Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Ik ben een man en woon in Bilzen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen en Tuinieren.
In tekenen en schilderen kan ik mijn passie voor al het mooie kwijt. Mijn kleinkinderen Pieter en Lena zijn mijn oogappels. Tevens ben ik voorzitter van de Kunstkring Alkanna. Mijn specialisatie inzake schilderen is portret, dierenportret & architectuur
Genieten en laten genieten van Kunst Mensen laten genieten van Kunst en iets mogen meegeven over mezelf, mijn hobby en mijn passie is het mooiste dat er bestaat.
10-09-2007
Aquarel:"Stro": fase 2: deel 2
Vandaag wil ik het één en ander schrijven over het aantrekkelijk maken van een achtergrond . Het is natuurlijk vanzelfsprekend dat een achtergrond niet alle aandacht mag opeisen. Maar het is evenzeer zo, dat de achtergrond een wezenlijk onderdeel van het schilderij is. Ik wil hiermee zeggen dat je ook de nodige aandacht aan een achtergrond dient te schenken als je een goed schilderij wil maken. Vooral vind ik het zelf nogal belangrijk dat je bij portretten een degelijke achtergrond presenteerd. Het is namelijk nog al dikwijls het geval dat men een zeer mooi onderwerp schildert en daarna nog rap iets rond dat onderwerp schildert om het geheel in te kaderen en dat dient dan de achtergrond te zijn. Wel je mag van mij aannemen dat zulk schilderij geen hoogvlieger zal zijn. Op de bijgevoegde foto kan je duidelijk zien dat ik redelijk wat werk probeer te maken om het geheel zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Hierdoor ben ik ook verplicht om zowel op het voorplan als op het achterplan iets aantrekkelijks te presenteren. In dit geval heb ik gekozen om de achtergrond niet één kleur te geven maar een paar kleuren in de achtergrond te verwerken en ik heb er ook voor gezorgd dat de verschillende kleuren een verschillende struktuur hebben of benadrukken. Het is niet altijd gemakkelijk om het juiste evenwicht te vinden in een schilderij met dit soort onderwerpen maar ik denk dat het me hier aardig gelukt is. Wanneer je een eenvoudig onderwerp als dit schildert en je wil dat het schilderij toch een bepaalde uitstraling krijgt dan kun je kiezen voor een ietwat intensere achtergrond waardoor de toeschouwer verplicht wordt om iets verder te kijken dan alleen zich te beperken tot een oppervlakkige oogopslag. Door in de bovenste helft van deze achtergrond kiezen om planken uit te beelden en tegelijkertijd het middenvlak een andere kleur te geven en voor de onderkant een tegengestelde kleur te kiezen hoopte ik dat het geheel iets aantrekkelijker zou worden.Natuurlik loop je dan het gevaar om alles over te dimensioneren en te veel aandacht te laten opeisen. Maar door een van de onderwerpen op de voorgrond (de tas) in de zelfde kleur te schilderen, willeswaar in een andere tint van kleur in het onderste gedeelte heb ik er voor proberen te zorgen dat er toch weer een zekere eenheid van kleur zou ontstaan. Of me dat gelukt is en waarom er nog enkele wijzigingen heb doorgevoerd wil ik in de volgende bespreking uitleggen.
Ik moet eerlijk bekennen er zijn nog al wat antwoorden binnen gekomen en de vindingrijkheid is enorm. Een van de mooiste en ook meest gelijkende (maar niet juiste) antwoord was Stef Wouters nieuwsanker en chef nieuwsdienst van VTM. Ik moet ook eerlijk bekennen er zijn een aantal juiste antwoorden binnen gekomen maar dat wil niet zeggen dat de andere geen kans meer maken om de aquarel te winnen. Want de trekking zal eerlijk verlopen en een onschuldige kinderhand, die van mijn kleinzoon Pieter, zal bepalen wie de aquarel wint en misschien stel ik zelfs een troostprijs ter beschikking maar dat zal afhangen van het aantal juiste antwoorden. Indien het er meer dan 20 juiste antwoorden zijn (en ik kan er bij zeggen dat dit een zeer realistisch cijfer is) dan stel ik een tweede prijs ter beschikking. Tip 6: Hij schrijft boeken maar is niet in de media bekend als schrijver. Ik denk dat het nu overduidelijk moet zijn wie het is. Denk er aan dat enkel de antwoorden die mij via mail bereiken in aanmerking komen.
Vandaag geef ik de tekening weer zoals de pose is hoe ik hem geportretteerd heb. Het is misschien nog niet helemaal duidelijk maar ik kan zeggen dat er een paar antwoorden binnengekomen zijn die er zeer dicht op zitten. Om het allemaal nog wat spannend te houden geef ik nog geen kleurenfoto maar de volgende tip zal zeker in kleur zijn. Tip 5: Hij is inderdaad nog vrij jong, beneden de 40 jaar, maar het is geen voetballer.
