IVD? Dat is de afkorting van ‘International Volunteering Day’, ofwel de Internationale dag van de Vrijwilliger. Elk jaar op 5 december staat de wereld heel even stil bij de miljoenen vrijwilligers die zich overal ter wereld nuttig maken. Ook in Vlaanderen, natuurlijk.
Hieronder een dankwoord van Eva Hambach, directeur Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk vzw.
Vrijwilligers, EEN EXPLOSIE VAN ENERGIE
Vrijwilliger, ik hoop dat je het niet erg vind dat ik je zo meteen vergelijk met een glimworm. Ik kon kiezen voor de kaars want die geeft ook licht, energie en warmte, dat klopt. Maar een kaars is een zwak iets, ze dooft bij de minste weerstand. Als de wiek nat wordt, brandt ze niet meer. Een lichte bries en de vlam gaat uit…. Om dan nog maar te zwijgen van die kleine theelichtjes, waarop je helemaal niet kan rekenen. in feite is een kaars tegengesteld aan alles wat de vrijwilliger is.
Daarom past de glimworm beter. Ik was altijd al gefascineerd door deze kevers. groot of klein, dat maakt niet uit. Je moet je ogen goed opentrekken om hen te zien oplichten in de duisternis. Ze doen dat immers alleen op gezette tijden.
Er is geen enkel ander specie op aarde dat glimt als de glimworm, zo dacht ik, tot ik de vrijwilliger ontmoette. Heb je de vrijwilliger al eens goed geobserveerd? Hoe die zonder morren of knorren gaat voor zijn activiteit, op het appel staat als hij gevraagd wordt, bereid om inspanningen te leveren tot de klus is geklaard. Hoe ze blijven gaan voor hun zaak? Een windstoot, donderslag of hittegolf houdt hen niet tegen.
Bron van energie
Vrijwilligers bulken van de energie. Het zijn uit zichzelf al positieve en constructieve mensen, die de handen uit de mouwen steken, ideeën omzetten in initiatieven, acties op poten zetten. Actief zijn om dat ze zich daar goed bij voelen, omdat ook anderen daar beter van worden.
Iets betekenen voor anderen lijkt een boutade, maar is en blijft essentieel. Daar halen vrijwilligers energie uit. Beter dan bij de pakken te zitten, geven ze tegengas om de dagelijkse heksenketel dragelijker te maken. We hebben soms de neiging de ander te vergeten. Dat zal jou, vrijwilliger nooit overkomen. Jij stelt immers je wezen ter beschikking voor die andere.
Je bent mild voor de ander. Een voorbeeld.
Die mildheid tekent jou, vrijwilliger en levert je energie op om door te gaan. Als een perpetuum mobile. Een zowat onuitputtelijke kracht die je drijft.
Duurzaam
Het is alsof een vrijwilliger, terwijl hij vrijwilligt op de ene of de andere manier in zijn wezen een fysische en chemische reactie ondergaat, die sterkte geeft en voor een explosie van energie zorgt. Dat proces, dat trouwens totaal onschadelijk is, leidt ertoe dat vrijwilligers stralen en glimmen.
Inderdaad, durf ik te stellen, als de glimworm. Omdat onze blik wat vertroebeld is, slaan we er niet altijd acht op wat jij vrijwilliger betekent: voor de medemens, voor de cohesie in de samenleving. Wat je allemaal doet, vaak in de luwte, voelt uiterst aangenaam en knus aan en rolt als een warme deken over de wijk, de buurt en de gemeenschap.
Je bent er altijd en dat is comfortabel. Vanzelfsprekend. We zien je lichtjes stralen en gaan er vanuit dat ze niet doven, onuitputtelijk zijn.
Fout natuurlijk. Daarom dank je voor wat je doet. Voor de energie die je oplevert, afstraalt en die een dynamiek geeft die van onschatbare waarde is. Moesten we je energie kunnen aftappen, zouden we honderdduizend lampen kunnen laten branden. Dag en nacht. Vandaag, morgen, overmorgen en zo verder.
Er zouden geen stroomonderbrekingen optreden.
Vrijwilliger, jij levert duurzame energie. Geweldig toch?
Grazie!
Eva Hambach, directeur Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk vzw
05-12-2019 om 10:44
geschreven door Pikuurtje
|
