De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Vorige maandag verklaarde het Vaticaan dat homoseksuele relaties niet ingezegend mogen worden en dat homohuwelijken zondig en verboden zijn. Dat is het standpunt van de katholieke kerk: 'God zegent geen zonde'.
Bisschop Bonny ergert zich aan de Vaticaanstandpunten over homoseksualiteit: "Ik voel plaatsvervangende schaamte voor mijn Kerk"... Zo uitte hij kritiek op de Vaticaan-standpunten over homoseksualiteit, en dat wordt luid toegejuicht op sociale media.
Johan Bonny scoort goed op sociale media en bij een aantal politici omdat hij openlijk kritiek durft te uiten op het Vaticaan dat negatief antwoordt op de vraag of priesters verbintenissen tussen personen van hetzelfde geslacht mogen zegenen. Een samenleving waarin holebi's, transgenders en sekstwijfelgevallen overgemediatiseerd worden, verklaart het succes van Bonny's kritiek op het Vaticaan.
Genderdysphorisch gestoorden en hun hetero fans doen alsof we met de uitspraken van het Vaticaan teruggebold zijn naar de middeleeuwen. Toch heeft het nog geduurd tot het einde van de vorige eeuw vooraleer de duistere nevelen rondom homoseksualiteit wegebden.
Homoseksualiteit is pas sinds 1990 geschrapt uit de lijst van geestesziekten. De Wereldgezondheidsorganisatie erkende sinds 17 mei 1990 homoseksualiteit als een normale uitingsvorm van seksuele driften. Die dag werd sindsdien uitgeroepen tot Internationale Dag Tegen Holebi- en Transfobie.
En in 1980 verdween homoseksualiteit en transgenderisme uit de lijst van seksuele perversies waarin parafilieën als pedofilie, necrofilie, exhibitionisme... nu gelukkig nog een plaatsje vinden.
De politicologe Ulrike Guérot heeft in een interview met het tijdschrift “Nordbayern” voor een stilzwijgende gewenning aan het verlies van grondrechten in het kader van de coronacrisis gewaarschuwd.
De vrijheidsberovende coronamaatregelen teisteren ons leven nu al meer dan een jaar. En het 'Rijk der Vrijheid' is nog lang niet in zicht. En de gevaccineerden hoeven zich ook geen illusies te maken.
Soms worden maatregelen versoepeld, dan weer verstrengd, maar helemaal verdwijnen zullen ze nooit. Ze zijn te makkelijk om een bevolking onder controle te houden. Ze deinen mee op de golven des tijds, op de steeds weerkerende coronagolven die onopvallend elkaar opvolgen. En als de corona-ellende lang genoeg aansleept, raken mensen gewend aan vrijheidsbeperkingen die wortel gaan schieten en verstenen... om voor altijd te blijven.
Ondertussen verschijnen er nieuwe coronavarianten, nieuwe mutaties, nieuwe virussen in alle geuren en kleuren, in alle maten en gewichten, en alle vormen gedaanten... ze zijn een godsgeschenk voor de overheid om de strenge maatregelen te verlengen en te bestendigen. Besmettingscijfers stijgen en dalen en zullen kunstmatig in beweging gehouden worden. De glijdende geleidelijkheid van het coronabeleid...
Er is al lang niets meer hetzelfde als vóór corona en het is twijfelachtig of alles ooit nog normaal wordt. Carnavalvieringen, communiefeesten, festivals, evenementen... zullen keer op keer uitgesteld worden... tot er na een stuk of 17 coronagolven geen haan meer naar kraait.
Het Vlaams Belang ontgoochelt me! De partij distantieert zich van enkele uitspraken van Jef Elbers over holebi's.
Toch heeft Elbers gelijk als hij zegt dat een gaypride vies is en dat 'holebïsme' niet mag voorgesteld worden als normale seksualiteit. Dat is het gedacht van Elbers en deze mening mag hij vrij uiten. Jammer dat het Vlaams Belang hem daarin niet steunt. Vlaams parlementslid Chris Janssens heeft het zelfs over de "platte bewoordingen" van Elbers en zijn "misplaatste uitspraken" over holebi's. Hallo Vlaams Belang?!...
