Moe zijn en toch mijn bed niet in geraken...'t is erg! Maar alléé, dit nachtuiltje gaat nu naar haar bedje toe. Slaap zacht en droom zoet! Dromen zijn niet altijd bedrog...
Op de Parking "Daikin Europe" , Zandvoordestraat 300, 8400 Oostende, zal er tussen 9 uur en 14 uur een permanente dienst aanwezig zijn waar men kledij en spullen kan afleveren.
De Caminonette, (met franse nummerplaat) die de spullen inzamelt is een witte huurwagen waarop in grote groene letters "Europcar" staat geschreven.
In het Cursaal zelf is er een plaatsje voorzien waar u bij mij terecht kan om verdere inlichtingen en informatie over "Belgen in Nood".
Wij hopen u met velen te mogen verwelkomen en wensen u alvast een gezellige dag tijdens de vijfjarige viering van het SeniorenNet.
Met vriendelijke groeten Jean Frederik Peeters De voorzitter "Belgen in Nood"
OPMERKING Mensen die per spoor rijden, of niet naar Oostende komen, kunnen desgewenst kledij en spullen binnendragen op volgende adressen :
Onze bijzondere dank aan deze mensen voor de vele getrooste inspanningen en vrijwillige medewerking.
Eveneens onze dank aan de vele bloggers die regelmatig onze berichtgeving op hun blog plaatste.
Evenzo onze dank aan het Seniorennet voor hun bereidwillige medewerking.
Tenslotte een woordje van hartelijke dank aan de mensen die zo menslievend waren een storting te doen voor hen, die dank zei deze vriendelijke hulp weer hoop krijgen.
Met speciale dank aan:
- Patrick Vincke en zijn vrouw Roosje, die zich samen reeds maanden lang onvoorwaardelijk en belangloos inzetten voor "Belgen in Nood".
- Frieda De Meester, die ondanks pijnlijke lichamelijke hinder zich reeds weken lang belangloos en kosteloos inzet bij het wassen, plassen en strijken van alle binnengebrachte kledij.
- Ria Jorissen, die zich steeds onbaatzuchtig ten dienste stelt van de vereniging.
- Magda Kennis, die het vrijwillig op haar nam inzameling te houden bij scholen en handelaars.
- Jenny Speelster, voor haar toewijding, bijdragen en bemoediging onder alle omstandigheden.
- Voor alle mensen en bloggers, die van dichtbij of veraf hun steentje bijdroegen op hun respectievelijke blog's, of langs andere wegen.
Jullie zien het, ik heb niet gelogen, hé! En ik deed dat wel graag. Ook het feit dat we dan later kunnen zeggen, als we samen in ons bad zitten bijvoorbeeld, "hier hebben wij alles opgevoegd, weet je dat nog?" En tijdens de uren dat wij gewerkt hebben, kon mijn broer ondertussen iets anders doen. De tijd begint te dringen, we zijn bijna eind april, we hebben nog maar een 5-tal weken meer, hé!
Wim en mijn broer waren al sinds deze morgend op den bouw aan 't werk. Ik wachtte thuis op mijn ex-man die de boys kwam halen voor het weekend en hij was weeral laat. Ik bracht de werkmannen dan een pakske friet en ik heb ook een handje helpen toesteken. Mijn broer plaatste de plinten in de living, inkom en WC. Wim was de badkamertegels aan 't opvoegen. Ik heb zijn taak verder overgenomen en hij kuistte de tegels af. Ik was blijkbaar sneller en dan ging het goed vooruit. Anders zou Wim deze week nog verder moeten doen hebben, nu is hij daar vanaf. Maar vermoeiend, zeg! En morgen ben ik zo stijf als een krab, denk ik...amai! Da's dan weeral iets dat gedaan is. De plinten in de keuken en aan den trap, die zijn nog niet gedaan, maar het is beter om eerst keuken en trap te laten plaatsen en dan pas de plinten. Mijn broer komt vandeweek nog eens op een avond af om de venstertabletten in de kamers en aan het rond venster af te werken, en volgende week zaterdag (terwijl wij in Oostende zitten) gaat hij de badkamer vloeren. Daar kijk ik echt al naar uit!
