een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
07-12-2012
Moe
Moe.
Ik heb nog wel wat werk in huis.
Deze voormiddag heb ik een klein plafond - 2,65m x 2,90m - geschilderd. Ik had hiervoor nog juist genoeg overschot van verf staan van jaren geleden.
Maar moe dat ik achteraf was.
Eergisteren had ik het plafond al afgewassen en was ik ook al zo verschrikkelijk moe. Velen zullen zeggen dat eerst afwassen niet meer hoeft, maar ik ben nog ouderwets.
Maar zo moe van zo'n klein beetje inspanning! Dat wil zeggen dat die rare ziekte nog pertinent aanwezig is, erger zelfs dan ik kon vermoeden. Ik weet wel dat ik er nooit van zal kunnen genezen, maar dat het nog zo erg is, dat verbaasde me toch enigszins.
Nu nog de gordijnkast schilderen. Dat zal iets voor morgen of begin volgende week worden denk ik. Daarna opnieuw behangen.
Dan nog de nachthal: hier ook het plafond herschilderen. Maar boven de trapgat moet ik dan wel een stelling maken. En ook hier behangen. Het papier hiervoor ligt al drie jaar te wachten.
Maar maandag eerst met de auto naar de garage voor jaarlijks onderhoud.
Verder zien we dan wel wanneer het allemaal af geraakt. Rustig aan.
En daartegen weet de vrouw wel weer wat anders: de badkamer b.v. en hier of daar een deur die ze in een andere kleur wil....
Dit boek bestaat uit allemaal losse, afzonderlijke korte verhalen, sommige zelfs van slechts enkele bladzijden, welke zich, op een enkele uitzondering na, allemaal afspelen in een hotelkamer.
- een man die binnendringt langs het raam en de vrouw die op het bed ligt, vastbindt;
- een verjaardagsfeest dat uit de hand loopt;
- een politiek leider die na zijn afscheidsspeech zich met 3 Poolse hoeren wil vermaken.Deze man komen we later nog 2 maal terug tegen in de hotelkamer.
- een familie die arriveert en de vader die de twee kinderen nog een verhaaltje vertelt voor het slapengaan, waarna er nog op de deur wordt geklopt; - een vrouw die in het donker de weg in haar kamer wil vinden en voor elk parcours het aantal stappen telt;
- een vrouw die een baby verkoopt;
- iemand zit gehurkt aan de oever van de vijver in het park;
- drie broers die samen met hun moeder Twister spelen;
- een man wacht op zijn vrouw, die anders nooit te laat komt;
en nog enkele andere bizarre verhalen, waar meestal kop nog staart aan te krijgen is.
Tussendoor ontmoeten we het kamermeisje dat komt kuisen als de gasten vertrokken zijn.
Jammer voor de jonge schrijfster (1987) dat ik het moet zeggen, maar ik vond het meestal absurde verhalen.
Toch zou ik het wel speciaal origineel willen noemen.
1.000.000.000 Sinds de lancering in februari 2004 heeft Facebook de kaap van één miljard actieve gebruikers berijkt.Samen hebben die al in totaal 219 miljard fotos op hun pagina geplaatst.
-295.372 - Van de zes miljoen Belgen die verplicht zijn om een belastingaangifte in te dienen bij de fiscus, zijn er 295.372 particulieren die dit voor het aanslagjaar 2011 vertikt hebben.
- 4500 - In het arrondissement Antwerpen alleen al zijn er 4500 kinderen met een problematische opvoedingssituatie die onder toezicht staan van de jeugdrechter.
Sinterklaas bij zijn intrede in Antwerpen op 17 november, vanop het balcon van het stadhuis: "Er zijn dit jaar twee kinderen stout geweest." Waarna duizenden kinderen hun adem inhielden, uit vrees dat de Sint hun naam zou noemen. "Ruben en Louise", schalde het vervolgens uit de luidsprekers. Maar even later kon de Sint iedereen geruststellen. Ook Ruben en Louise waren niet stout geweest, waarna de Sint zei: "Er zijn ook dit jaar geen stoute kinderen." Intussen zal de Sint dit weekend al bij vele kinderen langs geweest zijn.
