de ogen sluit voor de problemen die er zijn, ik volg óók het nieuws!

Na 177 jaar (gedwongen?) eenheid, verkeert België momenteel in een identiteitscrisis. Waar het land vroeger nog partijen had die het gehele volk vertegenwoordigden, zijn er nu enkel nog Vlaamse en Waalse partijen die onafhankelijk van elkaar opereren .De tegenstellingen tussen Nederlandstalige en Franstalige zijn zo groot, dat er meer en meer stemmen opgaan die pleiten voor een splitsing van de federale staat België.
Wat is daarbij de oplossing?

RTL-nieuws en TNS NIPO peilde naar de mening van de Nederlander over het fusioneren van Vlaanderen met Nederland. Ruim 55% van de Nederlandse bevolking ziet dit wel zitten. 19% is van mening dat het Nederland koningshuis aan het hoofd moet staan, 16% ziet de samenvoeging als het ultieme moment om beide koningshuizen af te schaffen. Een op de zeven Nederlanders (14 procent) is van mening dat het België zoals wij dat nu kennen, niet zal blijven voortbestaan. Ongeveer vijf op de zes (83 procent) denkt echter dat het land zal blijven zoals het is. Ongeveer een kwart van de Nederlanders (27 procent) onderschrijft de stelling 'Vlaanderen en Wallonië moeten gescheiden worden'
(bron: Het nieuwsblad)

Mijn gedacht:
Vlaanderen onafhankelijk? Ik ben min of meer geneigd om ja te zeggen.
Fusioneren met Nederland? Nee! Ik moet Balkenende niet zo en hun sociale voorzieningen zijn ook niet je dat. Wanneer ik zie wat My Dutch Lover maandelijks neertelt (111€ met een eigen risico van 150e per jaar) aan zijn "zorgverzekeraar" (Nederlanders heben als eerste het Amerikaans systheem ingevoerd en de ziekenfondsen afgevoerd en vervangen door private maatschapijen) dan kan ik enkel maar euforisch blij zijn met de bijdrage die ik moet leveren. Waarom zijn de Nederlanders zo tuk op een fusie met Vlaanderen? Wij hebben een beter fiscaal stelsel, we zijn Bourgondischer. We zijn in hun ogen gezellige dommeriken. Geschikt voor andere en betere uitbuiting?
Het afschaffen van het koningshuis? Volmondig Ja! Laat ze zichzelf maar bedruipen.We hebben voldoende andere (meer) bekwame mensen die ons kunnen vertegenwoordigen in het buitenland. Ik meen dat een Goedele Liekens en een Helmut Lotti meer impact kunnen hebben dan een stuntelende prins Filip.
Ook nog een Jean-Marie Dedecker die zijn steentje rumschoots heeft bijgedragen als Judo coatch. J.M.D. die gisteren terecht opmerkte dat onze koning discrimineert.
Een koning die enkele weken terug nog enkel als schertsfiguur mocht fungeren, en nu de redding van België moet zijn. Een koning die partijen uitsluit die hen niet zinnen en de stem van het Vlaamse volk daarbij volkomen negeert.
Nee, ik heb van politiek geen kaas gegeten, maar ik maak me nu wel enigszins boos over zoveel geklungel.
Moesten u, of ik, in onze loopbaan zoveel dwarsheid aan de dag hebben gelegd bij onze baas, hij had ons sito presto naar het stempellokaal verwezen.

Als er nu één ding is waarin jullie mij niet moeten proberen te begrijpen, dan zijn het wel mijn slaapgewoontes, want ik begrijp ze zelf na al die jaren ook niet.
Mussen zijn vroege vogels en dat ben ik ook, maar dan in omgekeerde richting.
Ik ga niet met de kippen op stok maar ik ben nog wel wakker als de vogels beginnen te fluiten.
Dat wil zeggen, zo gaat het plus minus 350 dagen per jaar, de andere dagen kan het gebeuren dat ik voor middernacht onder de wol kruip, meestal na een etmaal wakker zijn ervoor.
Maar o wee, van tekort gekomen slaap inhalen is geen sprake want na amper vijf uurtjes te bed ben ik alweer klaarwakker.
Zo ook gisteren en vandaag.

Gisteren dus om Vijf uur in de morgen wakker, in de namiddag naar mijn blogmaatjes en daarna gaan my dutch lover en ik nog niet naar huis, bijlange niet.....bijlange niet.
Maar voor middernacht lig ik in bed en slaap de slaap der onschuldigen.
Om 04h00 word ik badend in het zweet en met een lopende neus wakker. I tumble outta bed and stumble to the plee for a weewee.
De hond is ziek, dat merk ik wanneer ik de woonkamer binnenstap. Ik kan meteen aan de slag met emmer en dweil om haar plas en poep op te kuisen. De kat denkt: "Wat de hond kan, kan ik beter" en kotst zijn haarbal uit." Nu ben ik echt klaarwakker!

