Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Ik ben een man en woon in Bilzen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen en Tuinieren.
In tekenen en schilderen kan ik mijn passie voor al het mooie kwijt. Mijn kleinkinderen Pieter en Lena zijn mijn oogappels. Tevens ben ik voorzitter van de Kunstkring Alkanna. Mijn specialisatie inzake schilderen is portret, dierenportret & architectuur
Genieten en laten genieten van Kunst Mensen laten genieten van Kunst en iets mogen meegeven over mezelf, mijn hobby en mijn passie is het mooiste dat er bestaat.
16-10-2006
Pastel: Zelfportret met Pieter
Vandaag wil ik nog iets meer zeggen over hetgeen ik gisteren de extra dimensie noemde . Ik plaats een onderdeel van de tekening bij dit artikeltje dan kun je goed zien denk ik wat de extra dimensie is. Meer ga ik hierover niet zeggen want anders is de aardigheid eraf en degenen die denken wat het betekend mogen mij altijd een mailtje geven met hun gedacht dat maakt het extra spannend ook voor mij.
Zoals ik gisteren reeds zei wil ik vandaag nog even iets verder de sluier oplichten in verband met mijn schilderij "Zelfportret met Pieter". Steeds als ik aan een portret werk probeer ik een zo goed mogelijk gelijkende en gedetaïlleerde tekening te maken. Dat wil zeggen dat ik zeer goed de verschillende proporties van de geportretteerde aangeef maar, ook zeer goed en reeds van in het begin van de tekening, de licht en donker partijen weergeef. Dit heeft tot gevolg dat ik me tijdens het werken aan het portret niet altijd meer tot het uiterste moet concentreren of de verhoudingen juist zijn en de schaduwpartijen op de juiste plaats zitten, maar dat ik alle aandacht kan geven aan de kleur, stofuitdrukking, en afwerking van het schilderij. Want voor mij blijft er één zaak als en paal boven water overeind staan en dat is , als je een portret van iemand maakt dan wil ik dat het gelijkend is. De hele uitleg die door menig "modern kunstenaar" naar voor wordt gebracht dat niet de gelijkenis van belang is maar het werk op zich, kan ik voor een groot gedeelte volgen zolang het maar niet om een portret van iets of iemand gaat. Ik wil hier ook mee zeggen dat als ik een portret van een koffiepot, boom of dier maak ik wil dat de toeschouwer het geportretteerde ook kan thuis wijzen als een koffiepot, boom of dier. Dit is voor mij essentieel en daar discussieer ik zelfs niet over. Om het nog eens kort en goed te zeggen als je een portret schildert is het voor mij belangrijk dat je de geportretteerde goed kunt herkennen in de vorm of wijze dat het onderwerp zich aan mij voorstelde. Tot daar de uitleg over wat ik onder portretschilderen versta en iemand die zegt dat hij dan evengoed een foto kan nemen wel die moet dan maar een foto nemen aleen moet hij bedenken dat een foto een ding zonder gevoel is en dat een schilderj steeds gemaakt is met gevoel en liefde voor enerzijds het schilderij maar ook voor de of het gepotretteerde. Op de foto die ik bij dit artikel plaats zie je dus de uitgangstekening die ik gebruikte voor het portret van Pieter en mij maar ook moet je eens kijken naar de handen van de twee geportretteerde. Die handen hebben voor mij een belangrijke betekenis en krijgen dan ook een prominente rol in het schilderij. Ik hoop dat het schilderij daardoor nog een extra dimensie heeft, niet enkel een portret of voorstelling van twee mensen Maar op dit extra gedeelte wil ik later terug komen.
