k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
Als je geen liefde hebt voor elkaar, vallen al je dromen in 't water, als je geen antwoord geeft op verdriet, zullen je tranen nooit drogen, als je 't leed in de wereld niet wil zien, worden Gods woorden voor altijd verborgen. als je geen liefde hebt voor elkaar, is er ook geen hoop op zegen, maak dan ook de liefde waar, schrijf het op alle wegen.
Als mensen samen komen,hun harten laten dromen, van heimwee boordevol, dan komt met stille schreden, vroomheid aangetreden,geluk,vergeving en liefdevolle vreugde. want als mensen wensen in 't leven, door eenzaamheid gedreven, elkaar nabij te zijn,als zij elkander dragen, door goede en door kwade dagen, dan wil ook de Heer bij hen zijn.
Zo zong een bloem in een vaas,Ik ben een bloem van 't veld, wie vroeg mij mee ter stede,waar ik nooit meer bidden zal lijk ginder in het rustig dal,mijn eenvoudig bloemengebed, Nu sta ik daar in huis en in een vaas,zo triestig te verwelken, mijn hart het doet er pijn van,je hebt mij pijn gedaan, als mens zul je dat nooit verstaan,de taal van bloemenkelken, 'Ik ben een bloem van 't veld,voor mij geen tuin, geen snoeien, geen vaas ,die mij gevangen houd,laat mij maar in het vrije veld, bij 'd andre bloemen bloeien, en ben ik uitgebloeid, laat mij dan maar verwelken, terwijl je luistert naar mijn laatste zang, want ik ben bang te sterven in een vaas tussen de mensen.
Alles in 't leven is te verklaren, Een vrouw komt 't huis en ziet haar man in in bed met een beeldschone vrouw? "Ze zegt" ontrouwe, ongelukkige vent die je bent? hoe kan je mij dat aandoen; de moeder van je kinderen? "Ik wil scheiden" De man zegt; wacht ik kan alles verklaren. Mm m m , maar rap, want ik weet niet als ik het kan geloven? Zie wat er gebeurd is; mijn liefste:? Dat meisken stond te liften, en zag zo triestig, en 'k heb haar dan maar meegenomen. Ze was zo mager, vuil en slecht gekleed, en had in 3 dagen niet geeten. 'k had medelijden met haar, en 'k heb ze die spagetti verwarmd die jij niet wou, 'k heb haar daarna gewassen en gekleed omdat haar kleren o zo vuil waren,een bloesje een rokje van jou, een mooi truiken, en schoenen die je niet meer wou ,allemaal dingen die jij niet meer wou dragen, die je van mij gekregen had? Daarna vroeg 'k haar om weg te gaan, maar aan de deur gekomen vroeg ze mij????? "Heb je toevallig niet nog iets die je vrouw niet meer gebruikt......"
(Met de groetjes van ploef) Voor wie zichzelf nog niet te oud vind om te presteren kan nog ,kan hier uit mogelijks nog wat leren, (onder ons gezegt en elders verzwegen)
Als je van iemand houdt heeft alles veel meer zin, zomaar op een aangename dag,een mailken op pc, daar is iedereen zo maar heel blij mee, 't wil zeggen dat iemand aan je denkt; en gewoon een beetje aandacht schenkt, als is 't maar een 't wa van nieks, voor ons betekent 't "meer dan iets" soms een reactie op een fijn gedicht of soms een keer een leuk bericht, als wij het berichtje zien binnenkomen, dan denken wij"ze weten mij nog wonen" dan snel eens op de mailbox... en lezen gauw wan " wie" van wat en hoe" iemand met een leuk bericht aan mij, en wees er zeker van; het maakt mij blij, mijn mail adres is je bekent..... en 'k vind heeeeeeeel leuk als je 't mij zend als senior hebben wij veel tijd, om te genieten wereldwijd. Voor somigen is ouderdom de winter van het leven, maar voor velen de tijd van oogsten, hoe langer je aktief kan blijven, hoe langer je jong kan blijven, 't is pas als je ouder wordt dat je leert om jong te blijven,want 't leven hangt af van ja's en ook van 'n ees.