Vandaag ga ik verder met de uitleg over deze aquarel en het zal handelen over het schilderen van de hoeden en de schaduw deze hoeden werpen op hun achtergrond. Op de foto kan je duidelijk zien dat ik voor deze hoeden een kleur gekozen heb die vrij neutraal is en die de kleur van stro dicht benaderd. Het is een lichte okerkleur vermengd met Napelsgeel Licht. Met deze kleur heb ik de hoeden heel luchtig ingekleurd, dat wil in dit geval zeggen dat ik gewerkt heb met een droge borsteltechniek . Je zal nu misschien denken wat is een droge borsteltechniek? Deze techniek is eigenlijk zeer eenvoudig omdat je met vrij beperkte middelen deze techniek kunt toepassen. Het is namelijk niets anders dan door je verfborstel in de verf te dopen, daarna iets verf uit je penseel te verwijderen en dan pas met je praktisch droog penseel over het papier te gaan. Het is wel zeer belangrijk dat je papier waar je op dat moment je verf wilt achterlaten droog is. Hierdoor gaat de verf niet vloeien zoals ze zou doen op nat papier maar hierdoor gaat ze maar gedeeltelijk aanpakken op je blad. Naargelang je op ruw of medium of fijn papier werkt zullen er grote iets minder grote of kleine plaatsjes ontstaan waar er geen verf aanwezig is. het grote voordeel is dat deze techniek een glinsterend effect of een onregelmatig effect tot gevolg heeft en dat is het net dat we hier nodig hebben. Want het stro waar zo 'n hoed van gemaakt is heeft toch meestal een onregelmatige struktuur. Tegelijkertijd hou ik het onderwerp goed in de gaten bijzonder belangrijk is heo de vorm van de hoeden zijn en schilder ik met deze vorm mee. Ook dit is een belangrijk gegeven want hierdoor ga je de vorm extra benadrukken, waardoor je een extra dimensie aan het geheel toevoegt. Ik wil hier toch nog even aanhalen dat je steeds als je aan het schilderen bent, met gelijk welk medium, moet proberen je verfstreken de vorm van het onderwerp te laten volgen omdat dit steeds een veel beter effect geeft, tenzij je natuurlijk iets anders nastreeft. Ook heb ik ervoor gezorgd dat de rand van de hoed en de hoed zelf al de nodige schaduw en lichtpartijen hebben. En hier geldt weer dat principe dat je natuurlijk voor de hoogste lichtvlakken het wit van het papier kunt laten spelen, want dit maakt je aquarel zo aquarelachtig en geeft je werk een sprankeling die je enkel met aquarel kan bereiken. Tot slot wil ik je nog wijzen op de schaduwpartij die de hoeden werpen op de achtergrond. Het best zie je het bij de hoed aan de linkse kant waar je de donkerdere partij goed kan waarnemen. Maar ook hier heb ik die partij nog niet volledig in een heel donkere kleur opgezet want het is gemakkelijker in een volgend stadium deze partijen iets donkerder te maken dan ze moeten op te lichten. In mijn volgende bespreking zal ik het hebben over de achtergrond en hoe ik die achtergrond tracht aantrekkelijk te maken voor de toechouwer.
Ik wil vandaag nog iets verder gaan met de onthulling wie die bekende vlaming dan wel is. Ik heb nog een aantal mailtjes binnengekregen maar ik kan zeker melden dat het niet Nick Balthazar is, daarvoor heeft de geportretteerde nog te veel haar. Er zijn een paar antwoorden binnengekomen die in de richting zitten maar ik ga die voorlopig nog niet opsommen. Ik zou zeggen stuur de mailtjes maar binnen want alle kansen blijven open en ja het is toch de moeite meer dan waard om deze aquarel binnen te halen. Tip 4: Hij heeft nog haar en het is geen politieker.
Vandaag ga ik nog iets verder uitwijden over deze aquarel die als prijs voor de wedstrijd "Bekende Vlaming" zal dienen. Op de foto kan je duidelijk zien dat er op dit moment redelijk veel is gedaan ten opzichte van de vorige bespreking. In de eerste plaats wil ik vandaag iets zeggen over het bovenste stuk van het schilderij. Zoals je duidelijk kan zien heb ik de houtenplank waar het adres van de bewners opstaat iets meer kleur gegeven en het adres verder uitgewerkt heb waardoor het geheel beter tot zijn recht komt. Ook heb ik ervoor gezorgd dat er wat meer en duidelijker schaduw voorkomt aan de onderkant van deze plank. Door dit te doen komt het bord ook los van de muur en zie je dat het ophangt voor de muur. De schaduwpartij die ik aangebracht heb is donker maar zeker niet zwart. Je ziet ook in de andere schaduwpartijen dat ik zeer zeldzaam zwart ga gebruiken voor een schaduw aan te geven. Zoals ik al eerder zei gebruik je beter een donkere kleur van het object en eventueel kan je deze kleur nog verdonkeren met donkerbruin of een heel klein beetje zwart. Het tweede punt dat ik vandaag even wil aanraken is de muur die de linkerkant scheidt van het rechtergedeelte. Een rechtergedeelte dat ik met opzet zeer smal gehouden heb en een redelijk constrasterende kleur heb meegegeven dit om het schilderij interessant te maken. Alleen moet ik ervoor zorgen dat het ook weer niet te druk gaat overkomen.. Je ziet ook hier duidelijk dat ik het bovenste stuk van de muur meer uitgewerkt heb dan het onderste gedeelte en ook dat het bovenste gedeelte op dit moment donkerder van kleur is dan het onderste stuk. Tot slot wil ik nog iets zeggen over de kapstok die ik nu reeds redelijk ver uitgewerkt heb. Als je goed kijkt dan zie je dat er een aantal nerven geschilderd zijn in het hout en dat ik ook de hangers reeds helemaal uitgewerkt heb. Je kan je afvragen waarom ik dat gedaan heb, maar hier is maar één reden voor, namelijk dat het gemakkelijker is om de nerven nu te schilderen en feitelijk is dat gebeurd voor ik de hoeden schilderde, omdat het nu eenmaal gemakkelijker is om op dat moment de nerven te maken. Laten we zeggen dat je dit soort zaken leert inschatten nadat je een tijd met aquarel werkt. In een volgende bespreking wil ik iets meer vertellen over de hoeden en de rest van het schilderij.