Een paar dagen geleden schreef ik dat ik mijn volgend project zou voorstellen. Wel het is iets later geworden dan ik gedacht had maar ik heb mijn tijd goed doorgebracht hoor. Ik heb in de eerste plaats intens genoten van het mooie weer de afgelopen dagen en dit samen met mijn kleinzoon Pieter. Ik heb gewerkt aan het jubileum boekje voor Alkanna. en ook nog de belastingsbrief voor de Koninklijke Limburgse Federatie voor Beeldende Kunsten ,waarvan ik penningmeester ben, ingevuld. En om af te ronden heb ik verschillende onderwerpen gezocht voor schilderijen te maken en natuurlijk geblogt. Dus ik denk dat ik mijn tijd goed doordgebracht heb. Om toch reeds een voorsmaakje te geven van één van mijn volgende schilderijen wil ik vandaag even de tip van de sluier oplichten. In de eerste plaats wil ik nog even zeggen dat ik zeer blij was te horen dat verschillende bezoekers zeer benieuwd zijn naar mijn zelfportret. Ik kan hen geruststellen het is zeer goed geworden. Dit betekend dan ook dat het reeds af is maar ik ga nog niet het eindresultaat laten zien, om de eenvoudige reden dat ik dit tot het laatste wil houden. Wat ik wel wil laten zien is de foto waar ik naar gewerkt heb maar die ik hier en daar wat heb aangepast. Dus op de foto zie je mij met mijn kleinzoon Pieter die toen de foto genomen werd ongeveer een 8 tal maanden oud was. Waarom ik een foto genomen heb waarop Pieter nog zo klein is heeft ook een verklaarbare reden namelijk dat ik mij had voorgenomen om kinderen te schilderen op verschillende ouderdom. Nu dat Pieter op deze ouderdom gekomen is wil ik hem als model nemen waarbij ik dan ook zeer goed de anatomische veranderingen die hij in zijn nog korte leven reeds ondergaan heeft kan bestuderen. Zo zal ik van Pieter een aantal portretten maken op verschillende momenten uit zijn nog jonge leven. Natuurlijk kwam mij dit goed uit omdat ikzelf ook op die foto stond en wij ons in de kunstkring die opdracht voor een zelfportret te maken hebben gegeven. Door deze combinatie kan men ook zien dat kleine kinderen de moeite zijn om te schilderen. Ik wil ook nog een portret van Pieter maken op de leeftijd van ongeveer 18 maanden en van nu, ongeveer 2 jaar en een half en zo verder zolang ik het nog kan. De portretten zullen allemaal gemaakt worden met pastel zodat ik een mooie reeks kan voorleggen. Morgen wil ik de tekening laten zien die diende als eerste fase van het schilderij.
Zoals ik reeds enige tijd geleden schreef gaan we in het voorjaar 2007 een tentoonstelling houden met de leden van onze Kunstkring. Deze tentoonstelling zal speciaal zijn in die mate dat onze kunstkring Alkanna in 2007, 25 jaar bestaat. Om dit alles een feestelijk karakter te geven gaan we een boekje uitgeven ter gelegenheid van dit jubileum. Op dit ogenblik ben ik bezig om de lay-out van het boekje uit te werken. Ik kan je zeggen dat er heel wat werk komt bij kijken als je iets degelijks wilt maken. We werken met drie mensen aan dit boekje om het geheel zijn nodige "grandeur" te geven. Maar, en dat is extra, ik moet ook de nodige nieuwe werken maken voor deze tentoonstelling. Het is niet zo vanzelfsprekend om met de fibromyalgie die mij vandaag ook weer in haar greep heeft, altijd de juiste instelling, de lichamelijke- en geestelijke rust te vinden om dit geheel succes vol af te ronden. Eén van de doelstellingen die we voorop gesteld hebben is dat alle leden een zelfportret dienen te maken en dat dit portret op de tentoonstelling dient in de openbaarheid gebracht te worden. Om zelf op tijd rond te komen ben ik gestart met de tekening te maken van mijn zelfportret en ik ga proberen een portret te maken in pastel. Het is niet evident om met je eigen portret op een tentoonstelling te staan maar goed we proberen er iets van te maken. Om niet steeds met dat zelfportret te moeten bezig zijn ga ik ook tegelijkertijd aan een aquarel werken. Dit zal gebeuren in de mate dat mijn gezondheid dit toelaat. Met welk werk ik eerst zal beginnen staat nu nog niet definitief vast maar het zal dat werk zijn wat ik hier als volgend project wil bespreken. Dus vanaf morgen start mijn nieuw project wat het zal zijn dat zul je morgen weten, indien je komt kijken natuurlijk. Toch wil ik zeggen dat ik doorga met het maken van nieuwe schilderijen en dat mijn volgend werk
Ik ben zeer gelukkig met het grote aantal reacties die binnengekomen zijn op mijn vraag om te helpen met het kiezen van de passepartout voor de aquarel. Er zijn 55 bezoekers geweest die zich de moeite hebben getroost om te antwoorden om één van de drie samenstellingen te kiezen. Maar waar ik het meeste plezier aan beleef is de prachtige omschrijvingen die sommigen onder u gegeven hebben om hun keuze te verantwoorden. Deze omschrijvingen zijn werkelijk fantastisch, omdat ze helemaal beantwoorden aan hetgeen ik probeer te bereiken met mijn blog. Namelijk iets anders tegen schilderen in het algemeen en schilderijen in het bijzonder te gaan aankijken. Terloops mag ik erbij vertellen dat ook mijn vrouw dezelfde keuze gemaakt had als de meeste bezoekers. Omdat ik de omschrijvingen zo mooi vind wil ik er hier enkele weergeven: - het schilderij is al warm genoeg van kleur en deze passepartout zorgt voor een aangenaam contrast - deze passepartout is neutraal en het gaat tenslotte om het