Gisteren hebben we onze pluk gehad met oogsten van staakbonen.
De hoeveelste pluk het is weet ik niet. Het kan gerust de vijfde zijn.

Meer dan een emmer snijbonen in vijf minuten plukken.
Voor het eerst hadden we de keukenladdertje nodig.
Colette ging het laddertje op en ik moest vasthouden omwille van de onstabiele bodem.
Het kuisen van de bonen is ook in minder dan 10 minuten afgewerkt.

Deze snijboon 'Helda' kan tot 30cm lang zijn. Het kuisen gaat bijzonder vlug.
Het snijden in relatief kleine stukjes vergt daarentegen heel wat meer tijd.


De Hombeek boon gaf deze keer juist geen volle emmer.


Dit oude Vlaamse bonenras waarvan de naam is verloren gegaan, kreeg van mij een 'nickname' ttz.
'De Hombeek boon' naar de naam van het Mechelse dorp waar jaarlijks de grootste plantenmarkt van ons ons land wordt gehouden.


Dit is de andere oogst van de dag: tomaten, een courgette en 3 Zappalito's.
De Komkommers waren de avond voordien gesneden.

Ik heb ontdekt dat ook de Zappalito kan op gebonde worden.
Tot nu toe was ik er van overtuigd dat er geen stam was maar dat de vruchten zich rond een kern ontwikkelden die niet zelf groeide.

De Zappalito (Google afbeelding)
is dus van structuur een pompoen zoals de andere soorten.
Het verschil is dat de oogst in de zomer is en dat de relatief kleine groene vruchtjes niet bewaren.

Ze gelijken het best, van vorm en kleur, op de groene Hokaïdo (Google afbeelding).


Het grote verschil ligt hem in het steeltje.
Van de 'Zappalito' is dat een kort groen steeltje dat niet opdroogt.
Zo kan de vrucht niet lang bewaren.
Bij de Hokkaïdo heeft de steel een totaal andere vorm en is vooral veel Langer.
Deze steel kan totaal droog worden en dan kan je de vrucht tot een jaar lang kan bewaren.

12-08-2014 om 13:04 geschreven door tuinblog d

De bessenstruik worden elk jaar meer en meer geteisterd door 'hagenwinde'.











Commentaar hoeft niet op deze beelden.
Ik moet dat kluwen wel ontwarren en verwijderen of er kan niet worden gesnoeid.
Eén gelukje is er wel. De hagenwinde ontwikkeld zich als in een explosie, pas na de pluk van de bessen.
Bij de jeneverbessen is het 10 keer erger dan bij de kruisbessen.

Bij de jeneverbessen ligt er een gronddoek en niet bij de kruisbessen.
Bij de kruisbessen ontwikkeld de winde zich van uit de struiken.
De de jeneverbessen is het onder het gronddoek één kluwen van witte wortels.
De winde schiet door het grondoek heen en overwoekkerd alles.
Nu kan ik het doek niet verwijderen. Eerst moeten de struiken gesnoeid worden.

11-08-2014 om 10:09 geschreven door tuinblog d

Ervaring met slakken.
Ik schreef 3 personen aan waarvan ik wist dat ze vochten tegen een plaag van slakken.
De vraag was: Hoe heb jij er tegen gevochten om het pleit te winnen.

Er zijn twee korte samenvattingen van Marc en Paul.

Roland echter heeft er een uitgebreid artikel aan gewijd.
Van Roland begrijp ik dat want voor hem was het een heroïsch gevecht.
Uit zijn tekst zal je kunnen opmaken hoe erg het wel was.
Die lieve beestjes vraten zijn tuin bijna letterlijk kaal.

Getuigenis van Marc (onze voorzitter):

– Ik probeer de natuurlijke vijanden van slakken in mijn tuin te krijgen zoals egels en kikkers en padden.
Daarvoor moet creëer ik de natuurlijk biotoop voor deze dieren.
– Voor egels zijn dat stapels takken en verwilderde hoekjes.
– Mijn vijver is nuttig voor de kikkers en padden alsook een dichte bodembeplanting waaronder ze zich kunnen schuilen.
– Ook laat ik de kippen, in de winterperiode, in de moestuin. Hun rondscharrelen helpt bijzonder veel.
-Nu zet ik terracotta bloempotten omgekeerd in mijn moestuin.
Daaronder komen de slakken schuilen.
Regelmatig controleer ik om de slakken die erin zitten te verwijderen.
-Het kan ook met planken te leggen op schaduwrijke plaatsen of aan struiken want slakken zoeken de plaatsen op die vochtig blijven.
– Op verschillende plaatsen in mijn moestuin leg ik nu kleine bloempotjes (diam. 9cm)op hun zij.
Daarin strooi ik ecologisch verantwoorde slakkenkorrels 'Escar-go van Ecostyle' Die korrels trekken door hun geuren de slakken aan.
De slakken eten ze op waardoor ze afsterven.
De korrels zijn niet gevaarlijk voor de natuurlijke vijanden van de slak (de predatoren).

