een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
16-05-2012
Cijfers
Cijfers.
- 3 per dag - Vorig jaar werden in ons land 1040 kleine handelszaken gewelddadig overvallen. Dat zijn er elke dag bijna drie. In 2010 waren dat er 982.
- 3,7 per 1000 - Ons land heeft een politiekorps van 39.861 man, goed voor 3,7 agenten per 1000 inwoners. Daarmee is ons korps groter dan dat van Duitsland (3 per 1000 inwoners), Luxemburg (3,2) en Nederland (2,2) (volgens de statistische dienst van de EU). Toch is er bij ons meer criminaliteit.
- 8,25% - Vorig jaar werden 8,25% van de bushokjes in Vlaanderen beschadigd. Vooral de glaspanelen moesten het ontgelden.
- 1604 - De Cel Vermiste Personen van de Federale politie behandelde vorig jaar 1604 nieuwe dossiers van verontrustende verdwijningen. Daarvan zijn 1508 personen inmiddels teruggevonden. 1357 van hen werden levend teruggevonden. 151 personen niet.
Tarik Melahi en een neefje gingen zondagnamiddag wat ravotten in de buurt van het station in Boom. Tarik en zijn neef liepen naar twee goederenwagons die op een stuk doodlopend spoor stonden. De vijftienjarige jongen klauterde op een wagon en raakte de bovenleiding. Hij kreeg een schok van drieduizend volt door zijn lichaam. Ondanks verwoede reanimatiepogingen kon de Boomse tiener niet meer worden gered.
Volgens de zwaar aangeslagen familieleden van Tarik hangt Tarik normaal nooit rond aan het station. Hij was meestal in de buurt van het park te vinden. Waarom is hij op de treinwagon geklauterd? Wist hij niet dat er spanning op de bovenleiding zat en dat hij met zijn leven speelde?
Zowat alle omwonenden van het station bevestigen dat er geregeld jongeren op de sporen rondhangen. "Zeker in het weekend, als er geen treinen rijden. Er wordt hier gevoetbald, ze steken de sporen over, spelen. Maar het is wel de eerste keer dat er echt iemand op een trein klautert" vertelt een buurtbewoonster.
Het neefje voelt zich mee schuldig, maar "Aan dit ongeval heeft niemand schuld." zeggen de familieleden.
Er gaan nu meer en meer vragen op om de sporen beter te beveiligen zodat dit soort ongelukken kan vermeden worden.
Erg wat er gebeurd is,
Maar wat deed Tarik op die goederenwagon?
Enkele reacties van lezers:
- Héél erg en héél spijtig, maar inderdaad, hij had daar niks te zoeken.
- Die sporen moeten niet beveiligd worden, op die manier is het makkelijk de schuld altijd aan een ander te geven.
- De sugestie om alles af te sluiten is onzin. Jongeren moeten normaal al beseffen wat het gevaar is. En de ouders moeten hun kinderen weg houden van 'verboden terrein'. De bovenleiding kunnen ze niet afsluiten, omdat een sectie dikwijls nog verder gaat langs stukken waar wel nog treinen rijden. En die treinen kunnen ze niet zonder stroom zetten. Ik vind het heel erg wat er gebeurd is, maar ik kan me niet voorstellen dat een jongen van 15 niet weet dat er stroom op die kabels zit!!!
- Als men al langer weet dat daar gespeeld word,waar ligt dan de opvoeding van sommige ouders.
- 'Aan dit ongeval heeft niemand schuld?' Euh, jawel hoor, in de eerste plaats Tarik en zijn neef zelf, omdat ze daar gewoonweg niet moesten zijn! En al ZEKER niet op een wagon klimmen! Het is heel jammer voor de nabestaanden, maar dit is echt een (triestig) geval van 'wie zijn gat verbrandt...'
- Verveling !!!! Zoals alle pubers tegenwoordig !!! En Pubers steken maar al te graag wat uit, achter de rug van de ouders. Hij zal daar naar alle waaschijnlijkheid niet alleen met 2 zijn geweest, maar in een grotere groep. Idem: al meerdere keren gewaarschuwd... Maar, uit ondervinding, sorry hoor: maar luisteren, doen die gasten niet. In tegendeel..worden nog agressief ook..