Voorbije week is er eigenlijk niet zoveel gebeurd, buiten dan die erge feiten met jongeren waar niet mee te schertsen valt. Toch heb ik wat kunnen vergaren:
In 2010, het laatste jaar waarvoor volledige cijfers beschikbaar zijn, werden in heel België 2.796.270 verkeersovertredingen vastgesteld en beboet door middel van onmiddellijke inning, goed voor een bedrag van 153.739.810 euro.
Het leeuwenaandeel hiervan, 71,4 procent van het totaalbedrag of 109.791.503 euro,werd door Vlaanderen betaald.
Officieel zijn alle Belgen dan wel gelijk voor de wet, in de praktijk en in het verkeer is daar weinig van te merken. Terwijl in Vlaanderen een woud van flitspalen staat,
zijn ze bezuiden de taalgrens nog altijd op één hand te tellen, waardoor de kans om tegen de (flits)lamp te lopen in Vlaanderen natuurlijk vele malen groter is.
Op de vraag waarom het strenge Vlaamse beleid moet leiden tot een bijkomende geldtransfer naar Wallonië hebben we tot op heden nog geen zinnig antwoord gekregen.
(Deze kaart is wel enkele jaren oud)
Tenzij dan het feit dat iemand het gat in de Belgische schatkist moet dichtrijden natuurlijk
Indie flitspalenzaak komt blijkbaar toch enige verandering.
Is het nu omdat er flitspalen bijgekomen zijn of omdat de weinige die er staan nu ook effectief werken, maar in de eerste negen maanden van dit jaar werden op de Waalse wegen liefst 159.558 snelheidsduivels geflitst.
Dit is een stijging met 81,4% in vergelijiing met dezelfde periode vorig jaar.
Verwacht wordt dat tegen het einde van het jaar de kaap van 200.000 zal overschreden worden.
Waals minister van Verkeersveiligheid, Carlo Di Antonio (cdH) maakt zich zorgen over deze sterke stijging.We riskeren dezelfde cijfers als Vlaanderen te halen, terwijl ons wegennet duidelijk minder radars telt. aldus de constatatie van de minister.
- Her en der werden al aparte zwemuurtjes voor mannen en vrouwen ingevoerd.
- Er wordt halalvoedsel geserveerd in scholen en gevangenissen, rust- en ziekenhuizen.
- Hoofddoeken op school en achter het loket.
- Enkel vrouwelijke artsen voor moslimas.
En ga zo maar door .
Integratie?Niet dus, verre van zelfs.
Nu gaat het weer over de begraafplaatsen.
Begraafplaatsen waren vroeger een louter katholieke zaak en niet-katholieken kwamen ergens in een hoekje terecht. Onder druk van vrijzinnigen werden begraafplaatsen geseculariseerd, zodat die apartheid in de dood ophield te bestaan. In de dood zijn alle mensen gelijk, toch?
Hadden we gedacht, want voor de moslims die zich hier hebben komen vestigen, niet.
Islam en kerkhof.
Het gemeentelijke kerkhof van Jette krijgt twee aparte percelen om moslims te kunnen begraven volgens de islamitische gebruiken. Daarvoor moet ook nieuwe grond aangevoerd worden, die vooraf gekeurd wordt door een imam. Moslims mogen immers niet in dezelfde grond begraven worden als ongelovigen, want dat is onreine grond. De percelen zullen ook afgeschermd worden door hagen. Segregatie ten top dus.
Gegeven: Een heroïnehoertje, Bieke genoemd, wordt gewurgd aangetroffen in een kraakpand in het noorden van de Antwerpse haven.De man die op haar ligt is bewusteloos en heeft maar één been.De protese van het andere been is spoorloos.
Drie jaar later begint het assisenproces tegen deze man, de drugdealer en oud wielrenner Gommaar Meganck, die als de moordenaar aanzien wordt.
Maar is de éénbenige man wel de echte moordenaar?Enkel wij als lezer weten wat er werkelijk gebeurd is; of neen, er is toch nog iemand anders zo blijkt later .
Dit assisenproces wordt het laatste voor rechter Désiré Lamarque, die van dit proces een erezaak wil maken.
Al van op de eerste dag, de vrijdag als de juryleden aangeduid worden, komt de arrogantie, de hoogheidswaanzin, de minachting voor het gewone volk en het machtsgebruik of misbruik van de rechter duidelijk tot uiting.