Ik moet zeggen dat de antwoorden op de vraag wie deze bekende Vlaming is zeer vlot binnenkomen. Toch wil ik nog eens vragen om uw antwoord in te sturen via de mail want als je het goed antwoord geeft zomaar op mijn blog zal het niet meetellen voor de wedstrijd. Ik doe dit om alles nog een beetje meer geheimzinnig te houden en ook om de geheimhouding tot het laatste moment te bewaren. Bijzonder goed vond ik de antwoorden van Lya Lenthe die de Kunstenaar Luc Thuymans als kandidaat gaf, ik kan je erbij vertellen als dit de persoon was die ik mocht portretteren dan was ik nog trotser dan nu. Ook de antwoorden als Johan Sauwens (had gekunt), Patrick Dewael, Wilfried Martens zijn binnengekomen maar zijn het niet. Ivan Sonck is ook binnengekomen maar die is het zeker niet. Tip 3: Ik kan zeggen dat het een man is en dat hij geen baard of snor heeft.
Morgen kan je weer en nieuwe tip lezen en zien van de geportretteerde Bekende Vlaming. Ik heb reeds verschillende antwoorden binnen gekregen maar nog niet het juiste. Het is dus niet Luc Appermont of Jan Leyers. Bijzonder goed vond ik Luc Appermont omdat hij en Bilzenaar en mediafiguur is.
Wedstrijd: Win een aquarel: Opdracht tot schilderen van een Bekende Vlaming".
Een tijdje geleden heb ik een stukje gewijd aan het voorrecht dat mij te beurt viel om een bekende Vlaming te schilderen. In dat stukje, dat je trouwens nog altijd kan terugvinden op mijn blog onder de titel "De dag van mijn leven ", beschreef ik toen wat ik mocht meemaken op onze kennismakingsdag. Het was niet alleen het schilderen van deze persoon die het zo uitzonderlijk voor me maakte maar ook dat er een hele reportage van onze samenkomst en werksessie gedraait werd. Het was inderdaad zo dat er een hele reportagecrew van kanaal50 die dag aanwezig was om een reportage te draaien die later als promotie zou gebruikt worden voor de initiatieven van deze man. Om alles wat beter te kaderen kan ik zeggen dat er vanaf 13 september een nieuwe interactieve zender bijkomt op internet. Deze nieuwe zender die je kunt terugvinden opwww.kanaal50.be zal vanaf 13 september beginnen uit te zenden op internet. En inderdaad dan zal er op deze zender een reportage te zien zijn van wie de bekende Vlaming is maar ook hoe ik te werk ga bij het schilderen van deze gast. Er is namelijk een klein promotiefilmpje gemaakt van de ontmoeting tussen mij en deze persoon maar ook is er een stukje te zien van hoe het portret tot stand komt. De eerste fase bij mij thuis in mijn schildersatelier zal te zien zijn. Het is dan ook met een zekere angst en toch grote verwachting dat ik uitkijk naar deze reportage omdat ik zelf nog niets van deze reportage heb gezien. Om het voor mij en mijn trouwe bezoekers en natuurlijk lezers van mijn stukjes zal ik telkens een tip van de sluier oplichten en stilletjesaan de bekende Vlaming gaan ontmaskeren op mijn blog. Ik zal dit doen door een elke keer een extra tip te geven en een foto te plaatsen die de persoon iets beter zullen kaderen. Het is natuurlijk zo dat ik er iets speciaals wil van maken en er een wedstrijdje aan vastknoop. Ik zal nu elke keer via de tip van de dag de kans geven om te raden wie de bekende vlaming is. Iedereen kan meedoen aan deze wedstrijd door via het e-mail formulier op mijn blog de naam van de persoon die hij of zij denkt dat het is die het is door te geven. Er is natuurlijk ook een prijs verbonden aan deze wedstrijd en dat zal, of wat dacht je, een schilderij/tekening zijn van mijn hand, voor hem of haar die weet wie de betreffende persoon is en het aan mij kenbaar maakt via de mail op mijn blog.
DeTip van de dag is: "Het is iemand die zijn sporen reeds verdient heeft op en rond de media wereld". Ook wil ik nog eens herhalen dat er vanaf 13 september een interactieve zender namelijk kanaal 50bijkomt op het internet en dat je daar ook de reportage over het schilderen van ......;kan zien en dit via deze link www.kanaal50.be .
