Een man en een vrouw passeren een boerderijtje.
 Sinds die ruzie vanmorgen hebben ze nog
 geen enkel woord tegen elkaar gezegd.
Opeens passeren ze een kudde varkens.
Sarcastisch zegt de vrouw: "Familie van je?"
 "Ja," zegt de man., "aangetrouwd!"

 

Taibo is wat moe, zijn oogjes vallen toe.

 

Hij gaat nu wat slapen, om morgen gezond te ontwaken.

 

Tijd om mijn schoonheidsdutje te doen

 

Kiekeboe, mag ik weer naar buiten ?

 

Kom Celientje, wij staan klaar om te gaan wandelen

 

Ons poppemieke duidelijk in haar nopjes met het mooie weer.

 

Taibo moest aan de lijn blijven, maar was eveneens heel blij.

 

Pappie, later gaan wij ook de afdaling van de Lesse doen hé ?

 

Weglopen van de waarheid is weglopen van jezelf…

 

Als ieder mens een ander mens gelukkig zou maken,
dan was de hele wereld gelukkig !

In een pub zit er een stotteraar met als gezelschap een vervaarlijk uitziende rottweiler. Een andere stamgast vraagt hem hoe oud dat beestje wel is. "D.. dd... dr.. drdr.. drie jj.. jjjaar," hakkelt de man. De stamgast vraagt hem of hij zou bijten moest hij hem willen aaien. "N.. nn.. nnnn....ne.. nene.. ne......" Waarop de stamgast zijn arm uitsteekt naar het beest en die bijt hem prompt in zijn vingers. "Verdorie," vloekt hij, "ik dacht dat je zei dat hij niet ging bijten." "Ne.. ne.. nene.. nenenen.. negen op de tien keer wel," maakt de stotteraar zijn antwoord af.

Duw even op de foto om een prachtige pps
te zien van Celine en Taibo gemaakt door Viviane.
Ga gerust een kijkje op haar mooie blog nemen.
http://blog.seniorennet.be/viviane_1974_s/

Een huisarts weet van veel dingen, een beetje.
Een specialist weet van een beetje, heel veel.
Ik ben een super-genie: ik weet van niks, alles.

Liefde is blind,
 daarom kan ze mij niet vinden. Tuurlijk.

 Waar een wil is, is een weg.
Helaas zijn er op de mijne wegwerkzaamheden.

Er zijn mensen, die denken dat ze denken,
 maar dat denken ze maar.

 

Het leven is moeilijk, soms wel gemeen.
 Maar geef het niet op, je moet er doorheen.

Niets is meer waard Dan de dag van VANDAAG.

Oh zee, jij kalme zee,
 bij jou wil ik zijn.
 Lopen op je strand,
 met mijn blote voeten door je schelpenzand.
Zijn wie ik kan zijn.
 Oh zee, jij wilde zee,
 je golven beukend op de pier.
 Kijkend naar de horizon.
Turend naar een schip.
Luisterend naar de wind.
Oh zee, jij mooie zee bij jou wil ik zijn.
 De rust, aan je kust,
 daar waar ik mijn gedachten laat gaan.
Voer me weg, hier ver vandaan.

Een decollete is als de zon:
je mag er naar kijken maar je moet er niet in staren.
 
Het was mijn bedoeling slapend rijk te worden
 maar ik kon de slaap niet vatten.