Arrogante Bart Somers (OpenVld) maakt het helemaal bont als hij het heeft over de 'homofobie' van Jef Elbers en zijn "ranzige uitspraken", en over "een homofoob en racistisch figuur als Elbers"... Somers vindt dat VB de kandidatuur van Elbers voor de raad van bestuur van het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF) moet intrekken...
Walgelijk! Smerig! Weerzinwekkend! Afschuwelijk!... Met deze woorden begon ik in de zomer van 2019 een stukje om Vlaams Belanger Steve Herman 100% gelijk te geven met zijn bewering dat gayprides platvloerse parades zijn en walgelijke wantoestanden en wansmakelijkheden laten zien van een stelletje seksgestoorden van wie het brein ernstig in verval geraakt is... De onderste helft van de foto is gecensureerd, daar was alleen maar viezigheid te zien van onbeschaafde varkens.
En toen vervolgde ik met mijn mening vrij te uiten: De Verwording van de Mens - Hallo linkse gluurlezers, linkse media en ander heterofoob tuig, ik ga nog eens opnieuw vertellen wat ik denk van jullie walgelijke gayprides. Deelnemers aan gayprides zijn zieke genderpatiënten. Zij lijden aan het genderdysforisch syndroom... Hun verstoorde geslachtsidentiteit zet hen aan tot minderwaardig exhibitionistisch etaleren van zedeloze vulgariteiten. De viespeuken. En zo nu en dan worden ze geveld door vlagen van geslachtsverbijstering en weten niet meer goed wat ze zijn, een man of een vrouw, of een kruising tussen beiden. Ze houden van hun piemelke en hun ballekes, maar zouden soms toch liever borstjes en een vochtig vaginaatje willen. In schemerzonige buien gaan gendergestoorden twijfelen aan hun eigen geslacht, beginnen te prutsen aan hun geslacht of zelfs verloochenen hun eigen geslacht. Het drijft hen naar radeloosheid... En tenslotte stappen ze mee in een stoet die geen antwoorden geeft op hun vragen, maar hen nog dieper jaagt in hun gestoorde seksleven.
Nadat Vlaamse en Belgische ministers de afgelopen week eens goed gelachen hebben met Noorwegen en Denemarken, brak er gisterenavond rond een uur of 22 een zo mogelijk nog smakelijker gelach uit toen ook Nederland in allerijl besliste om voorlopig te stoppen met AstraZeneca.
“Die onnozel Hollanders, toch”, hikte Alexander De Croo van het lachen, “die denken nog altijd dat ze in Jappenkampen zitten, en dat er iemand is die hen met een ‘pikuur’ wil vergiftigen!”
Frank Vandenbroucke, minzaam glimlachend: “Het is geweten dat Nederlandse virologen het verschil niet eens zouden zien tussen een tulpenbol en een coronavirus moest het hen in de neus bijten…Nee, geen paniek. Wij gaan door met AstraZeneca. Geen probleem”
” ‘t Is niet omdat Hugo de Jong zo lekker is in bed, dat hij iets van overdraagbare virussen kent, hé”, kirt Annelies Verlinden, “nee, nee wij gaan door met spuiten. En met de vaccins ook!!”
“Hoe? Wat? Waar? Wie? Gaan de Nederlanders stoppen met AstraZeneca? Tiens, daar heeft niemand iets van gezegd…” aldus een voor zijn doen snel geïnformeerde Wouter Beke.
“Allé mannekes, een land dat oranje kleurt als hunne Koning verjaart, daar kunt ge toch geen lessen van trekken als het op volksgezondheid aankomt”, bulderlachte een Jan Jambon.
“Het is een zuiver extreemrechtse beslissing van de Nederlandse Regering om te stoppen met AstraZeneca”, briest Marc Van Ranst, “je zou zo’n regering toch gewoon blokkeren. Al was het maar op Twitter!” “Ah, ja voor ik het vergeet, als er een Vlaming is die toevallig “kleinere blauwe plekjes” (puntbloedingen in de huid) ziet verschijnen na zijn vaccin in één van onze Vlaamse vrijheidscentra, zou ik hem toch aanraden efkes naar de dokter te gaan.”
Jef Elbers heeft het naar aanleiding van rellen in het Brusselse (toen reeds !) over "bruin gespuis". In zijn dichterlijke vrijheid doelt hij op jongeren die de politie aanvallen, brandstichten en gehuld zijn in donkere, bruine kledij...
