Met de bus rijden we richting Sofia, nabij de stad komen
we in erg druk verkeer. Op alle kruispunten is het eindeloos aanschuiven om
door de lichten te komen. Uiteindelijk geraken we op onze bestemming we beginnen
met een bezoek aan de Boyana kerk, een oud kerkje dat op de lijst van
werelderfgoed staat. Binnen kunnen we de originele frescos zien die nog zeer
goed bewaard zijn, het kerkje is toegewijd aan St. Nikolas. In de stad worden
we naar een goed restaurant geloodst waar we in de achtertuin een heerlijk maal
krijgen. Nadien doen we een rondwandeling doorheen het centrum van de stad. De
voornaamste kerk in Sofia is de Russische kathedraal AlexanderNevski. Het is een zeer imposant bouwwerk
datwerd opgericht door Bulgarije om
Rusland te bedanken dat ze het land hebbenbevrijd van de Turkse overheersing. Het is een Russisch Orthodoxe kerk
en één van de weinige Orthodoxe kathedralen.Verder zien we in de stad nog grote gebouwen uit de Sovjet tijd. In het
centrum staat op een hoge kolom het beeld van Sofia, vroeger stond er op
diezelfde kolom een grote Sovjetster. Het is leuk wandelen in Sofia maar onze tijd
is beperkt want we moeten nog terug doorheen het drukke verkeer om terug te
keren naar de camping. Onderweg naar de camping heb ik mijn uitlaat stuk
gereden en de camper maakt een geluid als een raceauto. Onze gids heeft met de
uitbater van de autobusfirma geregeld dat die een herstelling zullen doen. Dus
laat op de avond in het halfduister volgen we de bus over een rotweg met vele
diepe gaten naar Samokov. Daar hebben de mensen nog tot half tien gewerkt om de
stukken aan elkaar te lassen. We blijven dan maar slapen in Samokov om morgen
verder te rijden.
Het gaat nu richting Sofia naar een camping aan het meer
van Iskar. Onderweg maken we een zijsprong naar het Rila klooster ook weer hoog
in de bergen. Het is een prachtig geheel en de omweg van bijna 100km meer dan
waard. Her geheel is ook opgenomen op de lijst van werelderfgoed en terecht.
Het is dan ook druk bezocht door toeristen uit alle landen. De prachtig
versierde kerk staat te midden van een vierkante bouw met drie verdiepingen.
Alles is mooi geschilderd met schitterende motieven. De beschildering van de
kerk is na al die eeuwen nog steeds fris van kleur. Binnen in de kerk is alles
mooi beschilderd en rijkelijk versierd, een indrukwekkende luster hangt er boven
de hoofden en zoals steeds mogen we geen fotos nemen, jammer. Dit is werkelijk
het mooiste klooster dat we ooit bezochten.
Dan verder naar de camping. In de stad Samokov raken we
de weg kwijt en blijven rondjes rijden. Gelukkig zien we nog de leider van de
groep voorbij rijden en blijven hem volgen. Uiteindelijk bereiken we de camping
over een verschrikkelijk slechte weg.
Om 8u30 vertrekken we naar Bulgarije. Het landschap waar
we door rijden in Macedonië is bergachtig, mooi en afwisselend. Vanaf de stad
Strumica is het vlakker en er wordt veel aan tuinbouw gedaan waarbij de
tabaksteelt de overhand heeft. Aan de grens moeten we weer geduld oefenen
vooraleer alles gecontroleerd is. Veel verschil met Macedonië is er nog niet te
merken. De camping waar we naar toe moeten ligt nabij de stad Sandanski en na
enig zoeken vinden we hem. Blijkt dat ze aan de ingang een mooie poort hebben
gezet maar helaas kunnen de meeste campers er niet onderdoor. Onze gids heeft
na enig rondbellen een hotel gevonden waar we met zijn allen op de
parkeerplaats kunnen. De weg er naartoe gaat langs bergformaties uit zandsteen
die ons erg aan Cappadocië herinneren. We vinden allen plaats bij het hotel en
genieten s avonds nog van een gezellige drink.