Getuigenis van Paul (onze webmaster):

1) plankjes tussen de rijen : regelmatig onder die plankjes controleren
2) bij vochtig weer (dan lopen ze zelfs over de tuinpaden) : 's avonds met de zaklamp op ronde gaan
3) Escar-go : ecologisch verantwoorde slakkenkorrels
4) kippen af en toe (tijdens de winterperiode zeker en vast) op stap laten gaan in de tuin
5) lijsters proberen te lokken ... (= zeker geen giftige slakkenkorrels gebruiken!)

Getuigenis van Roland ( redacteur van de 'Jabbeekse Veltflap' en pers en promotie verantwoordelijke).

Het is een hele bijdrage, een artikel onder de tittel:

Preventieve en biologische bestrijdingsmiddelen van naaktslakken.

Dit artikel is een samenvatting van mijn persoonlijke bestrijding van slakken.
Ze teisterden mijn biologische groentetuin en siertuin gedurende de laatste 10 à 15 jaar.
Het leidde soms tot het tellen van mijn aantal gevangen slakken in mijn dromen leidde.(Liever een ander onderwerp natuurlijk)

_________________________________________________________________________________
 
Op een paar nachten tijd kunnen ze alle jonge plantjes van sla , wortelen, kolen, herleiden tot een paar nerven (vooral in het voorjaar).
Hierdoor moest ik soms verschillende malen herzaaien of herplanten.
Dit is uiteraard duurder en het brengt een groei–en opbrengst vertraging met zich mee.
De meeste schade trad op in warme en vochtige perioden.
Gelukkig heb ik dit probleem niet mijn serre nooit gehad.
__________________________________________________________________________________
 
Slakken kunnen tot de helft van hun eigen lichaamsgewicht aan plantaardig materiaal opnemen in 12 uur tijd.
Veel aangetaste planten geven aanleiding tot allerlei plantenziekten.

De meeste slakken leven slechts 1 jaar en zijn tweeslachtig.
Ze kunnen tot 500 eitjes per jaar leggen in de bodem of onder plantenafval.
Dit gebeurt één maal in de lente en een tweede maal in de herfst.

Omdat ik het druk had door mijn beroep, wilde ik op zeker moment mijn groentetuin opgeven.
Ook omdat vele onderstaande hulpmiddelen, die ik aanwendde, onvoldoende resultaat gaven.
_____________________________________________________________

Ik geef hier nu in chronologische volgorde wat die bestrijdingsmiddelen waren:

- afgesneden plastiek flessen, gevuld met zoet bier. (gerust 1 bak bier/maand)
- bermen van lavagruis, houtas, fijne strandschelpen.
Deze werden rond de planten gestrooid met de bedoeling om de onderhuid
van de slakken beschadigen.
- creëren van schaduwplaatsen met jutezakken, oude teggels en pannen, omgekeerde bloempotten, rabarberbladeren enz.
- extra aanplanten van fel gegeerde planten, zoals koolplanten, rabarber,…..
- extra aanplanten van tijm, salie, tomaat, hysop, spirea, Oostindische kers, lavendel, zonnehoed, munt.s
Ook citroenmelisse, duizendblad, vrouwenmantel,kerstroos, merikwortel, siergrassen,knoflook en nog meer.
Dit zijn allemaal planten die slakken afstoten.
- koperen band of draad is als een prikkeldraad voor de slakken, maar is ook niet meer goedkoop.
– in de winter , kippen in de tuin laten scharrelen.
- veel gebruik van tuinbouwgaas bij het zaaien, daar de meeste slakken zich over het gaas bewegen.
- ommuren van de groentetuin met gegalvaniseerde platen van 20 cm hoog waarvan 10 cm in de grond.
Een omgebogen scherp getande bovenrand diende om de slakken buiten mijn eigen tuin houden.
Ze kwetsen zich, bij het kruipen over deze scherpe randen.
Ik heb deze platen zelf versneden, geplooid en geplaatst.
Als je ze in de handel aankoopt, is dit een veel te dure oplossing.
Dit hulpmiddel heeft tijdelijk goed gewerkt.
Het komt er op ook aan om de slakken binnen je tuin te verdelgen.
De ideale oplossing is 1 of meerdere egels in de tuin.
– Een volledig gesloten omheining tot op een kleine hoogte is noodzakelijk.

Weet echter, dat in de winter, huisjes slakken de eitjes van naaktslakken opeten.
_________________________________________________________________

Een in de handel te verkrijgen middel tegen naaktslakken is 'nemaslug'.
Het is een product dat naaktslakken op een speciale manier effectief bestrijdt.
Dit product is onschadelijk voor mens en dier.
Het werkt minimum 6 weken, maar is minder geschikt tegen huisjes slakken, die meestal bovengronds leven.
Om een goed resultaat te bekomen moet 'nemaslug' zéér oordeelkundig, volgens de voorschriften gebruikt worden.
'Nemaslug' is niet goedkoop (€ 30 tot 40 ) voor een oppervlakte van 40 tot 100 m2.
Ik had daar echter te weinig resultaat mee.
–'Nemaslug' wordt verkocht bij o.a.:' Biobest' in Westerloo en ook bij 'Hortiplan' te Roeselare.
__________________________________________________________________