Wie zich in een interraciaal avontuur stort weet van tevoren dat er ambras van komt. Er komen zelfs vodden van als een negerin in het duister onder de zwoele kleffe lakens gaat friemelen aan een blanke man. Weerzinwekkend en tegennatuurlijk. En als zijn schot dan eindelijk haar roos raakt, na heel wat gerotzooi en geharrewar in de gloeiende bedstee, verschijnt er een ondefinieerbaar wezentje, zonder roots, zonder ras, zonder identiteit, een typisch twijfelgeval met gecompliceerde genen dat nergens zijn weg zal vinden en overal de zijweggetjes des levens zal bewandelen.
Een gemixt baby'tje wordt niet door de ooievaar gebracht, het wordt verwekt door twee verschillende rasmensen die elkaar in een verblindend oogwenkmoment gevonden hadden maar verder elkaar niets te bieden hadden voor de toekomst. Ze zetten een raciaal twijfel- en randgevalletje op de wereld.
Rosse prins Harry liet zich aan de haak slaan door een gekleurd Amerikaans actricetje, Meghan Markle. Problemen voor de toekomst waren toen al voorspelbaar, nog voor ze goed en wel de eerste passievolle kus uitwisselden. Toen bezegelden ze hun toekomst vol obstakels, vol onvoverbrugbare hindernissen en uiteraard onenigheden en twisten met het Britse koningshuis. Hun huwelijk is een concept dat compleet indruist tegen westerse samenlevingsvormen.
Interraciale relaties, interraciale huwelijken, en meer van dat soort gemengde liefdesinteracties worden voorgesteld als natuurlijk en veel voorkomend. We worden overspoeld met indoctrinerende tv-beelden die continu blijven suggereren dat blank en zwart perfect harmonisch samengaan. Propaganda voor rassenmenging dus.
Rosse Harry is niet van de slimsten, hij had moeten zwijgen tegen dat negroïde wijf dat manipulerend trachtte door te dringen tot het koppel. Het was voor Harry niet moeilijk om in de slachtofferrol te kruipen en iedereen te betichten van racisme. Hijzelf die zich vermengde met een ander ras, is de racist.
Onderwijsminister Weyts deed vorige maand een opmerkelijke oproep om extra lesgevers in het onderwijs aan te werven om leerachterstanden weg te werken. Daarvoor zou hij 10 miljoen euro vrijmaken.
Omdat de respons op zijn noodkreet zo'n succes kende, verdubbelt Weyts het budget en dat wordt nu 20 miljoen euro.
De voorbije maanden werden echter ook al 50 miljoen vrijgemaakt voor het door corona geteisterde onderwijs.
Hoe worden al die miljoenen euro's aangewend? Wie bepaalt welke leerlingen achterop hinken in de race naar de eindtermen en hoe groot is hun achterstand? Hoe zal in september de evaluatie gebeuren van het miljoenenproject van Weyts? Wie zal de schade opmeten? En hoe? Hoe zal eventuele leervooruitgang gemeten worden?...
Is het niet eenvoudiger om een heel schooljaar te annuleren, het is te erg toegetakeld om met extra leerkrachten nu nog holderdebolder iedere leerling op peil te willen brengen.
Het is opvallend hoe hard de regering in de buidel tast, tot op de bodem van de schatkist graait, maar het vertikt om te snoeien in vakanties en vrije dagen...
De wachtlijsten van psychologen barsten uit hun voegen. Er is een toevloed van radelozen die ten einde raad hun gemoedsbezwaarde hart willen uitstorten bij een luisterend oor. Hun coronamiserie kunnen ze zelf niet meer aan. Uiteindelijk verliezen ze hun trots en geven ze zich over aan zweverige gesprekjes met een wildvreemde die ze blindelings vertrouwen om over hun flets, zoutloos en uitzichtloos bestaan te jammeren.
Door de massale vlucht naar psychologische hulp worden psychologen overstelpt met eindeloze aanmeldingen. Wachtlijsten moeten afgesloten worden. Patiënten moeten geweigerd worden.