Wauw, ik heb een mooie karikatuur gevonden van mijn naamgenote Sandra Bullock. Ik vraag mij wel af, hoe zou een karikatuur van mij eruit zien? Ik hoop dat het in ieder geval mooier zou zijn dan de misvormde foto's op Opapat zijn blog. Daar had ik een buil op mijn hoofd en van die scheve ogen. En ook knapper dan de karikaturen op het blog van Joeltje, die heeft er veel van de Stones, Bowie en nog bekende artiesten. Niet dat ik een artieste ben, maar toch...ik vraag het mij af...haha.
Prettig weekend iedereen! Geniet van het zonnetje!
Zaterdag komt mijn broer de badkamer afwerken en misschien al plinten plaatsen. GROOT NIEUWS: Op 11 en 12 mei wordt onze keuken geplaatst. We kijken er al naar uit!
Op het strand lopen wij hand in hand de rotsen zijn bruin, de lucht is blauw maar als ik jou zie val ik flauw Jij bent mijn tortelduifje en je bent zo zoet als een druifje Jij bent van mij en ik ben van jou ik hou erg veel van jou!
Mijn toertje wordt alsmaar drukker en de avonden ook. Er kwamen 3 koppels naar ons huurhuis kijken en 2 zijn er nu al geïnteresseerd. Ik hoop echt dat we er vanaf zijn, al die mensen in ons huis. Die man van het woonbureau was er wel altijd bij en hij ging met de mensen rond. Dat viel nog mee, want dat is hier een belle-etage met veel trappen...
Ik moest ook naar het oudercontact van mijn oudste zoon. Hij heeft een waarschuwing voor aardrijkskunde van vorig schooljaar en nu ziet dat er niet veel beter uit. Maar hij kan er blijkbaar nog iets aan doen, ik hoop het! Op zijn andere vakken is hij over de hele lijn verbeterd, dus op hoop van zegen mag hij naar het derde jaar. Hij wil in ieder geval in de technische richting blijven, al moet hij daar zijn jaar voor overdoen. Hij wil geen gewone electriciën worden die eletriek in de huizen plaatst, maar dan mag hij geen beroeps volgen. Hij wil iets met chips doen, die leren maken, zo legde hij dat toch uit. Hij moet daar zijn goesting maar mee doen en zijn hart volgen. Morgen is hij jarig, al 14 jaar, zeg!
Een lieve oudere dame bij de dokter. "Meneer den prrrrot dokteur, ik heb een prrrrrot probleem en ik weet niet prrrrrrrot wat ik er tegen moet prrrrrrrot doen prrrot" "Euh...zeg het maar, madammeke." "Awel meneer den prrot dokteur, elke keer dat ik maar iets prrrot doe, dan laat ik een prrrot scheet." "Euh ja, kleed u maar eens uit en leg u maar op deze bank neer, dan zal ik eens kijken wat er scheelt." De dame begint zich uit te kleden...haar bloes...prrrot...prrrot...prrrrrot...prrrrot. Haar rok...prrrrot...prrrrrrot...prrrrrrrrrot. Haar BH...prot...prrrrrrrot...prrrrrrrrrrot. Haar onderbroek...prrrrot...prrrrot...prrrrrrrrrrt...prot Ze gaat op de bank zitten...prrrrot...prrrrrrot...ze heft haar één been omhoog...prrrrrrrrot...prrrrrrrrot...prot...prot...haar ander been...prrrrrrot...prot...ze legt zich neer...prrrrrrrrrrrrot...prrrrrrrrrrot. De dokter gaat naar het raam en neemt een grote ijzeren stok met een haak aan. De vrouw in paniek "m...meneer den prrrrrot...prot...dokteur...prot...ge gaat mij toch geen...prrrrrrrrrrrrrrrrot...zeer doen, zeker...prot...hé!" "Maar nee, madammeken. Ik ga gewoon dat hoog raam open zetten."
