't Is weer zover...ik geraak weeral niet in mijn eigen gastenboek! Alles blokkeert of het blog reageert niet wanneer ik het afsluit. Ik zal straks nog wel eens proberen... en ik heb vrij weekend! Dus tijd genoeg...tot later en voor nu
Ik volgde 3 jaar avondschool snit en naad. Mijn eindwerk was het maken van mijn eigen trouwkleed (daar volgt nog wel eens een foto van) en ik kan je zeggen...het kwam precies uit een winkel voor bruidsjurken. Ik maakte het wel met hulp van onze leerkracht, natuurlijk. Toen ik getrouwd was, zat ik in een hobbyclub te Dendermonde. Via die club volgde ik een curcus 'porseleinen poppen' en ik maakte er 3, waaronder deze...mijn pronkstuk. het was oorspronkelijk een Mexicaanse, maar ik maakte er een Indiaanse van. Maar ze was enorm vuil, Wim kon het niet meer aanzien, puur van de nicotine, dus heb ik ze volledig uit mekaar gehaald en met de hand het vel van 'Shivo' gewassen. Ook de riemen van macramé kregen een wasbeurt. Ik kan 'Raven' haar kleren niet wassen, het kleed is namelijk gemaakt van 2 zeemvellen, de jas is van leder (dat ik gebruikte om lederen maskers van te maken). Ik heb wel nog veel werk, voornamelijk met het vel van Shivo. Dat is heksenhaar, 18 reepjes aan mekaar genaaid en ik moet hem er terug mee bekleden. De poppen zelf kunnen ook een wasbeurt gebruiken. Ik ben vrij vandaag en heb vrij weekend, dus heb ik er nu toch de tijd voor. Wanneer ze terug weer 'schoon' zijn, zal ik er een foto van nemen en op mijn blog plaatsen. En dat gaat een groot verschil zijn, zenne!
Ik heb weer een zéér goed boek gelezen 'Broeder Grimm' van de Schotse schrijver Craig Russell. Ik had al eerder een boek van hem verslonden 'Adelaarsbloed' en ik kocht ook zijn tweede boek. Het is de tweede uit een serie van minstens 6 boeken en het derde komt in maart uit in het Engels en frans, in het Nederlands zal dat wat later zijn, 'Eternal' zal de Engelstalige versie zijn. Ik stuurde een mailtje naar zijn agente Carole Baker en zij antwoordde mij nog dezelde dag. Nu heeft ze mijn mail naar de schrijver zelf gestuurd en dit is zijn antwoord:
Dear Sandra,
Many thanks for your kind e-mail wich my agent has passed on to me. I really do appreciate your comments and i am delighted that you enjoyed my books so much. I really do like getting feedback from readers such as yourself, and i get a thrill knowing that my work is read in Belgium. (Hij dacht enkel in Engelstalige landen, Nederland, Duitsland en Frankrijk)
'Eternal' will be the next book in the Fabel series and is published in English next march. It will be published in Dutch and French shortly after. I really hope that you get as much enjoyment from 'Eternal' as all of the other books.
Thank you again for taking the time to write.
With warmest regards,
Craig
Hihi, plezant hé! Ik kijk al naar zijn volgend boek uit, spanning van begin tot einde
2 Koppels spelen kaart. Jeff laat zijn kaarten vallen en terwijl hij zich bukt om ze op te rapen, bemerkt hij dat Jessica geen slipje draagt. Compleet verrast stoot hij zijn hoofd en slaat rood uit. Wanneer hij later naar de keuken gaat, komt Jessica hem achterna. Ze vraagt: "Heb je onder tafel iets gezien dat je aanstaat?" "Euh...", antwoord Jeff "j...ja, het stond mij zeker aan." Ze geeft hem een knipoog, lacht en zegt: "Je mag het hebben voor 150 euro." Jeff gaat akkoord, dus spreken ze af. Jessica zegt hem dat haar vriend Dave elke vrijdagnamiddag werkt, dat hij rond 14 uur bij haar langs mag komen. vrijdag is hij op post, hij betaalt haar de 150 euro, ze gaan naar de slaapkamer en bedrijven gedurende 2 uur de liefde in verschillende posities. Rond 18 uur komt Dave naar huis en hij vraagt: "Is Jeff langsgekomen vanmiddag?" Jessica antwoord: "J...ja, hij's even binnen geweest." "Heeft hij je 150 euro gegeven?" vraagt Dave. 'Shit, hij weet ervan!' denkt Jessica. Met spijt zegt ze :"Ja, hij heeft mij 150 euro gegeven." "Dan is het goed," zegt Dave "Jeff is vanmiddag op het bureau langs geweest en heeft 150 euro van mij geleend. Hij zei dat hij zou langskomen om ze terug te geven."
