Verhaal: De vrees van de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam) ten tijde van een stormxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Aisha (radiallaho anha) vertelt dat telkens wanneer een sterke wind met dichte wolk begon te waaien, het gezicht van de heilige Profeet van Allah (saw) bleek werd door de vrees voor Allah. Hij werd prikkelbaar liep verantrust op en neer en reciteerde het volgende gebed:
O mijn Allah! Ik vraag van U het goede uit deze wind, het goede uit dat wat in deze wind is, en het goede ut dat wat de uitkomst van deze wind is. Ik zoek bescherming voor het slechte van wat in deze wind is, en van het slechte dat de uitkomst van deze wind is.
Ze zegt:
En verder, wanneer het begon te regenen, verschenen tekenen van vreugde op zijn gezicht. Ik zei eens tot hem: O Profeet van Allah, wanneer de wolken verschijnen is iedereen blij omdat zij regen voorspellen, maar waarom zie ik u op die tijd zo ontdaan? Hij antwoordde: O Aisha! Hoe kan ik zeker voelen dat deze wind niet de toorn van Allah voorspelt? De mensen van Aad werden gestraft met de wind. Zij waren blij toen zij de wolkenmassa waarnamen, gelovende dat zij de regen bracht; maar feitelijk brachten die wolken geen regen, maar totale ondergang aan Aad.
De Profeet (saw) verwees duidelijk naar de volgende verzen van de Quran:
Toen zij een wolk naar hun valleien zagen komen, zeiden zij: "Dit is een wolk, die ons regen zal geven." Neen, dat is hetgeen gij zocht te verhaasten, een wind, die een smartelijke straf bevat. Deze zal alles door het gebod van zijn Heer vernietigen. En het kwam met hen zó ver dat slechts hun lege woningen waren te zien. Zo straffen Wij het schuldige volk. (46:24-25)
Moraal:
Kijk naar de vrees van Allah in het hart van iemand die het beste is van alle schepselen (sallalaho alaihi wasallam). Ondanks een duidelijke vers in de Quran dat Allah de mensen niet zal straffen zolang als de Profeet (saw) met hun was, had hij zo veel vrees voor Allah dat een sterke wind hem herinnerde aan de straf, die gegeven was aan de mensen in het verleden. Laten wij voor een moment in onze eigen harten kijken. We zitten vol met zonden, toch zal een storm als vandaag in Nederland of een aardbeving en bliksem elders enz., bij ons in de harten niet de minste vrees opwekken. We houden ons bezig met andere zaken in plaats van op dit soort momenten de salaat te verrichten of Istighfar te doen.
|