Vandaag ga ik enkele woordjes schrijven over de verschillende onderwerpen die aan de kapstok hangen. Zoals je kan zien zijn dat een vijftal onderdelen. Het zijn een zak voor vanalles in op te bergen, twee hoeden en twee jassen. Zoals je kan zien heb ik de twee jassen reeds van een kleurtje voorzien en voor alle zekerheid wil ik erbij vermelden wat een soort jassen het zijn. zal ik het hier maar vermelden, ik wil twee regenjassen schilderen. De jas van de donkerste kleur is zo een regenjas die je over je heen hangt als een cape maar dan met een kap aan. Ze worden nog veel gebruikt door fietsers. De andere jas is een gewone alledaagse parka die ik hier wil weergeven in al zijn glorie en met zo weinig mogelijk materiaal . Als je die laatste bekijkt dan kun je goed zien dat ik door drie basisprincipes deze jas zijn vorm gegeven heb. Deze basisprincipes heb ik al eens uitgelegd denk ik maar ik ga ze toch nog eens herhalen. Je neemt een bepaalde kleur (hier is dat nu een licht groen of sapgroen) dat je als basiskleur voor je te schilderen onderwerp wilt nemen. Je brengt deze basiskleur over het hele onderwerp aan, behalve daar waar je de hooglichten wil hebben. Hooglichten zijn zoals je weet de plaatsen waar het meeste licht valt en bij aquarel verkrijg je deze hooglichten door het papier als wit te gebruiken dus daar laat je het papier onbeschildert. De volgende stap is dat je gaat kijken waar je plooien en vouwen wilt hebben (natuurlijk zijn die goed te onderscheiden bij je onderwerp). Voor deze plooien en vouwen weer te geven neem je de basiskleur maar je gaat die iets verdonkeren en je gaat die kleur opbrengen op die plaatsen waar je een plooi wilt hebben. Wanneer je dan weer goed kijkt dan zul je zien dat je vouw of plooi niet overal even donker is. Het is natuurlijk zo dat de plooi het donkerste is op de plaats waar het minste liccht valt. En op die plaats ga je het schilderij weer wat meer verdonkeren doe dit niet meteen vanaf de eerste keer want dan gaat alles veel te donker worden. Want je weet dat je bij aquarel steeds van licht naar donker werkt dit wil zeggen dat je de lichtste plaatsen uitspaart en dan stilletjes aan je aquarel opbouwt naar hetgeen je wilt bereiken. Dit proces van kijken en afwegen van de verschillende waarden en kleuren ten opzichte van elkaar en ten opzichte van het ganse onderwerp blijf je herhalen tot dat je tevereden bent over het resultaat. Nog een tip gebruik geen puur zwart uit de tube of van het verfnapje om je donkerste kleur te krijgen. Neen vermeng een aantal kleuren in dit geval is dat groen met elkaar en voeg eventueel iets zwart toe tot je een mooie donkere kleur krijgt. Probeer ook nooit meer dan drie kleuren met elkaar te mengen want dan krijg je een vuile kleur. Dit is een kleur die niet meer briljant schittert op je papier tenzij je natuurlijk zelf wilt dat je kleur op die plaats vuil wordt. De volgende bespreking zal handelen over de strooien hoeden en hun schaduwen op hun omgeving.
Vandaag een paar woordjes uit de eerste schilderactiviteiten van dit studiewerkje. Zoals altijd heb ik een redelijk uitgewerkte tekening gemaakt en aan de hand van deze tekening ga ik het schilderij verder afwerken. Omdat ik meestal van achter naar voor werk, dat wil zeggen dat ik eerst probeer de achtergrond een eerste laag te geven alvorens de voorwerpen die als blikvanger moeten dienen te schilderen, kan je op de foto goed zien dat ik ook hier niet van deze werkwijze afgeweken ben. Om het schilderijtje wat kleur te geven en daardoor niet saai te laten lijken, heb ik gekozen voor een redelijk kleurrijkpalet voor deze achtergrond. Tevens heb ik redelijk in het oog springende kleuren gekozen voor deze achtergrond en tevens heb ik de achtergrond onderverdeeld in verschillende stukken die ook een verschillende kleur hebben. Natuurlijk bestaat bij dit soort uitwerking het gevaar dat het geheel als te druk en overdreven gaat overkomen maar dat is een probleem (als het zich zou voordoen) voor later. En natuurlijk kan in zulke gevallen zo'n studiewerkje zijn belang bevestigen. Nu is één van de eigenschappen van aquarelverf dat ze altijd lichter opdroogt dan dat ze aangebracht wordt en dit is dan ook een eigenschap waar je terdege rekening mee moet houden bij het schilderen. Omdat je bij aquarel de witte hooglichten steeds of zoveel mogelijk uitspaart (dit omdat het papier meestal het witste wit is) heb ik dit ook hier op een paar plaatsen in de achtergrond gedaan. Om nog wat meer variatie in de achtergrond te krijgen heb ik gekozen om het bovenste gedeelte van de muur te schilderen alsof er planken tegen bevestigd waren waardoor dit ook weer wat mogelijkheden tot diversiteit in de afwerking geeft. Ook heb ik reeds een eerste kleurwassing aan de regenjas aan de linkerkant gegeven dit om een tegenbalans te geven tegen de wisselvallige achtergrond. Zoals je nu kunt zien geeft deze eerste kleurwassing reeds een redelijk goed zicht op wat er zich allemaal gaat afspelen op dit eenvoudige schilderijtje. Zoals ik in mijn vorige bespreking reeds zei is dit een zeer alledaags gegeven maar toch kan je met deze eenvoudige alledaagse dingen een heel verhaal vertellen en de toeschouwer boeien. En dit is waar het mij om gaat, namelijk, met eenvoudige onderwerpen die zeer alledaags kunnen zijn een schilderijtje maken dat de toeschouwer boeit en laat nadenken over hetgeen hij te zien krijgt. In mijn volgende bespreking zal ik iets dieper ingaan op de verschillende voorwerpen die aan de kapstok hangen.