Probs! Ik ben enkele dagen niet op mijn blog geweest en kom tot de vaststelling dat ik niet in mijn eigen gastenboek binnen geraak. Alles blokkeert. Enfin, de tegenbezoekjes zullen voor een volgende keer zijn, vrees ik. Allereerst wil ik jullie een héél
wensen! Na een werkweek van 7 dagen waaronder gisteren een drukke en late laten en vandaag een veel te vroege vroegen ben ik nu wel supermoe! Dus voor nu WELTERUSTEN!
Marnick zijn school is in het plaatselijke nieuws geweest en dit 2 keer op korte tijd. Hij zit in de Broedersschool te Sint-Niklaas in het vijfde leerjaar. Kanaal 3 kwam vorige week vrijdag naar de school om de directeur te interviewen. Hij ging niet akkoord met de weigering van kinderen van asielzoekers in een school te Beveren. Marnick is dan 2 seconden in beeld geweest op de speelplaats. Vandaag was het humaniora in het nieuws. Alle leerlingen van het middelbaar en de kleutertjes werden geëvacueerd wegens ontploffinggevaar. Een leeraar ontdekte een bokaal met opgedroogd pecrinezuur in de chemieklas. Wanneer dat gevaarlijke goedje te oud wordt, begint dat te kristalliseren, hetgeen tot een ontploffing kan leiden. De brandweer, politie en de ontmijningsdienst van het leger waren aanwezig. Ze hebben de bokaal meegenomen en ergens in een veld tot ontploffing gebracht. Eind goed al goed...gelukkig...stel je voor zeg...nee, liever niet!
Ik ben verschoten vandaag...en nog geen klein beetje! Ik reed naar een patiënte en keek efkes 2 seconden op mijn ritverslag dat op mijn zetel naast mij lag. Ineens zie ik vlak voor mijn wielen een hond lopen die op zijn 'dooie gemakje' de straat overstak. Het scheelde echt niet veel of hij had dood geweest...verdoeme zeg, was me da verschieten!!!!! ik stopte en ging de winkel binnen van de straatkant waar hij vandaan kwam. Die mevrouw zei dat ze dat hondje (een jack russel) al dikwijls de straat zag oversteken, dat het van de 'cafémadam' was van het café rechtover haar winkel. Ik ben daar direkt naartoe gegaan en ik heb het haar eens goed gezegd! Een hond laat je niet zomaar op straat lopen, zoiets doe je niet als je om je hond geeft...dat vind ik toch. Wel op een vriendelijke manier, maar ze wist het dan toch.
Ik maakte weer wat mee vandaag, zenne! Ik probeer mijn oudste zoon meer 'orde' bij te brengen, hetgeen echt niet simpel is, geloof mij! De badkamer is recht tegenover zijn slaapkamer, hij moet dus niet ver gaan om zijn kousen en onderbroeken in de wasmand te zwieren. Wat doet hij? Hij zwiert ze liever in het rond...onder of naast zijn bed. Ik dacht...oke, ik ga dat eens anders aanpakken. Ik leg dus al sinds enkele maanden zijn stinkende kousen en vuile onderbroeken op zijn kussen. "Haha, dan keer ik gewoon mijn kussen om!" zei hij. Dus leg ik één kous op zijn kussen en één eronder. "Haha Giovanni...en wat doe je daar nu mee?" Enfin...om heel eerlijk te zijn...echt superveel helpt het niet...zo dacht ik toch... Ik kom dus van mijn werk en zet mij aan tafel naast Giovanni, die ook aan 't eten is. Hij begint ineens luidop te lachen.."HAHAHAHAHAHAHA!" "Euh?? Wat scheelt er? Hangt er kaas in mijn haar of zo?" "Nee mama, maar ge moet straks eens op uw kamer gaan kijken", hetgeen ik deed. Wat een joke...er lag een sokje op mijn kussen...en het andere eronder...ik was zelf mijn kousen in de wasmand vergeten te doen en Gio had dat natuurlijk gezien...doeme toch! Hij was wel rap mee den trap op gelopen, om snel ZIJN paar kousen in de wasmand te gaan zwieren, nog voordat ik de kans kreeg om...haha, wat een joke! Je ziet...toch brengt het op den lange duur wel IETS op, hé...ze gebruiken het TEGEN je, haha!
Ik heb feitelijk iets te vieren... nee nee ik ben niet jarig! maar ik werk sinds gisteren nu 3 jaar bij vzw Medisom thuisverpleging en da's de plezantste job van alle jobs die ik al deed tot hiertoe. Als het van mij afhangt... zullen er nog héél wat jaartjes bijkomen... da's zeker!
Voor ieder...PRETTIG WEEKEND! Het zonnetje moeten we nu niet meer vragen, da's besteld EN ontvangen... dat kan niet beter zijn! Alleen spijtig dat ik moet werken dit weekend. Toch kunnen profiteren van 2 recupen. En dat was ZALIG!
