een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
12-05-2012
Uitspraken
Uitspraken.
Jan Jambon, N-VA:
"De regeringspartijen, en dan vooral de liberalen, proberen de aandacht te vestigen op ons alternatief, omdat zij beschaamd zijn over hun plan."
Noureddine Farihi, (Mo uit 'Thuis'), over het 'starterspakket' voor migranten van Vlaams minister Geert Bourgeois (N-VA):
"Het staat vol vooroordelen en wekt de indruk dat Marokkanen achterlijke beesten zijn."
Steven Van Ackere, federaal vicepremier en minister van Financiën in de regering Di Rupo, haalt uit naar zijn loslippige collega Vincent Van Quickenborne (Open VLD):
"Het is enorm frustrerend om te zien dat sommige mensen het belangrijker vinden enkele seconden in de media te komen, dan de zaken op te lossen."
Louis Tobback, SP.A :
"99 procent van de bevolking die moet sparen om 1 procent vet te mesten? Dat is demagogie, maar ze klopt wel."
Archeologen ontdekten in een Maya-ruïne in Xaltún, Guatemala, een kleine ruimte met astronomische tabellen met berekeningen over de zon, Venus en Mars en een kalender op de muren.
De kalender, de Tzolkin, moet in de negende eeuw zijn opgesteld, zo staat te lezen in een artikel in National Geographic en Science. De muren van het huis zijn beschreven als een soort schoolbord, met ingewikkelde kalenderberekeningen. De hiërogliefen lijken volgens archeoloog William Saturno van de universiteit van Boston op een poging een groot wiskundig probleem op te lossen.
Het gaat om de oudste Maya-kalender die bekend is. De opschriften zijn zeshonderd jaar ouder dan de oudste Maya-kalender die tot dit moment bekend was, schrijven wetenschappers in een artikel in het tijdschrift Science.
De kalender zou afrekenen met de hardnekkige mythe dat de wereld in 2012 vergaat.
De laatste tijd is er veel aandacht voor de kalenders van dit Midden-Amerikaanse volk, omdat de Maya's zouden hebben voorspeld dat de wereld in december van dit jaar vergaat. De nieuwe kalender biedt echter hoop: de berekeningen op deze nieuw ontdekte kalender lopen nog 7000 JAAR door!
Een stuk uit de oudste Maya-kalender die tot nu toe is gevonden.
De onderzoekers denken dat dit jaar de telling van de Maya's gewoon opnieuw begint.
Zie mijn artikelenreeks 2012: sleutelwoord: Einde van de wereldin 'zoeken in blog'.
Dexia zal belastingbetaler 3 miljard per jaar kosten, meer dan 10 jaar lang.
Bernhard Ardaen werkte 20 jaar bij Dexia en zag met lede ogen aan hoe Dexia zichzelf in de vernieling reed. Hij schreef het boek Tijdbom Dexia waarin hij het relaas brengt van hoe de bank tot zowat het grootste hefboomfonds ter wereld evolueerde.
Als het beleid van Marianni voortgezet wordt, zal Dexia holding 3 miljard verlies per jaar lijden. Voorlopig heeft de holding nog 6 miljard in kas en kan ze dat zelf dragen. Nadien is de factuur voor ons allemaal." Dat is overigens het meest gunstige scenario, zegt hij. Als Spanje in Griekse toestanden terecht komt, dan zijn de gevolgen voor ons land niet te overzien."
Vorige zaterdag werd in de Handelsbeurs in Gent. de jaarlijkse boekenprijs van het nederlandstalig boek toegekend.
Zoals ik reeds vermeldde, heb ik 4 van de 5 genomineerde werken gelezen en besproken.
Vermits ik er een week tussenuit was heb ik voor de geïnteresseerden (en voor mezelf) hier nu, met vertaging, de uitslag.
