Vorige maand kreeg ik een brief van Marnick zijn school, in naam van het zorgteam, zijn meester en de directeur.
Zij maakten zich zorgen om zijn 'schoolse toekomt' en vroegen een bijeenkomst op 8 februari om 8u30.
Indien ik niet kon komen door mijn werk, zouden ze mij een attest geven, zodat ik vrijaf kon nemen.
Ik had de laten die dag.
Op het ouderkontakt de dag ervoor, hoefde ik niet aanwezig te zijn.
Ikke dus bellen naar die school, hé!
Ze konden mij niets meer vertellen aan de foon, noch Marnick wist wat er scheelde.
Ik maakte mij dus ook al zorgen, hé...en dan is een maand wel lang.
Ikke dan op 8 februari met een klein hartje naar die bijeenkomst.
Wat was het grote probleem?
Niet zijn resultaten, want hij had 73% en was zelfs voor wiskunde met 12% gestegen.
Nee, dat was het niet, noch zijn gedrag.
Maar hij deed vaak zijn huiswerk niet, hoewel hij vanaf januari daarin verbetert was.
Ik zag hem bij ons aan tafel zijn huiswerk maken en vroeg geregeld naar zijn agenda, ik wist daar dus al van...waarom kon dit niet op het ouderkontakt worden besproken?
"Dat gaat niet op 10 minuten, mevrouw!"
Ik heb hen gezegd dat ik die brief zéér verontrustend vond, dat ik dacht dat er iets ernstigs aan de hand was, hoe zou je zelf denken na zo'n brief, hé!
Vandeweek kwam hij naar huis vertellen over een incident op school, hij wist wat er met die jongen in Oostende was gebeurd, wij praten ook over zulke zaken thuis.
Een jongen uit het vierde leerjaar had op school een mes getrokken en had er een andere jongen mee verwond aan zijn hand.
Watte?????????????????????
Nu maak ik mij pas GROTE zorgen om zijn schoolse toekomst...wat zeg ik...ik maak mij GROTE zorgen om allebei mijn jongens hun TOEKOMST!!!
Waar gaat dat toch naartoe met die agressie?
Die jongen is van school gestuurd...ik vind dat normaal, ik zou anders wel hebben geprotesteerd moest die er nog zitten, zenne!
Marnick betrapte een jongen enkele maanden geleden op het willen stelen van zijn fiets en ging dat melden.
Die jongen werd aangesproken, samen met Marnick en hij mocht staf schrijven.
Nogalwel dat ze deze jongen geen straf lieten schrijven...zou nogal protest van alle ouders hebben uitgelokt, zeker zo kort na het voorval met Bart.
Ge maakt toch nogal wat mee als ouder!
Amai!

Wat 'werkperikelen' betreft...daar heb ik ook weer iets over te vertellen.
Je weet dat ik vandaag normaal recuup had, maar ik mijn zieke hoofdverpleegster moest vervangen.
En dat ik gisteren zelf vervangen werd door mijne collega.
Nu belden ze mij den toer door die ik maandag heb en nu is MIJN vervanger vandaag ziek...39 graden koorts...griep.
We waren vandaag dus met 3 ziek, de anderen moesten dubbele shift werken en hij moet ook dit weekend worden vervangen.
Mijn hoofdverpleegster werkt ook dit weekend en hopelijk is ze terug genezen...of we zitten weer in de grote shi...
En nogalwel dat we nu al 3 nieuwe collega's hebben, eentje begon in november, eentje midden januari en eentje op 1 februari...aaaaamai!

