Biologisch Dynamisch Ecologisch Tuinieren Maria THUN
.
•
11-11-2020 WAPENSTILSTAND
Op 9 november 1918 reden twee treinen naar een bos in de buurt van de Franse stad Compiegne. In de ene trein zaten Franse en de Britse onderhandelaars, in de andere de Duitse. De treinen stopten op korte afstand van elkaar en gezelschappen stapten uit. Eenmaal in de Geallieerde wagon bekeek de Franse opperbevelhebber Foch de Duitsers aan de andere kant van de onderhandelingstafel eens rustig. 'Daar is het Duitse Rijk', sprak hij tegen zichzelf. De Duitse onderhandelaars werden meteen voor het blok gezet door Foch. 'Wat willen de heren van mij?', vroeg hij aan de tolk. Daarop antwoordde de Duitse afgezant Erzberger iets over Geallieerde voorstellen voor een wapenstilstand. 'Voorstellen? Ik heb geen enkel voorstel', was het toonloze en botte antwoord van Foch. Hij kon zich deze weinig tactvolle houding veroorloven door de Duitse oorlogssituatie. Het land verloor snel terrein aan het Westelijke Front, de economische situatie was slecht en er dreigde revolutie. De Geallieerde legers hadden net een zeer succesvolle campagne achter de rug, die in augustus 1918 was begonnen. Met de steun van de Amerikanen, die vanaf april 1917 meededen, werden de Duitsers op ongekende wijze teruggedreven. Daarbij werden ruim 350.000 krijgsgevangenen gemaakt. Erzberger moest de botte opmerking van Foch dus slikken. Hij had weinig keus, want ook tijdens de onderhandelingen konden de Duitsers het tij niet keren. Op 10 november werd bijvoorbeeld Mons heroverd, de plaats waar het Britse leger in 1914 was verdreven. Erzberger wilde daarom voorkomen dat er werd doorgevochten tijdens de onderhandelingen. Hij gooide het over een andere boeg. De Duitse afgezant betoogde, dat de voorwaarden voor de wapenstilstand beter mild voor Duitsland konden zijn. Er zou meteen moeten worden gestopt met vechten, voordat de onderhandelingen werden afgesloten. Want vanuit het oosten loerde het bolsjewistische gevaar, dat niet alleen Centraal-Europa maar ook West-Europa bedreigde. Foch wilde daar niets van weten en zei dat West-Europa zich zou weten te verdedigen tegen dat gevaar. De Duitsers moesten daarna akkoord gaan met de Geallieerde voorwaarden. Om 11 uur 's ochtend op 11 november 1918 werd de Eerste Wereldoorlog officieel beeindigd. Bron: Wikipedia YouTube ndreehollander.nl www.geschiedenis24.nl forumeerstewereldoorlog.nl • Våbenhvile • Aselepo = Remembrance Day • Våpenkvile • Vapenstillestånd = Hågkomstens dag • Příměří • Rozejm = Dzień Pamięci • Prímerie • Ανακωχή
= WAPENSTILSTANDSDAGWapenstilstandsdag op 11 november is een jaarlijkse herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlog. In België en Frankrijk is wapenstilstandsdag een nationale feestdag. In België wordt ieder jaar in aanwezigheid van de Koning de wapenstilstandsceremonie gehouden, niet alleen om de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog te gedenken, maar ook die van de Tweede Wereldoorlog en alle andere oorlogen in de wereld.
De Last Post is e muziekstik voe de trompette da gespeeld wordt bissen militaire erdenkiengn en begroaviengn voe dedie die esneuveld zyn in 'n ôorlog. Da wordt iedern dag ounder de Menepoorte in Yper espeeld, voe eerbetoon an de gesneuvelde uut 'n Êestn Weireldôorlog. Bissen 'n Twiddn Weireldôorlog zyn ze 'r mei moetn stoppn. Moar op 'n zelfsn oavend da de Pooln Yper bevryd addn van de Duutsche, en ze de gewunte were opepakt, ouk ol woarn ze toen nog an 't vichtn in ander dêeln van Yper.
= JOUR du SOUVENIRLe jour du Souvenir1 (en anglais Veterans Day, Remembrance Day ou Poppy Day), aussi connu comme jour de l'Armistice, est une journée de commémoration annuelle observée en Europe et dans les pays du Commonwealth pour commémorer les sacrifices de la Première Guerre mondiale ainsi que d'autres guerres. Cette journée a lieu le 11 novembre pour rappeler la signature de l'Armistice mettant fin à la Première Guerre mondiale, en 1918. Par tradition, il y a deux minutes de silence à 11 h, le 11e jour du 11e mois ; c'est à ce moment-là que l'armistice a été rendu effectif.