Dit jaar werd de prijs van de Gouden Boekenuil, de belangrijkste literaire onderscheiding in Vlaanderen, gewonnen door de Grieks-Nederlandse schrijver David Pefko voor zijn boek Het Voorseizoen, zijn tweede roman.
De winnaar van de eerste Gouden Boekenuil, opvolger van de Gouden Uil, krijgt 25.000 euro en een kunstwerk van Philip Aguirre.
Behalve Pefko waren de Nederlanders - Jeroen Brouwers met Bittere Bloemen, - Herman Koch met Zomerhuis met zwembad - Stephan Enter met Grip kandidaat. De enige Vlaming die meedong, was Dimitri Verhulst met zijn boek Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten.
De prijs van de lezersjury ging naar Grip van Stephan Enter. Aan deze bekroning hangt een geldprijs van 2.500 euro en een pen van Montblanc.
Dit laatste boek moet ik echter nog lezen. Ik heb het nu eindelijk kunnen bemachtigen.
Voor mijn besprekingen van de overige vier romans: trefwoord 'Gelezen' in 'Zoeken in blog'.
(vorige roman van de schrijver van Zomerhuis met zwembad welk ik besprak op 16/4)
Herman Koch won met dit boek in 2009 de NS Publieksprijs.
Twee broers gaan met hun respectievelijke echtgenote eten in een chique restaurant.De ene, Serge, is een bekend politicus welke kandidaat Minister-president is bij de komende verkiezingen; de andere, Paul, is leraar geschiedenis welke tijdelijk op rust geplaatst werd.Ze hebben samen dringend wat te bespreken:hun 15-jarige zoons hebben namelijk samen een zware misdaad gepleegd waardoor heel Nederland geschokt werd.Ze worden nog steeds opgespoord.Beelden van een bewakingscamera, welke echter vrij vaag zijn, werden ook op televisie vertoond in het programma Opsporing verzocht.
Hierin herkennen ze hun zoon.
Tijdens de maaltijd, welke verloopt met enkele hindernissen, wordt door de twee echtparen enkel over alledaagse dingen gepraat en wordt het onderwerp waarvoor ze speciaal gekomen zijn, aanvankelijk vermeden. Tot bij het dessert. Hoe moeten ze ermee omgaan wat hun zonen hebben uitgehaald en wat zullen de gevolgen voor hun toekomst zijn als ze uiteindelijk toch gevat worden? En wat met de carrière van Serge?
" Het diner is een psychologische roman over het morele dilemma waarin ouders komen te verkeren, wanneer hun kinderen iets ernstigs hebben gedaan."
⇒ Het verhaal in de roman Het diner is gebaseerd op de werkelijk gebeurde moord op een dakloze vrouw in Barcelona. In december 2005 werd de zwerfster María del Rosario Endrinal Petit door drie jongens uit een fatsoenlijk milieu in het portaal van een bank mishandeld en daarna in brand gestoken. De mishandeling werd vastgelegd door de beveiligingscamera's van de bank en de schokkende beelden werden destijds op de Spaanse televisie vertoond, en circuleren nog steeds op YouTube. De twee jongens werden vervolgens opgepakt en in 2008 veroordeeld tot 17 jaar gevangenisstraf. (Wikipedia)
Vandaag wordt de jaarlijkse prijs van de 'Gouden Boekenuil' toegekend.
Ben benieuwd welk het gaat worden.
Vier van de vijf genomineerde werken heb ik in de loop van de voorbije weken gelezen en besproken, nl.
1) Bittere Bloemen van Jeroen Brouwers 2) Het voorseizoen van David Pefko 3) Zomerhuis met zwembadvan Herman Koch 4)Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten. van Dimitri Verhulst
Mijn voorkeur uit deze vier, alhoewel ze allemaal goed tot zeer goed waren, gaat uit naar 'Zomerhuis met zwembad'.
Eigenlijk ben ik niet zo mopjesachtig aangelegd, maar die van 'Domme blondjes' vind ik altijd wel goed.