Woensdag 12 september 2012
In de voormiddag haalt een busje ons op om naar het
Roshzenklooster te rijden. Het klooster ligt hoog op de berg met een mooi
uitzicht op de zandbergen. Het gebouw is erg charmant met een mooi plein
overdekt door wijnranken waaraan mooie trossen witte druiven hangen. Het kerkje
is mooi beschilderd en ook weer een prachtige iconostase. Nadien rijden we naar
het plaatsje Melnik dat een centrum van de wijnbouw is en erg bekend is in
Bulgarije en als dorp erkend is als werelderfgoed. In het plaatsje zijn er vele
mooie huizen gebouwd in Ottomaanse stijl en doet erg gezellig aan. Bij de
grootste wijnhandelaar, waarvoor we een stevige klim moeten doen. Kunnen we zo
een Ottomaans herenhuis aan de binnenkant zien en een kijkje nemen in de
wijnkelders die diep in de berg zijn uitgehold. Nadien mogen we nog een glaasje
van hun wijn proeven. De namiddag hebben we vrijaf en gaan we zwemmen in een
nabij gelegen hotel, erg verfrissend. s Avonds hebben we een gezamenlijk diner
waar het heel gezellig wordt met het proeven van verschillende wijnen.
Vandaag houden we een rustdag op de camping. Op het
strand spelen we een partijtje petanque terwijl we kunnen genieten van het
mooie uitzicht op het meer en de bergen.
Maandag 10 september 2012
Om 8u30 staat het busje weer klaar voor een rondrit
doorheen het schitterende landschap van Macedonië. We rijden door de bergen
waarvan de hellingen bedekt zijn met dichte bossen van loofbomen. Op de hoger
gelegen vlakte zien we overal aanplantingen van appelbomen die vol vruchten
hangen met hier en daar wat wijnstokken. Onze eerste halte is in Bitolaéén der grotere steden van dit landsgedeelte.
We wandelen doorheen de voetgangerszone met talloze terrassen. Op het einde van
de voetgangerszone staat weer een standbeeld van Philip de vader van Alexander
de Grote die hier de volksheld bij uitstek is. We kunnen er wat brood en
dergelijke kopen en rijden dan verder doorheen het Galicicia natuurpark. Onze gids
heeft voor onze lunch een restaurant uitgezocht dat uitgebaat wordt door een
plaatselijke familie. Het ligt in een klein dorpje hoog in de bergen. We worden
er hartelijk ontvangen en er staan vrolijke tafels gedekt onder de wijnranken.
De waard trakteert ons op een stevige borrel en het eten smaakt opperbest.
Na het maal keren we terug richting Ohrid maar rijden
eerst nog langs het hoger gelegen Prespa meer, waarvan het water doorsijpelt
door de bergen naar het meer van Ohrid. We stoppen ook nog bij een privaat
museum van folkloristische klederdracht. Het is voor de heer des huizes
eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. In verschillende kamers zijn de
prachtige klederdrachten te bewonderen die hij in de loop van de jaren heeft
verzameld. Ondertussen heeft hij al heel wat bekendheid verworven want de ene
toerbus na de andere brengt andere gezelschappen aan. Wanneer we een mooi zicht
krijgen op het meer staat de zon jammer genoeg slecht om mooie fotos te kunnen
nemen. Rond 6 uur belanden we terug op de camping en na een briefing voor de rit
van morgen keren we terug naar de camper.
Vandaag staat er een rit met een busje rond het Ohrid
meer dus tijdig uit de veren. Het Ohrid meer is een bergmeer dat op 700m boven
de zeespiegel ligt en gevoed wordt door een nog hoger gelegen meer. Het meer is
omringd door bergen en heeft een omtrek van een honderdtal kilometer. Het water
is zeer helder en er leeft een speciale soort forel in die nergens anders
voorkomt. Aan de Macedonische kant is die beschermd maar aan de Albanese kant
wordt er fel op gevist. Na korte tijd komen we bij de Albanese grens waar we
ongeveer een uur moeten wachten om alle formaliteiten te vervullen. In het
landschap zien we verschillende bunkers die overgebleven zijn uit het
dictatoriale tijdperk, iedereen moest over een schuilkelder kunnen beschikken
want Albanië voelde zich bedreigd door iedereen. Na enkele kilometers zeer
goede weg wordt die smaller met vele gaten in het wegdek. We stoppen bij het
dorpje Lin aan de oever van het meer om een wandeling door het dorp te maken.
De huizen zeer eerder armmoedig, maar de kinderen spelen er nog op straat.