Ik heb nu weer iets anders aan de hand...eerst aan het been, dan aan de maag en darmen, nu aan de hand...
Nee serieus nu, ik kan niet mailen...t'is te zeggen, wél naar skynet, gmail en soms ook hotmail, maar niet naar telenet of pandora...en da's neig ambetant!
Ik krijg dikwijls de melding 'de inkomende mailserver 'pop.telenet.be' reageert niet, probeer het later nog eens'...ik ontvang hierdoor ook niet alle mails.
Dus ikke foontje naar telenet, na wat zoekwerk te hebben verricht in mijn norton system works.
Ik zocht naar 'persoonlijke firewall', zou daar aan kunnen liggen, maar dat vond ik niet.
Bij telenet zeiden ze "Mevrouw, u bent niet de enige. We hebben wat problemen met de antispam" (om mijn eigen woorden te gebruiken)...diene kent het verschil niet tussen gewone mails en virusmails.
Hij houd dus al mijn mails naar telenetgebruikers tegen.
"Ik zal het voor u oplossen en u mag aan de andere gebruikers naarwie u een mail stuurde zeggen, dat zij naar 'mijn telenet' moeten gaan om de antispam aan te passen"...en wat denkt ge?
Probleem opgelost?
Bijlange niet...en ikke maar mails proberen sturen, zeg!
Ik kon dat niet blijven doen, was het beu en keek naar een héle schone...euh...film...the postman, die wel héél lang duurde...was niet erg...knappe...euh...film
Sandra, ge zijt weer aan't afwijken, doeme toch!
Nu dat weer, hé...alsof ik al niet genoeg peeceeprobs heb gehad!

VIRUSALERT



Ik had ook een paketje in 'verwijderde mails'.
Ik had een 'Flash-postcard' gekregen en gelukkig verwijderd...bleek volgens mijn norton antivirus om een virus te gaan.
Misschien werkt die ook wel te straf.
Ik heb die na het formateren weer op mijn peecee gezet.
Mijn abonnement was normaal al verlopen, ik zette norton erop voor de andere program files, maar nu werkt die antivirus weer...raar!
En elke keer dat ik een mail stuur, verschijnt er een witte envelop met blauw pijltje, dan worden die gescand, terwijl die al lang in 'verzonden mails' zitten.
Pffffffff 'k heb nog véél te doen, hé!

Door de valentijnsfeer zit ik in een dichtelijke roes...een oudje een klein beetje aangepast...here i go again...

De hemel is opnieuw voor mij open gegaan
van het moment dat ik je daar zag staan.
Ik stond daar met mijn mond open
de liefde kwam in mijn hartje geslopen

De hemel heeft voor mij haar poort open gedaan
alle ellende lijkt van mij weg te gaan.
Het leven kan toch zo heerlijk zijn
met jou lijken mijn problemen zo klein.

Ik wil samen met jou de hemel betreden
ik ben al te vaak verloren gereden.
Jij hebt mij de weg naar de poort getoond
je hebt me met de hemel beloond

Wij zouden voor altijd moeten samenblijven
ons immer op wolkjes laten voortdrijven,
ons op wolken laten voorbijzweven
die hemelse poort laten openstaan in ons leven

Jij blijft mijn zaligste levensdoel
want jij geeft mij dat hemels gevoel
Ik hoor nu enkel engelenmuziek
want jij brengt mij liefde en romantiek

Ja...jij bent een hemels romantische man
ik geef mij over, ik geniet ervan
Ik wil jou ook een hemels vol liefde geven
en jij mag de engel zijn in mijn leven

Ik reed deze morgen 7u naar mijn eerste patiënte en ik stond te Sint-Niklaas vandaag.
Niks aan de hand, een sigaretje tijdens de rit en op 't gemakske, omdat de toer niet druk was.
Ik kreeg ineens maagkrampen, echt niet te doen.
Ik laat mij zo rap niet kisten, dus deed ik mijn werk voort..."Zal wel overgaan!"
Ik die overlaatst met koorts en maagpijn ging werken, met een pijnlijke knie al hinkend een week lang, nadat ik mijn auto op zen dak in een gracht had geparkeerd...ik ben een sterke vrouw en van ijzer...ik kan alles aan...zo dacht ik.
Ik geraakte niet vooruit en had ook geen macht.
Steunkausen aandoen bleek al een zeer moeilijke karwei te zijn.
Waar was ik toch mee bezig?
Een patiënte gaf me iets voor de maagpijn, nadat ik bijna van de zeer op mijn knieën zat.
Ik moest het uiteindelijk opgeven en naar mijn collega bellen die recuup had om den toer aan hem door te spelen...ik KON niet meer, ik MOEST naar huis.
Dokter gebeld en ikke de zetel op.
Ik was rond 9u thuisgekomen en heb tot 15u aan één stuk door geslapen.
Rond 16u kwam de dokter, bleek buikgriep te zijn.
Ik nam mijn medicijntjes als een brave patiënte, die ze geven tegen maagzweren...en amai, die werken supergoed, zenne!
De pijn is NEIG verminderd en ik ben nu wel niet moe kan ook niet anders, hé!
Ik had normaal morgen recuup, maar ik moest inspringen voor onze hoofdverpleegster, ook een harde, die thuis is met griep (en haar gezin volgde)...
de inspringer is nu zelf ziek
Ik vond het wel vervelend voor mijn collega die zijn recuup kwijt was.
Het ging echt niet!
Maandag zal ik wel weer paraat zijn...mijn eigen sterke zelve!

 

Valentijn
zal voor geliefden
de mooiste dag van het jaar zijn

Er word genoten
en in naam van de liefde
door Amor pijltjes afgeschoten

Het was liefde
dat zo onverwachts
mijn hart doorkliefde

Vlinders
zij fladderen in het rond
het zijn Amor's liefdevinders

Zalig
dat héérlijke gevoel
is overdonderend en niet éénmalig

Ik geniet
het is mijn liefdesroes
dat je aan mijn gedrag ziet

Valentijn
laat het voor iedereen
een héérlijk romantische genietdag zijn!

Ik heb ook mijn telenet-adres in orde gekregen en sommige mails zijn wel toegekomen.
Ik moet het nog wel eens bekijken, want als ik een mail stuur, schakelt dat over en gebeurt dat niet via incredimail.
Ik zal die als hoofdmailer moeten nemen en dan zal dat ook wel goed komen.
Ik kom er wel weer...stapke voor stapke hé!
Maar nu ga ik mijn bedje in...slaap lekker!

We hebben een héél plezant weekend achter de rug.
We kregen zaterdag bezoek van één van mijn allerbeste vriendinnen, Romxke en haar ventje Ben.
Romx was in december verjaard, maar we hadden mekaar nog niet gezien.
Ik nam dan van de gelegenheid gebruik om hare verjaardag te geven...een lekker roos fleske champagne...valt bij haar altijd in de smaak, ge ziet dat op de foto, hé!

En ikke kreeg ook een schoon kado...terwijl ik niet verjaar!
Ze weten dat wij zot zijn van Egyptische beelden en ze hadden er in een winkel zien staan.
Echt neig bedankt, zoetjes!

We hebben dan eerst een lekker aperitiefke gedronken en dan aten we...raclette...jammie!

Ook het hondje van Romx en Ben genoot mee, da's een schatje!

We hebben een paar fleskes gekraakt, en omdat we dan beslist hadden dat ze bleven slapen, moesten ze niet zo ver nog naar Oostende en kon het gene kwaad, hé!
We dronken wijn bij ons eten, dan de lekkere fles Pineau des Charentes die ik heb gewonnen bij een goede blogvriend, en dan een fleske porto... en dat heeft gesmAAkt, amai!
Zie hier...wij meiden...plezant fotoke, hé!

Dat ging zo door tot in de vroege uurtjes, tot iets voor 4u...en degene die het minst van al had gedronken...die lag als eerste plat, samen met Bijoux , ons Wimmeke.

Ben en Romxke sliepen in ons bed, ikke in dat van Marnick en Wim in dat van Giovanni...de boys waren bij hun papa.
Ik kreeg ineens onverwachts bezoek toen ik just in bed lag...Bijoux kwam aan het bedeinde liggen.
Die had het gemakkelijk, zonder deuren, enkel gordijnen en dekens, ze kon van de ene kamer naar de andere trippelen wanneer ze er goesting in had
En om ietske na 9u 30 kwam ze aan mijn hand lekken en kwam ze bij iedereen op de kamer.
We hebben boterkoekskes gegeten voor ontbijt en nog gezellig zitten babbelen tot een uur of 15.
Het was dus een supergezellig weekend...de 'zotte bende' weer samen
En ga ook eens kijken naar een splinternieuw blogske...ROMX46...da's echt de moeite!
Op zo'n korte tijd, zoetje...goed gedaan, zenne!

Ik val onze beestjes telkens weer opnieuw lastig...sinds ik dat nieuw digietje heb, hebben ze gene minuut rust meer
Vooral Bonnie en Clyde niet.

De muisjes zijn precies een identieke tweeling, met één verschilletje.
De ene heeft een kapke in haar oor.

We hebben ook nog andere 'huisdieren'...'tuindieren' is beter gezegd.
De steeds terugkomende en elke keer met meer (7 of 8) zijn duiven.
Ik smijt duiveneten en brood in de tuin, 't zal daarmee zijn, denk ik

Door de peeceeprobs sta ik een beetje achter op mijn programma.
Deze foto's van vader en zoon, zijn vorig weekend getrokken.
Wim zijne pa kwam ons weer helpen om ons huisje in orde te brengen.
Ze gaan de oprit en terras met padje naast het huis, zelf doen.
Het zal ons héél wat uitsparen, dankzij Raymond, want als je de prijzen hoort van de buren die het lieten doen...dan val je achterover van 't verschiet, zenne!
Raymond heeft in den bouw gezeten en heeft het huis van zijn andere zoon zelf gemetst.
Hij's nu al een aantal jaren met pensioen, maar nog altijd aktief...zet hem niet in zijn zetel, als hij niks kan doen "dan ga ik dood", zegt hij zelf.
Hij's dus altijd content dat hij ons kan helpen...en wij ook, amai nog nie!

Ik heb wat meegemaakt de laatste dagen op peecee-gebied...pffffffffffffff!
Jullie vroegen zich zeker af...waar blijft die Sandra?
Ik kreeg de zaterdag via mail (stom) een virus binnen die mijn peeceetje ziek maakte.
Die vocht tegen de koorts, maar hij kon het niet winnen.
Zeker dertig keer na mekaar herstarte die weer op.
Ik probeerde elke keer binnen te geraken om hem terug in de tijd te brengen, alsof dat virus er niet geweest was, maar dat lukte gewoon niet.
Ik had ondertussen mijne goeie maat Walter aan de foon en die zei dat de enige oplossing formatteren was.
Met zijn hulp heb ik dat voor mekaar gekregen...Walterke...mercie voor je geduld met mij, zenne!
Nu kon ik niet meer op internet en ik zag via apparaatbeheer dat mijn netwerkkaart, geluidskaart en nog 2 dingen niet werktten.
Ik had geen geneesmiddel voor mijn arme peeceetje...en ik ben enkel opgetraind om mensen te verzorgen...dus ikke ermee de maandag naar de peeceedokter.
"Heb je geformatteerd?" vroeg die "euh...ja."
"Da's daarmee."
Hij zei ook dat het niks ernstigs was en hij zou mijn peeceetje tussen de andere operatie's in nemen...ik mocht er dezelfde dag nog achterkomen.
Dan kreeg ik foon "Sandra, er zijn complicatie's, en alleen jij hebt het medicijn. Indien niet, dan zal ik het moeten gaan zoeken."...en ik had het niet...een CD met de drivers op, een back-up.
Ik kon eerst niet volgen wat dat was, maar Giovanni heeft zich ook een PC aangeschaft.
Bij de nieuwe windows XP worden die drivers erbij gezet, bij de mijnen was dat nog niet.
Hij kon er niet 'tussendoor' worden gepakt en ik werd in zijn operatieschema gestoken...met andere woorden...ik moest enkele dagen op mijn peeceetje wachten...tot vandaag!
Dus...I'M BACK!
Maar niet voor lang, want ik heb straks de laten, nu al de derde dag.
Ik kom misschien vanavond nog eens langs, maar verwacht mij niet voor 22u en anders zal het voor in't weekend zijn.
See ya!



PS: Mijn mailer moet ik ook nog op orde brengen.
Ik had incredimail, maar da's nu weg.
Sorry...de mails zullen nu efkes niet ter bestemming aankomen.
Geef me nog wat tijd en dan komt dat in orde.
En ook aan iedereen

 

Have a NICE weekend!

Ik heb werkweekend...de vroegen.

 


 

(Fuji-foto's)

Omdat mijn digietje begon te blokkeren...en we geen overschot hebben van eurootjes...en ik een aanlokkelijk aanbod van een bevriend koppel (Walter en Rita van blog Bloeden) kreeg om een occasie te kopen...heb ik dat gedaan.
Een FUJI S7000
De kenners zullen dat toestel wel kennen.
Het kan macro-opnames maken...19xzoom en mooie avondfoto's en da's voor mij het belangrijkste.
Ook de mooie heldere kleuren en de zuiverheid van de foto's.
Oordeel zelf maar...hier zijn mijn eerste foto's.
Tot morgen, want Giovanni heeft nog wat huiswerk op de peecee...ik moet plaatsruimen.

Ik stond op de toer te Beveren vandaag (30/01).
Ik had een patiënte in kieldrecht, dus moest ik via de expresweg en Verrebroek naar ginds rijden.
Onderweg zag ik een ellelange file en ik was al zinnens om een omweg te maken via Vrasene, om zo terug in Melsele en Beveren te geraken.
Toen ik het viaduct opreed om rechtsaf naar Verrebroek te rijden, zag ik ook een file richting Vrasene.
"Hoe kan dat nu?", dacht ik.
"Is daar dan ook al een accident gebeurd?"
Op de terugweg probeerde ik toch richting Vrasene te volgen.
Het wegje dat naast de expresweg loopt richting Moerbeke, Stekene, was gewoon overvol auto's en vrachtwagens die via deze weg naar de expresweg reden.
En die werden voor gelaten door politie die het verkeer regelden.
Dan zag ik 3 serieus geblutste auto's staan en dan wist ik direct de oorzaak van die file.
Ik besloot om via het baantje naast de expresweg te rijden.
Ik zag ter hoogte van de berm pas omgewoeld gras en zand...een bandenspoor over het baantje en een verwoeste beekkant.
Was er dan een auto in gereden vandaag?
Ik weet het niet...er was in ieder geval toch iets gebeurd, want de file was té lang en de politie was daar al, toen ik naar Kieldrecht reed.
Hopelijk niks ernstig voor die mensen!
Nu was er zeer traag verkeer...ik reed sneller via dat baantje.
Eén van mijn mannelijke collega's, had te Sint-Niklaas in een file gestaan...en ik heb er TWEE kunnen omzeilen...goed van mij, hé!


Er was niets van te zien in het regionaal nieuws.

Om in de sfeer van de wielerkoers te blijven...


Moeder overste doet een fietstochtje met 4 andere nonnetjes.
Achter zich hoort ze gekreun "aaaaaahhhhh, ahhhh, aaaahh, aaaahhhhh...oooohhh..."
"Zijt nu eens stil" roept moeder overste
"of ik laat er de zadels terug opzetten!!!"

De vrouw
waar ik ZIELSVEEL van hou
is jarig vandaag!
Ja...ik zie ze graag!

Dit gedicht
met liefde belicht
met respect gezegt
er liefdevolle woorden in gelegd.

Alles is gemeend
geen enkele geleend
mama lieve schat
vrouw naar mijn hart

Voor jou door het vuur
niets is te duur
niets is te veel voor jou
omdat ik ZIELSVEEL van je hou!