Dankzij corona zijn mentale problemen sociaal acceptabel geworden. Eerder durfden mensen met mentale chaos niet naar buiten treden, uit schaamte of drempelvrees, maar in deze coronatijden zijn psychische problemen de hype geworden.
Onder de radar verscholen psychische problemen komen nu boven drijven bij mensen die eerder al wat slapjes in het leven stonden, stressonbestendig en met lamlendige weerbaarheid en nog zo van die labiele eigenaardigheden. Die mensen hebben altijd bestaan, maar nu mogen ze dankzij corona uit de kast komen.
Coronamaatregelen zijn de druppel die hen doet 'wegzinken in inzinkingen', wegglijden in angsten en depressies, om zich daar in te blijven wentelen in angstige afwachting van het einde van Het Virus dat nooit een einde zal kennen. En ondertussen blijven de beangstigende coronamaatregelen bestaan: mondkapjes voor altijd, 1,5 meter voor altijd, avondklok voor altijd, quarantaines en lockdowns die zich in versneld tempo steeds zullen opvolgen, alsook samenscholingen die voor altijd verboden zullen blijven.
In een maatschappij waar regenboogkleuren verheerlijkt worden en homoseksualiteit overvloedig gepropageerd wordt, gaan mannen vervrouwelijken en slaan niet meer op tafel om te laten zien wie de baas is. Mossels, kwallen en zachtgekookte eitjes maken vrouwen machtig. Regenboogkleurige truitjes, witte sloefkes en roze brilletjes doen de mannelijkheid van de man vergelen... Niet verwonderlijk dat het trio op de foto verwijfde maatregelen neemt, ze laten hun emoties meespelen bij het nemen van beslissingen, in plaats van rechtlijnige en adequate maatregelen te nemen, zoals échte mannen dat doen.
"Covid-19-vrijheidsbeperking: ik vermoed dat te veel hysterische wijven het beleid mede bepalen"
‘We leven in een gefeminiseerde tijd waarin de kindjes gevrijwaard moeten blijven van alle mogelijke gevaren’
Als meteorologen stormweer voorspellen volgt geheid een code rood waarschuwing. Geen enkele ambtenaar durft het aan enig risico te nemen. Liever het hele land waarschuwen dan achteraf verantwoordelijk te worden gesteld voor falend beleid. Parken en bossen worden afgesloten. Mensen worden dringend verzocht niet de weg op te gaan. Vaak blijkt het achteraf best mee te vallen. Nog niet zolang geleden bestond geen code rood en niemand maakte zich druk over 10 Beaufort. Stoere zeebonken trotseerden de klotsende baren en voeren in sneltreinvaart tussen de garnalen door. In mijn tochten door het Congolese regenwoud was er wel elke dag een tropisch onweer. Felle rukwinden deden de palmbomen heen en weer zwiepen. Tientallen bliksems sloegen in de nabijheid neer. Toch schuilde ik in een tent en voelde mij desondanks veilig.
Vandaag herdenken we Het Bestaan van De Vrouw. Vrouwendag! Een ideale dag om feministen te doen steigeren. Ik doe niks liever.
Over geen enkel levend wezen bestaan er zoveel uiteenlopende meningen als over de vrouw als complex wezen. Ik beperk me tot het citeren van uitspraken van Phalocratus, iemand die de onhebbelijkheden van vrouwen meesterlijk weet te relativeren ('tScheldt). Verder geef ik mijn mening over de loonkloof tussen mannen en vrouwen aan de hand van eigen ervaringen, en tenslotte is er de befaamde neuroloog Sigmund Freud die op basis van zijn psychoanalyse stelde dat de plaats van de moeder in de keuken is.