Langs de oever worden er hotels en andere voorzieningen gebouwd om het toerisme
op gang te brengen. Het is mooi aan het meer en het klimaat is zuiders. In de
stad Pogradec stoppen we om er wat rond te wandelen en wat inkopen te doen op
de markt. Terug aan de Macedonische grens is het weer wachten om de
formaliteiten te vervullen. We rijden nu verder langs het meer naar het Sveti
Nuam klooster waar het water uit de bronnen borrelt om naar het meer te
vloeien. In een nabij gelegen restaurant staan de tafels gedekt. De vele tafels
zijn allen goed bezet en er speelt een orkest zeer mooie muziek. Het restaurant
is gelegen op een eilandje te midden van een helder water waar ook weer bronnen
zijn. Na het eten maken we met een bootje een tochtje op het water. De omgeving
is schitterend mooi en we varen te midden van een idyllisch kader. Het water is
zo helder dat we goed kunnen zien waar het water uit de bodem opborrelt.
Vandaar loopt het water dan het meer in om aan de andere kant in Struga er uit
te stromen in de rivier Drim. Moe en voldaankeren we met de bus terug naar de camping.
Een busje brengt ons naar Ohrid in het oude
stadsgedeelte. Van ver hadden we reeds de burcht gezien die hoog boven de stad
uitkijkt. Het is warm en het is weer flink klimmen om boven te komen.De ommuring van de vesting is nagenoeg intact
en geeft een goede indruk van zijn grootsheid. Van op de muren kijkt men ver
over het meer en op de stad uit aan de
voet van de berg. Bij het afdalen passeren we nog een mooie kerk. Bij die kerk
worden er opgravingen gedaan en enkele restanten van de Romeinse tijd zijn
reeds zichtbaar. Op een terrasje met uitzicht over het meer genieten we van een
frisdrankje. Beneden stappen we in bootjes die ons naar het hart van de stad
varen. Van op het water toont de stad zich van haar mooiste kant met een
zuiders karakter. Het is druk en de mensen genieten er aan de waterkant. Het is
tot nog toe de mooiste stad die we bezochten. In een restaurant eten we een
lekkere kebab met een nog lekkerdere pint bier. Nadien gaan we op de markt
groenten en brood kopen. Die markt herinnert ons sterk aan Turkije, waar we
dezelfde taferelen hebben gezien. We sluiten de dag af met een gezellig eten in
een mooi restaurant. Tijdens de maaltijd speelt er een uit orkest dat de
dansgroep in folkloristische klederdracht begeleidt. Een mooie afsluiter van
een mooie dag.
We staan vroeg op want we moeten nu naar Ohrid rijden en
we willen de route nemen die door het natuurpark Mavrovo voert. Het landschap
is mooi met bergen op de achtergrond maar door de heiige lucht niet scherp te
zien. De route door het natuurpark gaat door de bergen en het is continu
draaien, stijgen en dalen. Het uitzicht is erg mooi. Bij het klooster van de
heilige Johannes de Doper stoppen we op de parking. Het klooster is hoog tegen
de helling gebouwd en het is een hele klim om er te komen. Het loont echter de
moeite want het gebouwencomplex is ruim en aantrekkelijk. In de kerk kunnen we
ook weer mooie wandschilderingen zien. De iconostase is eveneens versierd met
het prachtige houtsnijwerk dat we in Skopje zagen en van de hand van dezelfde
kunstenaars. We hebben er ook een mooi uitzicht over de vallei. Na weer wat
zoeken bereiken we tenslotte de camping nabij Ohrid aan de rand van het
gelijknamige meer.
Het is vandaag vroeg opstaan want we moeten zo een 450km
rijden naar Skopje. Vooraleer we voorbij de stad Beograd zijn verloopt er al
heel wat tijd. Eens op de snelweg schiet het lekker op, het is gloeiend heet en
overal zien we rook opstijgen van aangestoken vuur om grasland of ander te
verbranden. Aan het laatste stuk van de snelweg wordt er nog stevig gewerkt en
is de snelheid begrensd, saaie en trage boel. Aan de grens met Macedonië is het
weer aanschuiven voor de controle.Kort
nadien bereiken we onze camping nabij Skopje. Die is gelegen op terreinen van
een Best Western hotel en is mooi en geriefelijk ingericht. Morgen bezoeken we
Skopje en omgevingmet een busje.
Woensdag 5 september 2012
Het busje zet ons af in het oude gedeelte van Skopje. We
bezoeken eerst een orthodox kerkje, waar we zoals in al deze kerken geen fotos
mogen nemen. Het kerkje is mooi versierd met wandschilderingen en vooral de
iconostase valt op door haar prachtig en kunstig uitgevoerd houtsnijwerk.