En dit is nu Vicske, één van mijn beste maten. Het was al wreed lang geleden dat ik hem gezien had, het was dus een zeer prettig weerzien. Ik leerde Vic kennen als patiënt van het wit-geel kruis, toen ik in mijn derde jaar algemeen verpleging op stage moest staan. Met mijn begeleidster Mireille, die nog steeds zijn thuisverpleegster is, heb ik ook nog contact. Meestal komen we mekaar ergens langs de baan tegen en dan slaan wij een babbeltje. De mensen kijken dan soms, want da's iets dat je niet zo veel ziet, 2 verpleegsters die bij concurerende ziekenkassen werken, staan babbelen met mekaar. Wij trekken ons dat niet aan, wij zijn collega's onderéén. Alhoewel dat sommige collega's die ik op de baan tegenkom toch niet spreken of doen alsof ze mij niet zien. Da's toch wel een beetje erg, hé! mijn collega Kathleen kent Vic en Mireille ook nog van op stage. En mijn collega Evi leerde Mireille en haar man op reis ergens in het buitenland kennen. Ook toevallig, hé!
En we hebben nog 2 nieuwe gezinsleden, 2 piepkleine witte muisjes met rode oogjes. Met mijne camera lukt het niet zo goed om een zuiver fotooke van ze te nemen, spijtig genoeg. Ik zou graag een nieuwe hebben, ene die macro-opnames kan maken, maar we hebben er nu geen geld voor. Eerst ons huis in orde brengen en daarna zien we wel. De namen kiezen was nogal moeilijk. Ze zijn feitelijk van Giovanni en ik kwam op het idee van iets zoals ghost (witte spookachtige muis). Dan kwam hij op het idee "the Ghostbusters"...jaja, zo noemen zijn muisjes...ze hebben elk geen eigen naam, haha! Moet hij maar weten, hé! De parkietjes zijn tot hiertoe al héél erg stil geweest, ze moeten ons, mekaar en hun omgeving leren kennen en dat zal wat tijd vragen. Maar die muisjes zijn al erg aktief geweest, zenne! Ik wist niet dat die zo hard konden lopen, dan toch niet in zo'n looprat. De ene ruimde eerst hun huisje op en at altijd maar, de andere was ondertussen zeer sportief. En wanneer die samen in dat rat zitten, dan is het dolle pret, daar kan je uren naar zitten kijken. Feit is dat Giovanni zijn Ghostbusters van een vreselijke dood heeft gered! Ze kosten maar 1 euro 't stuk, omdat ze niet als huisdiertjes worden verkocht, maar als voeder voor slangen. Daarom dat zij zo aktief zijn, die zijn blij dat ze nog leven, da's zonde hé!
Hier is al een fotooke te zien van onze nieuwe huisdiertjes...jaja, wij hebben nu EINDELIJK ook huisdiertjes, 2 parkietjes! Dit zijn BONNIE en CLYDE...(door mij gekozen en goedgekeurd door de boys) de inspiratie kwam idd van één der beruchtste koppel van de States jaren '30. Zij maaktten de States onveilig met hun bankovervallen. Ze zijn in een hinderlaag gelokt en door een regenzee van kogels gedood in mei '34. Bonnie is het geel-blauwe en Clyde de blauw-gele. Schonekes hé?
Ik ben 2 dagjes thuis en ik was al vroeg op vanmorgen. ik heb mijn oudste zoon Giovanni naar school gebracht met den toetoet helemaal totin Beveren. Wanneer ik thuis ben, dan profiteert hij ervan...dat ga ik dus altijd aan mijn been hebben! Ik heb wel een druk programma vandaag... straks wat dweilen, dan na de noen naar een goede vriend van mij die ik enorm verwaarloosd heb. Dan Giovanni terug gaan afhalen en wat boodschappen doen. Morgen weer naar school, wat opruimen en misschien naar mijn make. Maar voordat ik aan de kuis begin, wil ik jullie onze nieuwe gezinsleden voorstellen. Hoe ik foto's groter moet maken en in het midden kan zetten, dat weet ik nog niet. Hopelijk kan er mij iemand een tip over geven. want da's wel véle schoner, zenne dan zo'n klein fotooke ergens in het hoekske. Mercikes al op voorhand, hé!
OEF...daar zijn we weer bijna vanaf...nog een paar uurtjes geduld! Weet ge wat? Ik kruip nu al in mijn bedje, dan is diene maandag al direct voorbij, zie!
Ik leef met de familieleden van de slachtoffers mee! Zovéél slachtoffers en waarvoor? Laat ons toch ook even stilstaan met dat verlies, het leed van deze mensen, nu reeds 5 jaar lang! Laat ons ook eens denken aan de inzet van de mensen, om anderen te helpen, te redden, te verzorgen... en degenen die daarbij het leven lieten!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