- Tegenwoordig gebruik ik 'Escar-go'.
Dit zijn korrels tegen naakt-en huisjesslakken.
– 'Escar-go' bevat een natuurlijke stof 'ferifosfaat' die ook in de natuur voorkomt en onschadelijk is voor mens en dier.
– De slakken eten graag deze korrels, trekken zich nadien terug in hun schuilplaats en je ziet ze niet meer terug.
– 'Escar-go' is een product van 'Eco-style'.
– Het is in vele tuincentra te koop voor de richtprijs van € 20 / 1,5 kg.
Het is ook in kleinere hoeveelheden verkrijgbaar. Zie www.ecostyle.be/slakken
________________________________________________________________________________

- Het meest doeltreffend is volgens mij, in de late zomeruren vanaf 11h s’ avonds, de slakken vangen.

Ik haalde soms een vangst van 100 in een uur.
Geleverd aan de universiteit worden ze voor opzoekingen gebruikt.
Dit in verband met een vervangingsproduct voor 'insuline' tegen de suikerziekte.
Slakken zijn dus niet alleen goed voor hun natuurlijke vijanden zoals vogels, kippen, egels, kikkers, muizen enz.
Ze kunnen ook nuttig zijn voor de wetenschap en wie weet, ook nog voor andere nuttige toepassingen!
________________________________________________________________

Ik hoop dat deze getuigenissen jou nuttig kunnen zijn in jouw strijd tegen slakken.
Mensen die op zwaardere grond groenten telen hebben minder last van slakken.
-Eén middel uit de handel komt naar voor als zijnde het meest helpend t.t.z. 'Escar-go' van 'Eco-style'.
-Maar het meest doeltreffende is en blijft,'De slakken zelf vangen'...hoe dan ook.

09-08-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Komkommers, courgettes en salade worden dagelijks geoogst. 
Er worden occasioneel nog andere groenten geoogst en er wordt verder geplant.

De lange paprika's kregen reeds twee keer een oogstbeurt en de derde is op komst.
De opbrengst is dit jaar bijzonder hoog.


Het is raar maar de peterselie die ik zaaide hergroeid na het af knippen, niet zoals het zou moeten.
Daarom heb ik nog 18 aangekochte plantjes bij geplant, in 2 rijen en afgedekt met gaas.


Vak 5, dat reeds een poosje vrij is, werd volgens het plantschema voorbestemd voor boerenkool en Paksoi.
Echter geen van beide is klaar om geplant te worden.


De pluksalade aan het einde van de tuin is stilaan oogstbaar.


Daardoor kan ik, indien nodig, de enkele overblijvende pluksaldes, tusen de broccoli en de venkel, verplanten als ik wil.

Het wachtrek staat niet echt op een ideale plaats maar voorlopig heb ik geen betere oplossing.
Hier staan, groenlof, venkel , koriander, salade, paksoi en boerenkool, te wachten om uitgeplant te worden.

08-08-2014 om 08:54 geschreven door tuinblog d

De stand in de tuin: Het verspenen van herfst en wintergroenten loopt op zijn einde. Het planten gaat ook zijn gangetje.


De aangekochte peterselieplantjes worden gedrenkt vooraleer ze worden uitgeplant.


Een rij suikerbrood is geplant tussen de venkel en de pastinaak.


Een rij gemengde salade kreeg haar plaats tussen de prei en de struikboontjes.


Bij het opbinden van de courgettes moet ik een beetje leergeld betalen.
Hier heb ik wat te lang gewacht om verder op te binden en zo moest ik de courgette een beetje forceren.


De ene courgette groeit blijkbaar trager dan de andere en zo was ik hier voor het opbinden nog net op tijd.


In deze rij gemengde salade was er één plant kapot gegaan.
Ik heb daar nu een jongere eikenbladplant in de plaats gezet.
Pluksalade is zeer gemakkelijk te verplanten.
Er zullen wel een deel van de onderste bladeren verslensen maar de plant herpakt zich vlug.

Op deze foto zie je ook hoe mooi de onlangs afgesneden selderij vlug terug hergroeit.



Ik oogste een achttal zappalittos.
Dit is een vrucht die soms moeilijk te oogsten is omdat de die meestal heel dicht tegen de stam aangroeit.
Ook liggen de eerste vruchten nog op de grond ook.
Ze groeien ook in een soort tros heel dicht tegen elkaar aan.

De tweede teelt struikboontjes is voor de eerste keer geplukt.
Het is voor ons een echt bonenjaar aan het worden.
Hier in de polders kregen we aanzienlijk minder regen dan op andere plaatsen.

07-08-2014 om 11:45 geschreven door tuinblog d

Onze laatste stop in Kent was het Churchill domein beheerd door de 'National Trust'.
Er mocht in het huis niet worden gefotografeerd. Daardoor heb ik weinig bruikbare foto's.
Zo ben ik op Google afbeeldingen gaan zoeken.

Chartwell is een domein met landhuis enkele kilometers ten zuiden van Westerham, Kent, Engeland.
Het was de geliefde thuis van Sir Winston Churchill en zijn vrouw Clementine, die het in 1922 kochten.