Nadien lopen we door de oude Turkse wijk waar we enkele hamansbezoeken die nu als kunstgalerij gebruikt
worden. Vervolgens lopen we naar de nieuwe stad, want in 1963 werd Skopje
grotendeels vernield door een aardbeving. Over een mooie brug bereiken we het
hart van dit stadsgedeelte. Er wordt nog overal gewerkt en gebouwd en het laat
zich aanzien dat het erg mooi zal worden. In het midden van het plein staat er
een reusachtig standbeeld van Alexander de Grote. Deze figuur is een twistappel
tussen Griekenland en Macedonië want beiden eisen hem op als nationale held.
Na het middagmaal rijden we met de bus naar het
natuurgebied om in de Matkakloof te gaan wandelen. Het is flink bergop maar de
temperatuur is nog dragelijk. Uiteindelijk belanden we bij de dam. Met bootjes
varen we diep in de kloof en genieten van het natuurschoon. We stoppen ook nog
bij een grot waar we kunnen afdalen tot bij een meertje.
Bij de aanlegplaats van de bootjes kunnen we genieten van
frisse dranken.
Na het ontbijt slaan we de weg in naar Beograd. Met niet al te veel oponthoud aan de grens rijden we Servië binnen. De rit op de snelweg is vrij saai en onze GPS brengt ons tot dicht bij ons doel. Na enig zoeken vinden we toch de camping aan de rand van de Donau. Het is een redelijk goed uitgeruste camping en we hebben een goede plaats in de schaduw. Wanneer we goed en wel geïnstalleerd zijn spelen we n og een partijtje petanque. s Avonds krijgen we uitleg over het bezoek aan de stad.
Maandag 3 september 2012
Om 9u30 staat de bus klaar om ons naar Beograd te brengen. Buiten onze Nederlandstalige gids moet er ook nog een officiële gids mee van de stad en die spreekt Duits, hij heeft heel wat informatie over het huidige Servië en uit zijn verhaal blijkt dat hij zich meer Joegoslaaf voelt dan Serviër. Beograd is een enorme stad aan de samenvloeiing van de Sava en de Donau. We passeren verschillende monumentale gebouwen en bezoeken de reusachtige kerk van Sveti Sava. Het is een zeer groot bouwwerk maar aan de binnenzijde moet het nog worden afgewerkt en volgens de gids kan dat nog tientallen jaren duren. Na een wandeling door de restanten van de vesting vanwaar we een mooi uitzicht hebben over de stad en de samenvloeiing van de Sava en de Donau, wandelen we de binnenstad in waar we een lunch krijgen. Nadien kunnen we nog een wandeling doorheen de gezellige voetgangerszone maken.
We hebben een fijne schaduwrijke plaats op de camping en het is heerlijk om buiten te kunnen ontbijten. Nadien doen we onze boodschappen in de plaatselijke Lidl. Na de siësta wat luieren en internetten. Zaterdagmorgen gaan we het stadje bezoeken dat verschillende gebouwen bezit die ontworpen zijn door een befaamde Hongaarse architect Imre Makovec. In al zijn ontwerpen gebruikt hij graag boommotieven die het dak moeten ondersteunen. We bewonderen dan het zwembad, het busstation en het uienpaviljoen allen van zijn hand. Het zijn erg mooie gebouwen met een bijzondere uitstraling. In de late namiddag worden alle deelnemers vergast op een drink met hapje waarbij we de briefing krijgen voor de volgende dag. Om 19uur worden we opgehaald met een bus om te gaan eten in het stadje. We komen in een sfeervol restaurant met live muziek. Het eten is lekker en we hebben een gezellige avond met zijn allen.
We willen eigenlijk wat luieren bij een zwembad en dus rijden we van Pécs de bergen in naar Orfü. Deze plaats is gelegen in een natuurpark en we moeten heel wat haarspeldbochten nemen om er te geraken de omgeving is zeer mooi en geliefd bij de inwoners. De camping nabij het zwempark is zeer mooi gelegen maar het sanitair laat heel veel te wensen over. Het is heerlijk zwemmen en relaxen en we hebben een rustige dag. Donderdagmorgen gaan we op pad naar de stad Szeged, onderweg vinden we bij een kerkje wat schaduw om te lunchen. De stad werd in 1879 grotendeels verwoest door een overstroming en telt dan ook geen oude gebouwen meer. Het is er erg druk en een parkeerplaats niet te vinden. We besluiten dan maar om door te rijden naar Mako waar we allen samen zullen komen voor de groepsreis. Mako is het centrum van uienteelt en dat merken we want langs de weg staan talloze stalletjes die de uien te koop aan bieden. Op de camping ontmoeten we reeds enkele van onze reisgezellen.
