|
 Vandaag start het proces rond het busdrama op bus 23 in Antwerpen vorig jaar. Aanvankelijk was dit gepland voor 29 maart, maar werd toen op vraag van de advokaat van de verdachte uitgesteld omdat hij wat anders te doen had.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Voor mijn artikels over dit voorval: ga in het archief naar 06-2006
Guido Demoor kreeg het op 24 juni 2006 op bus 23 in Antwerpen aan de stok met zes allochtone jongeren. Hij stierf aan een hersenvliesbloeding door de slagen en stampen die de jongeren hem gaven.
Aanvankelijk werden drie meerderjarigen en drie minderjarigen opgepakt. Vier van hen werden na onderzoek buiten vervolging gesteld. Alleen Redouan S. en één minderjarige werden vervolgd voor opzettelijke slagen en verwondingen met voorbedachten rade, met de dood als gevolg zonder het oogmerk om te doden.
Het Openbaar Ministerie wou dat ook de minderjarige voor de correctionele rechtbank zou verschijnen, maar de jeugdrechter wou hem niet uit handen geven.
Om hun medeleven en afschuw over het gebeurde te betuigen, werden tegen de gevel van het Astrid Park Plaza Hotel, de plaats van het gebeuren, bloemen neergelegd en ook enkele teksten opgehangen.
Hier één daarvan:
Lieve mijnheer
Ik heb het gezien
Ik heb u gezien
Ik heb u zien staan
Uw armen omhoog
In het midden van de bus
U sloeg niet.
Ik zie u staan
U vraagt een beetje stilte
Dapper, rechtop
In het midden van de bus
Met open armen staat u daar.
U sloeg niet,
Ik heb hen zien slaan.
U bracht hen aan het wankelen.
Tegen u konden ze niet op.
U lag daar
alsof u even gewoon
daar tot rust wilde komen
Alsof u wilde zeggen
Nog even liggen
en dan sta ik op.
Een meisje legt haar warme hand
tegen uw wang.
Als ze weggaat
legt ze uw bril
op de zetel naast u.
Een oude vrouw morst
druppels water op uw gezicht
Als ze weggaat
streelt ze uw voorhoofd.
Rust in vrede lieve mijnheer.
U bent overleden.
Ik heb het gehoord in het nieuws.
|