- Het is allemaal zeer erg natuurlijk, mijn medeleven met de nabestaanden. Doch, hoe kan een vijftienjarige - toch geen klein kind meer - besluiten op een trein te klimmen. Als 15-jarige weet je toch dat het verboden is op het terrein van de spoorwegen te komen, en het daar bovendien gevaarlijk kan zijn. Naar de NMBS wijzen is hier wel zeer makkelijk. Als je op een stoel midden op de rijweg gaat zitten en je wordt overhoop gereden, is dit dan de schuld van de minister van verkeer?
- Hij had daar niks te zoeken; de spoorwegen zijn verboden terrein voor onbevoegden! 3.000 Volt is echt wel levensgevaarlijk!
Ondertussen is het lichaam van Tarik naar Marokko gerepatrieerd.
Ernst Welteke, gewezen voorzitter van de Duitse nationale bank:
Griekenland was niet klaar voor eurozone
Griekenland had twaalf jaar geleden nooit in de eurozone mogen stappen." Achteraf gezien is het duidelijk dat Griekenland destijds niet klaar was voor de euro".
Commissievoorzitter Barroso :
"Als Grieken niet besparen, vliegen ze uit eurozone"
"Als het akkoord niet wordt nageleefd, dan betekent dit dat de voorwaarden om verder te gaan met een land dat zijn engagementen niet respecteert, onbestaande zijn."
Barroso benadrukte dat alle landen in de eurozone de akkoorden moeten naleven. "Het is zoals het lidmaatschap van een club". Hij liet verstaan dat het in die club de regels naleven of vertrekken wordt.
Luc Coene, gouverneur van de Nationale Bank van België:
"Idealiter blijven alle lidstaten lid van de club - dat zou voor iedereen het beste zijn - ook voor de Grieken. Maar het is natuurlijk zo dat als een lid beslist dat het er geen belang meer bij heeft om lid te blijven, je het de toelating moet geven om eruit te stappen. Dat maakt deel uit van het democratisch systeem".
"Laat ons duidelijk zijn: we kunnen de Grieken een heel eind tegemoetkomen, maar als er van Griekse zijde geen of onvoldoende antwoord komt, verandert dat de zaak."
Uitspraak van - Jan Kees de Jager Nederlands minister van financiën (CDA) (begin vorig jaar):
Griekenland had nooit in de eurozone gemogen.
En Neelie Kroes, Nederlands Eurocommissaris, zei in februari van dit jaar in een intervieuw met de Volkskrant:
"De Eurozone kan zonder Griekenland. De euro komt niet in gevaar wanneer Griekenland gedwongen wordt de munt op te geven. Er wordt steeds gezegd: als je één land laat uitstappen of vraagt om uit te stappen, dan stort het hele bouwwerk in. Maar dat is gewoon niet waar."
"De regeringspartijen, en dan vooral de liberalen, proberen de aandacht te vestigen op ons alternatief, omdat zij beschaamd zijn over hun plan."
Noureddine Farihi, (Mo uit 'Thuis'), over het 'starterspakket' voor migranten van Vlaams minister Geert Bourgeois (N-VA):
"Het staat vol vooroordelen en wekt de indruk dat Marokkanen achterlijke beesten zijn."
Steven Van Ackere, federaal vicepremier en minister van Financiën in de regering Di Rupo, haalt uit naar zijn loslippige collega Vincent Van Quickenborne (Open VLD):
"Het is enorm frustrerend om te zien dat sommige mensen het belangrijker vinden enkele seconden in de media te komen, dan de zaken op te lossen."
Louis Tobback, SP.A :
"99 procent van de bevolking die moet sparen om 1 procent vet te mesten? Dat is demagogie, maar ze klopt wel."
Archeologen ontdekten in een Maya-ruïne in Xaltún, Guatemala, een kleine ruimte met astronomische tabellen met berekeningen over de zon, Venus en Mars en een kalender op de muren.
De kalender, de Tzolkin, moet in de negende eeuw zijn opgesteld, zo staat te lezen in een artikel in National Geographic en Science. De muren van het huis zijn beschreven als een soort schoolbord, met ingewikkelde kalenderberekeningen. De hiërogliefen lijken volgens archeoloog William Saturno van de universiteit van Boston op een poging een groot wiskundig probleem op te lossen.