Pécs is een stad die net na Boedapest komt als interessant reisdoel. We waren hier reeds in 2006 en het verschil met toen is duidelijk merkbaar. Het centrum is volledig opgeknapt met verschillende mooi aangelegde voetgangerszones. Het weer is prachtig, zonnig en niet te heet. Het is een mooie stad waar het goed wandelen is. De tot kerk omgebouwde moskee in het midden van de stad is mooi om te zien. Het centrale plein dat autovrij is oogt zeer aantrekkelijk en de gebouwen zien er heel goed uit. De omgeving van de Domkerk waar bij ons eerste bezoek hard werd gewerkt staat nu ook in al zijn glorie te kijk. Na al dat rondlopen vinden we rust en verfrissing op een terrasje. Op een parking dicht bij het centrum hebben we een goede plek in de schaduw gevonden, mits betaling van parkeergeld natuurlijk.
De streek waar we nu door rijden is wel verschillend van de vorige we moeten voortdurend klimmen en dalen en de weg slingert zich door de bergen. We hadden het centrum van Kaposvar opgegeven maar de stad maakt weinig indruk en we zetten de tocht verder naar Szigetvar. Deze stad had lang weerstand geboden aan de Turkse legers in de 14de eeuw en het garnizoen werd uiteindelijk overmeesterd, echter niet zonder een heldhaftige uitval onder leiding van ene Zrinyi die nog steeds geëerd wordt. De huidige parochiekerk is een tot kerk verbouwde moskee, jammer genoeg kunnen we die niet bezoeken omdat er gewerkt wordt. We bezoeken nog de restanten van de burcht waar het fijn wandelen is.
Het is vannacht flink beginnen waaien en er staat nog steeds een stevige wind, blijkbaar is er weersverandering op komst. We wandelen naar het strand dat een tweetal kilometer van de camping ligt. Sedert we er de laatste maal waren is de promenade mooi verfraaid en het is er reeds behoorlijk druk. We nemen een toeristentreintje om naar het centrum van de stad te gaan. Ook hier zien we dat er flink werk is gemaakt om het uitzicht te verbeteren en het is gezellig wandelen in de hoofdstraat. Het kasteel is nog steeds even mooi en goed verzorgd. Met het treintje keren we terug naar het strand om dan terug te lopen naar de camping. Het is inmiddels flink bewolkt en er staat nog steeds hevige wind, zwemmen is geen optie meer. Bovendien begint het te regenen en dat zal de hele avond aanhouden. De boeren zullen er wel tevreden mee zijn want het is overal erg droog.
We willen nu naar Kesztehely aan het Balatonmeer. Bij een vorige reis hadden we daar op een leuke camping met zwembad gestaan. We rijden door dunbevolkt gebied en af en toe rijden we door stille dorpen. De velden liggen er overal erg dor bij en wanneer er met machines op gewerkt wordt zien we reeds van ver enorme stofwolken. Tegen de middag komen we in Sarvar aan en bij het kasteel vinden we een schaduwrijke plaats om te lunchen. Het kasteel ziet er indrukwekkend uit maar aan de binnenkant is er niet veel te zien. Na een korte wandeling rijden we dan maar verder. In Sümeg zien we een mooie burcht boven op een kalkrots die reeds van ver te zien het is echter veel te heet om ernaar toe te klimmen. In Kesztehely vinden we naar enig zoeken de camping terug en kunnen ons heerlijk verfrissen in het zwembad.
Vooraleer het weer zeer heet wordt trekken we naar het klooster waar we een rondleiding krijgen door een Engelstalige gids. Het is een enorm complex dat een grote rol heeft gespeeld in het christianiseren van Hongarije. Het bezit tevens een prachtige en goed gevulde bibliotheek. Nadien rijden we naar het stadje Pàpa, van het mooie marktplein is niets te zien want er wordt gewerkt en heel het plein ligt open om nog archeologische opgravingen te doen. De hitte is haast niet te dragen en we zoeken de camping op bij het termaal bad. In het zwembad kunnen we ons lekker verfrissen. We hebben er ook een goede internetverbinding waar ik nu volop gebruik van maak.