***
Het probleem is: wij kunnen niet MET vrouwen maar ZONDER evenmin! Mijnen bompa poneerde de boude stelling: “Wie een vrouw heeft, heeft er één teveel en wie er geen heeft, heeft er één te weinig”. Vrouwen hebben een man nodig om de vuilbak buiten te zetten en om naar hun gezaag, gezeur en gemekker te luisteren: ”doe dit niet, doe dat niet... aan uwe smoel te zien zijt ge weer tot de allerlaatste gebleven op de receptie... gaat ge nu weeral een pint drinken, het is pas een week geleden... gooi uw vuile onderbroek in de wasmand... gebruik de WC borstel... hebt ge nu weeral op de WC bril gepist?... peuter niet zo in uw neus... doe de venster dicht, het tocht... laat het licht niet nodeloos branden... is dat nu gedaan met dat boerkes laten aan tafel... stap uit bed als ge een scheet moet laten... doe toch propere sokken aan, ze stinken... scheer nu eindelijk eens die stoppelbaard... kom niet zo rap klaar, snelspuitende pompier... vergeet uwe piet weer niet te wassen... klaag zo niet ostentatief over de haartjes tussen uw tanden na het beffen... vergeet u niet achter de oren te wassen... trek de WC af en laat de WC-bril beneden... gij hebt maar wegens één ding blaren op uw handen en dat is van aan uwe piet te trekken”...
******
Onlangs las ik over de inkomensongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Ik vind dat vrouwen minder moeten verdienen dan mannen, en tot die bevinding kwam ik door het gadeslaan van mijn vrouwelijke collega's vroeger die veel meer afwezig waren van hun werk dan mijn mannelijke collega's. 's Ochtends kwamen ze later aan omdat ze hun kindjes moesten dumpen in een of ander weeshuis, en 's avonds vertrokken ze eerder om hun verwaarloosde kindjes weer op te halen. Tijdens schoolvakanties blonken de werkende moedertjes uit door ziektemeldingen of andere excuusjes, en woensdagnamiddagen verdwenen ze spoorloos. En dan heb ik nog gezwegen over de zwangerschapsverloven die soms konden uitlopen tot een half jaar complete afwezigheid op het werk... Logisch toch dat ze minder verdienen dan hun mannelijke collega's?
******
Hoe Freud de moeder weer achter het aanrecht kreeg
Veel psychische problemen zouden voortkomen uit trauma’s uit de jeugd. Dat was een van de psychoanalytische inzichten van Sigmund Freud. En daarom hechtte hij veel belang aan goede begeleiding van de jeugd, werd opvoeden een heel serieuze zaak waarbij de moeder hard nodig was om haar kinderen op het rechte pad te houden. Kort gezegd: de (buitenshuis) werkende vrouw moest achter het aanrecht. Zelfs in kringen waar een duur betaald kindermeisje werd ingezet moest de moeder weer opvoedingstaken op zich nemen. Haar invloed in het leven van haar kind bleek namelijk veel te groot om het allemaal over te laten aan een kindermeisje.
Ik viel buiten de prijzen bij de nieuwe beslissingen van het Overlegcomité. Wat moet ik in hemelsnaam met buitenbubbels en begrafenissen? Mij interesseert enkel de heropening van grenzen en horeca.
Buitenbubbels en Begrafenissen... De nieuwste beslissingen van het Overlegcomité gingen over een aantal versoepelingen en perspectieven 'voor de komende maanden'. Zo mogen we weer met 10 mensen buiten afspreken en bij begrafenissen mogen 50 mensen aanwezig zijn. Buitenbubbels en begrafenissen, ze zijn niet aan mij besteed. Met mensen buiten afspreken of begrafenissen bijwonen, 't is zowat hetzelfde, zet een aantal mensen bijeen en d'r komt herrie van, of droefenis, of ergernis, of massa-euforie, of andere akelige dingen.
Gesloten grenzen, gesloten horeca... Zucht. Ik mis mijn liederlijke uitstapjes over de grens bij onze noorderburen, met hun gezellige winkeltjes en cafeetjes, maar dan moet ik de grens oversteken en dat mag niet meer. Ook alle café's zijn er op slot. De horeca als symbool van vertier en plezier, van samenhorigheid en intermenselijke relaties, past niet meer in een samenleving van individualisten. Onze vrije samenleving is naar de vaantjes. In een verenigd grenzeloos EU zijn er plotseling weer opnieuw grenzen uitgevonden die eerder niet bestonden toen vreemd gespuis alle landen doorkruiste op zoek naar welvaart en een gratis leventje op kosten van de inwoners. En nu zijn grenzen ineens niet meer van ons?
Frank Vandenbroucke over de schijnversoepelingen: "ze zijnvoorzichtig en voorwaardelijk... ze zijn aangekondigd voor de komende maanden"...Komende maanden? En daarna?... Als maatregelen lang genoeg duren verroesten ze, ze 'verstenen', tot ze niet meer teruggeschroeft kunnen worden!