Vermits dochterlief om zes uur de winkel moet openen beslis ik om op te blijven tot zij vertrokken is om daarna geheid voor enkele uurtjes terug onder de wol te kruipen.
Om half vijf moet ze opstaan, maar er roert op dat tijdstip nog niets in haar kamer. Alert en vriendelijk als ik ben maak ik haar zacht wakker.......en krijg de volle lading dankbaarheid. "Mams, het is zaterdag en dan moet de winkel pas open om negen uur, dus ik moet niet zo vroeg opstaan" Ik merk moordlust in haar ogen, of zou ik mij dat verbeelden!

Tja, een feestdag midden in de week en als gevolg ben ik dan volkomen het noorden kwijt.
Zo ook met mijn broodnodige allergiepillen die ik vergeten ben te gaan halen naar de apotheek wegens niet weten in welke dag ik leef. Dit wordt dus een weekendje huppelen en krabben.
Maar voor de rest is alles ok met mij, dank u wel.
Evenwel, getuigenissen van medelijden wegens onweerstaanbare drang van uwentwege mag eventueel, hahahaha!

Humty Dumpty
sat on a wall,
Humpty Dumpty
had a great fall.

All the King's horses
and all the King's men
Couldn't put Humpty
together again.

Humpty-Dumpty is een karakter in een engels kinderversje. Hij wordt voorgesteld als een antropomorfisch ei. Een ei in menselijke gedaante dus.
Hij verscheen ook in het sprookje Alice in Wonderland.
Humpty-Dumpty vertegenwoordigt de nonsensliteratuur.
Uitleg van woorden is vaak amusant. Een cabaretier leeft bij de gratie dat woorden meestal dubbelzinnig zijn. Woorden die een dubbele bodem hebben, meer dan één betekenis hebben, maakt dat er vaak te lachen valt wanneer een woord uit zijn context gelicht wordt en, in een andere context gezet, ineens grappig wordt. Stand-up comedian Geert Hoste bijvoorbeeld maakt hier dankbaar gebruik van. Maar nonsens werkt alleen als er voldoende gevoeligheid aanwezig is om effect te sorteren.

Humpty-Dumpty vertegenwoordigt ook de kleine korte kluns. De mens met weinig verstand.
De mens die zo graag grootsprakerig overkomt, die bij elk gesprek zijn duit in het zakje wil doen, en daarbij door de mand valt omdat hij niet weet waarover er gepraat wordt.
Want als ei ga je beter niet op een muur zitten als de kans erin zit dat je eraf valt, en die kans is groot. Je bent als ei dan niet meer te herstellen en eindigt onvermijdelijk als een hoop snot in één of andere afloop.

Heb ik daarom een aversie van eieren?
Of heb ik een aversie van het ei in mensengedaante die net voor hij de pan in gaat, nog steeds luid verkondigd dat hij een fiere haan is. Iemand die denkt dat hij een aquarel is, maar in feite een waterig-ruzie-zoekend persoon voorstelt.
Is het een windei of een windbuil?
Een goede raad voor elke Humpty-Dumpty, oefen in de zandbak!

Ik ben een nachtmens. Ik schuim dan ook mijn favoriete blogjes af in het schijnsel van de maan. (Beetje poëtisch doen met Halloween in het achterhoofd. hé, hahaha.)
Maar wanneer je mijn reacties in de namiddag onder jullie posting vind, wees er dan maar zeker van dat ik zit te lummelen.
En vandaag komt dat door de strijk.

Met dochterlief in huis is mijn strijkmand tweemaal zo vlug vol. Nogal wiedes natuurlijk, alleen is het minder evident dat ze even vlug weer leeg is.
Nu zit ik met strijken in feite niet veel in. Ben er nog tamelijk goed in ook, als jullie  mij even willen toestaan om een dikke nek op te zetten.
Dat komt omdat ik véle jaren terug een driejarige avondcursus snit en naad heb gevolgd. Strijken was daarbij een belangrijk onderdeel want kleine foutjes kan je wegstrijken.

Jarenlang heb ik mijn eigen kleding en die van de kinderen gemaakt. Ik was zeer modebewust, mijn kinderen droegen vaak een kledingstuk dat nóg niemand droeg. Pas enkele maanden later liep iedereen ermee, maar daartegen had ik al lang weer nieuwe ideeën.
Jaren later liet dochterlief mij weten dat ze vaak het liefst de naaimachine door het venster had gekeild, want modieus was het laatste wat ze wilde zijn. Vandaar waarschijnlijk ook haar alternatieve zwarte periode in haar tienerjaren, hahaha. Als het aan haar had gelegen waren mijn brei en haakpennen dezelfde weg opgegaan, want deed ik óók nog eventjes tussen de huishoudelijke taken, de fulltime job, en een boek lezen door.