De Architect Philip Tilden verbouwde het landhuis .
Hierbij zorgde hij dat er vooral meer licht in het huis kon vallen en dit door grote klapramen.
Door zijn werk werd het huis volledig veranderd.
De familie Churchill nam er haar intrek in 1924 en bleef er tot 1964.
Het is op dit landgoed dat Winston Churchill altijd in de weer was :
Schrijven van zijn memoires en vaan historische boeken, schilderen.
Ook militaire campagnes voorbereiden, overleggen met allerlei politici en anderen.

Churchills slaapkamer ligt achter de studeerkamer en is een van de kleinste in het huis.

Al van 's morgensvroeg, vanuit zijn bed, regeerde hij het land, met een slappe whisky en een sigaar in handbereik natuurlijk.
Behalve de feestzaal waar vaak feestelijk en uitvoering werd geluncht bevindt er zich nog een andere belangrijke ruimte in het huis. zo is er de factory, de grote studeerkamer van Churchill op de bovenverdieping.
In deze ruimte zaten toen secretaresses en assistenten brieven te schrijven, research te doen en hetgeen Churchill dicteerde te noteren.
In de periode 1929 - 1939 vormde deze ruimte echt de functie van klein fabriek, het centrum van Churchills activiteiten.
En het is ook hier dat hij de confrontatie met Hitler voorbereidde.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleven de Churchills niet in het huis vanwege de ligging.
Het domein ligt immers niet zo ver van het toen door Duitsland bezette Frankrijk.
De Britse premier was daar dus te kwetsbaar voor Duitse bommenwerpers.

Nadat Churchill in 1945 de verkiezingen verloor en het eigendom te duur werd, verkochten hij en zijn vrouw het aan een consortium van ondernemers.
De regeling was dat zij er (beiden) tot hun dood mochten blijven wonen en dat het dan in handen zou komen van de National Trust.
Toen Winston Churchill in 1965 overleed, besloot zijn vrouw Clementine echter het landgoed onmiddellijk over te dragen aan de National Trust.
Ze bleef er wel wonen tot aan haar dood in 1977.
Chartwell dat nu eigendom is van de National Trust is open voor het publiek.
In de hal hangt een schilderij van de Lierse kunstschilder baron Opsomer.
Het werd door de stad Antwerpen geschonken als dank voor de bevrijding van de Scheldestad.
Het huis is bewaard zoals in de tijd van Churchill met diens meubilair en diens boeken.
Het is ingericht als museum met ook een aantal schilderijen van zijn hand. Er zijn ook geschenken, eerbewijzen en herinneringen die Churchill bewaard heeft.
Het huis en de grote aangelegde tuin bieden een mooi uitzicht over de Weald,de bossen van Sussex.
Er zijn uitheemse bomen, rozentuinen enz.

Om alles te lezen, zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Chartwell want dit hier is een ingekorte versie.





In de uitgestrekte tuinen liet Churchill vijvers aanleggen.

Hier heb ik rondgedwaald met als het ware het gewicht van de duizende dode soldaten van de wereldoorlog op mijn rug.

Ik was niet meer in staat om nog foto's te nemen.
Dit zijn dan ook de laatste van de reis.

Toen ik na een onwezentlijke lange duur opnieuw tussen de mensen kwam viel de zware last van mij af. 
Ik was opnieuw in het heden met enkel mijn eigen gezondheidsproblemen.

Bij de terugrit naar de boot ben ik louter van vermoeidheid in slaap gevallen.
Op de boot zelf ben ik niet de hele tijd bij mijn groepje gebleven.
Ik ben vooraan gaan zitten, kijkend hoe de boot door het rimpelloze water kliefde.
De verdere terugrit heb ik in de bus veel gedut, vermoeid maar zeer tevreden.

Dit is dan het einde van de reeks bijdragen, gewijd aan de reis van 2014 met Bert en Co naar Kent.

Met mijn speciale dank voor de groep die de reis mogelijk maakte en voor het aangename homogene gezelschap van alle mede reisgenoten.

06-08-2014 om 16:54 geschreven door tuinblog d

Vandaag breng ik onze wandeling in Rochester in herinnering.
We werden Door Paul gebracht van de ene wandeling naar de andere.
Van de open natuur bracht hij ons naar de stad ook voor een wandeling.
Wat we het meest nodig hadden was een opkikkertje.



De burcht.






Met een klein groepje wilden we de kathedraal bezoeken maar moesten het wat uitstellen omwille van een dienst.
Dan zijn we naar de hoofdstraat gewandeld en toen de vitrine plakkers ons bij beenden gingen we iets drinken.
Dwars door een galerij vonden we een knus terrasje waar enkelen soelaas vonden in een koffie.
Anderen hadden nood aan wat sterkers en een paar hielden het bij een frisdrankje.

We gingen van het terrasje door een klein parkje en staken daar de straat over.
Zo belandden we op de zondagmarkt.
Er was daar o.a. een marktkramer met veel soorten bier waaronder enkele Belgische die in Kent waren gebrouwd.
Deze bieren worden daar gebrouwd met grondstoffen uit Kent wist hij mij te vertellen.
Er was daar ook een kaaskraam met niets anders dan Franse kazen.