= REMEMBRANCE DAYRemembrance Day (also known as Poppy Day, Armistice Day or Veterans Day) is a memorial day observed in Commonwealth countries to remember the members of their armed forces who have died on duty since World War I. This day, or alternative dates, are also recognized as special days for war remembrances in many non-Commonwealth countries. Remembrance Day is observed on 11 November to recall the official end of World War I on that date in 1918, as the major hostilities of World War I were formally ended "at the 11th hour of the 11th day of the 11th month" of 1918 with the German signing of the Armistice. (Note that "at the 11th hour" refers to the passing of the 11th hour, or 11:00 a.m.)
= VOLKSTRAUERTAGDer Volkstrauertag ist in Deutschland ein staatlicher Gedenktag und gehört zu den Stillen Tagen. Er wird seit 1952 zwei Sonntage vor dem Ersten Advent begangen und erinnert an die Kriegstoten und Opfer der Gewaltherrschaft aller Nationen
Un armisticio consiste en la suspensión de las agresiones entre dos grupos (países, naciones, facciones) que se encuentran enfrentados en una lucha armada. No incluye necesariamente la firma de un tratado de fraternidad sino que solamente cesan las hostilidades
Armistício é a ocasião na qual as partes envolvidas num conflito armado concordam com o fim definitivo da guerra. É o instante anterior ao tratado de paz. A palavra deriva do latim: arma (arma) e stitium (parar).
= REMEMBRANCE DAYIl Remembrance Day (o Armistice Day) è un giorno di commemorazione osservato nei paesi del Commonwealth e in diversi stati europei (comprese Francia e Belgio) per commemorare la I guerra mondiale e altre guerre. Viene osservato l'11 novembre, giorno in cui, nel 1918, finì la I guerra mondiale. Il Remembrance Day è dedicato specificamente agli appartenenti alle forze armate che vennero uccisi durante la guerra, e venne istituito da Giorgio V del Regno Unito, il 7 novembre 1919, su suggerimento di Edward George Honey
Hij komt Hij komt Het Sint-Maartenfeest wordt op 11 november, of soms de avond ervoor, gevierd in sommige streken van Vlaanderen, Noord-Frankrijk en Nederland. Het is de naamdag van Martinus van Tours en wordt ook wel "keuvelen", Sint-Martinus, Sinter Merte of Sinte-Mette genoemd. De invulling die aan dit feest gegeven wordt verschilt van streek tot streek • Sanctus Martinus Turonensis • Maarten • Sint Mårtén • Sinte-Moartn • Martinus fan Toers • Martinus Toursilainen • Martin av Tours • Sankt Morten BRON: Wikipedia
De Katholieke Kerk kent al sinds de eerste jaren van het Christendom vele martelaren. Martelaar (van het griekse woord martus = getuige) was de bijzondere eretitel voor degenen die gedurende de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk hun trouw aan het christelijke geloof met de dood moest bekopen. Deze martelaren werden oorspronkelijk in een gezamenlijke herdenking van alle martelaren vereerd, maar Gregorius III veranderde in 732 het martelarenfeest in Allerheiligen. Niet alleen martelaren, maar ook heiligen, dit zijn gelovigen die door hun leven een bijzonder getuigenis hebben afgelegd van hun geloof in Christus, worden dan herdacht. In 844 werd de oorspronkelijke datum (van 13 mei) veranderd in 1 november (begindag van de winterperiode volgens de regel van Benedictus) en werd het een herdenking van alle heiligen - benoemden en onbenoemden - die geen eigen feestdag of gedachtenis hebben Bron: Wikipedia - allerheiligen.nl
ALLERHEILIGEN (Sollemnitas Omnium Sanctorum in het Latijn) is een christelijk feest dat valt op 1 november en gevierd wordt onder katholieken en Anglicanen. In de Katholieke Kerk is het een hoogfeest. Ook de Oosters-orthodoxe Kerk kent het feest, maar op de eerste zondag na Pinksteren. De feestdag viert de nagedachtenis aan alle heiligen en martelaren.
