Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
29-03-2008
etentje
Mijn zwager Walter, die dominee is, gaf zijn zevenjarige zoontje Paul nog wat laatste tips over etiquette voor ze naar een etentje gingen bij een pasgetrouwd koppel. Hij legde uit dat de gastvrouw weinig ervaring had met koken en vast nerveus zou zijn voor haar eerste etentje. Hoe het eten ook smaakt, zei Walter, je moet altijd beleefd blijven en netjes bedanken Toen ze na afloop van het etentje vertrokken zei Paul tegen de gastvrouw. Dank u voor het eten, Het was lekkerder dan papa verwacht had.
Toen ik net in de overgang was, hoorde ik dat melatonine misschien zou kunnen helpen tegen de slapeloosheid. Omdat dat middel destijds in Canada niet verkrijgbaar was, belde ik naar een megastore net over de grens, in de VS, en vroeg of ik met de drogisterijafdeling kon worden doorverbonden. Ik kreeg een man aan de lijn en vertelde hem hoe oud ik was en dat ik geen last had van nachtzweet, opvliegers of stemmingswisselingen. Ik ging door met een hele litanie van symptonen en sloot af met: maar ik kan gewoon niet slapen ik zou u graag willen helpen, mevrouw zei de man, toen hij eindelijk aan het woord kon komen: maar u spreekt met de afdeling vleeswaren.
Mijn zoon zat een keer met vrienden op café en probeerde voor de grap het beroep van de andere klanten te raden, afgaand op hun uiterlijk.
Een man zat argwanend om zich heen te kijken alsof er elk moment iets vreselijks kon gebeuren, dus mijn zoon en zijn vrienden concludeerden dat hij een spion moest zijn.
Ten slotte betaalde de spion zijn rekening en kwam toen naar de tafel van mijn zoon. Ik ben geen spion, zei hij; Ik geef dove kinderen les in liplezen.
De diepste voldoening in een mensenleven is de cultuur en dat is niet een combinatie van beeldende kunst, boeken en muziekstukken maar een manier van leven.
Er wordt wel gezegd dat het klinken met de glazen ertoe dient de zintuiglijke ervaringspanne te complemeneren. Voor het drinken van een glas champagne worden vier zintuigen aangesproken: de ogen die het bruisende schuim aanschouwen, de handen die het ter kristal aanraken, de neus die de voortreffelijke uitwasemingen ruikt, en de tong die de bittere zoetheid van de drank al bijna kan proeven. En dan klinken we door de glazen tegen elkaar te tikken, zodat ook het gehoor deel kan hebben aan de smakelijke gebeurtenis.
Ikparkeerde laatst mijn auto en was al op weg naar de parkeerautomaat, toen ik me realiseerde dat ik geen kleingeld bij had. In de verte zag ik de parkeerwachter al aan komen.
Ik ga direct wat wisselgeld halen? Riep ik naar haar. als er niets in zit op het moment dat ik er ben, moet ik u een bekeuring geven, schreeuwde ze terug.
Ik rende vlug naar een café op de hoe en bestelde een kop koffie. De serveerster, die het biljet van 20 euro in mijn hand zag, vroeg of ik niets kleiner had.
Nee, sorry helaas niet. Dan hebt u vandaag geluk? Zei ze terwijl ze de koffie overhandigde. We hebben geen wisselgeld, dus deze is van het huis.
Mijn kleindochter van 20 studeert in een andere stad en is derdejaars. Op een avond belde ze me op. Na een paar minuten kletsen, vroeg ik haar: Wat houd je nu eigenlijk aan de studie? Je geweten of je moeder? Even was het stil. Toen zei ze: wat is het verschil?
Frank en Arthur maken samen een tochtje op een tandem. Plotseling remt Arthur, stapt af en laat de banden allebei leeglopen. Waarom doe je dat? Vraagt Frank geërgerd.
Omdat mijn zadel te hoog is, antwoordt Arthur. Waarop Frank afstapt en zijn zadel omkeert.
waar is dat goed voor? Vraagt Arthur.
Wel, zegt Frank, als het zo moet ga ik naar huis.
Kun je een partijtje komen golven? Vroeg de ene arts via de telefoon aan de andere. We zijn met ons drieën en we komen een man te kort. Ja, ik kom onmiddellijk, antwoordde hij.
Is het ernstig, schat, vroeg zijn vrouw bezorgd, terwijl ze hem in zijn jas hielp.
Ik ben bang van wel, liefje zei hij. Er zijn al drie artsen aanwezig;
Het was echt ontzetten heet. De zatlap besloot dat hij misschien maar eens van de alcohol moest afblijven, dus ging hij naar een drankenautomaat om een frisdrankje te kopen. Hij stopte er wat munten in en er kwam een blikje uitrollen. De drinkebroer duwde nog wat geld door de gleuf en opnieuw kletterde een blikje omlaag. Een en al opwinding bleef de man het apparaat geld voeren; Al gauw stond er een hele rij achter hem. Ten slotte riep een vrouw: Schiet eens op. Wij hebben het allemaal warm en willen ook wat drinken; Vergeet het maar zei de dronkaard; Ik ben nog steeds aan het winnen;
De weduwe houdt een seance in de hoop contact te maken met haar overleden echtgenoot die tijdens zijn leven als kelner in een groot deftig restaurant heeft gewerkt De kaarsen zijn aangestoken en het is doodstil in het vertrek; Het medium gaat in trance en kort daarop beginnen er klopgeluiden uit de tafel op te stijgen; Luc roept de vrouw, ben jij dat? Zeg wat tegen mij? Kan ik niet zegt een holle stem; Het is mijn tafel niet.
Een vrouw gaat naar de apotheek en vraagt daar een arsenicum. Waar moet dat voor dienen? Wil de apotheker weten. Ik wil mijn man vermoorden, antwoordt ze. Hij heeft een verhouding met een andere vrouw. Ik kan u echt geen arsenicum verkopen om uw man te vermoorden, zegt de apotheker ook al bedriegt hij ook. De vrouw haalt een foto van haar man met de vrouw van de apotheker tevoorschijn; De apotheker verbleekt en antwoordt: O, ik wist niet dat u een voorschrift had.
Jarenlang had hij zich als menselijke kanonskogel in een net laten schieten en nu had hij er genoeg van hij zei tegen de circuseigenaar dat hij met pensoen ging; Maar dat kun je toch niet maken? protesteerde zijn baas. Waar vind ik een ander van jouw kaliber?
Joe had schoon genoeg van zijn blind date. Gelukkig had hij geregeld dat een vriend om negen uur naar het restaurant zou bellen, zodat hij eventueel een excuus had om zich uit de voeten te maken. Inderdaad werd hij om klokslag negen uur aan de telefoon geroepen. Even later keerde hij terug naar de tafel en zie: Ik moet weg;Mijn vader is overleden. Godzijdank, antwoordde zijn date; Want anders had mijn vader moeten overlijden.
Haar liefhebbende echtgenoot lag op zijn sterfbed: hij zweefde tussen leven en dood, toen hij meende te ruiken dat zijn vrouw chocoladekoekjes aan het bakken was. Dat waren zijn lievelingskoekjes, dus sleepte hij zich uit bed, kroop naar de keuken en wilde net een koekje van de bakplaat nemen, toen zijn vrouw hem met een spatel een klap op zijn hand gaf. Afblijven zei ze streng. Die zijn voor de begrafenis.
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