Ons laatste bezoek betrof de Kathedraal en daar bleven we tot het tijd was om naar de bus terug te keren.

Onderweg naar de bus kregen we een extraatje te zien met de nadruk op assortie.
Enkel de handtas viel uit de toon.

05-08-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Er zijn zo van die dagen dat je niet vooruit geraakt.
Vandaag ben ik er in geslaagd de routineklusjes af te werken en paprika's te oogsten.
Voor de rest was het een nul dag en vechten tegen vermoeidheid een passief gevecht dus van veel rusten.


Heerlijke oogst van knalrode langwerpige paprika's uit de miniserre.


Ik verkies de langwerpige boven de ronde paprika's.
Neem  je de niet geënte soort dan heb je veel vruchten van een tamelijk klein formaat.
Kies je voor de geënte planten dan heb je iets minder vruchten maar veel groter van formaat.
Ik neem gewoonlijk wat er voor handen is in het tuincentrum en dit jaar waren het niet geënte.

Bij een bevriend  velter vond ik een tweelingvrucht van de Kaapse kruisbes.
Ik weet niet hoe uitzonderlijk dat is maar het is toch de eerste keer dat ik dat zie.

04-08-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Gezien het warmere weer kan ik niet anders dan langzaam verder werken in de tuin.
Mijn  betrachting is elke dag toch 1 punt af te werken.
Tussen het planten door stamp ik telkens één bakje potjes en verspeen ik direct.


De winterprei is in een voor geplant en deze wordt nu opgevuld met compost. Dit is meteen de eerst aanaarding.


De laatste rij van de moestuin, waar groene struikboontjes geoogst zijn, is ingevuld met venkel.



In de rij salade is een plantje kapot gegaan. De fijne wortels zijn afgebeten.

Omdat de zaai van de venkel ondermaats is gelukt kocht ik plantjes aan in potjes.
Het nadeel hiervan is dat je ze moet scheiden. Met een beetje geluk verlies je niet al te veel plantjes.
Het scheiden lukt het best door het te doen zonder mes en goed kijken hoe je de twee kant vastneemt om te splitsen.

Als je bv. 10 potjes mee brengt kan je tot 50 plantjes over houden om te planten.
Je moet heel voorzichtig te werk gaan en het vooral goed bekijken.
Bij te grote planten heb je ook het risico dat ze heel vlug doorschieten.


De losse plantjes kan je verspenen en als ze aan de grote kant zijn is het best van ze in te knippen.
Van het goede resultaat bij de opbrengst ben je absoluut niet zeker.
Het is altijd het proberen waard...Je moet durvan experimenteren.
Hoe het verder verloopt zal je kunnen volgen op de blog.

02-08-2014 om 15:55 geschreven door tuinblog d

De Zondagmorgen de longen open trekken met een fixe wandeling aan de monding van de Medway rivier.
De wandeling zat zo in elkaar dat je de afstand zelf kon bepalen.


De fotograaf gefotografeerd. Het komt wel meer voor.


Wat een openheid... wat een landschap! Ik voel nog de ochtendfrisheid.


Keek je links of rechts, het was even open en ruim.

Op een bepaalde plaats stond een sleedoornstruik met zijn vruchten.
Als toemaatje, hieronder een likeur- recept.

Op jouw gezondheid!


Overzicht van de wandeling, tot ginder in he kreupelhout. Daar wordt een lus gemaakt en keert men terug.



Gedurende de nacht had het blijkbaar goed geregend.




Het is de monding van een rivier met links wrakken van boten en in de verte indusdrie.
Marc Geens is naar beneden gegaan en heeft wier meegebracht.



Hij heeft de naam genoemd maar ik en namen.
Wat ik wel nog weet is dat het gedroogd wordt.
Daarna wordt het klaar gemaakt en opgediend als bijgerecht.


Om af te sluiten, een paar foto's over de flora met o.a. 'de Lamsoor' in bloei.
Bij ons beter bekend als de 'zwineblomme'.
Dan weer allemaal de bus in voor een relatief korte rit voor een totaal andere wandeling.

01-08-2014 om 15:55 geschreven door tuinblog d

In de late namiddag van de zaterdag bezochten we onze laatste tuin.
De zondag zou een speciale afsluitdag worden.

Wat ik voor de ander tuinen niet deed wil ik hier wel geven en dat is wat meer uitleg over deze tuin.
We verlieten Kent om even in Oost Sussex terecht te komen.

Great Dixter ( Northiam, Rye, East Sussex TN31 6PH)
De geschiedenis van dit prachtige domein gaat terug tot de 13-de eeuw. h)
Het is pas toen Nathaniel Lloyd

in mei 1910 het domein kocht dat de tuinen in hun huidige vorm een aanvang namen.
Dankzij de samenwerking met Edwin Lutyens kregen de gebouwen en tuinen hun definitieve vorm.
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt heeft Gertrude Jekyll geen rechtstreekse inbreng in de conceptie van de tuinen gehad.
Toch zal de nauwe samenwerking van Lutyens met Jekyll voor tal van tuinen uiteraard wel invloed op diens plannen gehad hebben.
De huidige hoofdwoning dateert uit de vroege 16 de eeuw maar bevond zich tot 1910 in Benenden.
Dit is zo'n 9 mijl van het domein vandaan.
Na de aankoop werd het gebouw steen voor steen afgebroken en op Great Dixter heropgebouwd.

