De Haverwortel of witte schorseneer zou volgens de tekst, in België en Nederland ingeburgerd zijn.
Bij kenners en amateur tuinders wel... maar bij het grote publiek heel veel minder. Misschien volg je onze blog reeds een hele tijd, dan heb je het wel gelezen.
Op 14-01-2011 bracht ik hier een bijdrage over de haverwortel.
Heeft het jou zodanig geïnteresseerd dat je het in de praktijk probeerde?
Laat het maar weten hoor naar dalae@pandora.be

Witte schorseneer(Tragopogon porrifolius) of

afbeelding: Haverwortel.http://www.zahraseeds.eu/files/images/2461.jpg

Zie:http://www.wilfriedrobert.be/GROENTEN/witteschorseneer.html#.VFi5P8kmoXQ

De soort komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied , waar hij sinds de oudheid als groente werd gebruikt.
In België en Nederland is de soort ingeburgerd.

Tragopogon ×mirabilis is een natuurlijke hybride tussen de paarse mogenster en Tragopogon pratensis.
Vroeger werd hij regelmatig geteeld in onze streken , maar is uiteindelijk in de vergeethoek geraakt, mede door het feit dat het een nogal moeilijk te reinigen groente is.

Het is een tweejarige plant die 0,2 - 1,2 meter hoog wordt.
De stengels zijn kaal of licht vlokkig behaard.
De bladeren zijn grasachtig, breed-lintvormig, aan de basis verbreed, parallelnervig en 10-15 cm lang.
De plant is vorst bestendig .

In het tweede jaar bloeit de plant van april tot juni.
Het bloemhoofd groeit solitair op sterk verdikte, eindstandige stelen en is 6-7 cm breed.
Het bloemhoofd wordt meestal omgeven door tot acht lintvormige omwindsel bladeren en bestaat alleen uit bruin- violette, tot 2,5 cm lange lintbloemen die zich bij warm weer openen.
De vruchten zijn nootjes met daarop veer achtig vruchtpluis, dat korter is dan de vrucht.

Deze wortel lijkt uiterlijk goed op schorseneer.
De smaak heeft meer iets van asperge, met een beetje zilte ondertoon.

De bereiding is analoog aan schorseneer.
Ook het schoonmaken is een vervelende klus.
Om die reden wordt deze plant weleens keukenmeidenverdriet genoemd.
Andere namen zijn: arme luis asperges, witte schorseneren, oesterplant, boksbaard.
Deze plant behoort tot de composietenfamilie (Compositae oftewel Asteraceae).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Composietenfamilie

De composietenfamilie (Compositae of Asteraceae: beide botanische namen zijn toegestaan), ook samengesteldbloemigen genoemd, is samen met de orchideeënfamilie de omvangrijkste plantenfamilie. Zij telt over de hele wereld gezien naar schatting wel 20.000 tot 25.000 soorten. In de tropen telt de familie ook bomen en lianen.

Het belangrijkste kenmerk van deze familie vormen de sterk gereduceerde bloemen. Deze staan bijeen in zogenaamde bloemhoofdjes, die vaak voor bloemen worden aangezien. De groene blaadjes die tegen deze bloemhoofdjes aanliggen zijn dan ook geen kelkbladen maar omwindselblaadjes.

Er worden drie typen bloemen onderscheiden

De lintbloem
De buisbloem
De straalbloem

Zie:  http://nl.wikipedia.org/wiki/Composietenfamilie

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Een interessante site over haverwortel: http://www.mergenmetz.nl/tuin/groentesoorten/haverwortel/
Klik die maar eens aan want het leest vlot en is veelzijdig, enkel recepten ontbreken.

Wat recepten betreft zoek je deze van schorseneer en vervang het woord schorseneer door haverwortel.

15-11-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Het weer in november valt wonderbaarlijk goed mee.
De temperaturen zijn ongeveer normaal voor de tijd van het jaar.
De zon is wel heel dikwijls van de partij.


Zo nu en dan komen de vissen nog eens nar het oppervlak.


Het gras wordt nog 1 keer om de veertien dagen gemaaid.
Achter in de tuin is het meer bladeren ruimen dan gras maaien.


De aarde uit de serre is opgeruimd.


Ze is naar de compostruimte gebracht.


Aan de serre is de compost bijna allemaal verwerkt.


De nieuwe composthoop kan nu afgewerkt worden en afgedekt met gronddoek. 
Dat is iets voor volgende week want ik ben nog altijd buiten strijd.