⇒Twee Antwerpse blondjes zitten aan de toog in een cafeetje op het Sint Jansplein...
Zegt de een tegen d' ander: "ik ben juist weer rijexamen gaan afleggen..."
"Ach zo" zegt de ander "en hoe was het?"
"Niet goed, nee..., 'k ben weer niet geslaagd hè" zei ze, "Ja, we komen aan dat rond punt hè, ge weet wel hè, waar dat bord staat met dertig op hè... Ik ben daar dan dertig keer rond gereden hè..."
"ja..." zei de ander " en... weer verkeerd geteld of wat?..."
Als je jezelf constant moet oppeppen om je werk te doen, kun je er beter mee stoppen.
Hugo Coveliers, misschien iets minder bekend, werd al op zijn veertiende lid van de Volksunie.Begin de jaren negentig stapte hij over naar de toen pas opgerichte VLD, waar hij gerespecteerd werd voor zijn parlementaire werk. Tot in 1999 toen Guy Verhofstadt op het voorplan trad.
Coveliers laakte de volgens hem dictatoriale houding van de partijtop. De situatie werd op de duur zo onhoudbaar dat hij uit de partij werd gezet.
Samen met een paar medestanders stichtte hij dan de partij VLOTT (Vlaams, liberaal, onafhankelijk, tolerant en transparant), met dewelke hij al vlug, doch tijdelijk, een kartel sloot met Vlaams Belang.
Nadat hij in 2010 al uit de nationale politiek was verdwenen, stapte hij begin maart nu ook uit de Antwerpse gemeenteraad.
Ik vond het toch een vrij frustrerende bezigheid, zegt hij.Wie heeft het in Antwerpen voor het zeggen?Een paar potentaten natuurlijk. Voor de gemeenteraadsleden blijven alleen peanuts over.
Enkele uitspraken van Hugo Coveliers:
* Ik herken me dezer dagen goed in Rik Torfs van CD&V, (waarvan Wouter Beke (CD&V) onlangs zei: Rik Torfs heeft niemand onder controle.Ik denk zelfs dat Rik Torfs zichzelf niet onder controle heeft.), die net als ik durft te zeggen wat hij denkt.Dat doet me denken aan de tijd dat de liberale partijtop mij en Jean-Marie Dedecker ongeleide projectielen noemde. Machtspartijen tolereren geen afwijkende meningen. Nochtans heeft elke democratie politici zoals Jean-Marie Dedecker, Rik Torfs en ikzelf nodig.
* Er zijn dwarsliggers nodig om sporen te kunnen leggen.Alleen moet je dan wel kunnen verdragen dat er constant treinen over je heen rijden.
* Guy Verhofstadt is een van de slechtste mensen die ik in mijn hele leven heb ontmoet.Die man is een ordinaire oplichter.En ik weet waar ik over praat, want als advokaat verdedig ik geregeld oplichters.Stuk voor stuk zijn dat mensen die een schitterend verhaal kunnen brengen, maar meestal doorzie ik hen meteen.Bij Verhofstadt heeft dat wat langer geduurd: ik heb zijn ware gelaat pas echt gezien na de verkiezingen van 1999. De man in wie ik had geloofd, liet zijn principes varen zodra hij de kans kreeg om de macht te grijpen.Van de ene dag op de andere.
*Karel De Gucht is een Albanese mafialeider en Bart Somers een Playmobilmannetje.
* Karel De Gucht is dan wel een arrogante vent, maar hij heeft tenminste nog een zekere vorm van eerlijkheid. Maar Verhofstadt: totaal onbetrouwbaar.Het ene moment kafferde hij mij uit, het andere moment beloofde hij dat hij me minister van Justitie zou maken.
* Ik was graag minister van Justitie geweest, dat geef ik toe.Ik geloof ook dat ik in die periode echt iets had kunnen veranderen op het terrein.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.