We volgen het assisenproces dag op dag.
In de hoofdstukken van zaterdag en zondag worden de belangrijke personen in het verhaal, één voor één voorgesteld, zowel beroepsmatig als privé.
Het proces verloopt met allerlei hindernissen, dit tot grote ergernis van de assisenvoorzitter, rechter Lamarque.
Of zoals de openbare aanklager achteraf in het vakblad schrijft: Rechtzaken als deze ondermijnen het vertrouwen van de bevolking.Ze scheppen een beeld van assisen als theaterstuk, of erger nog, als goedkoop amusement.
Er zijn
- de verdachte die niet goed meewerkt;
- de rechter die de ouders van het vermoorde meisje uit de zaal laat verwijderen, met dramatische gevolgen;
- onderliggende spanningen tussen aanklager en verdediging;
- onenigheden tussen de journalisten van de schrijvende en de beeldende pers;
Verder zijn er ook
- de café-uitbaatster die graag in de volksjury had gezeten, maar niet uitverkozen werd;
- een vrouwelijk jurylid dat verliefd wordt op de juryvoorzitter;
- de juryvoorzitter die op zijn beurt door een journalist van een roddelblad gechanteerd wordt.
- de juryleden die de laatste dag van het proces voor de beraadslaging van de rechter niet naar huis mogen en in afzondering de nacht moeten doorbrengen in het Zeemanshuis.
Kortom: een zeer vlot geschreven boek in gewone omgangstaal, vol ironie en humor.Alles behalve een droge beschrijving van een assisenproces.
Achteraan in het boek staat een lijst van alle personen die een rol spelen in het verhaal, waar ik dankbaar gebruik van gemaakt heb.
Bij de opening van de boekenbeurs (30 oktober) kreeg de schrijver voor dit boek Hof van Assisen de 15de Knack Hercule Poirotprijs 2012 voor de beste Vlaamse misdaadroman van het voorbije jaar.
Naast Louis Van Dievel waren als andere genomineerden Pieter Aspe met Eiland, Luc Deflo met Enigma, Patrick Conrad met De Geur van de Maan en Stan Lauryssens met Lotte, 17 jaar, Blond, Blauwe Ogen.De publieksprijs ging naar Eiland van Pieter Aspe.
Voor mijn vorige boekbesprekingen: trefwoord 'Gelezen' (in 'Zoeken in blog'). Hiermee verschijnen dan enkel de 20 laatste. Voor de oudsten (van 2006 en 2007): zie op http://blog.seniorennet.be/gelezen
Helmut Lottilaat zich in de quiz 'Twee tot de zesde macht' van zijn slimste kant zien:
"Ik heb niet afgedrukt, want ik wist het."
Twee jaar na het overlijden van haar vader Willy zegt Natalia:
"Sinds de dood van mijn vader heb ik een kort lontje."
"Tegenwoordig heb ik een kort lontje, ik vrees dus dat ik in de woedefase zit. Gelukkig voel ik zo'n bui aankomen en dan blijf ik gewoon binnen. Dan durf ik ook afspraken afzeggen. Ik moet dat doen, want anders Ach, mensen begrijpen dat toch niet."
Ook gezien en gehoord tijdens het nieuws? VRT-journalist Rudi Vranckx antwoordt op de vraag van Martine Tanghe "Waar ben je nu ergens?".
"Wel, eh, ergens in een heel donkere straat."
Nieuwslezer Jan Becaus denkt al aan de toekomst, na een carrière bij de VRT:
"Er worden mensen gezocht om de Bijbel voor te lezen, dus waarom niet?"
Paul Hendrickx, de enige Belgische chef die een ster verliest in de nieuwe Michelingids is zeer verbaasd:
Jean-Claude Trichet, Franse oud-voorzitter van de Europese Centrale Bank:
Ik denk niet dat de euro gered moet worden, gewoon omdat hij nooit bedreigd werd.
Angela Merkel, Duitse bondskanselier:
Het zal nog zeker vijf jaar duren voordat de eurozone over de crisis heen is.