Gode schiep de aarde,de bossen en de heide, hij schiep de het water en de dieren in de zee, alsook de vele dieren op de aarde,bron van voeding, bron van leven op dee's aard. Toen schiep hij ons "de mens" Hij gaf de mens veel doorzicht, en zo ontstond het vuur, hij vond het zuiver water in een de bron, aangevult door regen,alles was voorhanden? En de mens hij plant zich voort. hij had veel inzicht,en gebruikt de aarde als geen ander, Hij maakte hutten om te wonen, hij bewerkte de aarde, plante er eetbare gewassen en leefde van de jacht op dieren, van bomen miek hij brand hout ,om zich te verwarmen, en om gewassen eetbaar te maken. Hij ontdekte de reikdom van de aardse grondstoffen, bewerkte deze ,gebruikte metalen,water en de bomen, en zo ontstond ons huidig leven hier op aarde. De ontwikkeling werd grenzeloos,en van het nodige gebruik, kwam ook de overcomsumptie. En dat kan God zijn schepping niet meer aan? Vervuiling, bezoedeling van lucht, de overbevolking, de opwarming,oorlog, opstand,moderne wapens, leiden tot verval, vervuiling en ziekten maken ons gestel kapot. "En 't houd niet op" Gods schepping reageerd , ze komt in opstand. De opwarming, de polen die aan afsmelten zijn, de vele overstromingen, het schrijnend tekort aan voeding, de gedurige ontbossing, oorlog ,de vervuiling van ons water, het opfokken van de dieren, het doden van ons wilde dieren voor 't plezier; wij gaan regelrecht naar de vernietiging. En wat houden wij daar nog aan over; wat blijft 't er dan nog over voor ons nageslacht, zijn zei niet ons eigen bloed en vlees, geven wij ze alleen nog tranen van diepe ellende mee? Wordt het niet tijd om eventjes stil te staan bij alles.? even naar de toekomst kijken;ware 't geen wens die wij dienen uit te dragen? voor onze kinderen, onze kleinkinderen? Beleven en denken wij niet " "t zal onzen tijd nog duren." Laat ons daar maar even stil bij staan, voordat wij alsmaar verder en verder gaan.
't is maar mijn gedacht en 'k weet niet wat dat jullie er van denken hoor
Met geld kan je een woning kopen, maar niet het geluk. Men kan een bed kopen, maar niet den hemel. men kan een uurwerk kopen, maar nooit den tijd. men kan een boek kopen, maar niet de kennis. men kan den dokter betalen, maar niet zijn leven. men kan een luxebediening krijgen, maar niet het respect. je kan sex kopen, maar niet de liefde. Geld is niet 't belangrijktste; het kan problemen en frustraties bezorgen.
( met een vriend die ploef noemt, een voor iedereen een goede zondag)
Vriendschap is zwijgen, niets zeggen, maar je arm om de schouders leggen, in iemand geloven,zijn vreugde en verdriet delen, laten zien welke gevoelens in je wonen, niets vragen maar gewoon helpen dragen. "t Zit em in de kleine dingen,die je niet , tot eigen verplichtingen dwingen. aan een goede vriend komt nooit een einde, waar je ook bent,want echte vriendschap legt immers pleisters op de wonden, juist daarom is 't zo fijn om goede vrienden te zijn.
(Een van je beste vrienden ploef) Dus hou van de mensen zoals ze zijn, want anderen die zijn er niet.
Als den avond valt ,dan hoor ik de vogels fluiten, hun melodie kennen ze van buiten. wat is de schepping ven de Heer toch mooi, en midden in de nacht klinkt 't lied van de nachtigaal, ij brengt God de schepper, lof bij volle maan, blijf daar maar eens bij stille staan, die kleine grauwe vogel zingtdan zijn mooiste lied, je "ziet" je hoeft niet mooi te zijn voor God, zing zelf je lied met veel plezier, zing mee ter eer van God de Heer. Zo kan je rustig leven in zijn schepping "zegt de Heer"
De liefde is "het" mooiste geschenk, maar velen weten't niet, Droom wat je wil, ga waar je wil,wees wie je zijn wil, want je hebt er maar een leven, huil niet omdat 't voorbij is,maar lach omdat je 't hebt gekregen, dus zoek niet naar grote woorden,als een klein attentie volstaat, kijk niet zwart en ook niet en ook niet wit, Maar denk in de kleur van je hart.
