Gisteren werd er in het vragenuurtje in het Vlaams Parlement gesproken over de gebeurtenissen van vorige week dinsdag op lijnbus 410 bij het Astridplein in Antwerpen; dezelfde plaats waar twee jaar geleden Guido Demoor door allochtone jongeren op de bus doodgestampt werd.
Twee broers, 15 en 17 jaar, van Servo-Kroatische origine en wonende in Malle, provoceerden zonder enige aanleiding een jong koppel met een tweejarig kindje. Een politieman in burger die zich bekend maakt en sussend tussenbeide komt, wordt geslagen, geschopt, mishandeld en bijna vermoord. Hij werd met zware verwondingen opgenomen in het ziekenhuis. Na de feiten namen de daders gewoon de bus richting Turnhout. De politie kon ze aan de halte in Sint-Antonius-Zoersel van de bus halen. Ze werden in een jeugdinstelling geplaatst. De man van het belaagde koppel herkende de dag erna aan de Delhaize in Wijnegem de derde verdachte. Deze 15-jarige kon dan ook door de politie opgepakt worden. Deze werd eveneens in een instelling geplaatst. Als vierde verdachte werd ook nog de 19-jarige broer van de twee eerste kerels opgepakt, maar deze werd uiteindelijk wegens onvoldoende elementen weer vrijgelaten.
Een harde aanpak tegen dit soort krapuul dringt zich op, want dit gedrag kunnen we niet blijven pikken. De daders, overwegend van allochtone origine, worden steeds jonger en de aanpak van het gerecht moet aangepast worden. Redouan S, de moordenaar van Guido Demoor, kreeg twee jaar voorwaardelijk en zijn mededader kreeg wat werkstraf
.
Minderjarigen kunnen niet gestraft worden voor hun daden omdat ze er niet verantwoordelijk voor zijn. De jeugdrechter neemt dus opvoedende maatregelen, zoals b.v. berisping, een werkstraf, plaatsing in een pleeggezin of in een open of gesloten instelling. Indien de verdachte ouder is dan 16, kan de jeugdrechter hem doorsturen naar de gewone rechter voor volwassenen. Dat noemt men dan uithandengeving.
Na de dood van Guido Demoor werd door Vlaams Minister van Mobiliteit Kathleen Van Bremt (Sp.a) een plan Veilig op weg voorgesteld en werd er intussen geïnvesteerd in cameras op de bussen van De Lijn en in extra personeel. Ook werden de risicolijnen in kaart gebracht. Lijn 410 is daar niet bij, ondanks het feit dat vele chauffeurs niet graag op deze lijn ingezet worden, juist omwille van de vele problemen.
|