Oud-premier Guy Verhofstad haalde tijdens het debat over de Europese meerjarenbegroting 2014-2020 in het Europees Parlement in Straatsburg zwaar uit naar de Britse Euroscepticus Nigel Farage:
Prins Filip is deze week voor de vierde maal dit jaar, op handelsmissie. Naar Australië en Nieuw-Zeeland ditmaal.
Vanuit België zijn 182 zakenlui en vertegenwoordigers van de publieke sector meegereisd. In twaalf dagen worden zes steden aangedaan: Perth, Sydney, Canberra, Melbourne, Auckland, Wellington.
Prinses Mathilde is thuisgebleven, aangezien zogezegd twee weken van huis te lang is voor haar gezin.Wat in het verleden toch nooit een probleem gebleken is.
Neen, er is iets anders aan de hand: Mathilde mocht dit maal niet mee, kwestie van geen zotte en overbodige kosten te maken.Het ministerie van Buitenlandse Zaken wil besparen door Mathilde minder mee te vragen.
Mathilde is niet alleen te duur in onderhoud, ze loopt bovendien lelijk in de weg.
Een koninklijk woordvoerder formuleerde het zo: Ik hoor en lees klachten van sommige zakenlui.Die vinden dat de prinses te veel in de kijker loopt met haar populaire en culturele activiteiten.De aandacht wordt daardoor afgeleid van de ware doelstelling.Het is ten slotte een zakenreis.
Samengevat: Mathilde kost te veel, ze hangt de populaire trien uit met haar bezoeken aan zieke kindjes en sociale projecten en niemand kijkt nog naar Filip.
- 32.714 - Dank zei een actie waarbij Volksgezondheid burgers aanzet om kandidaat-orgaandonor te worden hebben zich dit jaar al 32.714 Belgen geregistreerd.
- 11 - Vorig jaar stapten 11 Belgische militairen uit het leven. Dit zijn er toch 7 minder dan in 2010 (18) en 5 minder dan in 2009 (16).
- 1.179 euro - Dexia kostte elke Belg al 1.179 Euro.
Bovendien staat ons land ook nog eens voor 43,7 miljard euro borg.
- 150.000 -Het prijskaartje rond de komst van Michelle Martin eind augustus naar het klooster van de Clarissen in Malonne om de verhoogde politiebeveiliging om het klooster te beschermen en de openbare veiligheid van de inwoners te verzekeren komt op 151.738,69 euro. Het overgrote deel van de kosten, 137.220,62 euro, werd gespendeerd aan de inzet van de lokale politie. De federale politie, die voornamelijk kwam bijstaan op de dag van de vrijlating van Martin, kostte een kleine 15.000 euro.
Ge zult het allemaal wel gehoord hebben in het nieuws:
Het gebouw waar dit jaar de Blogmeeting doorging,
het internationaal Zeemanshuis in Antwerpen wordt gesloopt.
Vorig week-end werd het definitief gesloten.
Wat voorafging.
Het Zeemanshuis is sinds 1954 een begrip in de Scheldestad. Niet alleen omdat matrozen en zeelui er overnachten. Het gebouw in het Schipperskwartier herbergt ook een theater, een revalidatiecentrum voor problematische drugsgebruikers en een low-budgethotel.
In 2004 besliste het Antwerpse stadsbestuur om het Zeemanshuis af te breken. Op die plaats zouden appartementen en kantoren van het dienstenbedrijf SD Worx komen.
Consternatie in 't Stad.
Er werd een buurtcomité Red Het Zeemanshuis opgericht en dit trok naar de Raad van State. Heel wat kunstenaars schaarden zich achter hen, van Fred Bervoets tot Tom Barman. Ook erfgoeddeskundigen waren verontwaardigd, vooral omdat het een gebouw is van Paul Smekens, een van de belangrijkste Antwerpse architecten uit het interbellum. Gematigd modernisme, iets vergelijkbaars is niet meer te vinden in Antwerpen.
Daarom staat het Zeemanshuis nu ook op de Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed, klaar om beschermd te worden. Het is nog maar de vraag of minister van Erfgoed Geert Bourgeois (N-VA) dat ook wil. Maar helaas, intussen is het al te laat.
Met die sloopplannen is iets merkwaardigs aan de hand. In de sloopvergunning staat dat er gras en grind komt.