Als iemand je lief geeft,is de manier waarop hij je noemt "heel" anders, want liefde geneest de wonden van 't leven, ze begint met een lach, groeit met een zoen, en eindigt met een traan. (Met de groetjes van ploef)
Slechts een ademtocht duurt een mensenbestaan, en niet genoeg kunnen wij ons verwonderen,over de gave van 't leven.
Ongemerkt glijden de dagen en jaren aan ons voorbij en wij worden onzegelijk arm als wij alleen op bijzondere dagen echt van 't leven genieten.
Het komt er op aan dat wij 't juweel van het geluk niet kwetsen..... door nodeloze vrees voor wat onze vreugden over schaduwen.
Door herinneringen aan een voorbije pijn, die voor ons reeds lang voltooid verleden tijd moest zijn, door een tekort aan liefde dat ons verhindert, het geluk te kennen van het elkaar kosteloos beminnen? ik heb het leven lief gehad en heb het aangedurfd, om van een hoge rotswand in 't leven te duiken.
Wat achter en voor ons ligt,is niets vergeleken met wat in ons ligt, want ons verstand zegt ons te vermijden, en ons hart zegt wat wij beter zouden doen.
Wie iets wil hebben wat hij nog niet had, dan moet hij doen wat hij nooit heeft gedaan,want afscheid nemen en verwelkomen liggen dicht bij elkaar. Liefde is als de maan, soms groot en soms heel klein,want, met een vraagteken bereik je veel meer dan met een uitroepteken.
(Foto Konig Albert dekoreert generaal Fayolle, den held van de Somme))Moed, 't is pas 't begin van onzen kruisweg.Toch verdraagt men alles nog vrij licht, en een van ons zegt:" Zoo zullen wij in alle klassen gereisd hebben." Om twee uur in den morgen worden wij te Harelbeke uitgezet, mat onze bagage en men laat ons toe een plaatsje voor het overige van de nacht te zoeken. Onze groep is in de menigte bannelingen verdwaald en sommigen gaan te midden vande weg op hun pakken zitten, om adem te scheppen. Wij beheven ons naar het klooster, waar onzen almoezenier om drie uur de mis opdraagt. De arme man.... hij kan bijna niet meer en houdt zich aan 't altaar vast, om niet te vallen. Wij ook zijn uitgeput van vermoeienis. Dan sluimeren wij op onze pakken in. Den volgenden dag stopt men de dwalende kolonne op trams, om ze over de naburige dorpen te verdeelen. wij worden op een wagen geheschen en daarachter bindt men een kar,om er het goed op te laden. Wij ontvangen er de meest hartelijke gastvrijheid. Den 29* Juli 1917 moeten wij op militair bevel weer in de beestewagens. We reizen naar Berlaar in de provincie Antwerpen , waar we eveneens in 't klooster onzen intrek nemen."In November mochten de zusters naar onbezet Frankrijk. Dit uittreksel toont ons dus het leven in die plaatsen achter het Vlaamsche frond. Te Wervik was het al even erg gesteld als te Komen. De kerk diende daar als gevangenis voor krijgsgevangenen in afwachting van hun verder vervoer. De bevolking werd ontruimd. De huizen werden als die te Meenen beschadigd en leden ook onder de beschieting.Passchendale was dus in de macht van de gealieerden. Het was een hoog punt. De heuvels van Becelare en Geluwvelt lagen immers lagerDrie dagen bleef de infanterie werkloos maar de vliegers en de artillerie bestookten de wegen en stations. De 10* vocht men weer tusschen Passchendale en Roozebeke. Maarhet offensief mocht als beeindigd beschouwd worden, al trachtten de Duitschers den 13* en14* nog te vergeefs Passchendale terug te nemen. Den 22" hadden de schermutselingen plaats bij Bij Becelare . Maar in Italie was den toestand dreigend en de Engelschen zonden er zes divisies heen.Dat beteekende dus, dat de pogingen tot doorbraak hier beeindigd en mislukt waren. De Duitschers behoefden geen versterking meer aan te voeren.Oostende en Zeebrugge bleven aan hen, en weer daalde de sombere winter over het verwoeste Vaanderen neer. Men zou wachten op de Amerikaansche hulp, Amerika dreef zijn voorbereidingen snel door. Van een andere zijde werd de staat van zaken in Rusland steeds ernstiger.In November hadden nog eenige gevechten aan de Somme plaats. Men maakte daar 10.000 gevangenen, doch ook hier liep het offensief dood. Wachten moest men. En bij de hoop mengde zich vrees door de ineenstorting van Rusland die wij hebben aangetoond. De oorlog eindigde in 't Oosten, dat was in 't voordeel der Centralen. Amerika rustte zich tot fellen strijd toe, dat was winst voor de Entente. En zoo moest men weer een bloedig voorjaar verwachten. slot
Vogende keer; Het Blankaert meer, bestorming van de meelfabriek van Diksmuide en den Winter.
