Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
02-01-2009
dochter
Mijn dochter van achttien maanden is laat met praten. Zij brabbelt alleen nog maar een onverstaanbaar taaltje. Op een dag probeerde mijn vijfjarige zoon met haar te praten waarna hij naar mij toe kwam en zei: Ma, zou het kunnen dat God ons per ongeluk een buitenlandse baby heeft gestuurd?
De vlucht vanuit Houston had vertraging. Omdat de startbaan nodig was voor een nadere vlucht taxiede ons toestel terug naar het platform en werden wij naar een andere gate gedirigeerd. We vonden die, maar ontdekten dat onze vlucht inmiddels een derde gate toegewezen had gekregen. Uiteindelijk zat iedereen in het juiste vliegtuig. De stewardess schakelde de intercom in en zei: Dit is de vlucht naar Washington DC. Als uw bestemming niet Washington DC is wordt u verzocht onmiddellijk uit te stappen. Een moment later kwam een rood aangelopen piloot uit de cockpit; Sorry, dames en heren, mompeldehij verkeerd toestel.
Jongeman, waar werk je? vroeg de rechter. Zo hier en daar,zei de beklaagde. En wat doe je voor de kost? Dit en dat; Voer hem maar af, zei de rechter. Wacht even, Wanneer kom ik vrij, Vroeger of later, antwoordde de magistraat.
Mijn moeder pronte huisvrouw als ze is, sakkert vaak op mijn vader omdat hij aan zijn schoenen straatvuil mee naar binnen brengt. Op een dag vond hij haar op haar knieën bezig met het wegschrobben van een lelijke vlek op het tapijt. Ze begon onmiddellijk te foeteren. Ik weet niet wat je nu weer mee naar binnen hebt gesleept, maar dit krijg ik echt niet meer weg.
Vader bekeek de situatie. Zonder een woord te zeggen liep hij naar de vensterbank en verplaatste een beeldje dat daar in de volle zon stond te blinken. De vlek was als bij toverslag verdwenen.
Mijn vrouw zat in de cockpit van mijn gevechtsvliegtuig en haar hoofd duizelde toen ik wees naar de talloze knopjes, hendels en schakelaars op het besturingspaneel. Weet je echt precies waar al die knopjes voor dienen? Vroeg ze. Jazeker, zei ik trots. Ze fronste haar voorhoofd en zei: en dan moet ik nog steeds geloven dat je niet begrijpt hoe je de wasmachine aan moet zetten?
Toen zijn vrouw bezig was met het avondeten ging Joe een meter of vijf achter haar staan en zei: Schat, wat eten we vanavond? Geen antwoord Wat dichterbij stelde hij de vraag opnieuw. Weer geen reactie. Zelfs toen hij minder dan een meter bij haar vandaan stond, reageerde ze niet. Ten slotte sloeg hij zijn armen om haar heen en vroeg: Schat, wat eten we vanavond?Geïrriteerd draaide ze zich om; Voor de vierde keer, Joe kip?
Ik ben bang dat mijn vrouw doof wordt, vertelde Joe de huisarts. Probeer thuis eerst eens haar gehoor te testen, zei de arts; En laat me dan weten hoe ernstig het is. En anders moet ze eens langskomen voor verder onderzoek.
Jan en Mark zijn aan het jagen als Mark plotseling ineenzakt. Jan belt 112 en stamelt: Mijn vriend is dood neergevallen? Wat moet ik doen?
Een bedaarde stem aan het andere eind van de lijn zegt: blijf kalm, ik kan u helpen. Weet u wel zeker dat hij echt dood is? Na een korte stilte hoort de man een geweerschot. Dan is Jan terug aan de telefoon. Oke, hij is echt dood. En wat nu?
Een Amerikaan ging voor twee weken naar Ierland om te vissen, maar de vissen beten nauwelijks. Hij ving er welgeteld een kleine zalm; Tegen zijn gids zei hij: Die zalm heeft me meer dan vijfhonderd dollar gekost. Daarop sprak de gids de troostende woorden: Nog een geluk dat u er geen twee hebt gevangen.
Breng nooit onaangekondigd een bezoek aan het studentenkot van je eigen kind! Ik leerde dat op nogal pijnlijke wijze toen ik op zakenreis was en mijn zoon wilde opzoeken. Nadat ik het adres van zijn huis met veel moeite had gevonden, belde ik aan. Ja? snauwde iemand door de intercom; Woont Dylan Houseman hier? Ja, antwoordde de stem. Leg hem maar bij de deur, dan halen we hem straks wel binnen.
De Japanners eten weinig vet en hebben minder last van hartaanvallen dan Britten of Amerikanen. De Fransen eten veel vet en hebben eveneens minder last van hartaanvallen dan Britten of Amerikanen. De Italianen drinken veel wijn en ook zij hebben minder last van hartaanvallen dan Britten of Amerikanen. Conclusie: je kunt eten en drinken wat je wilt zolang je maar geen Engels spreekt.
Een vriendin van me ging met haar dochter van vijf winkelen. Het meisje sloeg haar moeder gade terwijl ze kledingstuk na kledingstuk paste. Elke keer als haar moeder uit de paskamer kwam, riep ze uit: o, mama, wat zie je er mooi uit? Op een gegeven moment kwam een vrouw uit de paskamer ernaast. Zij riep: Mag ik uw dochter misschien even lenen?
Mijn vrouw zat in de overvolle wachtkamer van de gynaecoloog, toen er een gsm rinkelde. Een vrouw nam op. De volgende minuten legde zij haar beller tot in de kleinste details uit wat ze allemaal mankeerde, wat ze voelde en waar precies. Plotseling veranderde ze van onderwerp. Hij? Nee, dat is uit Om er aan toe te voegen: Zullen we het daar later over hebben, Dat is nogal persoonlijk en ik zit hier in een kamer vol vreemden.
Je krijgt tegenwoordig op een vlucht zo zelden nog een maaltijd aangeboden, dat ik opkeek toen de stewardess aan de man voor me vroeg: wilt u en warme maaltijd? Waaruit kan ik kiezen? vroeg hij; uit ja of nee, antwoordde het meisje.
Op een workshop over temperament bij honden vertelde de instructeur dat er een goede methode is om het karakter van een hond te testen. De eigenaar van het dier moet op de grond vallen en doen alsof hij gewond is. Een hond met een slechte inborst zal proberen zijn baas te bijten; een dier met een goed karakter zal bezorgdheid tonen en het gezicht van zijn baas aflikken. Toen ik op een avond een pizza zat te eten, besloot ik de theorie uit te testen op mijn twee honden. Ik stond op, greep naar mijn hart, schreeuwde en zakte ineen. De twee honden staarden even naar me, keken elkaar aan, - en renden naar de eettafel om zich meester te maken van de pizza.
Geeft u toe dat u vier keer hebt ingebroken in die kledingzaak, vraagt de rechter.
ja, antwoordde de verdachte. En wat hebt u gestolen, Een jurk, edelachtbare een jurk? vraagt de rechter; Na vier keer inbreken? Ja, edelachtbare, zucht de inbreker, mijn vrouw vond de kleur van de eerste drie maar niks.
Kom, we stappen naar het station, dan hoeven we niet op de bus te wachten zei ik tegen mijn twee jonge zonen; Tot hun grote ongenoegen begonnen we te stappen. Na een tijdje vroeg mijn zevenjarige zoon: mama waarom beslis jij toch altijd over alles? Omdat ik volwassen ben, zei ik; Als jij volwassen bent, mag jij alles beslissen hij dacht even na en zei vervolgens: ik denk het niet, want dan heb ik een vrouw.
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