Het gaat om de oudste Maya-kalender die bekend is. De opschriften zijn zeshonderd jaar ouder dan de oudste Maya-kalender die tot dit moment bekend was, schrijven wetenschappers in een artikel in het tijdschrift Science.
De kalender zou afrekenen met de hardnekkige mythe dat de wereld in 2012 vergaat.
De laatste tijd is er veel aandacht voor de kalenders van dit Midden-Amerikaanse volk, omdat de Maya's zouden hebben voorspeld dat de wereld in december van dit jaar vergaat. De nieuwe kalender biedt echter hoop: de berekeningen op deze nieuw ontdekte kalender lopen nog 7000 JAAR door!
Een stuk uit de oudste Maya-kalender die tot nu toe is gevonden.
De onderzoekers denken dat dit jaar de telling van de Maya's gewoon opnieuw begint.
Zie mijn artikelenreeks 2012: sleutelwoord: Einde van de wereldin 'zoeken in blog'.
Dexia zal belastingbetaler 3 miljard per jaar kosten, meer dan 10 jaar lang.
Bernhard Ardaen werkte 20 jaar bij Dexia en zag met lede ogen aan hoe Dexia zichzelf in de vernieling reed. Hij schreef het boek Tijdbom Dexia waarin hij het relaas brengt van hoe de bank tot zowat het grootste hefboomfonds ter wereld evolueerde.
Als het beleid van Marianni voortgezet wordt, zal Dexia holding 3 miljard verlies per jaar lijden. Voorlopig heeft de holding nog 6 miljard in kas en kan ze dat zelf dragen. Nadien is de factuur voor ons allemaal." Dat is overigens het meest gunstige scenario, zegt hij. Als Spanje in Griekse toestanden terecht komt, dan zijn de gevolgen voor ons land niet te overzien."
Vorige zaterdag werd in de Handelsbeurs in Gent. de jaarlijkse boekenprijs van het nederlandstalig boek toegekend.
Zoals ik reeds vermeldde, heb ik 4 van de 5 genomineerde werken gelezen en besproken.
Vermits ik er een week tussenuit was heb ik voor de geïnteresseerden (en voor mezelf) hier nu, met vertaging, de uitslag.
Dit jaar werd de prijs van de Gouden Boekenuil, de belangrijkste literaire onderscheiding in Vlaanderen, gewonnen door de Grieks-Nederlandse schrijver David Pefko voor zijn boek Het Voorseizoen, zijn tweede roman.
De winnaar van de eerste Gouden Boekenuil, opvolger van de Gouden Uil, krijgt 25.000 euro en een kunstwerk van Philip Aguirre.
Behalve Pefko waren de Nederlanders - Jeroen Brouwers met Bittere Bloemen, - Herman Koch met Zomerhuis met zwembad - Stephan Enter met Grip kandidaat. De enige Vlaming die meedong, was Dimitri Verhulst met zijn boek Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten.
De prijs van de lezersjury ging naar Grip van Stephan Enter. Aan deze bekroning hangt een geldprijs van 2.500 euro en een pen van Montblanc.
Dit laatste boek moet ik echter nog lezen. Ik heb het nu eindelijk kunnen bemachtigen.
Voor mijn besprekingen van de overige vier romans: trefwoord 'Gelezen' in 'Zoeken in blog'.
(vorige roman van de schrijver van Zomerhuis met zwembad welk ik besprak op 16/4)
Herman Koch won met dit boek in 2009 de NS Publieksprijs.
Twee broers gaan met hun respectievelijke echtgenote eten in een chique restaurant.De ene, Serge, is een bekend politicus welke kandidaat Minister-president is bij de komende verkiezingen; de andere, Paul, is leraar geschiedenis welke tijdelijk op rust geplaatst werd.Ze hebben samen dringend wat te bespreken:hun 15-jarige zoons hebben namelijk samen een zware misdaad gepleegd waardoor heel Nederland geschokt werd.Ze worden nog steeds opgespoord.Beelden van een bewakingscamera, welke echter vrij vaag zijn, werden ook op televisie vertoond in het programma Opsporing verzocht.