Jaja, ondertussen zitten we ook daar mee opgescheept. We hadden een afspraak met de huisbazin en haar 'manusje-van-alles' die naar de oven kwamen kijken. Ik heb een ovenglas van ma haar vroegere oven kunnen recuperen en die man nam het mee, het glas is een 3 mm te groot aan de bovenkant, maar het zou daar toch mee kunnen worden opgelost. Mijn huisbazin stelde mij voor om anders een nieuwe oven te laten plaatsen en de kosten te verdelen. Watte??? Die oven is niet kapot, het is enkel het glas en dat nadat ik haar zei dat wij zelfs DAT niet moeten betalen, of hooguit 25. Mijn verzekeringsagent kon er niet bij aanwezig zijn, maar hij had mij wel instructie's gegeven. We betalen al 'mogelijke slijtage' met het huishuur. De schade moet ook evenredig zijn met de nieuwwaarde van het goed. Indien de oven nieuw zou zijn, dan zouden wij dat zeker moeten betalen, maar vermits de oven erg oud is en feitelijk geen waarde meer heeft, ook al omdat er geen onderdelen meer van te vinden zijn, moeten wij zero betalen. De huisbazin was hiermee niet akkoord en met dit, kan ik haar toch wel een beetje volgen. Ik mocht mij niet laten doen, zei mijn verzekeringsagent en haar desnoods zijn telefoonnummer geven, hetgeen ik ook heb gedaan. De kapotte kookplaat is te wijten aan slijtage en dat gaf ze toch toe, dat zal zij bekostigen. Zelfs ook de scheefhangende (reeds door ons versterkte) keukendeur en houten steunplaat van de ijskast, gaat zij laten maken en betalen. Dat is het eerlijkst. Maar je ziet de keuken nu zelf, is dat niet eerder een keuken uit de jaren '60-'70? Die is ouder dan 20 jaar, niet? Een nieuwe huurder, vonden ze nog niet. Gisteren kwam er een koppel kijken, voor morgen zijn er weer 3 afspraken gemaakt, dus al 9 geïnteresseerden in totaal en één afspraak die niet kwam opdagen.
Als je het nieuws volgt, dan zou je nog geloven dat de jeugd van tegenwoordig geen enkele goede manieren meer hebben. Dat ze enkel nog in staat zijn om zinloos geweld te gebruiken tegen andere jongeren...vechten...mekaar neersteken...je hoort precies niks anders meer. Het is echt niet meer gewoon, je zou je kinderen in hun kamer opsluiten met hun MP3-speler, doodsangsten uitstaan wanneer zij vragen "mams, ik wil uitgaan!" Het gevaar schuilt om de hoek, in een druk station tijdens de spitsuren, je kind is zelfs daar niet meer veilig. Het is al dikwijls uitgetest, een koppel dat deed alsof zij ruzie hadden...een vrouw die deed alsof zij werd aangerandt...en geen enkele mens die daar op reageerde. Kijken...ja...maar helpen? ERG! gelukkig zijn er nog wel goede jongeren tussen hen en mogen we ze niet allemaal over dezelfde kam scheren. Neem nu mijn oudste zoon, die nu momenteel in zijn moeilijke puberjaren zit, tegendraads tot en met, niks is goed, altijd zijn zin willen doen, het laatste woord willen hebben en nooit content. Maar langs de andere kant...een schat van een jongen die graag knuffelt, voor zijn gevoelens kan uitkomen "mama ik zie je graag!", die een groot hart heeft voor dieren, ook voor kleine kindjes waar hij een magnetische aantrekkingskracht op blijkt te hebben. EN super behulpzaam voor oudere mensen of mensen met een handicap. Vorig jaar hielp hij een bejaarde vrouw die met haar fiets was gevallen...hij maakte zich boos, want niemand (volwassenen nota bene) die naar de dame omkeken of haar hielpen. Hij ging samen met Wim gaan winkelen deze avond. Bij ons op de hoek staat een groot hekken aan een Italiaans restaurant in aanbouw. Een blinde dame kon haar weg niet goed vinden, om het hekken heen. Giovanni zag dat en hielp haar weer op het voetpad. Is dat niet LIEF!