Pfff, ondankbaar kind laat ik haar lachend weten, je broer was dankbaarder voor al mijn ijverigheid, hij heeft nu nog heimwee naar de dikke warme truien en zachte broeken met voering wegens een delicate huid.
Had ik die energie nu nog maar, je zou mijn strijkijzer nogal eens een gang zien gaan. Wat rock en roll in de dvd speler en Jerry Lee Lewis zou zich verslikken in zijn woorden als hij mijn tempo wilde bijhouden.
Maar helaas!

En toch, ik ga eraan beginnen!
De strijkmand staat al in zicht, de strijkplank en het strijkijzer ook. En in gedachten zie ik die mooie stapeltjes al in mijn kasten liggen.
"Niets dat een huisvrouw zo euforisch maakt als een mooie geordende kleerkast. Aan de kleerkast en de keukenkasten herken je de capaciteiten van de huisvrouw" brulde mijn schoonmoeder mij altijd toe. Zij was een strenge maar goede leerschool.

Maar mijn schoonmoeder is al lang uit de picture verdwenen, en in feite is dat maar goed ook.
Zij zou mijn pc anders óók al lang door het venster hebben gesmeten.
Maar mijn strijkmand zou wel verbluffend leeg zijn!

Vraagje van de dag: Wat is nu het mooiste, de ruwe diamant, of de geslepen diamant?

In het eerste geval is de hand van de arme mijnwerker nodig.
Voor het laatste is de bedreven hand van de ambachtsman onontbeerlijk.
Beiden werken zij om de rijken te laten schitteren.
Aan menige diamant kleeft bloed. Het geld verdwijnt veelal in de zakken van machthebbers die er een oorlog mee financieren.
Maar wie staat daar bij stil wanneer je zulk schitterend juweel van je liefste krijgt?

Maar ik dwaal af van mijn eigen gedachte.
Een gedachte die niet ging over de diamant an sich, maar over de mens.

Vaak vergelijkt men een mens met een ruwe diamant.
Hij is open en eerlijk, neemt geen blad voor de mond en komt vrij en vrank uit voor zijn mening, staat pal achter zijn principes.
Moet een dergelijk mens worden geslepen tot hij schittert? Moet hij van ruwe diamant naar briljant gaan? Waarbij hij dan zichzelf kan verloochenen omdat hij zijn schittering niet wilt verliezen.
Waarbij hij mensen kan kwetsen zonder dat die mensen het beseffen. Een bloedende snee achterlatend.

Of verkiest u de synthetische versie,vaak gezet in klatergoud?
Wat is mooier, de ruwe of de geslepen diamant?

Alles is heimwee

Wolken en water

Alles is heimwee

Naar vroeger, naar later

'Vroeger' is over

'Later' een ster

Gisteren is oud

En morgen nog ver

(Toon Hermans)

GELIEVE HIERONDER GEEN REACTIES TE SCHRIJVEN

ROUWBETUIGINGEN KUNNEN BIJ HOTLIPS

Een stralende zon, aangename temperatuur, en onze seniorenvertoefplaats ligt er droevig verlaten bij.

Drie jaar terug begon het met een petitie van de buurtvereniging, "Wij willen een recreatieplaats voor senioren in onze buurt, een petanquebaan!" De jongeren konden niet achterblijven en vroegen een basketplein. De mannen van de sporthal vroegen op hun beurt een parking, en de hondenbezitters een hondenweide. Je kunt je dus rustig inbeelden hoe menige Schepen met zijn handen in zijn haar zat.
Maar het kwam er, het kwam er allemaal.

Eerst kwam er het basketballpleintje. Dan de parking en vervolgens de hondenweide.
De petanquebaan had echter heel wat meer voet in de aarde nodig, letterlijk dan.
Het begon in 2004 met een mooi uitgetekend plan dat in onze brievenbussen werd gedropt, en vervolgens maanden niets meer.
Op een dag werd een door onkruid overwoekerd stuk grond omgeploegd.....en vervolgens maanden niet meer.
In 2006 dan kwam er een omheining, en vervolgens......yep, maanden niets meer.

De senioren begonnen te monkelen, waarom moet het voor ons weer zolang duren. Men had al maanden terug de ballen aangekocht, in reclame bij Aldi, magneetje aan een koordje inclusief, en dit alles verpakt in een degelijk valiesje aan een pensioengerechtigde prijs.
Dat lag nu blinkend te wachten op wat actie, maar de gemeente had geen zin in actie.

Mondjesmaat zagen we een beetje vooruitgang. Eerst wat struikjes, dan wat bloemen, dan enkele boompjes en tenslotte de bankjes en tafeltjes.
Maar nog was het niet af, er moesten nog balken worden geplaatst rond de banen.
Ondertussen waren we 2007 en eindelijk raakte de seniorenvertoefplaats af.

In september werd ze ingehuldigd met een straatbandje en een Schepen die een heus lint kwam doorknippen. Zelfs de pers was aanwezig.
Sindsdien is er geen kat meer op die vertoefplaats geweest.
Ik zie ze op het schoon verdiep al denken, "we zullen nog eens rap zijn voor die oude......"