Ik ga vandaag beginnen met een nieuw schilderij, het gaat geen groot werk worden maar een kleine studieaquarel van onderandere enkele gebruiksvoorwerpen die uit stro gemaakt zijn en vandaar de titel "Stro". Ik zelf draag een hoed en in de zomer is dat een lichtere hoed. Gewoonlijk in de week een goedkoper model dat inderdaad van stro gemaakt is. Ik heb ook een luxe uitvoering dat is een panamahoed maar die draag ik niet alle dagen. Omdat ik een aantal hoeden heb en ik deze ook eens wou schilderen dacht ik waarom geen aquarelletje maken van deze hoeden en daar nog enkele andere zaken bijschilderen zodat je toch een interessant onderwerp krijgt. Vandaag wil ik weer beginnnen met de opzet van dit schilderij. Op de foto kan je duidelijk zien dat ik een tweetal hoeden getekend heb en evenveel jassen. Het derde voorwerp dat aan de kapstok hangt moet een soort tas worden die meer weg heeft van een soort zak maar die je kunt gebruiken als tas. Om het geheel wat aantrekkelijker te maken heb ik ook een grote plaat getekend waarop ik een fictieve naam en adres geschreven heb. Dit schilderij is zoals ik in de aanhef reeds zei een onderdeel en voorstudie voor een groter schilderij dat ik in pastel wil maken. Het gebeurt niet altijd maar meestal als ik een groot schilderij maak dan probeer ik een aantal van de voorwerpen, die op dat grote schilderij staan, uit in kleinere studieschilderijen en dit is dus een van deze studies. Het kan zijn dat je later het schilderijtje dat ik nu maak niet meer of maar gedeeltelijk terug vindt in het groter schilderij. Ook de kleur kan soms wijzigen maar de lichtval en struktuur en sommige vormen komen ongetwijfeld terug in het groter werk. Je kan je dan afvragen is het zo belangrijk om die voorstudie te maken. Ik antwoord meestal ja en nee. Ja omdat je dan reeds een gedeelte van de moeilijkheden die je kunt ondervinden in je studie later gemakkelijker de baas kunt in het eindwerk. Ook omdat je op die manier onbevangen kunt experimenteren (in dit geval voor het weergeven van stro). Neen je kan niet alles uitproberen en alle moeilijkheden op voorhand oplossen. Dit zou gevaarlijk kunnen zijn omdat dan de mogelijkheid bestaat dat je hoofdschilderij een samenvoegsel van kleinere schilderijtjes zou worden. Om dit te voorkomen en het geheel spannend te houden maak ik mijn studies meestal met een ander medium dan het grotere werk. Hier maak ik een studie met aquarel en het groter werk wordt een pastel. Tot slot kan ik er nog bij vermelden dat sommigen van die studies zo goed meevallen dat zij als zelfstandig werkje kunnen dienen. Dit omdat zij bijvoorbeeld in een ander materiaal dan het hoofschilderij gemaakt is waardoor het een totaal andere uitstraling kan hebben dan het hoofdschilderij. En indien het niet lukt om als zelfstandig schilderij te bestaan dan heb ik in elk geval een goed studiewerkje gemaakt en een aantal problemen die zich zouden kunnen voordoen in een ander werk met het zelfde medium kunnen uitproberen en zo alweer iets meer ervaring opgedaan. Want zoals je weet is ervaring het gevolg van mislukkingen waar de betrokkene iets uit leert. Dus je ziet zulke werkjes zijn in alle gevallen de moeite meer dan waard.
Vandaag wil ik de laatste foto plaatsen van dit schilderij alvorens ik ze als button ga gebruiken. Ik heb het schilderij nog eens opnieuw bekeken en ik moet inderdaad constateren dat het nog zo slecht niet is. Zeker omdat het een aquarel betreft. Je weet dat een aquarel zo al veel moeilijker te maken is dan een olieverf of pastel, en dat het verbeteren van zo'n aquarel een opgave is die het werk meestal niet ten goede komt. Ik kan op dit moment geen echte verbeteringen aanbrengen en laat het werk dan ook voor wat het is. Ik denk dat ik mijn opzet bereikt heb, namelijk een eenvoudig onderwerp iets meer aandacht te geven en daardoor de toeschouwers van dit schilderij een andere kijk te geven op dit onderwerp. Ik hoop dat door dit soort onderwerpen, mensen iets meer gaan stilstaan bij het mooie van die alledaagse gebruiksvoorwerpen. Want eigenlijk is een deur een soort gebruiksvoorwerp, een plank die in een opening van de gevel staat en de bewoners en bezoekers toegang geeft tot de beslotenheid achter de gevel waar die deur een klein deel van is. Ik hoop dat bewoners en bezoekers zo'n deur anders gaan bekijken en benaderen. Want als je dit verder wilt doordrijven dan kom je uit dat een gewone deur een kunstobject gaat worden. En als je nu nog verder gaat denken bv. naar het modernisme toe dan ga je die deur niet afbeelden in een geromantiseerde versie (zoals ik dat doe) maar je gaat ze eerder afbeelden zoals ze werkelijk is met al haar gebreken en onvolmaaktheden. Een doordenkertje kan dan zijn, dat bijvoorbeeld een hoop bakstenen die zomaaar op elkaar geworpen zijn, en die kris kras door mekaar en op elkaar liggen, ook kunst is. Wanneer je dit denken gaat bekijken met een bril van de moderne kunstenaar en gaat overgieten met een sausje van alledaagse kunst dan ga je misschien wel iets anders aankijken tegen die moderne kunst. Tot slot van dit stukje wil ik nog zeggen dat ik voor dit schilderij gekozen heb voor een wortelhouten lijst die perfect aansluit bij het geschilderde onderwerp en een prachtige omlijsting geeft aan het schilderij. Mijn volgend werk zal weer een aquarel worden, een aquarel die iets meer gaat zeggen over dagdagelijkse en deze zomer zeker in zwang zijnde onderwerpen.