(Foto Een zwaar gebouwde motor vrachtwagen, geschikt om moeilijk terein te berijden) En dan de opeenvolgende,plotselinge beschietingen, metde haastige vlucht naar de kelder ,onder het eetmaal, het gebed.Hoeveel omgelukken om ons heen, Een bom ontploft bij het klooster, in een kelder, er zijn dertien personen die gevlucht zijn, allen komen om't leven? Eenigen tijd nadien, valt een granaat op onzen binnenkoer, en vernielt de galerij van de eetzaal der leerlingen: 8 soldaten gedood. Verscheidene vallen in den hof, slaan de boomen ner, boren door de muren. En dat herhaalt zich honderden malen. We zijn hier immers slechts vijf kilometer van het frond en dus nabij genoeg om het gedonder der kanonnen, het geknal van de geweren te hooren, luchtgevechten te zien, stikgas te gerieken, dat onze slaap verstoort, want de ruiten zijn door hout en teerpapier slechts onvoldoende vervangen. Maar onze moed versaagt niet."Toen de moeder overste van het klooster gestorven was, kreeg men toestemming haar op Franch Komen te begraven. De zusters en vele inwoners volgden de baar. aan de grens moest de stoet stilstaan, slechts enkele zusters mochten verder gaan, de andere burgers moesten weerkeeren. En voor hen, die door mochten , moest een schepene" op zijn hoofd"beloven, dat er niets abnormaals zou gebeuren.Voor de zekerheid, zond de kommandatur nog een, peloton soldaten mee.Aan de overzijde van de brug, die daar aan de Leie, de grens vormt, wachtte de Fransche geestelijkheid."Den 28" Mei, lezen wij verder, kregen wij officieel bericht, dat Komen ontruimd zou worden. We moesten ons haasten en de bagage klaarmaken. Op de machine maken we van een twintigtal lakens zakken, om onzen voorraad in te bergen, we trekken onze beste kleeren aan, en stoken op de binenplaats een groot vuur niet een vreugdevuur, maar om aan de Duitschers te ontnemen,wat men niet voor hen achterlaten wil.De kapelaan der parochie komt het H Sakrament halen.In de kapel spreekt de overste de zusters toe, verdeelt ze in vier groepen en geeft eenige aanbevelingen.Maar de tijd dringt en we moeten het huis verlaten, dat ons zoo dierbaar was geworden. Men is geladen; overladen en vertrekt zonder om te zien.De overste wacht beneden aan de trap, twee bejaarde zusters,die moeilijk naar beneden komen.Omkijkend ziet ze vier officieren,die reeds de plaats beloeren.....'t is wel waardig? De meenigte begeeft zich naar het park, waar het appel wordt gehouden, en men uren rechtstaande wachten moet, terwijl in de omgeving granaten vallen.Onmogelijk te vluchten.Eindelijk stelt men de stoet op,want we moeten twee uur te voet gaan eer wij een trein bereiken. Als we weer voorbij het klooster komen, zien we aan alle ramen pinhelmen. Bij Meenen bestormen we de bestelwagens, die men heel genadelijk ten onzen dienste stelt en we gaan op onze balen zitten, waardoor we toch vrij van den mesthoop blijven, welken men niet noodig achtte te verwijderen.Wordt vervolgd op (7)
Voor wie niet koppig is,is de afstand van, een mistap een excuus ver. Vriendelijke woorden zijn soms hard, de echo blijft lang aanhouden. Harde woorden blijven altijd hangen,achtergronden afkomst, hebben invloed op wie wij zijn,maar wie wij worden, daar zijn wij verantwoordelijk voor. Wie van je houd, doet dit op een passende manier, zelfs als je zegt, 't is nu genoeg geweest. en verplicht je leven je soms door te gaan, omdat je u niet goed voelt; 't en is nog geen reden om er meedoor tegaan.