De dynamische tuinen bevatten zowel formele als informele elementen :
De vele topiary van taxus lijken zowel ernstig als grappig.
De beroemde long border kijkt uit op de wilde boomgaardgazons met wilde orchideeën en narcissen .
In tegenstelling tot vele andere borders is de 'long border ' geen echte vasteplantenborder maar een echte mixed border.
Hier vind je bomen, struiken, vaste planten, tweejarigen, eenjarigen, bloembollen in prachtige combinaties.

In de beschutte exotische tuin nabij de vroegere koeienstallen werd eerst een rozentuin geinstalleerd.
Maar toen Fergus Garret als headgardner aangesteld werd moesten de rozen wijken.
Nu groeien er weelderige palmbomen, bananenbomen, canna' en dahlia's.
De late harde winter van 2012 heeft hier nog al zijn tol geëist.

Hier heb ik mijn hart opgehaald, veel meer dan in de andere tuinen. Vooral de kwekerij vond ik indrukwekkend.
Het bijhorende winkeltje vond ik leuk.
Wie heeft er de warme bedsokken zien liggen, met de felle kleuren, waardoor het slaap vatten bemoeilijkt kan worden?

Van de 45 geselecteerde foto's die ik in deze tuin nam kon ik er een tamelijke hoeveelheid plaatsen.
Ga gerust eens op Google afbeelding voor een noodzakelijk de aanvulling, dan vooral voor de andere seizoenen.

Ik heb niet alles gezien maar van alles wat ik zag heb ik genoten.

Eén zaak was ondermaats en dat was de parking verborgen achter een wat verwaarloosde stapel hout.

De verzonken tuin werd door bijna iedereen gesmaakt.
Het huis kon bezocht worden en velen zijn er ook binnen geweest en hebben het gesmaakt.
Eén maal in alle tuinen ben ik op Colette en Marina gebotst in de exotische tuin die ooit een rozentuin was.
Aan één van de zeldzame overblijvenden rozenstruiken ben ik blijven haperen met mijn blote arm.
Een tiental fonteintjes bloed waren het gevolg maar Colette was daarop voorzien.
Waarop is mijn vrouw Colette (mijn engel bewaarderr) niet voorzien?
Na een uur waren de fonteintjes opgedroogd en verwijderde ik de mini plakverbandjes. 

31-07-2014 om 17:59 geschreven door tuinblog d

In de tuin is het druk met oogsten en vooral verspenen van plantjes.

Potjes stampen en in bakjes plaatsen.
Het klinkt misschien raar maar het is nogal rug belastend.
Verspenen is daartegenover zeer ontstspannend omdat je staande werkt op de juiste hoogte.


Eens de plantjes in bakjes staan moest ik ze afschermen tegen de regen en vandaag een beetje tegen de zon.
Vooral de pas verspeende plantjes verdrgen de eerste dagen geen zon.

De eerste zappalito's zijn geoogst en direct verwerkt in zomerpompoensoep.

De eerste zaai van de struikboontjes is voor de derde en laatste keer geplukt.
Het stelde niet meer zoveel voor.


De struiken zijn naar de composthoop gebracht.

Ik heb wat vroeg suikerbrood geplant waar de winterprei op wachtbed stond.
Vóór de regen was de grond veel te droog geworden.
Nu kunnen we weer voor een tijdje verder.
Mijn oude buurman die naast onze tuin is gestopt kwam deze namiddag aan de afsluiting.
'Zeg, je hebt nog eens zeer mooie groenten dit jaar. Voor je staakbonen heb je toch een ladder nodig.'
Ja het valt dit jaar bijzonder goed mee met de opbrengst.
Toen hij nog goed was hielp hij mij altijd om de gestampte potjes in de bakjes te plaatsen.
We vulden soms 12 bakjes na mekaar en ik was gerust voor een paar uur verspenen.
Ik ben ondertussen ook een vijftal jaren ouder geworden en verbeteren doet het niet hoor.
Vroeger waren het de dochters die mij hielpen. De tijd staat niet stil.
Onze jongste verwacht haar eerste kindje.

30-07-2014 om 17:49 geschreven door tuinblog d

Na het bezoek aan Sissinghurst was er een korte verplaatsing naar een Bio wijngaard.
De foto's die ik nam lenen er zich ook best toe om enkele mensen in de kijker te plaatsen.
Deze keer kan ik niet anders dan onder elke foto commentaar te plaatsen.

Hier waren we welgekomen en de wijnen en het druivensap zijn er lekker.

Het was de bazin die ons verwelkomde en die ons ook te woord stond bij een interessante rondleiding.

Gronddoek leggen was een optie die ze verlaten hebben.