Vandaag ga ik de laatste fase of de afwerking van dit schilderij laten zien. Het is zoals het meestal het geval is dat de grootste moeilijkheid is om tijdig te stoppen met een schilderij. Ook hier deed dat probleem zich voor, maar ik heb nu besloten om het schilderij voorlopig als af te beschouwen. Wanneer je te ver zou gaan met het schilderen dan wordt het schilderij overwerkt en is het niet mooi meer. Ik zeg voorlopig omdat ik nu in deze fase het schilderij een aantal dagen en soms enkele weken uit het zicht zet om achteraf met een vrije blik het geheel nogmaals opnieuw aan een kritische blik te onderwerpen. Het is namelijk zo dat ik uit ondervinding weet dat wanneer het schilderij een aantal dagen niet meer in mijn belangstelling geweest is, ik het met totaal nieuwe ogen bekijk. Ik zie dan meestal onmiddellijk of het schilderij goed of slecht is. Ik hoop dat het voor dit schilderij gaat zoals het meestal gaat om nog een paar kleinigheden te wijzigen en dat ik het voor de rest als goed en af beschouw. Wat ik hier nog gedaan heb sinds de laatste bespreking is vrij miniem. Ik heb hier en daar nog wat kleur bijgevoegd en wat meer details en accenten gelegd. Verder heb ik gekozen voor een dubbelle passepartoute die beiden een onderdeel zijn en het midden houden tussen de gebruikte kleuren in de gevel. Wat volgens mij bijzonder goed meevalt is het feit dat de binnenste passepartout een goede aanvulling is voor de bovenzijde van het schilderij. Het is alsof het balkom door de kleur van deze passepartout nog oneindig verder doorloopt en dat geeft een zeer mooi effect. Voor de rest vind ik zoals ik reeds zei het werkje meer dan geslaagd en is het nu nog uitkijken naar een gepaste lijst maar ik denk dat ik daar ook al een antwoord op heb.
Vandaag ga ik zoals afgesproken iets meer in detail gaan over de boord van de gevel. Op de foto zie je dat ikgeprobeert heb om deze "plint" iets meer aandacht te geven door de kleuren van de stenen net dat ietsje meer te accenturene. Door op verschillende plaatsen de kleur iets te verdonkeren krijg je een natuurlijk spel van hoogte en laagten of dieptes, waardoor deze stenen een uitzicht krijgen dat niet glad maar ook niet te ruw van textuur is. Ook heb ik wat meer kleur in de omlijsting van de deur gebracht waardoor dit onderdeel vorm krijgt en daardoor een mooie omsluiting van het hoofdonderwerp wat de deur toch is, geeft. Het is op deze manier dat je een onderwerp hoe banaal en alledaags het ook mag wezen het best kunt benaderen, hierdoor wordt het een op zich zelf staand geheel dat de moeite is om onder de aandacht te brengen. Want, als je naar deze deur kijkt dan ga je niet onmiddelijk denken dat deze deur maar een klein onderdeel van een gevel is en daardoor een nog kleiner stukje van een huis is. Neen je gaat deze deur zien als een wezenlijk stuk dat het waard is om gezien en geschilderderd te worden. Zo zie je dat ieder onderwerp als het goed omkadert wordt wel degelijk een schildersonderwerp kan zijn. In mijn vorig stukje vroeg ik wat er nog meer te zien was in dit schilderijtje. Wel dat waren de twee roestige draadstrukturen links en rechts van de trap. Eigenlijk vindt je deze "schoenenkrabbers of laarzenkrabbers" nog enkel terug aan herenhuizen in de grote steden. Deze objecten warten vroeger toen de wegen nog niet zo verhard waren als nu, grote nut. Want het was zo dat eer men binnen ging in zo'n statig herenhuis eerst zijn schoenen (en dat waren dan laarzen en of schoenen ) een paar malen over deze roosters haalde zodat het grootste slijk en vuil van onder de schoenen weg was en daarna besteeg men pas de trap naar de voordeur. Vervolgens kon men binnengaan en daar mocht men op de mat of in de gang wachten tot men je de toestemming gaf om binnen te gaan in de ontvangskamer of het slaon. Om nu de eentonigheid van deze muurplint te doorbreken heb ik geprobeert zulke ijzers weer te geven en te schilderen. Voor mij zijn het van die zaken die een alledaags onderwerp weer iets aantrekkelijker maken. Zeker omdat de toeschouwer als hij het schilderij bekijkt en onderzoekt dan iets extra's voorgeschoteld krijgt om over na te denken. Voor mij zijn dit de mooiere onderdelen van een schilderij omdat ik dan, al van in het begin, benieuwd ben of me iemand attent maakt op deze kleine speciallekes. Ook heb ik de treden van de trap die naar de voordeur leidt iets meer uitgewerkt. Zo'n trap is niet het gemakkelijkste onderdeel van zulk schilderijtje. Ten eerste omdat je hier heel goed moet opletten dat het uitgebeelde, werkelijk een trap is, en niet het een of ander misbaksel dat op een trap moet lijken. Ook dit zijn van die kleine moeilijke stukjes in een schilderij. Zeker bij het aquarelleren dien je heir de nodige aandacht aan te geven omdat je bij deze discipline weining mogelijkheid tot verbeteren hebt eens het onderwerp aangebracht is. Ook hier moet je weer degelijk rekening houden met de licht inval en schaduw, maar ook het perspectief en de condstuctie ervan zorgen ervoor dat je duidelijk ziet dat het geschilderde een trap is. Ik heb reeds zelfs bij grote schilders elementaire fouten gezien bij het schilderen van trappen. Waardoor het soms lijkt dat dit onderdeel er zo maar snel bijgezet is omdat je anders niet bij dedeur of trapopening kan komen. En laat dit nu net dat zijn wat ik probeer te vermijden. Mijn algemene stelregel luidt : als je iets wilt weergeven zorg er dan voor dat het in constructie juist is en als je dat niet lukt laat dan dit ondereel weg want het kan je heel schilderij naar de verdommenis helpen. Zo mijn volgende besprekeing zal handelen over de afwerking van het geheel en de kleuren van de passepartout en lijst.
