Alleen de wind luistert gedwee naar wat ik zeg Hij neemt mijn woorden mee, ze zijn onderweg Jij kent de thuiswind toch, zijn zacht geluid Voor jou gaat hij weer de goede richting uit Nog blaast hij woorden voort, opnieuw gezegd De mare die niemand hoort, is bijna terecht De wind zal fluisteren en jij zult luisteren en mijn woorden horen “Zonder jou voel ik me weer een beetje verloren”