La Toussaint est une fête catholique, célébrée le 1er novembre, au cours de laquelle l’Église catholique romaine honore tous les saints, connus et inconnus1. La Toussaint précède d’un jour la Commémoration des fidèles défunts, dont la solennité a été officiellement fixée au 2 novembre, deux siècles après la création de la Toussaint.
All Saints' Day (in the Roman Catholic Church officially the Solemnity of All Saints and also called All Hallows or Hallowmas[1]), often shortened to All Saints, is a solemnity celebrated on 1 November by parts of Western Christianity, and on the first Sunday after Pentecost in Eastern Christianity, in honor of all the saints, known and unknown.
Allerheiligen (lateinisch Festum Omnium Sanctorum) ist ein christliches Fest, zu dem aller Heiligen gedacht wird auch solcher, die nicht heiliggesprochen wurden sowie der vielen Heiligen, um deren Heiligkeit niemand weiß als Gott.
El Día de Todos Los Santos es una tradición católica instituida en honor de Todos los Santos, conocidos y desconocidos, según el papa Urbano IV, para compensar cualquier falta a las fiestas de los santos durante el año por parte de los fieles
A festa do dia de Todos-os-Santos é celebrada em honra de todos os santos e mártires, conhecidos ou não. A Igreja Católica celebra a Festum omnium sanctorum a 1 de novembro seguido do dia dos fiéis defuntos a 2 de novembro.
La festa di Ognissanti, nota anche come Tutti i Santi, è una solennità che celebra insieme la gloria e l'onore di tutti i Santi (canonizzati e non). Sollemnitas Omnium Sanctorum
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Για ομώνυμες κοινότητες και χωριά, δείτε: Άγιοι Πάντες (αποσαφήνιση) Εικόνα των Αγίων Πάντων Επειδή μεταξύ του μεγάλου αριθμού των Χριστιανών που μαρτύρησαν ή κατά οποιοδήποτε τρόπο προσέφεραν ή εργάσθηκαν υπέρ του Χριστιανισμού υπάρχουν πολλοί των οποίων τα ονόματα παρέμειναν άγνωστα, όρισαν τόσο η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία όσο και η Δυτική συγκεκριμένη ημέρα που να τιμώνται όλοι ανεξαιρέτως οι Άγιοι (οι Άγιοι Πάντες).
Op Allerzielen -2 november- herdenkt de Kerk alle overleden gelovigen. De traditie stamt, voorzover bekend uit de abdij Cluny (klooster uit het Frankische Rijk) waar abt Odilo in 998 bepaalde dat alle met Cluny verbonden kloosters op de dag na Allerheiligen de gestorvenen op bijzondere liturgische wijze moesten herdenken. In de 14de eeuw werd deze herdenkingsdag algemeen in de Rooms-Katholieke Kerk Bron: Wikipediaallerzielen.nl
Allerzielen is een hoogtijdag uit de westerse rooms-katholieke traditie. Hij wordt gevierd op 2 november, de dag na Allerheiligen, waarmee deze dag nauw verbonden is. Met Allerzielen worden de overledenen herdacht en wordt een requiemmis opgedragen. De nabestaanden plaatsen bloemen op het graf. Er worden in familiekring soms ook nog pannenkoeken gebakken. In veel parochies is het gebruikelijk dat als er een parochiaan uit de kerk wordt begraven er een kruisje wordt opgehangen met daarop de naam van de overledenen. Op de eerstvolgende allerzielen komt de familie van de overledene naar de mis om het kruisje in ontvangst te nemen. Allerzielen is een dag om speciaal te bidden voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar in het vagevuur
Allerzièle , in 't Latien: In commemoratione omnium fidelium defunctorum= in gedachte bie alle geluivige die doad zin, ies 'ne kèrkelike fièsdaag bie de Katholieke, dae gevierd weurt op 2 november (of op de korts bie liegkende zóndig). In leng woa Allerheilige 'ne wètteleke fièsdaag ies, zoa-wie Belsj, Frankriek of 't aan Limburg grenzende Duutsjland, ies mèt en mèt de inhoud van Allerzièle verlag nao 1 november-
La Commémoration des fidèles défunts, appelée aussi Commémoration des morts ou simplement jour des Morts, est une célébration catholique qui a lieu le 2 novembre, le lendemain du jour de la Toussaint, selon le rite ordinaire