Vandaag zoals afgesproken iets meer over de gevelafboording en het sierwerk van het balkon. Ik wil vandaag aan de hand van een overzichtsfoto van het gehele schilderij een algemeen indruk geven van deze twee onderdelen. In de volgende besprekingen belicht ik ze elk afzonderlijk en meer in detail. Ik wil beginnen met de boord van de gevel. Zoals je kan zien heb ik de boord in zijn geheel verder afgewerkt. Ik heb de stenen die in dit gedeelte verwerkt zijn een kleur gegeven die redelijk goed overeenkomt met de kleur van de gevel zelf. In werkelijkheid was dit een grijze sierbepleistering maar die sprak mij niet zo aan en daarom heb ik de structuur en kleur aangepast naar mijn smaak. Ook dit is iets wat je als schilder zelf in de hand hebt, je kan namelijk de verschillende onderdelen op elkaar afstemmen en indien je dit nodig acht in het voordeel van je schilderij de struktuur veranderen.. Je kan door dit te doen een schilderij picturaal maken. Hiermee wil ik zeggen dat je de werkelijkheid kunt romantiseren en deformeren zodat je een mooier geheel krijgt dit enkel door de verschillende onderdelen beter op mekaar af te stemmen. Dit is dan ook het grote voordeel van een schilderij op een foto. Een foto is beperkt tot het weergeven van de werkelijkheid een schilderij kan deze werkelijkheid weergeven maar de schilder kan indien hij dat wil dat schilderij mooier maken dan de werkelijkheid. Je hoeft je namelijk niet te beperken tot de werkelijkheid en alles tot in details en in zijn onvolmaaktheden weer te geven. Zoals ik al zei heb ik dus kleuren gebruikt die redelijk goed met elkaar combineren. Ook de ballustrade van het balkon heb ik een kleur gegeven die terugkomt in het schilderij. Want je weet zelf maar al te goed dat de meeste van deze ballustrades zwart gelakt zijn , maar ik heb deze een beige-grijs-groenachtige kleur gegeven met hier en daaar een roestplekje om het geheel nog aantrekkelijker te maken. In de boord onder de gevel heb ik tevens een element toegevoegd dat je enkel nog aan heel oude huizen vindt. Dit element ga ik nu niet bij naam noemen maar ik zou graag willen weten of één van jullie het welbepaalde deel weet te herkennen en wat de naam weet van dit in die tijd broodnodige onderdeel was. De volgende keer meer in detail uitleg over de boord en het balkongedeelte.
Vandaag ga ik weer wat verder met mijn uitleg over deze aquarel. Op de foto kan je zien dat ik heel wat bijgeschilderd heb aan de deur maar ook het balkon en de boord van de gevel hebben een fikse beurt gekregen. Aan de deur zal het meest in het oog springen (dat hoop ik althans) dat ik de panelen waaruit de deur opgebouwd is ben beginnen weer te geven. In het bijzonder moet je hier hier zeer goed kijken naar de lichte en donkere stukken waaruit zo'n paneel opgebouwd is. Als je het grootste paneel (in het midden van de deur) bekijkt dan zie je dat dit paneel alleen al door de donkere en lichte delen zijn vorm krijgt. Ik denk dat je zeer goed ziet dat dit paneel niet vlak in de deur en zijn omlijsting zit, maar dat het paneel dikker is en uit de deur naar voren steekt waardoor de deur nog majeustatischer gaat lijken dan ze al is. Je kan zeggen, ja dat zie je wel meer in dit soort deuren, maar waarom hecht je zoveel belang aan dit onderdeel. Wel als je dit soort onderdelen gaat schilderen, en wannneer je dan voor zulk onderwerp staat dan zou je misleid kunnen worden door de vorm van het paneel. En zoals je ziet wordt de vorm eigenlijk grotendeels bepaald door de licht en schaduwvlakken van het paneel zelf. Ook de twee kleinere panelen die zich beneden in de deur bevinden worden op deze manier vom gegeven en weergegeven. Wat ik vandaag wil aantonen is dat het spel van licht en schaduw zeer voornaam is bij het weergeven van objecten en daardoor voor een groot deel je onderwerp bepaalt. Daarom is het soms van belang om de vormen die dit lichtspel op een object plaatst goed te bestuderen en soms een beetje te overdrijven waardoor je nog beter het beoogde effect zal verkrijgen. De volgende keer zla ik iets dieper ingaan op het uitwerken van het balkon en de gevelboord.