Het is reeds zeer warm bii het opstaan en het zal weer warm worden. Op een twintigtal kilometer van Sopron in het plaatsje Fertöd bezoeken wij het kasteel van de Esterhazys. De familie Esterhazy was van een grote betekenis in Hongarije. Het kasteel in gebouwd in navolging van de franse kastelen en via een prachtige smeedijzeren poort betreden we het terrein. Het kasteel is zeer goed onderhouden en we gaan met een Duitstalige groep mee voor een rondleiding. Zoals gewoonlijk is het één pracht en praal. De laatste telg van het geslacht Esterhazy heeft nog steeds een appartement tot zijn beschikking in het kasteel. Op het parkeerterrein hebben we een schaduwrijk plekje gevonden voor de lunch en de siësta. Nadien rijden we naar Györ waar we vroeger reeds waren. We vinden ons plekje terug aan de waterkant waar we eerder stonden maar helaas wordt er gewerkt en kunnen we er niet bij. Het is nog steeds erg heet en we kunnen nergens fatsoenlijk parkeren. We rijden dan maar door naar Pannonhalma dat een befaamd Benedictijnenklooster bezit. Reeds van ver kunnen we het klooster zien dat hoog torent boven het landschap. Op de plaatselijke camping vinden we enige verkoeling maar het blijft toch 26°C.
Rust is zo een typisch rustige badplaats met een mooi marktplein en in de hoofdstraat staan bijna op alle huizen ooievaarsnesten die bewoond zijn met klepperende ooievaars. Vanaf de haven kan men met verschillende boten een rondje varen of een overtocht maken naar het aan de overzijde liggend Hongarije. We richten ons nu naar Hongarije en de eerste stad die we aandoen is Sopron. We hadden deze stad reeds bezocht maar het is toch een leuk weerzien. Na enig zoeken vinden we een parkeerplaats binnen loopafstand van het centrum. Veel is er niet veranderd en er wordt nog steeds druk gerestaureerd. Het is gloeiend heet en een frisse pint is meer dan welkom en is hier nog goed te betalen ca. 1,10 voor een grote pint. Bij het terugkeren naar de camper zien we dat het 39°C is, in de camper is het 40°C. Na het avondeten begint het wat regenen en dat brengt toch enige koelte.
Nu moeten we door Oostenrijk om naar Hongarije te rijden. We nemen niet de snelweg maar rijden door de bergen. Het is een erg afwisselende route doorheen berg en dal. Onderweg worden we regelmatig vergast op mooie vergezichten onder een helblauwe hemel. Mooie en pittoreske dorpen wisselen elkaar af, het is leuk rijden. We zoeken een camperplaats op uit de gids, maar die licht in een open veld zonder een spatje schaduw en dat bij een temperatuur van 38°C. We zoeken dan maar een verder gelegen plaats op en belanden in Eggenburg op een nette camperplaats die we voor ons alleen hebben. We bevinden ons onder de omwalling van het stadje en willen daar wel gaan kijken. Vandaag liever niet want het is toch zo heet.
Dinsdag 21 augustus 2012
Het is nog steeds zonnig maar nog niet te heet. Het stadje Eggenburg heeft nog steeds voor het grootste gedeelte zijn middeleeuws stratenpatroon. Een leuk marktplein met mooie huizen ziet er gezellig uit. We verkennen verder het stadje om de omwallingen te bekijken. Er barst een onweer los en we kunnen gelukkig ergens gaan schuilen. De temperatuur zakt iets en we keren terug naar de camper om onze reis verder te zetten. In de late namiddag komen we in Rust aan. Het plaatsje is gelegen aan de Neusiedlersee midden de wijnvelden van Burgenland.
De rit naar Passau over de snelweg is vrij saai, tegen de middag komen we in een opstopping terecht voor een ongeval die de snelweg bijna volledig blokkeert. Gelukkig zijn we kort bij een afrit en zien we een groot parkeerterrein. Daar stoppen we dan voor de lunch en de siësta en daartegen is de file opgelost. Het is gloeiend heet met 36°C in de camper. De camperplaats bij Passau is goed ingericht en gratis. In de verte zien we de torens van de stad maar het is echt te heet om nog naar het centrum te gaan, we missen daarvoor wel onze fietsen.