Gelezen in het maandblad van het Vlaams Belang: "Het project 'School in zicht' wil migrantenkinderen naar witte scholen sturen. De Vlaamse regering geeft een financiële vergoeding aan gemeenten waar scholen deelnemen aan het project. Een bedrag van 150.000 euro werd alvast toegekend voor de projectverlenging vanaf 1 april 2021 tot 30 juni 2022."
Niet te geloven! In een tijd van onderwijschaos en leerachterstanden durft de Vlaamse regering initiatieven steunen die de onderwijskwaliteit schaden.
De Vlaamse regering heeft in het verleden meerdere capriolen uitgehaald om migranten, anderstaligen en andere sukkelaars mee te laten drijven op het niveau van onze Vlaamse leerlingen, maar het krampachtige streven naar sociale mix, gemengd onderwijs en politiekcorrecte afspiegelingen van de multiculturele samenleving, leidt alleen maar tot de gelijkmaking van iedereen, iedereen gelijk naar de ondergang, iedereen gelijk naar het onderste treetje van de ladder, de bekende nivellering.
Van concentratiescholen gemengde scholen willen maken, Vlaamse kinderen willen mixen met zwakke allochtone achterblijvertjes, dat is misdadig!
Op de afbeelding lezen we: "Concentratiescholen trekken nog altijd geen Vlaamse kindjes aan". Natuurlijk niet, waarom kiezen voor een minderwaardige concentratieschool als er even verderop een kwaliteitsvolle witte school ligt? Ik heb vroeger concentratiescholen zien ontstaan door de vlucht van Vlaamse leerlingen naar witte scholen. Alleen migrantenkinderen bleven over, ze kregen er leerstof die aangepast was aan hun zwakke capaciteiten.
Gettovorming kan op geen enkele wijze tegengehouden worden, zie maar naar de migrantenwijken waar de bevolking aan elkaar blijft plakken, plakken aan eigen taal en cultuur, zonder de minste wil om te integreren in het echte Vlaanderen.
Om de coronacriminaliteit tegen te gaan heeft de stad Gent op het Sint-Pietersplein 105 krijtcirkels getekend waarbinnen jongeren coronaveilig van de zon kunnen genieten. Zo leven ze de afstandsregels correct na en overtreden ze de wet niet.
Vorige woensdag moest de politie ingrijpen toen zo'n 1.000 jongeren aan het feestvieren waren op het plein. Spontaan feestgedrag mag niet in deze coronatijden want het is verboden om blij te zijn en ons geluk met anderen te delen.
De coronacirkels hebben een diameter van 6 meter en er mogen zich niet meer dan 4 schapen verzamelen. Vroeger sprak men van een 'kudde', nu heet dat een 'krijtbubbel'.
Politieagenten houden een oogje in 't zeil en de échte criminelen lachen zich te pletter.
Ik kan me niet verzoenen met mijn mondmasker. Het klikt niet tussen ons. Toch zie ik in straten en winkels allemaal mensen die gedwee en zonder morren zo'n onding op hun snoet dragen alsof ze ermee vergroeid zijn. Zij voelen zich één met hun mondmasker. Misschien dragen ze het ook wel in bed? Of onder de douche? Of bij het vrijen of zo?
Waar is de zalige tijd vóór corona, een tijd zonder beperkingen en een zee van grenzeloze vrijheden, de tijd van aquarius, van vrije liefde, love en peace met flowerpower-allures...
Het is nu precies een jaar geleden dat skiërtjes terugkeerden uit het besmette Italië en 12 Belgen gerepatrieerd werden vanuit China. België importeert graag rommel, enge ziektes en schraal intellect; ook het coronavirus dat inmiddels tot volle bloei gekomen is.
Een jaar later lijkt het corononabeleid van de regering ontspoord, het is een versleten pop die op instorten staat, klaar voor de lappenmand. Van welk hout pijlen maken? Hoe pedalen en stuur weer in 't gareel krijgen? Hoe het stuur weer bij de horens vatten? De regering heeft zich vergaloppeerd en is nu uitzichtloos op zoek naar rails om haar beleid weer op de sporen te krijgen... Maar Het Virus is sterker. Ook sterker dan de vaccinaties. Beleidsmakers weten dat, en zo komt het dat coronamaatregelen voor altijd mogen blijven bestaan om de bevolking in bedwang te houden.