schilderij - door de neutrale passepartout komt het kleurrijke van de pastel nog beter uit - de pastel vormt met deze passepartout een geheel - door deze passepartout is het net of het schilderij dichter bij komt en de nuances van de pastel komen beter naar voor - het schilderij komt beter uit net of er nu nog meer diepte ontstaat. - door deze passepartout gaat de aandacht meer uit naar het schilderij; de andere twee leidden de aandacht teveel af van het schilderij Er zijn ook verschillende mensen die gewoon zeggen dat voor hen dit de beste oplossing is en er geen uitleg aan geven. Wel dan kan je alleen zeggen dat zij een zeer goed kleur en overzichtsgevoel hebben en dat het me enorm pleziert om zoveel eenduidige gedachten te krijgen. Het wil niet zeggen dat de mensen die voor de andere samenstelling kozen geen goede keuze maakte. Neen zeker niet want ik koos ook voor een andere samenstelling als die het nu gaat worden. Zonder te overdrijven durf ik stellen, net zoals sommige bezoekers stelden, dat ze alle drie zouden kunnen dienen. Maar ik heb me verbonden om de samenstelling te nemen die de meeste van mijn bezoekers zouden aanduiden, en gelukkig behoort mijn vrouw tot deze groep, want anders zou ik misschien een probleem gehad hebben. De uitslag is nr.1: 23 stemmen, nr.2: 9 stemmen, en nr. 3: 13 stemmen dus in het totaal 55 stemmen waarvan 41 % koos voor nr: 1. Dus de eerste samenstelling zal het schilderij gaan vervolledigen. Nogmaals dank aan alle bezoekers die ingingen op mijn vraag om mee te helpen om de juiste passepartout te kiezen.
Zoals ik in mijn vorig stukje heb geschreven wil ik vandaag de foto tonen hoe mijn aquarel er uit ziet met aangepaste passepartout. Een lijst is er nog niet bij omdat ik die nog moet gaan kiezen bij de lijstenhandelaar. Waarom deze kleuren voor de passepartout bij deze aquarel? Wel ik heb verschillende mogelijkheden uitgeprobeerd waarbij ik steeds zocht om het geheel zo warm mogelijk te houden van kleur. Tot op het laatste moment heb ik een drietal samenstellingen weerhouden die ik hier wil laten zien. Ik vind ze alle drie geslaagd maar ik heb in overleg met mijn vrouw er voorlopig ééntje uitgekozen. Je zou je kunnen afvragen waarom ik die beslissing niet zelf neem. Wel ik heb reeds verschillende malen kunnen ondervinden dat mijn echtgenote met een grotere nuance tegen de verschillende samenstellingen aankijkt. Daar waar ik me toch meestal iets meer laat beïnvloeden door mijn gedachten rond het schilderij zelf. Een van de punten welke zeker van belang is, zij kijkt naar het schilderij en de omkadering net zoals een toeschouwer dat doet. Zij kijkt niet alleen naar het schilderij, maar ook naar alles wat er rond dat schilderij is, dus meer naar het gehele object zoals de meeste toeschouwers dat ook doen. Welk van de drie het gaat worden wil ik morgen op mijn blog zetten. Indien er bezoekers zijn die hun menig willen geven, welke samenstelling hun het best bevalt, dan wil ik die zeker graag vernemen dit om onze kijk te toetsen aan de kijk van mijn bezoekers.
Vandaag wil ik nog eens duidelijk het verschil laten zien tussen de start en de afgewerkte aquarel. Ik heb beide onderdelen nog eens langs elkaar geplaatst om duidelijk te maken wat je kan doen met een foto. Je ziet op deze samenvoeging heel goed dat je als schilder nog steeds een zeer grote vrijheid hebt ook al werk je naar een foto. Ook wil ik hiermee aantonen dat je zeker niet slaafs een bepaalde foto of onderwerp moet na tekenen. Ik wil dan ook nog even op een rijtje zetten wat er allemaal kan in het geval van het werken naar een foto. In de eerste plaats kan je de delen die je goed vindt behouden. Je kan die delen eventueel zelfs nog versterken. Dit kan je duidelijk zien aan de linkerkant van de gevel waar ik de kleuren nog sterker heb gemaakt dan ze op de foto al waren en ook de groeven iets sterker heb uitgevoerd dan op de foto. Ten tweede kan je onderdelen aanpassen. De rechterkant van de gevel heeft een heel andere kleur en ook een heel andere structuur gekregen. Hier kan je als "kunstenaar" zaken toepassen die je zelf goed beheerst en die in die zelfs een herkenbaarheid van je "kunstenaar zijn " gaan betekenen. Ten derde kan je onderdelen weglaten. Dit ga je natuurlijk alleen doen als je deze minder goed vindt of niet passen in je compositie. Zo heb ik in dit geval de deur die zich rechts naast de deur met doek bevindt helemaal weg gelaten. Ook de versillende buizen en afvoeren die niets toevoegen aan de compositie heb ik weggelaten. Ten vierde kan je ook nog elementen toevoegen waarvan je denkt dat die het geheel zullen versterken. Dit heb ik gedaan door de onderkant van een aantal kleuren te voorzien die een reflectie zijn van de kleurendie reeds in de gevel aanwezig zijn. Door dit toe te passen heb ik mijn inziens het geheel sterker gemaakt dan de oorspronkelijke foto. Tot slot wil ik zeggen dat ik redelijk tevreden ben over het geheel. Ook omdat het reeds een hele tijd geleden was dat ik nog een aquarel schilderde. Mijn volgend schilderij staat nog niet geheel vast maar ik denk dat ik nu ga proberen om een bloemen aquarel te maken. Als laatste deel in deze reeks wil ik morgen een foto van mijn aquarel tonen, afgewerkt met passepartout maar zonder kader omdat ik deze nog moet kiezen.