Eindelijk begint alles terug in zijn plooi te vallen. Een herinrichting van een volledige verdieping (in ons geval het gelijkvloers) ziet in het begin gemakkelijk aan, maar op het eind is het toch een beetje veel van het goede. Zeker als je zelf niet kan meehelpen. Vroeger deed ik zulke zaken zelf daardoor was het wel iets langer gespreid in de tijd, maar dan deed ik het kamer per kamer en hield zo een beter overzicht. Maar goed alles is terug ingericht (zo goed als) en ik ga me nu weer wat meer bezig kunnen houden met het bloggen. Alleen moet ik nog beginnen met het portret van de bekende Vlaming en hier begint de tijd ook te dringen. Ik heb mezelf de aanvangsdatum van 1 augustus opgelegd en ik denk dat ik dan nog tijd genoeg heb om het geheel af te werken. Vandaag wil ik toch ook nog iets vertellen over de aquarel "Grandeur". Zoals je op de foto kan zien heb ik een begin gemaakt met aan de deur zelf te werken. Ook heb ik een eerste toets gegeven aan de omlijsting en verder nog wat gewerkt aan de onderste boord van de gevel. Voor de deur ben ik begonnen met de donkerste kleuren op te zetten. Deze kleuren zijn het donkerst en geven de houten kader rond de deur zelf weer. Dit doe ik om een overzicht te houden in de tekening. Want als je terug gaat kijken naar de tekeing in de eerste bespreking van deze aquarel dan zie dat er heelwat lijnen en lijntjes staan die de verschillende onderdelen van het onderwerp weergeven. Wanneer je nu zo'n onderwerp aan het aquarelleren bent dan moet je steeds goed uit je ogen kijken om het overzicht op je onderwerp niet te verliezen en zoals je weet bij aquarel is het zeer moeilijk om verbeteringen aan te brengen of vergissingen weg te werken. Nadat ik de deurlijst heb opgezet ga ik de deur verder invullen en dat doe ik ook weer door de lichtste delen uit te sparen en de andere delen te voorzien van verf. Ook hier is het weer een voorzichtig aftasten van de verschillende onderdelen. Zoals altijd laat ik de lichtste delen wit en probeer ik voor de eerste wassing toch een gradatie in de kleuren te maken hoe licht de aanzet en de kleuren ook zijn. Dit kan je op dit moment goed zien op de foto. Om alles wat af te wisselen en een goed overzicht op het geheel te houden werk ik ook aan de boord van de gevel en de deuromlijsting. Dit geeft niet alleen een beter overzicht van het geheel maar houdt ook je aandacht bij het schilderen en het onderswerp. Op de volgende bespreking ga ik iets dieper ingaan op het afwerken van de deur zelf.meer in
Vandaag weer iets meer over dit schilderij. Op de foto kan je nu duidelijk zien dat ik het geheel van schaduw en licht verder heb uitgewerkt. Door de verschillende kleuren van licht en donker te plaatsen zie je nu het balkon boven de deur verschijnen. Het is ook hier weer hetzelfde als in de vorige bespreking, dat, door de schaduwen op een juiste manier weer te geven het geheel zijn realistische uitstraling krijgt. Het natuurlijk nog te vroeg om nu reeds te zeggen dat het geheel een perfecte weergave van het onderwerp is of gaat worden. maar ik zie nu al dat het de goede richting uitgaat. Je ziet ook duidelijk dat de twee consoles zich duidelijk beginnen af te tekenen op de gevel. Dit komt enerzijds door het aanbtrengen van de schaduwpartijen langs en boven de twee consoles zelf, maar anderzijds zal binnenkort ook duidelijk worden wat de lichtinval teweeg gaat brengen op de consoles. Aan de rechterkant heb ik reeds een eerste kleurwassing geplaatst op de console zelf en je ziet nu al dat deze ondersteuning een meer ruimtelijke werking geeft aan dit onderdeel enkel door deze wassing. Het is nu nog te vroeg om andere conclusies te trekken maar in de volgende bespreking zal ik wat meer vertellen over de deur zelf.
Het is weer enige dagen geleden dat ik nog iets geschreven heb over deze aquarel. De herinrichting van ons huis is nu volop bezig en dit neemt veel meer tijd in beslag van mezelf dan ik gedacht had. Maar alles schiet redelijk goed op en dan nemen we dit er maar bij. Het gedeelte dat ik vandaag wil bespreken handelt over het aanbrengen van diepte en schaduwen in deze aquarel. Zoals je op de foto kan zien ben ik bezig geweest om op verschillende plaatsen een verdonkering aan te brengen. De op dit moment meest opvallende bevindt zich onder het balkon boven de deur, en rond en opzij van de dragers van dit balkon. Door op de juiste plaats deze schaduwpartijen aan te brengen ga je de indruk geven dat de verschillende onderdelen van deze constructie uit het papier naar voor komen. En dat is natuurlijk de betrachting bij het schilderen op de manier zoals ik schilder, om een zo goed mogelijke indruk (twee dimensioneel - bij beeldhouwen krijg je het driedimensionele effect) van het onderwerp te krijgen. Als je naar de foto kijkt dan zie je nu heel duidelijk dat aan de rechter kant de console veel realistischer oogt dan aan de linkerkant. En dit is enkel verkregen door de nodige schaduwpartijen aan te brengen op de juiste plaatsen. Want zeg nu zelf de linkerconsole is nog steeds een vlakke figuur, waar je op het eerste gezicht niet goed van ziet dat deze eigenlijk voor de deur uitsteekt. De rechterconsole echter geeft je nu reeds een zicht op haar functie namelijk het dragen en ondersteunen van het overstekende balkon. Waarom schrijf ik dit nu en vooral waarom is dit nu zo belangrijk: in de eerste plaats omdat men door schaduwen aan te brengen op de juiste plaats een schilderij of een onderdeel van een schilderij realistisch kan doen overkomen. Wat ook nog zeer belangrijk is dat men de lichtval over het schilderij steeds op dezelfde manier en van op de zelfde kant over het schilderij doet vallen. Je kan natuurlijk ook met verschilllende lichtbronnen gaan werken maar dan ga je een ander soort schilderij maken. En mijn ding is om de objecten of onderdelen van objecten steeds zo natuurlijk mogelijk weer te geven. Natuurlijk iets geromantiseerder dan normaal maar dat maakt alles in mijn ogen alleen maar mooier. Volgende keer ga ik iets meer uitleg geven over het geheel van het schilderij en ga je ook duidelijk zien dat het balkon niet alleen tegen de gevel aan zit maar ook vooruit steekt.
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