Terug naar de onbezorgde tijd vóór corona... Iedereen kon toen gaan en staan waar ie wilde, zonder coronacapsones, zonder mondkapjesgezever, dicht bijeen zonder afstand, zonder idiote regels en vermanende vingertjes.
In die zalige tijd was het over koppen lopen in winkelstraten, wriemelen in winkeltjes en cafeetjes, genieten in restaurantjes met kaarslicht en zwijmelmuziek, rondstruinen en snuffelen in piepkleine boetiekjes, flierefluiten met eindeloze bewegingsvrijheid, volop kussen en knuffelen, zonder besef van eventuele risico's.
Mondkapjes en 1,5 meters moesten toen nog uitgevonden worden. Vóór corona leefden we in een Aards Paradijs!
Minister Verlinden (CD&V), alias Annelies de Verschrikkelijke, is klaar met de nieuwe pandemiewet. Die wet moet de huidige coronamaatregelen sterker juridisch en democratisch onderbouwen. En als er nieuwe maatregelen verzonnen worden, krijgen die een juridische basis. Het parlement krijgt een beperkt vingertje in de pap te brokken.
Klinkt dictatoriaal en bijzonder onpopulair, maar het is dan ook het meiske Annelies dat onze kerstavonden verprutste door te dreigen met de politie die kan aanbellen om boetes uit te delen aan wie de maatregelen niet volgde. Gestapo-achtige trucs van een schrikbewind.
Over de pandemiewet zegt ze: "Dit is goed voor de democratie"... Democratie?!... Annelies is niet democratisch verkozen, zij is minister mogen worden omdat ze een vrouw is. Niks democratie. En bovendien een nieuweling in de regering zonder enige politieke ervaring. Toch heeft ze mogen werken aan de pandemiewet, een ondankbare taak die past bij haar onverschillige façade, koel en meedogenloos. Zonder minister-allures haspelt ze alles af wat ze te zeggen heeft in een ongelooflijk tempo zoals alleen pubermeisjes dat kunnen.
Leerachterstanden? Nooit van gehoord... Verminderde schoolprestaties? Weten we niks van... Leerverlies? Hoezo?... Verloren leerstof? Ga weg!... Leervertraging? Kennen we niet... Latten die hoger moeten? Ze liggen hoog genoeg... Strengere eindtermen? Geen sprake van...
Na twee toegetakelde schooljaren die aaneengeregen waren met gesloten schoolpoorten, lange vakanties en eindeloze vrije dagen, zou je verwachten dat er alles aan gedaan werd om de verloren lestijden weer in te halen. Niets daarvan, nu de nood het hoogst is om intensief aan leerachterstanden te werken binnen de vier klasmuren, nu verzinnen ze daguitstappen voor de scholen! Niet te geloven!
Vanaf 15 maart mogen scholen weer daguitstappen organiseren. 'Extramurosactiviteiten'. Maar dan in de eigen klasbubbel en de school moet zelf vervoer organiseren. Scholen kunnen niet wachten om erop uit te trekken. Het is tijd om feest te vieren buiten de schoolmuren. Straks zien ze wel weer hoe ze leerlingen mild moeten beoordelen om te kunnen overgaan naar het volgende jaar. Vorig schooljaar is dat ook mooi gelukt. Iedereen was toen geslaagd.
En ondertussen zakt het beschadigde onderwijsniveau beneden alle peil, maar dat kan ons geen barst schelen, als we maar op daguitstap kunnen gaan, hoe meer hoe liever. Het zonnetje lonkt, en de kindjes zijn blij elkaar weer te zien om samen te ravotten, en om straks opa en oma te besmetten.
Bij een bevraging in diverse scholen was het opvallend hoezeer gedacht werd aan het dure busvervoer of aan schoolreizen, in plaats van aan fietstochtjes of wandelingetjes in de vrije natuur. EENVOUD !