(VRIENDELIJKE GROETJES VAN PLOEF) en geniet van 't weekeinde.
'tis nog geen reden om je slecht te gedragen, wanneer je ruzie maakt betekent het niet..... dat je niet van elkaar blijft houden, en geen ruzie maken....betekent dat evenmin, dat je wel kan van elkaar houden. Wij hebben allen onze eigenheid, wij kunnen naar 't zelfde kijken , maar het heel anders zien? naar elkaar luisteren maar iets heel anders horen? Zo heeft iedereen zijn waarheid, en dat is een levenskunst,
(Foto Baron de Broqueville in gesprek met Koning Albert)Het bezoek aan zieken wordt beperkt,veel parochianen kunnen in drie jaar hun Paschen niet houden en veel zieken sterven zonder de H Sakramenten. Toch krijgen de bewoners van een naburig gehucht gedurende enkele weken toestemming, om te komen de de mis bij tewonen, maarze moeten op rij komen en gaan, onder geleide van soldaten.Arbeiders moeten werken; wieweigert wordt opgesloten. Te Wevelgem in een fabriek was de gevangenis voor de weigerden. Ze leden er veel honger. Anderen gaan dan naar een tuchtkamp, van waar ze ondermijnd terugkeren. Een van hen, die men acht uur in her koud water liet tot aan het middel, kon het ouderlijk huis niet meer bereiken, hij sterft onderweg en stamelt nog tot zijn gezellen:" Zeg.....aan.....moeder.....dat ik sterf.....maar.....het.....eind.....geweigerd.....heb.....te.....werken?" Huiszoekingen altijd maar voort,van in 1915 vooral men speurt naar draadlooze telegraaf, naar ontsnapte gevangenen, maar men komt de identiteitskaarten nazien, en met de foto kijken of ieder in huis is,of men niet teveel levensmiddelen heeft,zoodat men haastig het teveel weg stoppen moest, ergens op zolder of in de steenkool.Zekeren avond,toen we juist ter ruste wilden gaan, komen zes Pruisen onverwacht binnen , sluiten ons in de eetzaal op, en doorzoeken de gebouwen van beneden tot boven.De zieke zusters die reeds te bed liggen, moeten opstaan, en pas na een hevige woordwisseling, staat men toe,te blijven liggen, maar toch moet ze het schandelijk bezoek dulden. Als de Pruisen klaar zijn, worden ze wat tammer en vragen ze een kop koffie, maar blijven nog een uur bij ons, want hun orders schrijven dat tijdperk voor."En zeggen, bekent een van hen, datmen ons zulke karweitjes op elk uur van den nacht oplegt, bij grijsaards en kinderen, die wij uit hun bed moeten laten opstaan. De oorlog is toch treurig?" Een ander maal, wordt er rond middernacht geweldig gebeld en met geweerkolven op de deur geslagen. Wat is er nu weer? O heel eenvoudig:de plaatskommandant, die stapel dronken is, en het verblijf der zusters komt onderzoeken, omringd door soldaten bajonet op 't geweer.Terwijl we ons haastig aankleeden , parlementeert onze knecht met die ellendelingen en hij slaagt er in, ze mee te krijgen naar de keuken. Na een uur van onschrijfelijken angst, als we de kommandant hooren huilen en tieren, vertrekt de bende, en komen wij er met de vrees af.En welke ontvoeringen nog?Zekeren dag hooren wij een geweldige ontploffing, die ons bij het avondeten omver doen vallen en de gansche streek schokt, zoodat men het te Kortrijk voelde. Op het kerkhof is een munitiekelder in de lucht gevlogen.De kruisen en monumenten liggen verbrijzeld, de dooden uit hun graf geslingerd,, een detachement soldaten,die naar de loopgraven marcheerde, werd neergemaaid en bloedkleeft aan de boomen langs de weg. Onze daken worden afgerukt en 268 ruiten zijn gebroken.Een ander maal is het een granaatfabriek, midden in Komen, die springt: ieder meent , dat zijn laatste uur geslagen is.wordt vervolgd op 6
Dezen morgen toen God het raam opende, in den Hemel zag hij mij en vroeg? Wat is je grootste wens vandaag; en ik aantwoorde; God zorg alstublieft voor mij, voor mijn familie en vooral mijn vrienden, ze verdienen het en ik hou zoveel van ze, Gods liefde is als een oceaan, je ziet het begin, maar nooit het einde, engelen bestaan, maar soms, omdat ze niet altijd vleugels hebben, moemen wij ze dan maar beste vrienden? mischien ontvangt je wel eens een boodschap van een engel in je dromen?