Hierin herkennen ze hun zoon.
Tijdens de maaltijd, welke verloopt met enkele hindernissen, wordt door de twee echtparen enkel over alledaagse dingen gepraat en wordt het onderwerp waarvoor ze speciaal gekomen zijn, aanvankelijk vermeden. Tot bij het dessert. Hoe moeten ze ermee omgaan wat hun zonen hebben uitgehaald en wat zullen de gevolgen voor hun toekomst zijn als ze uiteindelijk toch gevat worden? En wat met de carrière van Serge?
" Het diner is een psychologische roman over het morele dilemma waarin ouders komen te verkeren, wanneer hun kinderen iets ernstigs hebben gedaan."
⇒ Het verhaal in de roman Het diner is gebaseerd op de werkelijk gebeurde moord op een dakloze vrouw in Barcelona. In december 2005 werd de zwerfster María del Rosario Endrinal Petit door drie jongens uit een fatsoenlijk milieu in het portaal van een bank mishandeld en daarna in brand gestoken. De mishandeling werd vastgelegd door de beveiligingscamera's van de bank en de schokkende beelden werden destijds op de Spaanse televisie vertoond, en circuleren nog steeds op YouTube. De twee jongens werden vervolgens opgepakt en in 2008 veroordeeld tot 17 jaar gevangenisstraf. (Wikipedia)
Vandaag wordt de jaarlijkse prijs van de 'Gouden Boekenuil' toegekend.
Ben benieuwd welk het gaat worden.
Vier van de vijf genomineerde werken heb ik in de loop van de voorbije weken gelezen en besproken, nl.
1) Bittere Bloemen van Jeroen Brouwers 2) Het voorseizoen van David Pefko 3) Zomerhuis met zwembadvan Herman Koch 4)Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten. van Dimitri Verhulst
Mijn voorkeur uit deze vier, alhoewel ze allemaal goed tot zeer goed waren, gaat uit naar 'Zomerhuis met zwembad'.
Eigenlijk ben ik niet zo mopjesachtig aangelegd, maar die van 'Domme blondjes' vind ik altijd wel goed.
⇒Twee Antwerpse blondjes zitten aan de toog in een cafeetje op het Sint Jansplein...
Zegt de een tegen d' ander: "ik ben juist weer rijexamen gaan afleggen..."
"Ach zo" zegt de ander "en hoe was het?"
"Niet goed, nee..., 'k ben weer niet geslaagd hè" zei ze, "Ja, we komen aan dat rond punt hè, ge weet wel hè, waar dat bord staat met dertig op hè... Ik ben daar dan dertig keer rond gereden hè..."
"ja..." zei de ander " en... weer verkeerd geteld of wat?..."
Als je jezelf constant moet oppeppen om je werk te doen, kun je er beter mee stoppen.
Hugo Coveliers, misschien iets minder bekend, werd al op zijn veertiende lid van de Volksunie.Begin de jaren negentig stapte hij over naar de toen pas opgerichte VLD, waar hij gerespecteerd werd voor zijn parlementaire werk. Tot in 1999 toen Guy Verhofstadt op het voorplan trad.
Coveliers laakte de volgens hem dictatoriale houding van de partijtop. De situatie werd op de duur zo onhoudbaar dat hij uit de partij werd gezet.
Samen met een paar medestanders stichtte hij dan de partij VLOTT (Vlaams, liberaal, onafhankelijk, tolerant en transparant), met dewelke hij al vlug, doch tijdelijk, een kartel sloot met Vlaams Belang.
Nadat hij in 2010 al uit de nationale politiek was verdwenen, stapte hij begin maart nu ook uit de Antwerpse gemeenteraad.
Ik vond het toch een vrij frustrerende bezigheid, zegt hij.Wie heeft het in Antwerpen voor het zeggen?Een paar potentaten natuurlijk. Voor de gemeenteraadsleden blijven alleen peanuts over.