Voor deze bredere doorgang tussen twee rijen druiven heb ik de uitleg niet gehoord.
Dat is het lot van de fotograaf om altijd achterop te komen.

De normale afstand tussen twee rijen is niet zo breed zoals we zagen op vorige foto.
Om de andere gang wordt gefreesd en dit geldt voor alle wijngaarden.

Bij hun eerst aangelegde wijngaard is vermeld dat dit de eerste organische wijngaard van Engeland is.


Als we van de hoger gelegen wijngaarden naar de lager gelegen en oudste gingen zagen we tekenen van de laatste wereldoorlog.

Meer werktuigen dan deze relatief kleine tractor hebben we niet gezien.
alleen waren er nog enkele hulpstukken die daar zo maar in het gras lagen.

Naast de oudste wijngaard is het woonhuis gebouwd.
In de boven hoek rechts zie je een deel van een buren bedrijf.

Foto's en uitleg over hun zelf gebouwd huis.


De bazin met één van hun bio wijnen.

De twee mannen die de reis hebben voorbereid in overleg.
Rechts Bert en links Marc die ook een levende plantenencyclopedie is.

Sonia (rechts), de vrouw van Bert, hier in overleg met de bazin.
Waarschijnlijk gaat het over centen want Sonia is de penningmeester van de reizen met Bert.


Marc Geens, met op de achtergrond een deel van de zo homogene groep.

Greta, de vrouw van Marc die tolk is.


Dit zijn Geertrui (Trui), De moeder van Lode (ook levende plantenencyclopedie) en Anick.  Hen heb ik genomen als de wijnproevers van witte- en rode wijn.

Hier een glaasje druivensap en een glaasje witte wijn.

Hier nog iemand Heel speciaal, Lode met zijn vrouw Winnie.
Bij Lode kan je altijd terecht voor de juiste naam en heel wat uitleg.

Ik was het bijna vergeten maar hier hoort speciaal vermeld te worden wie ons overal veilig en wel en met de glimlach, heeft gebracht.

Hier is het voor de groep zo vertrouwelijke beeld reeds jaren lang ..PAUL MET DE GLIMLACH en zijn bus.
Foto's, genomen in 'Great Dixter, toen in door een sanitaire noodzaak de voeling met de groep verloren had.
Gelukkig vond ik Paul in zijn bus. Paul bracht me terug bij de groep.

Dank je wel Paul en de hele groep mensen, met Bert aan kop, die telkens deze prachtige reizen voorbereiden.

29-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

De avond van de eerste dag, toen we aan het tafelen waren brak er een hevig onweder los met heel veel regen.
We zouden het de volgende dag merken bij ons eerste tuinbezoek aan Sissinghurst.
Veel hoge bloemen hadden de lijden onder de hevige regen maar zelf hadden wij mooi zonnig weer hoor.
Met het weer zijn we verwend geweest ofwel regende het 's nachts ofwel als we in de bus of op de boot waren.

Voor een groot deel van de medereizigers was dat de top -tuin van de reis.

Wil je deze tuin anders en veelzijdiger bekijken ga, dan op Google.

28-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Er is voortdurend sprake van regen en slecht weer. Wij hebben er hier voorlopig nog niets van gemerkt.
Ik kon ongestoord verder werken aan het op punt stellen van vooral de moestuin.
Enkel de zon speelde mijn parten want enkele dagen was het overdag niet te houden in de tuin.


Dan kon ik onder het afdak terecht waar het relatief fris was.
Zo komt het dat de geoogste ajuin en sjalotten vlug opgehangen zijn.
Voor de sjalotten heb ik enkel de grotere exemplaren daarvoor gebruikt.

De kleinere zijn in een drietal bakken apart geplaatst.

Eerst heb ik de paadjes aangepakt.


Het langste pad aan de Noordkant van de tuin was voor een zeer groot deel dicht gegroeid.
Daar heb ik goed mijn pluk gehad.

Nu kan je opnieuw ongehinderd de paadjes gebruiken

Op het einde van de tuin, tussen de rij boontjes en de warmoes, waar de zomerprei stond heeft de grond lang genoeg gerust.

Nu is de plaats ingevuld door een rij gemengde salade.
De planten zijn wat groot maar voor pluksalade kan dat geen kwaad.



De ajuin en de prei stonden onder het ongewenste kruid.


De moestuin is nu zo goed als helemaal onkruid vrij.

De courgettes zijn keurig opgebonden en de bladeren bijgeknipt.
En alsof ze hierboven gewacht hebben tot ik klaar was, is het nu lichtjes beginnen motregenen.
Nu kan ik me gaan toeleggen op het verspenen.

26-07-2014 om 10:36 geschreven door tuinblog d

De Romeinse Villa in Lullingstone was een verrassende afwisseling.
Met Bert is het nooit enkel maar tuinbezoek tot het aan je oren en ogen uitkomt.
Een geut Cultuur is altijd van de partij en dat maakt  die reizen zo aangenaam.

