Spreekwoorden: (1914) Rust roest.

"Dat is een spreekwoord ontleent aan 't yzer, dat wanneer het gebruikt word, blank blyft; maar
wanneer het stil ligt, uitslaat, ineet, en verderft. Men past dit aardig toe op menschen, die door
eene vadzige ledigheid, in zich zelven onbequaam worden, en als vervuilen en verroesten."









Waar blijven die "scheepswrakken op wielen" toch vandaan komen? In de winter telkens na een
storm vindt men autowielen op het strand van Tazacorte. Is er misschien in een grijs en ver
verleden een tijd geweest dat men de autowrakken gewoon vanaf de kliffen in zee dumpten?

Bijlagen:
http://www.dbnl.org/tekst/stoe002nede01_01/stoe002nede01_01_2040.php   

Parque Antonio Gómez Felipe
is een kleine botanische tuin in de stad Los Llanos. Een parkje met veel charme. Twee reusachtige
mozaïek hagedissen heten u welkom bij de ingang van de tuin. Het parkje met inheemse planten
wordt goed verzorgd en is een prachtige plek om te bezoeken.  

Oceaanzeilers koesteren zich in de ochtendzon.



Enkele zeilschepen wachten op het goede moment om de oversteek naar Amerika te wagen.




Bij de eerste zonnestralen over de 'Cumbre' verlaat een zeilboot de jachthaven van Tazacorte.




Gisteren tijdens de ochtendwandeling in de jachthaven van Tazacorte.
"The last bastion of individual freedom". Grapje hoor! Deze oneliner komt steeds in mijn
gedachten als ik hun reclame slogan lees "The last and peaceful European marina". Inderdaad
wereldzeilers doen steeds vaker onze haven aan om zich klaar te maken voor de grote oversteek.
Er zijn er ook die verder zuidwaarts varen naar de Kaapverdische Eilanden en daar het avontuur
van 'the Atlantic crossing' wagen.

Gisteren lag er een prachtige tweemaster aan de ponton. Ik kon niet goed zien uit welk land deze
zeilers kwamen, er was geen wind en de vlag hing er slap bij. Volgens de kleuren van de vlag
dacht ik aan Canada. Als het mogelijk is probeer ik steeds een babbeltje, en ja hoor! De
wereldzeilers kwamen uit St Gallen Zwitserland. Zelfde kleuren voor de vlag maar met een wit
kruis in de plaats van het rood eikenblad van Canada.














In de jachthaven van Tazacorte is men attentvol, bezoekers krijgen bij het ontbijt een lekker
Canarisch banaantje. De gemeenschap van oceaanzeilers is klein, daardoor is mond aan mond
reclame belangrijk. Het gaat als een lopend vuurtje. De marina van Tazacorte is goedkoper dan
ander jachthavens en bovenal, 'Je wordt er goed verzorgd'. Men zegge het voort

De zon op zondag met een glaasje sangria

***  

In het centrum van het dorpje El Paso bevindt zich de kapel van Onze Lieve Vrouw van de
Voorspoed. Aangezien deze kapel te kleine werd voor het aantal gelovigen van het dorp en
omstreken begon men in de tweede helft van de jaren achtienhonderd met de bouw van een
nieuwe parochiekerk die ook aan dezelfde Maria gewijd werd, namelijk "Nuestra Señora de
Bonanza", de beschermheilige van El Paso. Zoals de gewoonte in elk 'Vlaams' dorp, is de
kerktoren in het landschap van bijna alle kanten zichtbaar. Dé blikvanger van El Paso.    

Een  van de redenen waarom er op de kuststroken zoveel landschaps-ontsierende
bananenplantages overdekt met plastic staan, is de wind.













Nog een oorzaak waarom de bananenplanten omvallen is een worm (lokale benaming roca) die de
wordtels opvreet. De bananenboom is niet meer verankerd in de grond en met het minst zuchtje
wind valt hij om. Een van de redenen waarom er veel gebruik wordt gemaakt van insecticiden.



Op een eiland waar de economie meer dan 80% afhangt van het verbouwen van bananen vindt
men de met plastic overdekte plantages (die een doorn in het oog zijn van de toeristenindustrie)
van ondergeschikt belang. Waarschijnlijk een van de redenen waarom de lokale bevolking hier
op het eiland nog steeds in de meerderheid is. Dit is op bv. Lanzarote niet meer het geval.