HAPPY BIRTHDAY MAMA!


We LOVE you!

We hebben haar daarjuist gebeld en ons gevieren samen in koor voor haar gezongen.
Ze was er érg blij om.
En omdat je een Disney-fan bent...en Donald Duckboekskes leest en de tekeningen natekent...
deze mooie afbeelding van Donald Duck!

We hebben een rustig weekend achter de rug.
Wim en zijne pa zijn al aan de voorbereidingen van het terras begonnen.

  

Marnick hielp wat in het huishouden.



We reden om een kado voor ons make...een lekker warm deken en zacht kussen om op haar te leggen tijdens het TV-kijken (Digietje wel vergeten), want zij verjaart den 30ste januari, nu den dinsdag.
Dan wordt zij 59 jaar jong!
Marnick had badeendjes gekregen, hij gaat die sparen...pas zijn tweede bad sinds wij hier wonen .
Ik heb er al van geprofiteerd, van dat ontspannend badje, zenne!



En Gio was op onze kamer te vinden, waar ze de play-station hebben geïnstalleerd.

 

En de zondag hebben we zalig genietsnut.

Ik kan wel via favorieten in mijn blogje geraken of via internet.
Ik hoop dat er mij iemand kan vertellen wat er mis is.
Ik heb wel op de pagina van favorieten liggen prutsen en 'koppelingen aanpassen'.
Zou dat daar iets mee te maken hebben?
Ook als ik vb op de site van Nanda kom, bewegende plaatjes en ik kies een item vb beertjes, ook daar opent de link niet.
Of op gelijk welke site.
Als ik tekst schrijf om op mijn blog te plaatsen en ik zet er een foto tussen, dan kan ik het geschrift ook niet meer aan dezelfde grootte en stijl aanpassen.
Ik moet dan knippen en plakken, tof zenne!

Maar genoeg gezaagd en ik ga er nu mijn koppeke niet over breken...PRETTIG WEEKEND aan IEDEREEN!
Ook van mijn boys Wim, Giovanni en Marnick...
Onze birdie'sz Bonnie en Clyde...
En onze witte muisjes the Ghostbusters...
vanwege dit ganse Sint-Niklases gezinneke!

 
En ik heb vrij weekend!

Ik kan mijn eigen en andere blogs niet meer openen.
Ik druk op de koppeling of blog bekijken en het werkt niet!
Ook niet wanneer ik via 'blogs' ga op de pagina van seniorennet.
Onderaan staat een verbodsteken, en wanneer ik op personaliseer of iets dergelijks kom, zie ik het groen worden en opent dat direct.
Sinds ik dat 'windows live' heb is hier vanalles veranderd en het is niet ten goede, zenne!
Hier ook weeral pfffffffffffffffff!
Wat nu?

Vandaag slecht nieuws gehad van de Notjes, onze schrijnwerker en maat.
Die binnendeuren zouden begin februari worden geplaatst...een wachttijd van 8 weken, omdat de feestdagen ertussen kwamen, zo legde die vertegenwoordiger ons dat uit...awel...we kunnen op ons kin kloppen!
Doordat den bouw een maand in bouwverlof is geweest...enz...enz...allemaal zaken die mijn pet (nee, geen bouwhelm) teboven gaan...wat ik wél begreep is...de binnendeuren zijn pas NU besteld en we kunnen vanaf NU 8 weken wachten...dat betekent concreet...pas EIND MAART onze binnendeuren.
Mét de belofte van Christof (Notjes), dat hij ze direct komt plaatsen, van zodra ze binnen zijn, omdat wij vrienden zijn.
Da's hier een trekgat onder die gordijnen, nie te doen!
Ik zit hier met mijn peeceetjes juist aan één en ik kan je zeggen...ik zat hier gisteren met een deken rond mij gewikkeld op dat toetsenbord te tokkelen...pfffffffffff en dat voor NOG eens TWEE MAANDEN!!!
Amai zenne!