Eindfase: Aquarelle: Gevel met strandstoel en doek
Ik zou vandaag reeds een eerste deel willen schrijven over de eindfase van het schilderij. Het tweede deel zal handelen over hoe ik begonnen ben met welke doelstelling en van welke uitgangspositie ik begonnen ben tot wat het schilderij geworden is. Dit met al zijn voordelen en ook al zijn minder goede delen. Dus vandaag nog even over hoe het schilderij er nu uitziet. Op de foto krijg je een goed zicht hoe het schilderij er op dit moment uitziet. Je kan zien dat er nog enkele kleine aanpassingen gebeurd zijn die het geheel dienen te verfraaien maar die ook dienen om het geheel geloofwaardig te laten overkomen. In de eerste plaats heb ik de doek voor de deur nogmaals onder handen genomen en in het bijzonder het bovenste gedeelte van de doek (datgene wat zich boven de koord bevindt). Dit gedeelte was voor mij nog niet hoe het hoorde en dan in het bijzonder waren de plooien niet zoals ik ze wilde hebben. . Je ziet nu duidelijk de plooien en ik denk dat dit nu beter oogt. Ook aan de onderzijde van de doek heb ik de franjes proberen iets beter weer te geven en door middel van lichte en donkere kleuren weer licht en schaduw hun plaats gegeven. In de tweede plaats heb ik de strandstoel nog eens onderhanden genomen en alles nog een beetje meer kleur gegeven. Ook hier ben ik gestopt (voorlopig) om dat mij niets meer invalt om het geheel te verbeteren. De reden waarom ik terughoudend ben om de stoel nog verder uit te werken is vrij eenvoudig. Ik wil namelijk de doek voor de deur als blikvanger houden en de strandstoel staat dan wel op de voorgrond maar moet niet de meeste aandacht vangen. Ook heb ik hier en daar nog wat aan het rechtergevelgedeelte gedaan, maar dat zijn maar kleine dingen. Zoals op een paar plaatsen iets donkere kleur bijvoegt om meer diepte in bepaalde gedeelten te krijgen. Tot slot heb ik ook de koord waarover de doek hangt beter zichtbaar gemaakt en een lichte schaduw op de muur gegeven. Hier twijfel ik nog wat, omdat ik denk dat door iets donkerdere schaduw, die dit koord op de muur werpt, het geheel nog zonniger zal doen overkomen. Maar dat zal ik bij de volgende en laatste bespreking wel laten zien.
Aangepast gedicht over Kunst geschreven voor het 25 jarig bestaan van onze KK Alkanna
Ik heb enkele zéér fijne raadgevingen binnen gekregen in verband met het gedicht over Kunst. Omdat je raadgevingen nooit in de wind mag slaan maar ook niet slaafs dient te volgen heb ik mijn gedicht aangepast. Ik hou me nog steeds aan de rijmvorm en ik probeer ook nog steeds iedere strofe (of alinea) uit 25 woorden te lanten bestaan. Ook geef ik een bedankje aan de mensen die zo goed waren om hun gedacht en mening te zeggen over dit schrijfseltje en daardoor dit gedicht weer iets hoger te tillen.
Kunst
Voor ieder mens betekent Kunst iets aparts,
De één houdt van muziek, een mooi boek of goed geschilderd doek, sommigen zelfs van Commedia del Arté.
*****
Er zijn mensen die denken dat ze Kunst moeten becommentariëren,
Ja, zij denken dat ze Kunst zien, zoals sommige anderen dénken dat ze Kunst creëren.