Zoals belooft al een foto van de badkamertegels. Mijn broer is er vorige week dinsdag mee begonnen, tijdens het weekend had hij ander werk te doen en op dit moment is hij verder aan 't betegelen. Er waren nog enkele zwarte tegels tekort ter hoogte van het bad, dat is hij nu aan 't afwerken. De tegels moeten nog worden opgevoegd en de vloer moet worden gelegd. Wim zijne pa is de afvoerbuizen zaterdag en maandag komen ondermetsen. Den eletrieker gaat zijn 'werk' in de garage aanpassen, hopelijk krijgt hij er nog iets aan goed! (Foto: Marnick aan het badkamervenster)
Ik zat zonder internet...sinds vrijdag...ik kreeg zelfs al afkickingsverschijnselen...niet te doen! En dat allemaal door een STOM misverstand. Die van telenet waren al eens eerder op den bouw geweest, maar we moesten zelf voor een kabel zorgen en dan zouden ze terug komen. Onze kabel, daar werd voor gezorgd, dus belde ik dat het in orde was en of ze eens terug konden komen. Dat deden ze begin vorige week, "en" zei de brave man aan de foon "vrijdag komen we de aansluiting plaatsen." Ik dacht, amai da's goed, dan hoeven wij maar te bellen en de verhuisdatum door te geven en dan activeren zij alles, dan moeten we niet te lang wachten. Ze gingen tussen 12u30 en 18u komen, en vermits ik nog ander organisatiewerk te doen had in verband met den bouw en mijn broer ginder aan 't werk was, ging hij diene technieker opvangen. Ik moest iets opzoeken op google en merktte dat ik geen internet had. Zelfs de foon werkte niet...euh??? Dus belde ik telenet via de GSM. "Mevrouw, uw verhuis wordt vandaag geregeld en dus sloten wij de aansluiting op het huidig adres af." "Watte??? Verhuis??? Da's pas einde mei!!!!" Bleek dat de 'aansluiting plaatsen' ook activering inhield...en een verhuis! Dat was ons niet duidelijk gezegd, niks feitelijk van al die technische rompslomp (gas, water, eletriek), alléé, daar bestaat wel nog een brochure van, maar zelfs den eletrieker is niet op de hoogte van alles wat daar mee te maken heeft! Ik vroeg om alles hier terug te activeren en de aansluiting stop te zetten. Pech...den tecnieker was reeds aanwezig en het kon niet meer ongedaan gemaakt worden. Ik had alle priezen van mijne PC al uitgetrokken om die naar onzen bouw over te verhuizen, want dat moest, zei die vrouw om de aansluiting te testen. Toch belde mijn broer met een vraag van de technieker, of het nu op het nieuw adres mocht worden geactiveerd of het op het huidige adres mocht blijven. Blijkt dat ze bij telenet het huidige internet maar pas mochten stopzetten, vanaf het activeren op het nieuwe, en dat was al op voorhand gedaan. Ik heb wat moeten afbellen, zenne...maar uiteindelijk heb ik weer internet en foon en eind deze maand mag ik terugbellen voor een afspraak einde mei. Eind goed al goed...OEF! Dus mensen...ik was jullie niet vergeten, ik kon gewoon niemand bereiken...alsnog aan iedereen een (late) VROLIJKE PASEN gewenst!