Tijdelijk weliswaar, zegt Kristof Van Brussel van Red Het Zeemanshuis. Maar de kans dat het oorspronkelijke project er ooit komt, is bijzonder klein. De plannen zijn gedateerd. Voor de kantoorruimtes is er geen markt meer, en op 't Eilandje is er nu al een overaanbod aan luxeappartementen. Een waardevol stuk erfgoed moet dus wijken voor gras en grind. Dan kun je het beter laten staan.
Maar dat zal dus niet gebeuren. Een collegebesluit dat pas aan de oppervlakte kwam stipuleert namelijk dat de stad 6.154.114 euro schadevergoeding moet betalen aan SD Worx als het Zeemanshuis behouden blijft.
De actiegroep Red Het Zeemanshuispikt het ook niet dat de baas van SD Worx recent werd aangesteld als hoofd van Herita, de nieuwe, Vlaamse erfgoedvereniging. "Belangenvermenging", luidt het.
Tot slot nog dit: zelfs tijdens zijn zwanenzang spreekt het Zeemanshuis tot de verbeelding van kunstenaars. Dirk Braeckman, een van onze grootste kunstenaars, heeft er net nog een film gedraaid.
De mannen van Red Het Zeemanshuis willen zoveel mogelijk fotos verzamelen van het gebouw en als een soort open archief op het internet zetten, als een blijvende blaam voor hen die dit ooit afgebroken hebben.
. Maar om binnen nog fotos te kunnen nemen is het inmiddels ook al te laat .
Ik heb jaren gewerkt in de omgeving van het Zeemanshuis, zelfs een jaar of zes in hetzelfde huizenblok met vanop mijn bureau zicht op het gebouw.
Gisteren dus weer eens op daguitstap geweest naar de 'Cliniques Universitaire' voor de opvolging van mijn dermatomyositis.
Ondanks de professor mijn genezingsproces nog altijd een 'succesverhaal' vindt, was het dit maal niet zo goed.
Ik voelde het zelf wel: ik ben al een tijdje weer vlugger moe, heb helemaal geen energie en het slikken gaat ook terug een beetje moeilijker. Ook mijn eten verteert de laatste tijd slecht.
Eigenlijk is het begonnen na de laatste vermindering van de dagelijkse dosis cortisonen van 6 mg naar 4 mg.
De dokter heeft daardoor de medicatie dit maal niet nog eens verminderd, zoals gehoopt was, anders zou ik binnen de kortste tijd terug in het ziekenhuis liggen. De extra baxter die ik telkens krijg met 1 gram Solu-medrol (=250 x mijn dagdosis), wordt nu ook nog niet gestopt, zoals hij vorige keer als mogelijkheid had laten doorschemeren.
Wou vandaag een artikeltje brengen over het Zeemanshuis in Antwerpen, maar
moet weer eens voor controle naar het ziekenhuis, de Cliniques Universitaire tegen Brussel, met daarbij opname in de dagkliniek voor een baxter met 1 gram cortisone.
Zitten dan altijd in de avondspits om terug thuis te geraken.
Van de Taliban in Afghanistan mogen vrouwen nu ook auto rijden.
En nog iets: De Saudische koning Abdullah heeft sinds vorig jaar de Saudische vrouw stemrecht toegekend. De vrouwen zullen in 2015 voor het eerst hun stem mogen uitbrengen in lokale verkiezingen. Het is de grootste hervorming die Abdullah heeft doorgevoerd sinds hij in 1995 het feitelijke bewind overnam van de zieke koning Fahd.
De voorbije jaren grepen de Saudische vrouwen de Arabische revoluties aan om een eigen protestbeweging in gang te zetten. Ze eisten het recht om met de auto te rijden, dat net als reizen, werken of een operatie ondergaan zonder toestemming van een mannelijk familielid verboden is. Vorig jaar demonstreerden ze door het rijverbod te negeren, ondanks het risico van zware straffen. Deze zijn echter uitgebleven. 'Women2Drive' verklaarde op Facebook campagne te blijven voeren totdat per decreet wordt bepaald dat vrouwen mogen autorijden. Omdat demonstraties in Saudi-Arabië streng verboden zijn, voeren vrouwen die in het buitenland hun rijbewijs hebben gehaald actie door te autorijden.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.