*****
Zelf denk ik dat Kunst iets is dat zich door niets of niemand laat dwingen,
Dat de Kunst bestaat uit heel gewone klein menselijke dingen.
*****
Eigenlijk zijn mensen, die het minst over Kunst gaan praten, of denken.,
Zij die meestal hun eigen leven leiden en sommigen zelfs hun leven schenken.
*****
Dat deze mensen meer Kunst leggen in, of van hun dagelijks leven maken,
Dan velen van die pseudo-kunstkenners ooit in hun carrière zullen smaken.
*****
Bedenk hierbij dat al die kleine dingen, bedacht, gebracht of gemaakt door doodgewone mensen,
Zeer Kunstig kunnen zijn, zonder dat zij zich enige sterallures toewensen.
*****
Voor mij is de definitie van Kunst zelfs met een K", eenvoudig en klaar,
Leven als een doodgewone sterveling, alle dagen van Gods ganse jaar.
Gedicht over Kunst voor 25 jaar bestaan Kunstkring Alkanna
Tijdens de afgelopen dagen heb ik echt niet veel ,zelfs praktisch niets kunnen schilderen. Dat wil daarom niet zeggen dat ik helemaal inactief ben geweest maar het schilderen stond op een laag pitje. Wat ik wel gedaan heb is veel nagedacht over hoe we ons jubileum boekje, dat we willen uitgeven met het 25 jarig bestaan van onze kunstkring Alkanna, verder kunnen uitwerken. Ik heb reeds heelwat dingen gedaan om van deze uitgave een aangenaam en waardevol naslag werkje te maken. Maar er waren nog wat zaken die moesten aangepast en of geschreven worden. In maart van 2007 houden we onze jubileum tentoonstelling en dan dien je als voorzitter toch het een en ander te zeggen tijdens de opening van zulke tentoonstelling. Ook wilde ik een origineel voorwoord in ons boekje zetten. Daarvoor heb ik geprobeerd een gedicht te maken dat handelt over wat voor mij eigenlijk KUNST is. Bij wijze van voorproef zet ik dit vandaag op de blog en hoop ik hier op reacties te krijgen die eventueel kunnen bijdragen om een goed voorwoord te schrijven. Elke strofe in het gedicht heeft 25 woorden waardoor er een zekere band bestaat met het 25 jarig bestaan van onze kunstkring.
Kunst Voor ieder mens betekent Kunst iets aparts,
De een houdt van muziek, een mooi boek of goed beschildert doek, sommigen zelfs van Commedia del Art.
*****
Er zijn mensen die denken dat ze Kunst moeten becommentariëren,
Ja, zij denken dat ze Kunst zien, zoals sommige andere menen dat ze Kunst creëren.
*****
Zelf denk ik dat Kunst iets is dat zich door niets of niemand laat dwingen,
Dat de Kunst bestaat uit heel gewone klein menselijke dingen.
*****
Dat eigenlijk zij die het minst rond Kunst gaan praten, werken of denken.,
Die meestal hun eigen leven leiden en sommigen zelfs hun leven schenken.
*****
Dat deze mensen meer Kunst leggen in, of van hun dagelijks leven maken,
Dan vele van die pseudo-kunstkenners ooit in hun carrière zullen smaken.
*****
Bedenk hierbij dat al die kleine dingen, bedacht, gebracht of gemaakt door doodgewone mensen,
Zeer Kunstig kunnen zijn, zonder dat zij zich enige sterallures toewensen.
*****
De definitie voor Kunst lijkt mij eenvoudig, zelfs die met de grote K,
Ga leven als een doodgewone sterveling alle dagen van Gods ganse jaar.
Terug aan de gang gaan na een kleine periode van inactiviteit
Vanaf vandaag gaat het weer iets beter. De fibromyalgie heeft weer even onverwacht als hard toegeslagen. Door de aanhoudende pijn heb ik mijn aanwezigheid op mijn blog tot het minimum beperkt en door alles rustig aan te doen mijn pijn proberen te onderdrukken. Ik kan je zeggen het was weer enorm de pijn scheuten die ik van en in mijn lichaam moest verdragen. Maar ik heb vanaf vandaag toch weer de indruk dat de fibromyalgie eventjes wat gas terug neemt en ik weer terug wat fijne ontspannende zaken kan gaan doen. Dus als alles blijft zoals het nu is kunnen we weer verder gaan met het aanvullen van onze blog en dat is toch voor mij een hele gerust stelling.