Deze foto is in 1989 genomen, kort na het accident waar ik al eerder over schreef. Ik ben de dag nadien terug in een auto gestapt om geen rij-angst te kweken. Ik kocht deze toyota Celica (bouwjaar 1976) van mijn (nu) ex-man en toen mijn vriend. Ik heb er veel plezier aan beleeft, maar verkocht hem 3 jaar later toen mijn oudste zoon geboren werd. Kuipzetels en een kleine koffer zijn nu niet bepaald ideaal voor die grote babyspullen. Hij's gekocht door een auto-opkoper, die hem in een garage zette om old-timer te worden, hij was toen al 16 jaar. Je ziet deze modellen niet meer rijden, in die tijd al niet veel meer. Je ziet nu wel enkel de 'kont' op deze foto, maar de kenners onder jullie weten wel hoe die eruit zien. De auto's van tegenwoordig zijn zo sterk niet meer als die van toen. Mijn collega is met zijn nissan tegen een paaltje gereden, waardoor er nu een ijzeren stuk uitsteekt aan de linker-zijkant van zijn bumper. Ik zei "was je zo jaloers op een auto met een trekhaak, dat je dan maar zelf voor ene gezorgd hebt? Ge hebt wel niet goed gemikt, een trekhaak staat wel meer in het midden, zenne!" Hij kon er toch mee lachen. De 18e komt een eventuele collega naar ons om met de hoofdverpleegster mee te rijden op één van de toeren...hopelijk begint zij vlug, dan krijg ik een nieuwer model die al op de parking staat. Ik kijk er al naar uit...hoewel...als ik zie hoe 'stevig' die carroserie is, heb ik toch mijn twijfels. Mijne Nissan is bijna 13 jaar, maar ik mag er gerust mee tegen een paaltje rijden, dienen bumper is wel steviger!
Als je deze foto goed bekijkt, dan zou je het niet zeggen...maar deze zotte meid is wat ziekjes, ze is wat grieperig en dan zo druk op haar werk. Ze moet nu zelfs met haar brommer naar het werk.
INGRID, ik wens je veel beterschap en dikke knuffel!
Mijn broer is de badkamer aan 't betegelen en zooooooo knap, zeg! Ik vond het nog te vroeg om er een foto van te nemen, maar die foto komt er, misschien wel eind deze week nog. Ik had een afspraak aan den bouw gisteren tussen 12u30 en 14u30 met een kerel die den eletriek zou aansluiten. Wat denk je...hij was er pas om 14u25, natuurlijk! Ik had gelukkig companie van mijn jongste zoon, mijn broer zat boven in de badkamer, die had het te druk. Ik heb hem de keuring van den eletriek en de gas laten zien en alles was picco bello. De loodgieter gebeld, want de chauffage in de badkamer moest er even af, zodat mijn broer die muur kon betegelen. Die stond daar al na 15 minuten. Hij heeft dan ook de thermostaat geplaatst, wel op een andere plaats dan de voorziene plaats...die vonden wij niet. Dan maar de plaats waar de dimmer moet komen (denken wij toch) in beslag genomen...want den eletrieker is niet te bereiken. Man man man, we hebben nog allerlei ontbrekende zaken gevonden (of juist niet) waar we hem vragen over wilden stellen. We blijven de brave man bellen tot hij bereikbaar is. Het probleem is, dat is de schoonbroer van één van mijn beste vriendinnen, een beetje een benarde situatie, dus mag Wim deze klus nu klaren. Maar...de verwarming staat nu aan en alles kan beginnen uitdrogen (is dringend nodig). Vrijdag komt er iemand een wateronttrekker brengen, we huren dat voor een maand. Dan zijn we zeker dat alles goed droog zal zijn tegen de verhuis einde mei.
Mijn muis was om zeep...euh...wel mijn OPTISCHE MUIS wel te verstaan, hé...hihi! Het bleek maar om een kleinigheidje te gaan, er was geen grote operatie van doen. Toch daardoor gisteren efkes buiten strijd geweest. Ik kreeg ook een mail van telenet, ik zal vanaf 19 april t/m 24 april een tijdje hinder ondervinden wegens verbeteringswerken in een deel van Sint-Niklaas. Dat zal mogelijk hinder veroorzaken op vlak van telefonie, internet en kabel-TV. Ik zal mijn boek van Dan Brown dan maar weer bovenhalen. Hoewel, het zal slechts tussen 7u30 en 16u zijn, dan ben ik toch meestal op mijn werk...dat zal dus nog meevallen, hé!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Mijn toertje wordt alsmaar drukker en de avonden ook.
Eentje om levendig te vertellen!
Als je het nieuws volgt, dan zou je nog geloven dat de jeugd van tegenwoordig geen enkele goede manieren meer hebben.
Ik zat zonder internet...sinds vrijdag...ik kreeg zelfs al afkickingsverschijnselen...niet te doen!
Mijn muis was om zeep...euh...wel mijn OPTISCHE MUIS wel te verstaan, hé...hihi!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