Als je geen liefde hebt voor elkaar,
Als mensen samen komen,hun harten laten dromen,
Zo zong een bloem in een vaas,Ik ben een bloem van 't veld,
Gode schiep de aarde,de bossen en de heide,
Met geld kan je een woning kopen,
Vriendschap is zwijgen, niets zeggen,
Als den avond valt ,dan hoor ik de vogels fluiten,
De liefde is "het" mooiste geschenk, maar velen weten't niet,
(Foto Konig Albert dekoreert generaal Fayolle, den held van de Somme))Moed, 't is pas 't begin van onzen kruisweg.Toch verdraagt men alles nog vrij licht, en een van ons zegt:" Zoo zullen wij in alle klassen gereisd hebben." Om twee uur in den morgen worden wij te Harelbeke uitgezet, mat onze bagage en men laat ons toe een plaatsje voor het overige van de nacht te zoeken. Onze groep is in de menigte bannelingen verdwaald en sommigen gaan te midden vande weg op hun pakken zitten, om adem te scheppen. Wij beheven ons naar het klooster, waar onzen almoezenier om drie uur de mis opdraagt. De arme man.... hij kan bijna niet meer en houdt zich aan 't altaar vast, om niet te vallen. Wij ook zijn uitgeput van vermoeienis. Dan sluimeren wij op onze pakken in. Den volgenden dag stopt men de dwalende kolonne op trams, om ze over de naburige dorpen te verdeelen. wij worden op een wagen geheschen en daarachter bindt men een kar,om er het goed op te laden. Wij ontvangen er de meest hartelijke gastvrijheid. Den 29* Juli 1917 moeten wij op militair bevel weer in de beestewagens. We reizen naar Berlaar in de provincie Antwerpen , waar we eveneens in 't klooster onzen intrek nemen."In November mochten de zusters naar onbezet Frankrijk. Dit uittreksel toont ons dus het leven in die plaatsen achter het Vlaamsche frond. Te Wervik was het al even erg gesteld als te Komen. De kerk diende daar als gevangenis voor krijgsgevangenen in afwachting van hun verder vervoer. De bevolking werd ontruimd. De huizen werden als die te Meenen beschadigd en leden ook onder de beschieting.Passchendale was dus in de macht van de gealieerden. Het was een hoog punt. De heuvels van Becelare en Geluwvelt lagen immers lagerDrie dagen bleef de infanterie werkloos maar de vliegers en de artillerie bestookten de wegen en stations. De 10* vocht men weer tusschen Passchendale en Roozebeke. Maarhet offensief mocht als beeindigd beschouwd worden, al trachtten de Duitschers den 13* en14* nog te vergeefs Passchendale terug te nemen. Den 22" hadden de schermutselingen plaats bij Bij Becelare . Maar in Italie was den toestand dreigend en de Engelschen zonden er zes divisies heen.Dat beteekende dus, dat de pogingen tot doorbraak hier beeindigd en mislukt waren. De Duitschers behoefden geen versterking meer aan te voeren.Oostende en Zeebrugge bleven aan hen, en weer daalde de sombere winter over het verwoeste Vaanderen neer. Men zou wachten op de Amerikaansche hulp, Amerika dreef zijn voorbereidingen snel door. Van een andere zijde werd de staat van zaken in Rusland steeds ernstiger.In November hadden nog eenige gevechten aan de Somme plaats. Men maakte daar 10.000 gevangenen, doch ook hier liep het offensief dood. Wachten moest men. En bij de hoop mengde zich vrees door de ineenstorting van Rusland die wij hebben aangetoond. De oorlog eindigde in 't Oosten, dat was in 't voordeel der Centralen. Amerika rustte zich tot fellen strijd toe, dat was winst voor de Entente. En zoo moest men weer een bloedig voorjaar verwachten. slot