Aquarel: Gevel met doek en strandstoel: Fase5/deel 4
Zoals je op de foto kunt zien is het schilderij in zijn laatste stadium getreden ik ga achter vandaag nog een bespreking geven en dan is het klaar. Ik heb op dit moment nog wat gewerkt aan de strandstoel om het houten frame nog wat meer licht te geven. Hoe heb ik dit gedaan? Ik heb de bruine armleuningen terug wat open gekrabt met een scherp mesje. Hierdoor heb ik op onregelmatige wijze wat verf weg gekrabt waardoor terug de ondergrond zichtbaar is geworden. Deze ondergrond is natuurlijk het witte papier en dat is het geen ik wilde bereiken. Door deze onregelmatige witte stippen krijg je de indruk dat er een zeker licht speelt op de zetel. De schaduwvlekken op het doek zijn nog niet hoe het zou moeten maar daar ga ik in de eindfase nog iets aan doen. Let ook op de onderkant van het schilderij en dan meer bepaalt onder de zetel hier heb ik de kleuren laten terugkomen die er in de doek van de zetel zijn en het houten kader. Deze kleuren zijn fel afgezwakt maar geven wel een mooi effect aan de onderkant of de vloer waar deze zetel opstaat. Tot slot wil ik nog zeggen dat het schilderij redelijk mijn betrachting, die ik me stelde bij de start, begint te benaderen. Als laatste sessie, overloop ik nu nog eens het ganse schilderij en breng hier en daar nog wat wijzigingen aan, maar daar wil ik het de volgende bespreking over hebben.
Aquarelle: Gevel met strandstoel en doek. Fae5/deel 3
Vandaag iets meer over de strandstoel zelf. Zoals je kan zien op de foto ben ik bezig geweest om de strandstoel wat meer vorm en kleur te geven. Het is nog niet optimaal maar dat zijn nog enkele kleine zaken voor de volgende bespreking. Ik heb het houtwerk wat kleur gegeven en ook aan de doek van deze strandstoel ben ik aan het werk geweest. Dit zijn allemaal maar kleine aanpassingen maar ook die zijn noodzakelijk in het geheel. Op dit moment is het resultaat niet dat wat ik er van verwacht heb en ik moet me nog iets laten invallen om het geheel die uitdrukking te geven die ik graag zou willen. Ik denk dat ik de kleuren van de doek en strandstoel nog wat meer ga intensiveren en dan zullen we het schilderij nogmaals bekijken alvorens het geheel af te sluiten.
Door enkele wijzigingen is de voorgaande foto niet vergrootbaar. Deze kan wel vergroot worden en daardoor heb je een beter zicht op het huidige schilderij.
aquarel: Gevel met strandstoel en doek: Fase 5/ deel 2B
Voor vandaag wil ik toch nog enkele woordjes wijden aan het aanbrengen van glacislagen en hoe en waarom je die het beste kan aanbrengen. Het is natuurlijk zo dat je niet te pas en onpas moet gaan werken met glacislagen omdat je dan van een positief hulpmiddel een negatief resultaat kunt krijgen. Wat is een glacislaag? Dit is een transparante laag die men aanbrengt op een bestaand schilderij of tekening (dit kan met olieverf maar ook met aquarel) enz.om verschillende redenen. Transparant wil zeggen doorschijnend maar toch met een eigen kleur om de onderliggende laag te accentueren zonder de onderliggende laag volledig te verbergen. Waarom past men dit glaceren toe? Daar kunnen verschillende redenen zijn om te glaceren zoals: 1) Om een werkstuk een eenheid te geven qua kleur (bv landschap met avond zon waar alles beschenen wordt met een roodachtige gloed). 2) Om diepte te creëren (bv bepaalde delen van een schilderij die doormiddel van glacis beter en scherper of minder scherp te laten uitkomen ten opzichte van andere delen van het schilderij). 3) Om een kleur heviger te doen oplichten (zonder de onderliggende laag te verdoezelen) dan haar omringende kleuren (vroeger paste de olieverfschilders zoals Rubens dit veel toe bij het schilderen kleding). In mijn geval bij deze aquarel ga ik met verf , die natuurlijk een transparante structuur op zich dient te hebben, (dit kan je zien en is aangegeven op de verftubes of napjes) verdunt met water een kleur over de bestaande kleur aanbrengen. Met deze glacislaag beoog ik in dit geval een zonnige uitstraling vna de gevel te krijgen. Op dit moment lijkt dit me redelijk geslaagd en ik zal als het schilderij af is en alle onderdelen geschildert zijn zoals ik het me voorstel nog een evaluatie maken van het geheel. Indien het dan nodig blijkt te zijn kan ik nog een extra laag aanbrengen op die plaatsen waar ik het nodig vind. Morgen wil ik de zetel in zijn geheel even bekijken alvorens het schilderij volledig af te werken.