De 15 miljoen mondmaskers die de Belgische regering vorig jaar gratis uitdeelde via de apothekers, zouden giftig zijn. Zo bericht de Franstalige omroep RTBF op basis van een vertrouwelijk rapport van gezondheidsinstituut Sciensano. Hoezo giftig? Het textiel van de mondmaskers zou nanodeeltjes van zilver en titaniumdioxide bevatten, die in longen en bloed kunnen terechtkomen, aldus toxicologen.
De Belgische regering heeft haar bevolking uitgerust met giftige maskers!
Bij het begin van de aankondiging van de Covid-19-pandemie had de Belgische regering de Minister van Defensie opgedragen een voorraad stoffen maskers aan te kopen om gratis uit te delen aan de bevolking. Vijftien miljoen maskers waren gekocht van het Luxemburgse bedrijf Avrox aan het eind van een dubieuze deal, die nu wordt onderzocht.
Maar afgezien van vragen over de financiële aspecten van deze aankoop, is nu een veel ernstiger kwestie aan het licht gekomen: de toxiciteit van deze maskers, die de Belgen nu moeten terugbrengen naar de apotheek, meldt MPI.
Het Hamburg Instituut voor Milieu onthulde meerdere akelige details over de giftigheid van een mondmasker. Er zit giftige chemie in. Mondmaskers zijn gemaakt vanthermoplastische kunststof genaamd polypropyleen en andere verdachte bestanddelen waaronder kunstmatige geurstoffen om de chemische geur te maskeren.
Ziekteverwekkers komen samen:kiemen uit de vochtige biotoop onder het mondkapje kunnen ingeademd worden en nestelen zich in de longen waar ze samen een vrolijk onderonsje vieren met de vuile microplastic vezels van het mondkapje.
Deze onthullingen werden aan het licht gebracht door Michael Braumgart van het Hamburg Instituut. Hij verwoordt het bijna dichterlijk volgens Telepolis: "Het mondkapje heeft al het vuil van de wereld in zich... Apothekers delen chemische gifcocktails uit aan de mensen"... Wij dragen dus een chemische cocktail voor onze neus en mond.
Het probleem is: wij kunnen niet MET vrouwen maar ZONDER evenmin! Mijnen bompa poneerde de boude stelling: “Wie een vrouw heeft, heeft er één teveel en wie er geen heeft, heeft er één te weinig”. Vrouwen hebben een man nodig om de vuilbak buiten te zetten en om naar hun gezaag, gezeur en gemekker te luisteren: ”doe dit niet, doe dat niet... aan uwe smoel te zien zijt ge weer tot de allerlaatste gebleven op de receptie... gaat ge nu weeral een pint drinken, het is pas een week geleden... gooi uw vuile onderbroek in de wasmand... gebruik de WC borstel... hebt ge nu weeral op de WC bril gepist?... peuter niet zo in uw neus... doe de venster dicht, het tocht... laat het licht niet nodeloos branden... is dat nu gedaan met dat boerkes laten aan tafel... stap uit bed als ge een scheet moet laten... doe toch propere sokken aan, ze stinken... scheer nu eindelijk eens die stoppelbaard... kom niet zo rap klaar, snelspuitende pompier... vergeet uwe piet weer niet te wassen... klaag zo niet ostentatief over de haartjes tussen uw tanden na het beffen... vergeet u niet achter de oren te wassen... trek de WC af en laat de WC-bril beneden... gij hebt maar wegens één ding blaren op uw handen en dat is van aan uwe piet te trekken”...
******
Onlangs las ik over de inkomensongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Ik vind dat vrouwen minder moeten verdienen dan mannen, en tot die bevinding kwam ik door het gadeslaan van mijn vrouwelijke collega's vroeger die veel meer afwezig waren van hun werk dan mijn mannelijke collega's. 's Ochtends kwamen ze later aan omdat ze hun kindjes moesten dumpen in een of ander weeshuis, en 's avonds vertrokken ze eerder om hun verwaarloosde kindjes weer op te halen. Tijdens schoolvakanties blonken de werkende moedertjes uit door ziektemeldingen of andere excuusjes, en woensdagnamiddagen verdwenen ze spoorloos. En dan heb ik nog gezwegen over de zwangerschapsverloven die soms konden uitlopen tot een half jaar complete afwezigheid op het werk... Logisch toch dat ze minder verdienen dan hun mannelijke collega's?
******
Hoe Freud de moeder weer achter het aanrecht kreeg