Natte Pinksteren, vette Kerstmis, heldere Pinksteren, dorre Kerstmis. Rijpe aardbeien met Pinksteren, dan ook een goed wijnjaar. Regent het op Pinkstermaandag, dan regent het 7-zondagen Sinksenregen is godenzegen : Het beetje regen dat er op Pinksteren (Sinksen) viel, zou een gunstige invloed hebben op het weer voor de rest van het jaar. Er mocht niet te veel regen vallen, want dan verregenen de aardbeien en bosbessen Regent het met Sinksenmaandag, dan regent het zeven zondag :Vroeger noemde men Pinksteren ook wel eens ‘het bloeifeest’, ‘bloempasen’ of ‘roospasen’. Deze roospasen verwees naar een aloud gebruik. Vroeger zaten er in de zoldering van de kerk vaak gaten; tijdens het voorlezen van de H. Mis en het evangelie zaten er mensen op zolder die door die gaten emmers vol rozenblaadjes over de gelovigen uitstrooiden Deze rozenblaadjes verwezen symbolisch naar de ‘vurige tongen’ uit het bijbelse pinksterverhaal. Soms liet men zelfs een witte duif (de H. Geest) neerdalen De eieren die op Pinksteren werden gelegd, werden door onze voorouders eveneens bewaard. Wanneer er dan ergens brand uitbrak, gooide men zo’n ei in het vuur, in de hoop dat de vlammen onmiddellijk zouden uitdoven De komst van de heilige Geest Pinksteren Op zekere avond waren de leerlingen allemaal samen in hetzelfde huis. Ze hadden de deur van het huis goed afgesloten omdat ze de Joden vreesden. Die vermoedden immers dat de leerlingen Jezus’ lichaam uit het graf gestolen hadden. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. (Handelingen 2, 2-4) De leerlingen waren niet langer angstig, begeesterd gooiden ze ramen en deuren open en begonnen zonder vrees te spreken. Ze getuigden voor het volk over het leven van Jezus; verkondigen zijn blijde Boodschap. En op miraculeuze wijze begreep iedere toehoorder hen in de woorden van zijn eigen taal… Sacramentsdag Hoogfeest van het Heilig Sacrament Het Hoogfeest van het Heilig Sacrament (Festus Corporis Christi) is het tweede mysterie in de paastijd. Het werd door paus Urbanus in 1264 ingesteld op de tweede donderdag na Pinksteren om ruimte te creëren voor het feestelijk gedenken van het geheim van Witte Donderdag en de instelling van de eucharistie. Omwille van het boetekarakter van Witte Donderdag was dit niet mogelijk op de dag zelf. Op dit feest wordt gevierd dat Jezus Christus zich in de gedaante van brood en wijn aan de gelovigen wil geven als voedsel en voortdurend onder de mensen wil blijven door middel van zijn waarachtige tegenwoordigheid in de geconsacreerde offergaven. De eerbied die in de Rooms-katholieke Kerk voor de geconsacreerde hostie bestaat, wordt op deze feestdag benadrukt Na de viering van de Mis wordt de geconsacreerde hostie ter aanbidding in een monstrans geplaatst en gaat traditioneel de sacramentsprocessie uit, waarbij de priester de geconsacreerde hostie in een monstrans door de straten van de parochie ronddraagt.
Hoogfeest van de H. Drie-eenheid Drievuldigheidszondag (of Trinitatis) wordt gevierd op de eerste zondag na Pinksteren. Het is het eerste van de drie mysteries in de paastijd. De andere zijn: Sacramentsdag en het Heilig Hart van Jezus. Op het kerkelijk Hoogfeest van Drievuldigheidszondag staat de H. Drie-eenheid centraal. Dan wordt het mysterie van de Drie-ene God vereerd, namelijk: de Vader in het verborgene die zijn Zoon zond; de Zoon die naar de wereld kwam en onder ons leefde; de Heilige Geest die door de Zoon en de Vader gezonden werd. Nadat met Pasen de Opstanding van de Heer en met Pinksteren het neerdalen van de Heilige Geest gevierd werd; worden op Drievuldigheidszondag alle aspecten van de Drie-ene God vereerd. Met name het arianisme heeft zich verzet tegen de erkenning van de Drie-eenheid. In de vierde eeuw werd het conflict tussen de arianen en de trinitaristen (aanhangers van het geloof in de H. Drievuldigheid) op de spits gedreven en werd het Concilie van Nicea (325) in het leven geroepen om dit probleem op te lossen. Tijdens dit Concilie werd het arianisme verworpen; het duurde evenwel nog tot in de zesde eeuw, toen de Visigotische koning Reccared I zich bekeerde tot het katholicisme, eer de invloed van het arianisme volledig verdwenen was
Heilig Hart van Jezus Op de derde vrijdag na Pinksteren wordt in de Rooms-katholieke Kerk traditioneel het Heilig Hart van Jezus vereerd. Dan wordt het geheim van Goede Vrijdag – namelijk het gewonde hart van Jezus – nogmaals herdacht. Dit is eveneens een verrijzenisgeheim: Jezus’ stralende, van liefde overstromende persoonskern. De devotie van het Heilig Hart van Jezus is één van de bekendste uitingen van devotie. Het fysieke hart van Jezus werd het symbool van zijn compassie en allesomvattende liefde voor de gehele mensheid. Vandaar de benaming ‘Heilig Hart van Jezus’. Een mystieke ervaring van de Franse non Marguerite Marie Alacoque ligt aan de oorsprong van deze devotie. De verering van Jezus Christus krijgt gestalte vanuit de liefde en barmhartigheid, die door Zijn gewonde hart gesymboliseerd worden. In de Rooms-katholieke Kerk bestaat de gewoonte om op de eerste vrijdag van iedere maand deze geloofswerkelijkheid opnieuw te gedenken. Het Heilig Hart van Jezus werd in 1856 op de liturgische kalender geplaatst en wordt traditioneel 19 dagen na Pinksteren herdacht. De verering van het Heilig Hart vond pas in 1899 algemeen ingang nadat paus Leo XIII de gehele wereld toewijdde aan het Heilig Hart van Jezus en de junimaand uitriep tot Heilig Hartmaand. Afbeeldingen van het Heilig Hart van Jezus tonen Jezus’ geopende borstkas, zijn handen vertonen stigmata en hij wijst naar zijn brandende hart. De wonden en de doornenkroon zijn beiden een verwijzing naar de manier waarop Jezus stierf, terwijl het vuur de transformerende kracht van Zijn liefde verzinnebeeldt.
.jpg)