Rondslenteren in de haven van Tazacorte.
 
Sinds ik mijn bootje heb, vertoef ik natuurlijk vaak in de haven. Als ik niet ga varen, kuier ik wat
rond en maak kiekjes. De haven van Tazacorte staat bekend als een relatief rustige haven waar
veel bewoners 's morgens komen joggen en ook wandelen. Voor de meeste toeristen beperkt het
bezoek aan de haven zich tot een rondvaart op de oceaan op zoek naar dolfijnen. 

Sinds enkele jaren is de haven uitgegroeid van een kleine vissershaven tot de belangrijkste
jachthaven van het eiland.

Na de zware labeur ;-) van het aanmeren gisteren, zijn we nog even de oceaan op gevaren.


















El Puerto de Tazacorte, in de volksmond "El Puertito".




Hier kan men bijna het ganse jaar door zwemmen in de oceaan.









I proudly present you my "Wanenonlie".














En zo heb ik heel lang geleden iemand gevonden om samen mee in zee te gaan

Zaterdag ll waren we met de grote boot gaan spelen, weliswaar alleen maar foto's genomen van
het cruiseschip. Eergisteren (zondag) zijn we met de kleine boot gaan spelen. Aan de afmetingen
van een nieuwe boot moet je wennen, bootbeheersing noemen ze het. Mijn vorige boten waren
sloepen t.t.z. zonder cabine. Met zo'n opbouw is het toch een beetje anders varen. Als er bij het
aanleggen  wind staat moet je rekening houden met de cabine die fungeert als een zeil. Dan moet
men wat meer manoevreren, laveren, besturen en een ietsepietsje meer of minder snelheid enz...
Met tweeën aanmeren is bijna nooit een probleem. Nog een tijdje meer expertise opdoen en het
aanleggen zal alleen ook wel lukken. 

Ervaring is de optelsom van alle vergissingen die je hebt begaan.
  



























Terug opnieuw.









Deze keer met foto's genomen vanaf de overkant van de aanmeerstijger.














Het gaat goed




Perfect aangemeerd




De foto's zijn gemaakt door mijn "Wanenonlie". Zij heeft ook enkele filmpjes gemaakt, 'Zo kan
ik achteraf bij het bekijken, leren van mijn fouten' vertelde ze mij

Verleden week zaterdag lag er een cruiseschip in de haven van Santa Cruz de La Palma.
Het is steeds indrukwekkend zo'n immens hotelschip te zien liggen aan de havenpier.



Vanuit de auto al een glimp opvangen




De Adventure of the Seas is een cruiseschip van Royal Caribbean International.








De "Adventure of the Seas" is geen reguliere bezoeker van de Canarische Eilanden. Normaal
vaart hij rond in de Caraïben, zie bijlage ... 


















Het schip kan zeker 3.800 passagiers en 1.385 bemanningsleden vervoeren over zee.
De maximumsnelheid van het schip is 24 knopen (wat ongeveer gelijk is aan 40,7 km/u).

Bijlagen:
http://en.wikipedia.org/wiki/MS_Adventure_of_the_Seas   

De zon op zondag.

Enkele voorbeelden van en of het ontstaan van lenswolken op het eiland.

Meer over Altocumulus lenticularis of lenswolk zie hier of in bijlage :

http://nl.wikipedia.org/wiki/Altocumulus_lenticularis

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Altocumulus_lenticularis   

Verwar de blauwbaard hagedis niet met de gekko. De hagedis is overdag actief om zijn buik vol
te eten, de gekko ontwaakt wanneer de hagedis gaat slapen. Pas wanneer de avond valt verschijnt
stilletjes de gekko op de muren en plafonds met zijn grote zwarte kraalogen en poten met een
ingenieus soort zuignappen. Met alle geduld van de wereld jaagt de gekko op vliegend vlees,
terwijl hij af en toe lachende geluidjes maakt waaraan de gekko zijn naam heeft te danken
(hé-khó, hé khó). Het vertederende diertje houdt het huis vrij van mugen, kakkerlakken en
vliegen, maar laat hier en daar op de muren wel eens een poepje achter, wat voor een enkele
schoonmaakster een reden is om een helse heksenjacht te ontketenen op deze nuttige nachtbraker.