Omdat de foto in eerste instantie nogal klein is wil ik je hier een tip meegeven om het geheel toch goed te kunnen bekijken. Wanneer je op de foto klikt dan komt deze groter op je scherm Als je dan rechtsonder van het dan geopende scherm met je cursor op de puntjes in de rechter onderhoek gaat staan Je wacht dat je cursor zwart en schuin gaat staan Dan kun je het scherm verkleinen tot je nog juist de grootte van de foto op je scherm En dan kun je de grotere foto perfect boven of onder de tekst plaatsen en tesamen de tekst en de foto bekijken. Indien dit niet goed zou werken mag men mij altijd verwittigen.
Aquarel: Gevel met strandstoel en doek: Fase 5/ deel 2
Vandaag ga ik proberen te laten zien hoe ik de gevel aan de rechterzijde aangepakt heb. Ik ga dit doen aan de hand van een foto waar ik de vier deelfases, waarmee ik gewerkt heb, aan elkaar geplakt heb. Het is namelijk zo dat ik in een viertal losse sessies ,de hele gevel bewerkt heb. Ik heb voor de duidelijkheid en om de foto niet al te groot te maken, enkel de rechtergedeeltes van de gevel genomen, waardoor je niet afgeleid wordt van de verschillende andere elementen op het schilderij. In de eerste foto zie je heel goed dat ik een bepaalde struktuur heb neergezet die nogal ingewikkeld van vorm is en die wel een warme uitstraling heeft. Op deze foto zie je eigenlijk de gevel zoals hij was op het ogenblik van vorige bespreking. Ik zeg dat hij nogal ingewikkeld van vorm is, maar dit komt ook doordat ik in de vorige fases, een donkere plek die ik geschilderd had, heb moeten wegwerken. Maar de kleur vind ik niet slecht omdat ze nogal wat warmte weergeeft een warmte die ik toch wilde meegeven in dit schilderij. Op het tweede gedeelte van de samenvoeging zie je dat ik ben beginnen te werken om de aanwezige vormen te vereenvoudigen. Hoe heb ik dat proberen te doen? Wel door een algemene wassing over het beschilderde oppervlak te zetten. Je kan goed zien dat deze wassing redelijk licht van kleur is en dat de onregelmatige vomen nog door de wassing uitschijnen. Dit is normaal omdat ik niet geheel dekkend wil werken. Ik wil door verschillende glacislagen, dit zijn dunne doorzichtige kleurlagen, een eenheid van kleur creëren, die toch nog de onregelmatige vomen laten zien, maar waardoor het werk een bepaalde eenheid krijgt. Op het derde gedeelte van de foto zie je dan duidelijk dat ik nog verder gegaan ben met glacislagen aan te brengen. Ook zie je dat de kleur van de gevel in het algemeen iets bleker van kleur is geworden. Ook kan je goed zien dat er enkele andere kleuren zijn bijgekomen, waardoor er een intersantere algemene kleurindruk ontstaat. Ik wil hiermee zeggen dat niet enkele kleuren gaan overheersen. Toch was het geheel me op dit moment te wit of beter gezegd te koud van kleur. Je kan geod zien op de laatste deelfoto dat ik opnieuw een warme glacislaag over het geheel heb heen gelegd waardoor het geheel weer die warme uitstraling krijgt die ik nog steeds nastreef. Het grote voordeel van deze glacislagen is, dat alles wat onder dergelijke laag zit ,blijft doorschemeren en alzo je voorgaande handelingen niet teniet doet maar voor bepaalde doelstellingen, eerder beter tot zijn recht laat komen. Tot slot wil ik zeggen dat het aanbrengen van glacislagen een veel gebruikt middel is om een bepaald gevoel op roepen bij de toeschouwers. Wanneer je dit zelf wil toepassen, dan moet je dit zeker niet uit proberen op een werkje dat je goed vindt. Je zou dit beter enkele malen oefenen op eerder gemaakte oefeningen. Want het eist toch een zekere vaardigheid om je verf aan te maken, en zeker om deze op te brengen. Tot slot wil ik zeggen dat ik morgen het schilderij ga laten zien in zijn huidige toestand waarbij ik nog enkele aanmerkingen zal plaatsen.