Voor wie niet koppig is,is de afstand van,
'tis nog geen reden om je slecht te gedragen,
(Foto Baron de Broqueville in gesprek met Koning Albert)Het bezoek aan zieken wordt beperkt,veel parochianen kunnen in drie jaar hun Paschen niet houden en veel zieken sterven zonder de H Sakramenten. Toch krijgen de bewoners van een naburig gehucht gedurende enkele weken toestemming, om te komen de de mis bij tewonen, maarze moeten op rij komen en gaan, onder geleide van soldaten.Arbeiders moeten werken; wieweigert wordt opgesloten. Te Wevelgem in een fabriek was de gevangenis voor de weigerden. Ze leden er veel honger. Anderen gaan dan naar een tuchtkamp, van waar ze ondermijnd terugkeren. Een van hen, die men acht uur in her koud water liet tot aan het middel, kon het ouderlijk huis niet meer bereiken, hij sterft onderweg en stamelt nog tot zijn gezellen:" Zeg.....aan.....moeder.....dat ik sterf.....maar.....het.....eind.....geweigerd.....heb.....te.....werken?" Huiszoekingen altijd maar voort,van in 1915 vooral men speurt naar draadlooze telegraaf, naar ontsnapte gevangenen, maar men komt de identiteitskaarten nazien, en met de foto kijken of ieder in huis is,of men niet teveel levensmiddelen heeft,zoodat men haastig het teveel weg stoppen moest, ergens op zolder of in de steenkool.Zekeren avond,toen we juist ter ruste wilden gaan, komen zes Pruisen onverwacht binnen , sluiten ons in de eetzaal op, en doorzoeken de gebouwen van beneden tot boven.De zieke zusters die reeds te bed liggen, moeten opstaan, en pas na een hevige woordwisseling, staat men toe,te blijven liggen, maar toch moet ze het schandelijk bezoek dulden. Als de Pruisen klaar zijn, worden ze wat tammer en vragen ze een kop koffie, maar blijven nog een uur bij ons, want hun orders schrijven dat tijdperk voor."En zeggen, bekent een van hen, datmen ons zulke karweitjes op elk uur van den nacht oplegt, bij grijsaards en kinderen, die wij uit hun bed moeten laten opstaan. De oorlog is toch treurig?" Een ander maal, wordt er rond middernacht geweldig gebeld en met geweerkolven op de deur geslagen. Wat is er nu weer? O heel eenvoudig:de plaatskommandant, die stapel dronken is, en het verblijf der zusters komt onderzoeken, omringd door soldaten bajonet op 't geweer.Terwijl we ons haastig aankleeden , parlementeert onze knecht met die ellendelingen en hij slaagt er in, ze mee te krijgen naar de keuken. Na een uur van onschrijfelijken angst, als we de kommandant hooren huilen en tieren, vertrekt de bende, en komen wij er met de vrees af.En welke ontvoeringen nog?Zekeren dag hooren wij een geweldige ontploffing, die ons bij het avondeten omver doen vallen en de gansche streek schokt, zoodat men het te Kortrijk voelde. Op het kerkhof is een munitiekelder in de lucht gevlogen.De kruisen en monumenten liggen verbrijzeld, de dooden uit hun graf geslingerd,, een detachement soldaten,die naar de loopgraven marcheerde, werd neergemaaid en bloedkleeft aan de boomen langs de weg. Onze daken worden afgerukt en 268 ruiten zijn gebroken.Een ander maal is het een granaatfabriek, midden in Komen, die springt: ieder meent , dat zijn laatste uur geslagen is.wordt vervolgd op 6
