365 dagen, een bladzijde omgeslagen. Heb uren zitten denken, wat ik je zou kunnen schenken. Miljoenen sterren aan de hemel, een stukje van de maan, samen op een eiland, de zon zien ondergaan. Maar wat ik ook zal kiezen, welk groots of klein geschenk weet dat jij de enige voor mij bent
Bij een concert zit de pianist met zijn rug naar het publiek te spelen. 'Is dat Chopin?' vraagt een dame aan een andere dame. 'Ik geloof van niet,' antwoordt deze. 'Laten we even wachten tot hij zich omdraait.'
Rood, rood zijn de blaadjes van de rozen. Wit , wit zijn de madeliefjes. Blauw, blauw is de kleur van de lucht. Bruin, bruin is de kleur van de aarde, op de grond. En rood, rood is de kleur van het kersen-sap dat stroomt uit mijn mond.
Samen met mijn mammie, pappie en Taiboke hebben wij een heel fijn verblijf in de Ardennen gehad. Pappie en mammie vinden dat ik nu al groot genoeg ben om met Taiboke te gaan wandelen.
Lieve vrienden, ons verblijfje in de Ardennen zit er alweer op. Eerst en vooral willen wij Frieda en Alida van harte bedanken voor de mooie dag en spetterende avond die wij dankzij hun hebben kunnen beleven. Ook willen wij alle aanwezige blogvrienden bedanken voor de fijne dag en het zeer aangename gezelschap. Hopelijk kunnen wij dit gauw weer overdoen.
Vandaag vertrekken wij met Celientje en Taiboke voor 4 dagen naar Vresse sur Semois, een heel mooie streek in de Ardennen waar wij onze batterijtjes even gaan opladen.
Een dienstmeisje laat de eerste de beste dag een antieke chinese vaas vallen. Roept de heer des huizes:" Wat doe je nou toch, dat was een vaas uit 1610". Zegt het meisje: "Oh gelukkig, ik dacht dat het een nieuwe was".