Aquarel: Gevel met doek en strandstoel: fase 5/deel1A
Vandaag ga ik proberen de draad terug op te nemen met de bespreking van dit schilderij. Het is natuurlijk niet zo dat ik tussen al de delen die ik hier beschrijf stop met schilderen. Neen ik doe verschillende dingen achter elkaar maar ik neem wel tussentijds foto's om iets meer uitleg te kunnen geven . Wanneer je enkel één foto neemt en je moet dan de hele werkwijze uitleggen dan wordt het niet interresant om te volgen en zelfs ondoenbaar denk ik. Het is ook niet mijn bedoeling om de één of andere manier van schilderen te promoten . Neen het is enkel de bedoeling om mijn manier van werken uit te leggen en te laten zien hoe ik van een bepaald onderwerp mijn visie probeer weer te geven, aan de hand van een schilderij over dat onderwerp. Ook is het nooit mijn bedoeling om iets klakkeloos over te nemen van een foto. Alhoewel ik dikwijls een foto gebruik om mij te helpen bij een schilderij te verwezenlijken. Vanaf vandaag zal ik weer proberen doormiddel van mijn dagelijkse stukjes een objectief relaas te geven over het ontstaan van deze aquarel. Zoals ik reeds zei in de vorige besprekingen wil ik vanaf morgen de rest van de rechtergevel bespreken en dan over stappen naar de eindfase.
Omdat we nu zo'n mooie nazomer hebben wil ik vandaag een foto die ik genomen heb enige tijd geleden tonen. Ik heb enkele wijndruifstokken staan en ze hebben op dit moment enorm veel mooie druiven op. Ik ben reeds een 14 tal dagen ruim aan het gebruiken maar nu zijn ze toch wel het lekkerst. Ze zijn zeer zoet en ook redelijk van formaat kortom alles wat Adam en Eva in het park van Eden hadden. Alleen zal het rond deze tijd geweest zijn dat Adam alles van Eva (en andersom) voor het eerst mocht aanschouwen denk ik. De druiven bladeren beginnen stilaan te verdorren en zij zullen op zoek moeten gegaan zijn voor iets nieuws te vinden om alles te bedekken .........maar wat dat geweest is weet ik niet. In elk geval de druiven smaken daarom niet minder lekker hoor.
Aquarel Gevel met strandstoel en doek: fase 5/deel 1
Ik kan je zeggen dat ik nu voor de derde keer dit onderdeel aan het schrijven ben. De twee voorgaande keren heb ik tweemaal op een foute toets gedrukt en alles was weg. Er hebben enkele krachttermen door de kamer gevlogen maar dat helpt natuurlijk ook niet. Vandaag wil ik, zoals de vorige keer afgesproken iets dieper ingaan op de rechterzijde van het schilderij. Alvorens aan te vangen met die bespreking wil ik toch nog eens in gedachte brengen dat de bedoeling steeds geweest is, om een zonnige aquarel te maken. En tevens aan te tonen voor mezelf dat ik ook met aquarel een zeer goede stof uitdrukking of algemeen gevoel kan weergeven. Het is natuurlijk zo dat mijn grootste liefde nog steeds uitgaat naar het werken met "Pastel" maar dat ik door mijn ziekte dit medium niet zo goed meer kan hanteren als ik zou willen. Terloops wil ik toch meegeven dat ik voor mijn ziekte ook nog niet zoveel met aquarel heb gewerkt. Je kan je dan misschien afvragen waarom ik iets minder met pastel werk heden ten dagen. Het is namelijk zo dat mijn handen niet altijd reageren zoals ik het zou willen. Door mijn ziekte zijn mijn vingers stijver geworden en om met pastelkrijtjes te werken zoals ik wil, moet de beweeglijkheid van je vingers zeer goed zijn. Maar ik kan je verzekeren dat ik niet bij de pakken blijf zitten en nu door met aquarel te werken maar op termijn zal ik zeker ook weer pastelleren zij het misschien minder gedetaïlleerd. Terug nu naar de kern van de zaak: je kan zien op de foto dat ik de donkere vlek die zich rechts op het schilderij bevond weg gewerkt heb. Ook ben ik door met de kleuren te gaan spelen het geheel lichter en zonniger gaan maken. Toch blijft het van belang om ook als je met lichtere kleuren gaat werken hierbij zeer goed op te letten, waar de verschillende lichte en donkere partijen zich bevinden. Want enkel door deze tegenstellingen goed weer te geven en misschien zelfs wat meer te benadrukken krijg je dat zonnig karakter. De uitdaging bestond niet alleen uit het feit om een zonnige aquarel te maken maar ook om een goede stofuitdrukking van de gevel weer te geven. Met andere woorden de gevel van een ruwe en oude struktuur voorzien. Ik kan je bekennen dat het geheel er nog niet uitziet zoals ik het graag zou hebben maar geen nood dat zal niet lang meer op zich laten wachten. Bij mijn volgende bespreking wil ik iets verder ingaan op het geheel van deze struktuur en de afwerking en uitwerking ervan. Aan de strandstoel is op dit moment niet verder gewerkt omdat ik die wil aanpakken als de gevel volledig klaar is.
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Voor vandaag wil ik toch nog enkele woordjes wijden aan het aanbrengen van glacislagen en hoe en waarom je die het beste kan aanbrengen.