Daar hebben we nog maar eens de vakkennis mogen bewonderen van onze chauffeur Paul.
Waar Bert hem soms brengt, laat maar zijn hoor.
Op Paul kan je vertrouwen en Bert zullen we nooit onderschatten!
Met dit duo is een geslaagde reis verzekerd.
En we vergeten natuurlijk niet de stille medewerkers om van die reizen telkens een pareltje te maken.

Je kan altijd mijn sfeerbeeld aanvullen door het bezochte onderwerp eens te Googlen op zoeken en ook op afbeeldingen.

25-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Door verwarring van de seizoenen was de kersentijd reeds voorbij.
Toch vonden we hier en daar nog wel een rij exemplaar naar de vele overrijpe en de rotte.
Omdat de kersen goed rijp waren waren ze lekker.Bij de pruimen lag het helemaal anders.
Daar moest je goed uitkijken om een rijpe te vinden maar dan heel lekker en sappig.

Brogdale is de nationale fruitcollectie van Engeland. Het is de grootste ter wereld.
Er staan meer dan 3500 soorten appel, peer, kers, pruim, noten, kleinfruit en druiven.

Een lichte middaglunch was voorzien en erna de rondleiding. We werden in 2 groepen gesplitst.
Wij hadden een oudere man met een zeer heldere, dragende stem en een zeer goede uitspraak.






























Op het einde van de rondleiding zei onze gids plots dat alles bespoten was en er ook werd bespoten onder de bomen tegen het onkruid.
Ik schrok want toen vreesde ik al wat die avond zou gebeuren.
Ik kreeg krampen en hevige buikloop.
Ik sliep toch een heerlijke slaap en zou de volgende dag op de alle afspraken aanwezig zijn.

Wil tot in de details ingelicht worden over 'Brogdale de nationale fruitcollectie van Engeland' dan kan je altijd 'Google zoeken' en 'Google afbeeldingen' raadplegen.

24-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Het gras was in 3 weken niet gemaaid. Mijn broer is uitgevallen met iets wat zeer goed op een stevige hernia gelijkt.
Ik sta er opnieuw alleen voor waardoor ik me anders zal moeten organiseren.
Ik ben een beetje aan de zieke kant mee gegaan op reis en de derde dag voelde ik me plots veel beter.
Gisteren avond dacht ik te hervallen maar het was pure vermoeidheid.
Deze morgen was alles weer goed.



Het was een echt kluwen waardoor het afvoerkanaal naar de verzamelbak voortdurend vol liep.
Het verplichtte mij telkens te stoppen en het kanaal vrij maken.
De bak was dan ook iedere keer vol. Mijn broer maaide het gras in minder dan een half uur.
Ik deed er iets meer dan 2 u over. 
Normaal bij een wekelijkse maaibeurt is er één grote kruiwagen maaisel.
Dit maai waren het er 3 overvolle waardoor ik de courgettes, zomerpompoentjes en de miniserre kon mulchen.



De gemaaide tuin vertoont veel kale plekken.

De braambessen van de doornloze struiken zijn nodig eens geplukt.
Het werk hoopt zich op en dan speelt de warmte mijn nog parten ook.

Morgen mag je een tweede bijdrage verwachten over onze reis.

23-07-2014 om 11:59 geschreven door tuinblog d

Gisteren was een drukke dag die in teken stond van oogsten.
Vandaag stel ik mij alleen tot doel om het gras te maaien.
Daardoor komt er veel tijd vrij voor andere, rustiger zaken.
Zo kan ik, vroeger dan verwacht, starten met mijn verslag over onze reis met Bert, naar Kent.
De eerste stop was voor een bezoek aan de 'Secret Gardens of Sandwich'.

Dit was een opwarmertje voor wat nog zou komen.

22-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Onze reis met Bert zit er op. Drie dagen Kent in schitterend weer in een fantastisch gezelschap.
Later meer daarover met foto materiaal.
Nu eerst met de neus in de werkelijkheid en tot over de oren in de onkruid.
Wat is die tuin veranderd in vijf dagen tijd.
Vóór de reis was ik enkele dagen ziekjes en de eerste twee dagen in Kent heb ik me laag gehouden.
Gisteren was is weer bijna de oude maar toch vond ik het juiste ritme niet.
Eerst wil ik de tuin wat op punt krijgen en dan plaats ik de reportage over de reis. MAAR IK HEB GENOTEN ZOALS IEDEREEN. Met een gevoel van dankbaarheid zal ik er vandaag invliegen want het zal nodig zijn.

Ik heb deze morgen reeds heel wat geoogst.


Een volle emmer broccoli waarvan er enkele kroppen alleen nog maar voor de soep in aanmerking komen.


Enkele tomaten.


En een tiental komkommers.

Voor de rest ben ik eens rond gaan kijken en wat ik zag is niet zo fraai hoor.


Het gras is meer dan nodig gemaaid.


Er wacht me nogal wat om te verspenen.


In de miniserre zie ik niets dan ongewenste zaken.


Overgroeide paden.

Overal ongewenst groen

En de sjalotten is nog het ergste van alles, ze zijn niet eens meer zichtbaar. Die zijn letterlijk overgroeid en met de uien gaat het ook die weg op.

21-07-2014 om 12:06 geschreven door tuinblog d