All Souls' Day commemorates the faithful departed. In Western Christianity, this day is observed principally in the Catholic Church, although some churches of the Anglican Communion and the Old Catholic Churches also celebrate it. The Eastern Orthodox churches observe several All Souls' Days during the year. The Roman Catholic celebration is associated with the doctrine that the souls of the faithful who at death have not been cleansed from the temporal punishment due to venial sins and from attachment to mortal sins cannot immediately attain the beatific vision in heaven, and that they may be helped to do so by prayer and by the sacrifice of the Mass (see Purgatory).[1] In other words, when they died, they had not yet attained full sanctification and moral perfection, a requirement for entrance into Heaven. This sanctification is carried out posthumously in Purgatory
Allerseelen (lateinisch In Commemoratione Omnium Fidelium Defunctorum) am 2. November ist im Festjahr der römisch-katholischen Kirche ein Gedenktag. Durch Gebet, Almosen und Fürbitte werden die Leiden der Armen Seelen (der Verstorbenen im Fegefeuer) erleichtert und der Tag dient dem Gedächtnis der Verstorbenen. Das Fest wurde im 10. Jahrhundert von Odilo, dem Abt der Benediktiner von Cluny eingeführt. Es wird vor allem in den Alpenländern mit zahlreichen Volksbräuchen verbunden. In der römisch-katholischen Kirche hat der Allerseelenablass eine besondere Bedeutung.
La Conmemoración de los Fieles Difuntos, popularmente llamada Día de Muertos o Día de Difuntos, es una celebración cristiana que tiene lugar el día 2 de noviembre, cuyo objetivo es orar por aquellos fieles que han acabado su vida terrena y, especialmente, por aquellos que se encuentran aún en estado de purificación en el Purgatorio
O Dia dos Fiéis Defuntos (português europeu) ou Dia de Finados (português brasileiro), conhecido ainda como Dia dos Mortos, é celebrado pela Igreja Católica no dia 2 de novembro.
La Commemorazione dei defunti (in latino Commemoratio Omnium Fidelium Defunctorum, ossia Commemorazione di Tutti i Fedeli Defunti), è una ricorrenza della Chiesa cattolica. Era anticamente preceduta da una Novena e celebrata il 2 novembre di ogni anno. Nel calendario liturgico segue la festività di Ognissanti, che ricorre infatti il 1º novembre Commemoratio Omnium Fidelium Defunctorum
Traagzaam trekt de witte wagen door de stille strate toen, en ‘t is weenen, en ‘t is klagen dat ze bin' de wijte doen! . Stap voor stap, zoo gaan de peerden, traagzaam, treurig, stille en stom, en zij kijken, of ‘t hun deerde, dikwijls naar hun'meester om; . naar hun' meester, die te morgen zijn beminde peerdenpaar, onder ‘t kammen en ‘t bezorgen, zei de droeve nieuwemaar. . "Baai," zoo sprak hij, "Baai en Blesse", heden moeten... stille! fraai! Moeten wij naar de uitvaartmesse, met den wagen, Blesse en Baai!" . En toen, na zijn hand te doppen in ‘t gewijde water klaar, zegent hij de hooge koppen van ‘t onachtzaam peerdenpaar. . En hij kust en kruist ze beiden, en "gij," zegt hij, "Blesse en Baai, moet een lijk naar ‘t kerkhof leiden, Baai en Blesse, stille! fraai! . Schuimen zoudt ge en lastig zweten, zoo ‘k u zonder wete liet van de mare, en zoudt verheeten, gave ik u den zegen niet!" . En hij zelve kruist en wijdt hem, eer hij ze in den breidel vangt, met het water, dat bezijd hem aan de ruwe bedspond hangt. . Want hij slaapt bij zijne beminde peerden en bezorgt ze trouw, trouwer als voor eigen kinde eigen moeder zorgen zou. . Hij besproeit, en met gewijden pallem speerst hij peerd en stal, om de lijkvaart te bevrijden van gevaar en ongeval. . Ha! wie weet hoeveel gevaren die niet hebben uit te staan, die met peerden, - God bewaar' hen! - die met hunne meesters gaan? . Traagzaam rijdt en rolt de wagen, treurig door de strate voort, en ‘t is krijschen en ‘t is klagen, dat men onder ‘t dekzeil hoort. . Stap voor stap zoo gaan de peerden, ziende naar hun' meester om; stap voor stap, alsof ‘t hun deerde, traagzaam, treurig, stille... en stom