Uit de reisgids van Siepko, zie: http://www.oceaanzicht.nl/






































Gekko's zijn eierleggend. In huis gebeurt het wel eens dat een gekko haar eieren (meestal twee)
aan de achterkant van een kaderlijst plakt. Daar de gekko's geen broedzorg kennen moeten de
pasgeborenen die uit het ei kruipen al direct voor zichzelf zorgen en ook uitkijken voor de
ouderdieren, omdat deze geen verschil maken tussen een insect en hun nageslacht. Gekko's zijn
vrij kannibalistisch. Zo vindt men al eens tijdens de schoonmaak piepkleine verdroogde gekko's
achter een lijst, kast of raamwerk.

De gemeente Tazacorte telt 5559 inwoners (2011) en de bewoonde kernen bestaan uit twee
gedeeltes. De haven en het daarnaast gelegen gehucht met strandje van "El Puerto" in de
volksmond El Puertito genoemd. Honderd meter hoger ligt het dorpje Tazacorte, bekend als
El Pueblo de Tazacorte. 

   Iedereen is het er over eens dat Tazacorte het zonnigste klimaat heeft van gans Europa. 
Als de passaatwolken het hele eiland bedekken is er zon in Tazacorte
 

Bijlagen:
http://es.wikipedia.org/wiki/Tazacorte   

Kantvissers.

Je hebt zo van die momenten dat je met je camera op het juiste tijdstip en de juiste plaats bent om te schieten.


Één foto vandaag maar een goeie, al zeg ik het zelf  

Het ontstaan van een dennenappel.

Zondagsmorgens gaan we al eens slenteren over de nieuwe promenade in Puerto Naos. Op het
strand was er een visserswedstijd aan de gang. Voor sommige mensen is zeevissen vanaf het
strand het leukste wat er is op visgebied. De strandvissers zijn  tegenwoordig geweldig
geëquipeerd. Als je wil weten wat de uitrusting van een strandvisser tegenwoordig behelst,
zie hier of in bijlage: 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Sportvissen









Wie bespioneert wie










Tegelijkertijd namen we ook poolshoogte van de verfraaingswerken aan de nieuwe boulevard. 

Zo zag de bestrating er uit vóór de verfraaingswerken.









De oude plavuizen worden netjes bedekt met de nieuwe.




Zo ziet de nieuwe bestrating er uit.




Dag dag... nieuwe promenade

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sportvissen   

De mysterieuze "Twilight zone"

De beste uren op zee zijn 's morgens vroeg of in de late namiddag, de zon staat laag en is niet
meer zo heet, want met de lola in het zenith is het geen pretje. Met een beetje geluk zijn er
passaatwolken en is het aangenaam vertoeven op zee. 
 
































Vuilstortplaats - Vroeger was het verwijderen van huisvuil en afval een simpele zaak. Het
huisvuil werd gewoon door de vuilophaaldienst vanaf de klif (zie pijltje) rechtstreeks naar
beneden gekieperd de oceaan in. Eind jaren tachtig en begin jaren negentig van verleden eeuw
werd deze manier van vuilstorten een last voor de omgeving, een gevaar voor de gezondheid en
een blaam indien men het toerisme wilde aantrekken. Men heeft toen deze stortplaats gedempt
met zand en puin er over heen te storten en zo aan het oog onttrokken. Op dezelfde wijze werd
een vuilstortplaats in de Barranco de Las Angustias gedempt.  



Wat kan men zoal vangen buiten de gebruikelijke bonito, tonijn of peto (wahoo) en af en toe een
zwaardvis. Een lekkere sama, mero en alfonsiño. Deze laatste is mijn visje préféré



Terug naar de haven voor dat de zon ondergaat en het donker wordt.




Popeye Catalufa Soldiersfish - Lokale naam "pikente" (ik weet niet of het juist geschreven is en
heb er op het 'net' niets van teruggevonden). Zoals de alfonsiño behoort hij ook tot de catalufa
familie. Het is een vis die rond het eiland dieper water opzoekt. Men kan hem vangen op dieptes
van 200 meter.



De alfonsiño heeft groter ogen en minder stekels en graten, maar van smaak zijn de beide vissen
bijna hetzelfde.