13-11-2014 om 13:50 geschreven door tuinblog d

De serre moet ontsmet worden van alle mogelijke ziektekiemen die o.a. op de tomaten waren.


Het barbecue stel wordt naar de serre gebracht en belegd met aluminium folie.




Papier van een weekblad wordt gefrommeld en de zwavelpoeder wordt er op gestrooid.


Het papier wordt in brand gestoken en ik maak dat ik zo vlug mogelijk buiten ben.


De serre vult zich van boven naar beneden met zwavellucht.


In de kortste keren zie je van buitenaf dat de serre helemaal wordt gevuld met die vernietigende walm.


De volgende dag plooi je eenvoudig de aluminiumfolie tot een pakje voor de vuilniszak zak.
De reuk van de zwavel blijft nog een paar dagen hangen.

11-11-2014 om 10:33 geschreven door tuinblog d

De ene novembermaand is niet de andere.
Wat een tuinjaar dat we hadden? Het komt niet zo dikwijls voor.


Vorig jaar deze tijd waren de vorstgevoelige potplanten reeds lang binnen gebracht.


Aan de achterkant van de serre staan twee blauwe tonnen om het water van het dak op te vangen. Er zijn echter nog geen verbinding gootjes.
Daar moet eens werk van gemaakt worden.




Er is reeds veel vrije ruimte in de tuin maar er staan nog heel wat groenten ook.
Ik raak mijn Paksoi niet zo gemakkelijk kwijt.
De paprika's in de mini serre moeten geoogst worden.
De venkel mag naar de veranda in scherp zand verplant worden.
De suikertop kan straks naar de serre samen met het roodlof.
Eerst ga ik er solferbloem branden.
Dan zal er in de moestuin niet zo heel veel meer overblijven en kan het winterwerk opgestart worden.

09-11-2014 om 14:20 geschreven door tuinblog d

Gisteren was minder maar vandaag hebben we volle zon.
De temperaturen zijn minder maar totaal normaal voor de tijd van het jaar.


Elk jaar heb je groenlof planten die niet kroppen.
Die geef ik dan aan de kippen die er een goede hap aan hebben..

Ook woensdag was het mooi maar fris weer.
De hele dag door is er veel schaduw in de tuin omdat de zon laag blijft.

Mijn broer komt telkens voor enkele uurtjes.
Terwijl de serre doorgespoeld werd bespoot hij de koepeltjes met azijn.
Die heeft hij daarna opgeborgen.
Ik heb gelukkig hulp maar velen laten hun moestuin in gras leggen omdat ze er alleen voor staan en het niet meer aan kunnen.
Ik hoop tegen het voorjaar weer helemaal in orde te zijn en leer uit mijn tegenslagen.
Ik vergeet wel eens dat ik geen 3 x 7 meer ben maar 10 x 7.
Deze morgen kreeg ik per mail een aanbod van glas.  Zo iets sla ik nooit af.

08-11-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Terwijl mijn broer toch bezig was heb ik gevraagd om ook de grond van de kant onder de tablet te vernieuwen.


De grond werd uitgevoerd en het water in de ton aan het tuinhuisje, diende om in de greppel te gieten.

De ton werd totaal leeg gegoten en uitgespoeld.


Omdat ook de ondergrond droog was en behoorlijk aaneen gesloten zijpelde het water zeer traag weg.
Zo kon de kuil verder gevuld worden met het kleine debiet van een tuinslang.
Toen na 25 minuten de kraan werd dicht gedraaid, duurde het nog ruim een uur eer al het water in de grond verdwenen was.


De eerst ingevoerde laag was half verteerde paardenmest.

Terwijl er nog een kuil was is het paadje daarin geruimd geworden.
Ik hou van netheid op het juiste moment.

En zo is de serre uitgevoerd, doorgespoeld en opnieuw aangevuld.
Er zijn geen ruiten meer gebroken.
Colette lachte er natuurlijk mee 'Straks wordt het nog een houten kot met een glazen dak.
En mijn antwoord ' als ik opnieuw goed op de een ben is roep ik mijn schoonbroer te hulp.
Ook vraag ik dan mijn kozijn glassnijder voor een namiddag herstelsessie.
De glasvoorraad is voldoende aangegroeid en ik ontdekte nog een voorraad op een vergeten plaats.