Enkele uitspraken van Hugo Coveliers:
* Ik herken me dezer dagen goed in Rik Torfs van CD&V, (waarvan Wouter Beke (CD&V) onlangs zei: Rik Torfs heeft niemand onder controle.Ik denk zelfs dat Rik Torfs zichzelf niet onder controle heeft.), die net als ik durft te zeggen wat hij denkt.Dat doet me denken aan de tijd dat de liberale partijtop mij en Jean-Marie Dedecker ongeleide projectielen noemde. Machtspartijen tolereren geen afwijkende meningen. Nochtans heeft elke democratie politici zoals Jean-Marie Dedecker, Rik Torfs en ikzelf nodig.
* Er zijn dwarsliggers nodig om sporen te kunnen leggen.Alleen moet je dan wel kunnen verdragen dat er constant treinen over je heen rijden.
* Guy Verhofstadt is een van de slechtste mensen die ik in mijn hele leven heb ontmoet.Die man is een ordinaire oplichter.En ik weet waar ik over praat, want als advokaat verdedig ik geregeld oplichters.Stuk voor stuk zijn dat mensen die een schitterend verhaal kunnen brengen, maar meestal doorzie ik hen meteen.Bij Verhofstadt heeft dat wat langer geduurd: ik heb zijn ware gelaat pas echt gezien na de verkiezingen van 1999. De man in wie ik had geloofd, liet zijn principes varen zodra hij de kans kreeg om de macht te grijpen.Van de ene dag op de andere.
*Karel De Gucht is een Albanese mafialeider en Bart Somers een Playmobilmannetje.
* Karel De Gucht is dan wel een arrogante vent, maar hij heeft tenminste nog een zekere vorm van eerlijkheid. Maar Verhofstadt: totaal onbetrouwbaar.Het ene moment kafferde hij mij uit, het andere moment beloofde hij dat hij me minister van Justitie zou maken.
* Ik was graag minister van Justitie geweest, dat geef ik toe.Ik geloof ook dat ik in die periode echt iets had kunnen veranderen op het terrein.
Persoonlijk vind ik dit, alhoewel het klein is en wat rommelig aandoet, een mooi plantje. De bloemknoppen zijn rose en na het opengaan blauw. Ik kijk er elke lente naar uit.
450 jaar geleden kwamen de eerste tulpenbollen in West-Europa aan via de haven van Antwerpen. 40 jaar voor Amsterdam.
Een gebeurtenis die Antwerpen niet onopgemerkt voorbij wil laten gaan! Met een groot feest wordt dit vergeten stukje erfgoed vandaag zondag 29 april uitgebreid gevierd met tal van activiteiten.
Christoffel Plantijn en Maarten de Vos, twee Antwerpenaars, waren de eersten om een boek en een schilderij over tulpen te publiceren.
Tot midden 20e eeuw was de tulpenkweek zelfs een belangrijke economische activiteit in het district Berendrecht-Zandvliet-Lillo.
Heel wat belangrijke Belgische tulpenkwekers kwamen uit Nederland.De eerste tulpenmigrant was Johan Eyking.Deze kwam in 1932 vanuit Beverwijk bij Alkmaar, naar Zandvliet.Zijn zoon Theo weet nog waarom: België ligt zuidelijker.Bloemen bloeien hier vroeger.Zo was vader de concurrentie in Nederland altijd een stap voor.
De kwekerij kende veel succes.Johan Eyking, die in de streek bekend stond als Jan Bol, voerde zelfs tulpen uit naar Parijs, Londen en Canada.Jan Bol en zijn zonen Jan en Cor hielden de kwekerij nog in stand tot 1979.Toen moest het bedrijf wijken voor de havenuitbreiding. Cor Eyking trok naar Ekeren (Leugenberg) waar hij tot vandaag een bloemencenter heeft.
Zo wordt vandaag iedereen uitgenodigd voor een groot feest in het tulpenveld aan de Antwerpse baan in Berendrecht waar u gratis tulpen kan plukken.. Alle tulpen die u plukt (er werden door de stad 160.000 bollen geplant), mag u mee naar huis nemen.
Speciaal voor de gelegenheid varen er twee Flandriaboten van aan het Kattendijkdok naar de aanlegstijger in Berendrecht.Ter plaatse kan men te voet of met een treintje naar het tulpenveld.Ook wordt er een begeleide fietstocht door de haven georganiseerd met vertrekpunt het MAS.
Net als vroeger wordt de Tulpenpluk afgesloten met een oogstfeest met muziek en Antwerpse lekkernijen.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.