Meheer van Boven heeft de spijker, die hij in de muur wilde slaan, kromgeslagen. Hij roept daarop zijn zoon en zegt; "haal die ouwe tang eens uit de keuken!". Gaat de zoon naar de keukendeur en roept: "Tante Emma, papa wil je spreken!"
Er komt een man bij de dokter, en die zegt: Ik heb zo'n pijn, rechts onderin mijn borst. En er zit een hele bult. De man moet zich uitkleden en de dokter onderzoekt hem. De dokter roept uit: Tjonge, wat een grote lever! Wat drink jij? Zegt de man: Maakt niet uit. Wat heb je in huis?
Wolken pakken samen tinten donkergrijs hagel pijnlijk striemend najaarlijks bewijs Winden bulderen beukend wilgen krommen treurig takken breken krakend en mensen zijn humeurig Zon straalt tussen wolken maakt hard en toch zo zacht van alle soorten bladeren een wondelijke kleurenpracht
Je bent zo lief zo eindeloos goed je bent de kleurstof in mijn bloed jouw blik is dieper dan de zee je loopt in al mijn dromen mee jouw trouw is van de beste soort ik weet dat jij mij toebehoort als ik je aanraak word ik stil is of ik dan niets anders wil Als mijn geestkracht soms gaat kwijnen wil ik door jou de zon zien schijnen je bent zo ongeëvenaard je maakt mijn leven levenswaard jouw zieltje is aan mij verwant t verschil zit aan de buitenkant door jou voel ik me weer gezond jij bent mijn vriend mijn lieve hond.