07-11-2014 om 10:15 geschreven door tuinblog d

'Pas speciaal op dat je geen ruiten breekt', zo had ik mijn broer gevraagd toen hij de serre verder uitvoerde.
En dat had hij gedaan maar bij het invoeren, twee dagen later had ik niets meer gezegd.
Hij reed toch wel tegen de deurstijl aan enwe hadden prijs.


De linkerkant van de serre is ingevoerd en afgedekt zodat de grond niet in een straat gelopen wordt.


Nu nog de rechterkant onder de tablet, de ruiten reinigen met azijnwater en solferbloem roken.


Maar eerst en vooral moet de gebroken ruit vervangen worden.
Rechts van de deur is de totale glaspartij aan diggelen gevallen.
Daar komt wel heel weinig zon en dan alleen maar naar de avond toe.
En daarbij riskeer ik het niet om het weinige glas dat ik nog staan heb te snijden. 
Dat laat ik bij voorkeur over aan een specialist.


Een plank zal voorlopig de oplossing moeten bieden.


En natuurlijk doet de plank het en voelt het veiliger aan.
Ze kreeg reeds een eerste vernislaag en als het weer mee zit komt er vandaag een tweede laag bij.


Het is wel eventjes wennen maar nu mag het stoppen hoor met glas breken.

Aan voor- en aachterkant zit nu een identieke plank wat grootte en vorm betreft.
Veel invloed zal het niet hebben op de inval van de zon in de serre.
De vroege morgenzon komt er toch niet, door de de struiken en bomen op de berm.
Enkel vanaf 10 u heeft de zon vat op de serre en dan is het reeds op de zuiderkant.

06-11-2014 om 11:23 geschreven door tuinblog d

Ik wil zo vlug mogelijk het groenlof in de serre brengen.
Eerst moet er nieuwe grond in het linker vak.


De linkerkant van de serre is uitgevoerd en doorgespoeld en kan opnieuw bijgevuld worden.


De serre is uitgevoerd en doorgespoeld en kan opnieuw bijgevuld worden.
De volle waterbak van 1 500 liter werd gebruikt .

In de compostruimte ligt een hoopje sterk verteerde mest. Die zal ik gebruiken als eerste laag van de nieuwe vulling.
Nu moeten nog alle ramen van de serre, zowel binnen en buiten, gereinigd worden met azijn.

05-11-2014 om 09:51 geschreven door tuinblog d

Als je bepaalde groenten niet meer teelt, dan is daar wel een gegronde reden voor.
Er geen goesting meer voor hebben vind ik een gril, geen reden.
Bij mij zijn  schorseneren, wortelen en witloof reeds lang van de verlanglijst geschrapt.


Voor schorseren en wortelen was het om een teeltreden.
Onze poldergrond ligt enkel bovenaan behoorlijk mul maar de ondergrond waar de wortelen vocht en logement in zoeken is stevig aaneengesloten.
Daardoor kweekte ik enkel vertakte wortels.  Bij ons noemen ze dat 'sprietelingen'.
Als je moeder de vrouw zoiets laat reinigen dan is er 'zeker weten' gemopper.
Die vertakkingen zijn te vermijden door te spitten en telkens de voor dieper te bewerken met een diepte haak er door te trekken.
Je kan ook de voor losser maken met een spitvork in de voor te werkt te gaan.
Dat is allemaal werk voor gezonde ruggen maar als je ouder wordt en krom begint te lopen van de artrose, is dat niet meer haalbaar.




En dan is er nog het witloof, dat eerst in volle grond wordt gekweekt.
Dan wordt het groen afgeknipt zodanig dat het hart van de krop niet wordt geraakt.
Het laatste luik van de teelt is het inkuilen en in duisternis laten hergroeien tot een gebleekte witte gesloten krop.
Ofwel gebeurt dat in volle grond ,afgedekt met mulle aarde en een niet water doorlatende plaat.
Nu wordt vooral binnen geteeld in het donker.
Dat kan grootschalig maar ook kleinschalig zoals in een emmer.
Voor mij werd het te arbeidsintensief.
Zelfs als ik de wortels niet zelf kweek maar aanschaf langs een samen aankoop, dan is het nog te rug belastend.

Hopelijk kan ik volgend jaar, na de winter, mijn tuin nog eens opstarten in het voorjaar met allemaal voor mij haalbare groenten.
Ik kan altijd rekenen op de hulp van mijn 7 jaar jongere broer.

Het seizoen 2014 was is alle opzichten een topjaar voor de amateur tuinman of vrouw.

04-11-2014 om 16:31 geschreven door tuinblog d