Even voor de duidelijkheid wat mijn laatste gedicht betreft...dat slaat natuurlijk niet op mij, hé!
Ik vind het een verademing als ik eens één klein momentje alleen ben en tijd voor mijn eigen zelve kan maken...dan is dat "OEF!" met die tieners hier om mij heen en die jongsten die mij bijna 10 keer per dag komt knuffelen...of den oudsten die de gewoonte heeft om mij te doen opspringen, door zijn vingers in mijn zij te steken...of Wimmeke die 'precies goesting' heeft :lol:
Sommige gedichten zijn wel enkele jaartjes geleden geschreven, en dan kan er wel eentje tussenzitten dat vanuit mijn gevoelens of ervaringen van toendertijd geschreven zijn...of een liefdesgedicht (Dan gaat dat over Wim, hihi!)
Soms kan ik niet verder...dan schrijf ik het einde een dag nadien, maar dat kan ook een jaar nadien zijn, da's te zien.
Maar héél soms schiet mij één te binnen...zelfs terwijl ik aan het werk ben onderweg in mijn auto...en dan MOET ik een pen pakken en het opschrijven, want 10 minuten nadien weet ik het niet meer...zoals dit gedicht...dat vloeide in 1 ruk uit mijn pen.
Dus mensen...geen nood...ik ben mijn lachske niet kwijt...ik heb mij nooit eenzaam gevoeld dankzij mijn 2 schatten van jongens en de grote vriendenkring die ik heb (alleen de tijd ontbreekt soms)...ik heb echt geen tijd om mij eenzaam te voelen, hoor!
En heb ik eens een dipje...dat ook al een eeuwigheid geleden is...dan sta ik in mijn living te dansen, springen en onozel te doen op keiharde muziek (vb, Nobody's wife van Anouk...heb ik grijs gedraaid :lol:) tot ik erdoor ben.
Maar iets anders nu...fotograferen...een andere passie van mij of hoe je het kunt noemen.
Ik bewonder dan ook de mensen die goed kunnen fotograferen en ik pluis zulke blogs totin de archieven uit, als ik veel moet inhalen, omdat ik lange tijd niet op bezoek ben geweest.
Ik lees alle bezochte blogs, maar soms pluis ik al eens een archief uit, het is te zien waarover het blog gaat!
Ik was op bezoek bij Marsje en ik kreeg ook weer de kriebels om mijn digitje te nemen en enkele macro-opnames te maken...dus ging ik in make's tuin rond op zoek naar geschikt en fotogeniek ongedierte en nu meer en meer zeldzaam wordende bloemenpracht...ziehier het resultaat.
En mocht er iemand een tip geven ivm hoe ik mijn naam op de foto's kan krijgen...die zou ik zeer dankbaar zijn, want dat ontbreekt wel, vind ik.

Make kwam af en toe eens met grote ogen kijken..."Ons Sandra op spinnenjacht??? DA KAN NIE!" :lol: